17-08-2018, 08:39 AM
Oke, omdat ik elk jaar naar ginder trek, is het niet verwonderlijk dat het aandeel van Provencewijnen in mijn cave groter en groter wordt. Bandol alleen al maakt momenteel 10% uit van mijn flessen, maar ook vele andere Cotes de Provences en IGP's vullen de voorraad aan. Dit jaar niet overdreven wat betreft bezoeken. Een korte samenvatting van de bezoekjes en de gedronken wijnen bij het eten:
Domaine Gavoty als eerste aangedaan, om de beginvoorraad aan te vullen: mooie, fijnen rose Clarendon, maaltijdwijn, maar in mijn zoektocht naar echt "amazing"-rosé toch nog lang niet dat. De witte Clarendon, 100% Rolle, was voor de 2017 nogal bloemig, veel rondeur, toch genoeg zuurtjes, maar toch, niet wat ik zocht. Is rolle dan zo moeilijk? De 2016 was al merkbaar frisser, complexer... Dan maar de 2010 en 2013 mee naar huis genomen (20€/fles al wel). De 2010 deed me denken aan een goede, verouderde Graves. PQ echt weel goed, met nog makkelijk 5 jaar voor de boeg. De 2013 zat tussen de 2010 en de 2016 in, maar was de volgende dag bijna evenwaardig aan de '10 qua complexiteit. Ik wist het eigenlijk al van vroeger, maar het wordt nu bevestigd: Goeie rolle moet ouderen, au minimum 10 ans! (Vergelijk hiermee de Chateau de Selle van Ott, Clos Mireille 2006 blanc de blancs, grotendeels rolle met wat semillon: destijds vol en rond, maar niet super complex, vorige week magnifiek, complex, finesse, kruidig, top!) Vervolgens toch ook wat rood geproefd bij Gavoty: de Clarendon was soepeler en eenvoudiger dan de Haut-Bois solo, beiden 2015. Voor een halve euro meer had je de Haut-Bois solo, die makkelijk 20 jaar meekan. Voor 's avonds een magnum 2007 meegenomen, voor thuis 6 flessen 2015...
Tijdens de bekende stortregens van vorige week dan maar op uitstap vertrokken naar "Les terres promises" in La Roquebrussanne; Voor mij de ontdekking van het jaar. Blijkbaar natuurlijke wijnen (wist dit niet op voorhand), biologisch en in omschakeling naar byodynamisch. Maken AOC Provence, IGP Ste-beaume, maar ook Bandol. Prachtige kelder, dito wijnen. Toen ik de flessen zag staan, al 2 dagen open, vreesde ik voor oxidatie. Vrees ongegrond, dit zijn extreem stabiele wijnen, bevestigd toen ik nog eens 4 dagen later terugkwam met mijn neef en dezelfde flessen nog steeds rechtstonden en presteerden. PQ sprong de cuvée "l'antidote' met 100% Carignan VV er bovenuit: een soort fruit en finesse dat je ergens tussen Morgon en Saumur doet wanen, samengehouden door het knapste uit St-Joseph... De Bandol 2016 was vanaf het openen al perfect drinkbaar, pure finesse, de antipode van Gaussen. Terrebrune de Bourgogne van Bandol? Dan is er zeker concurrentie. Comor kan wijn maken, dat staat vast!
De witte "l'analepse" is een echte Gertjeuhhh-wijn (zoals al zijn wijnen overigens): lange maceratie van de 100% Carignan blanc-druiven. Doet orangewine aan, extreem lang, zeer stabiel. Maar niet voor iedereen weggelegd.
Ook nog een magnum van 100% Cinsault geproefd. Silky, extreem fijn, wat te in het begin, maar na enkele dagen duidelijk beter.
De enige die ik PQ niet goed genoeg vond was de rosébandol...
Dus op zoek gegaan bij Domaine de la Begude naar, volgens mij, de beste rosé. Extreem donker voor de mode, zeer intense neus, lange afdronk en nog jaren voor de boeg. De dure Irréductible is misschien iets beter, maar 25€ nu ook weer niet waard. Voer voor de Chinezen blijkbaar, want er stonden enkele mega-paletten klaar voor verscheping.
Hetgeen mij sowieso opviel, en weinig goeds voorspelt voor de regio: de prijzen van vele wijnen, ook bij onbekendere wijnhuizen, zijn sinds vorig jaar als kernraketten de ruimte ingeschoten: Brulade van Begude nu al 65€!, L'étoile van Chateau la Calisse van 36€ naar 80€!! En zo gaat het bij nog meer wijnen... Hoogmoed komt voor de val? Met alle Chinezen, maar...
