Naar aanleiding van een discussie op Vinous, waarin gesteld werd dat vele PdB Riserva's van jaren als 2005, 2007, 2009 en (waarschijnlijk) 2011 (kortom, de onpare jaren...
)
vrij snel "hun fruit aan het verliezen zijn" en bijgevolg zouden moeten opgedronken worden.
Nu, ik weet niet hoe dat zit met jullie allemaal hier op het forum, maar ik zoek niet naar fruit in een belegen Barolo / Barbaresco. Er was een tijd dat het gezegde was dat als de Barolo nog "op zijn fruit" zat, hij nog te jong was. Ik onderschrijf die stelling, maar wil toch de vinger aan de pols houden. Het valt mij (en iedereen met een klein beetje ervaring) toch op dat Nebbiolo wijnen uit recente jaren in de Langhe inderdaad op vrij jonge leeftijd al een niveau bereiken dat je als aangenaam kan beschouwen. De tannines zijn minder geprononceerd dan in vorige eeuw, de wijnen proeven jong reeds "vetter" en hebben idd mooi fruit.
Daarom mijn enige en laatste fles Ovello 2005 zondag open gesnokt. Ovello en geen Asili of Rabajà, net omdat ik er van overtuigd ben dat die beide anderen toch meestal een langere adem hebben.
Fles geopend en gedecanteerd om 14u.
[
attachment=5778]
De kurk was perfect, nam sowieso geen risico en gebruikte de Durand.
[
attachment=5775]
Zachtjes gedecanteerd in deze driehoekige karaf omdat het luchtcontact beperkter is en zodra we wijn gaan schenken vermoed ik dat de fles snel leeg zal zijn. Ik gebruik deze trechter ook graag in zo'n geval omdat de wijn dan langs de rand kan lopen.
Mijn eerste indruk was goed, geen foute geuren, licht floraal fruitig (niet geproefd),zeker een geëvolueerd boeket, maar de proef op de tong van 's avonds gaf de antwoorden.
[
attachment=5776][
attachment=5777]
Ik vond de wijn er vrij jong en fris uitzien voor een al 16 jaar oude Barbaresco. Iets lichter aan de rand, neigend naar oranje, maar de kern (moeilijk te zien op de foto) nog steeds mooi rood, geen bruin te zien.
Ondanks dat de wijn voor het serveren al 5 uur gedecanteerd was, duurde het toch even voordat het boeket open kwam. Voor mij was de neus al waar ik mijn Barolo / Barbaresco graag heb. Het boeket werd gedomineerd door aroma's van cacao, leer, laurier en rozen. Stevig in de mond, met een zachte mollige aanzet, een beetje expanderend in de mond en goede lengte met zeker merkbare tannines waarvan ik denk dat ze wat rustieker zijn dan wat ik merk in Riserva's van de recentste jaren.
We vonden de wijn erg lekker en voor mij is dit een perfect voorbeeld van een mooi gerijpte wijn uit deze regio. Nog geen spoor van uitdroging op de afdronk, dus ik denk dat hij nog wel een paar jaar zal evolueren. Maar zullen de tannines nog verder smelten en helemaal fluweel worden voordat de uitdrogingsfase begint? De wijn drinkt nu perfect, weg zeker aan tafel, dus ik zie weinig reden om nog langer te wachten. Ik vrees wel dat de wijn nooit die heerlijk