Prijzen van 20€ per fles wordt op sommige domeinen het minimum, hoewel de (door mij geproefde) kwaliteit meestal lang niet overeenstemt hiermee. Blijkbaar wordt echter alles wel goed verkocht. In de LRVF staat vaak hoe geweldig die wijnen zijn, hoewel dit dus vaak allesbehalve klopt.
Schol!
Domaine Gavoty als eerste aangedaan, om de beginvoorraad aan te vullen: mooie, fijnen rose Clarendon, maaltijdwijn, maar in mijn zoektocht naar echt "amazing"-rosé toch nog lang niet dat. De witte Clarendon, 100% Rolle, was voor de 2017 nogal bloemig, veel rondeur, toch genoeg zuurtjes, maar toch, niet wat ik zocht. Is rolle dan zo moeilijk? De 2016 was al merkbaar frisser, complexer... Dan maar de 2010 en 2013 mee naar huis genomen (20€/fles al wel). De 2010 deed me denken aan een goede, verouderde Graves. PQ echt weel goed, met nog makkelijk 5 jaar voor de boeg. De 2013 zat tussen de 2010 en de 2016 in, maar was de volgende dag bijna evenwaardig aan de '10 qua complexiteit. Ik wist het eigenlijk al van vroeger, maar het wordt nu bevestigd: Goeie rolle moet ouderen, au minimum 10 ans! (Vergelijk hiermee de Chateau de Selle van Ott, Clos Mireille 2006 blanc de blancs, grotendeels rolle met wat semillon: destijds vol en rond, maar niet super complex, vorige week magnifiek, complex, finesse, kruidig, top!) Vervolgens toch ook wat rood geproefd bij Gavoty: de Clarendon was soepeler en eenvoudiger dan de Haut-Bois solo, beiden 2015. Voor een halve euro meer had je de Haut-Bois solo, die makkelijk 20 jaar meekan. Voor 's avonds een magnum 2007 meegenomen, voor thuis 6 flessen 2015...
Tijdens de bekende stortregens van vorige week dan maar op uitstap vertrokken naar "Les terres promises" in La Roquebrussanne; Voor mij de ontdekking van het jaar. Blijkbaar natuurlijke wijnen (wist dit niet op voorhand), biologisch en in omschakeling naar byodynamisch. Maken AOC Provence, IGP Ste-beaume, maar ook Bandol. Prachtige kelder, dito wijnen. Toen ik de flessen zag staan, al 2 dagen open, vreesde ik voor oxidatie. Vrees ongegrond, dit zijn extreem stabiele wijnen, bevestigd toen ik nog eens 4 dagen later terugkwam met mijn neef en dezelfde flessen nog steeds rechtstonden en presteerden. PQ sprong de cuvée "l'antidote' met 100% Carignan VV er bovenuit: een soort fruit en finesse dat je ergens tussen Morgon en Saumur doet wanen, samengehouden door het knapste uit St-Joseph... De Bandol 2016 was vanaf het openen al perfect drinkbaar, pure finesse, de antipode van Gaussen. Terrebrune de Bourgogne van Bandol? Dan is er zeker concurrentie. Comor kan wijn maken, dat staat vast!
De witte "l'analepse" is een echte Gertjeuhhh-wijn (zoals al zijn wijnen overigens): lange maceratie van de 100% Carignan blanc-druiven. Doet orangewine aan, extreem lang, zeer stabiel. Maar niet voor iedereen weggelegd.
Ook nog een magnum van 100% Cinsault geproefd. Silky, extreem fijn, wat te in het begin, maar na enkele dagen duidelijk beter.
De enige die ik PQ niet goed genoeg vond was de rosébandol...
Dus op zoek gegaan bij Domaine de la Begude naar, volgens mij, de beste rosé. Extreem donker voor de mode, zeer intense neus, lange afdronk en nog jaren voor de boeg. De dure Irréductible is misschien iets beter, maar 25€ nu ook weer niet waard. Voer voor de Chinezen blijkbaar, want er stonden enkele mega-paletten klaar voor verscheping.
Hetgeen mij sowieso opviel, en weinig goeds voorspelt voor de regio: de prijzen van vele wijnen, ook bij onbekendere wijnhuizen, zijn sinds vorig jaar als kernraketten de ruimte ingeschoten: Brulade van Begude nu al 65€!, L'étoile van Chateau la Calisse van 36€ naar 80€!! En zo gaat het bij nog meer wijnen... Hoogmoed komt voor de val? Met alle Chinezen, maar...
Prijzen van 20€ per fles wordt op sommige domeinen het minimum, hoewel de (door mij geproefde) kwaliteit meestal lang niet overeenstemt hiermee. Blijkbaar wordt echter alles wel goed verkocht. In de LRVF staat vaak hoe geweldig die wijnen zijn, hoewel dit dus vaak allesbehalve klopt.
Schol!
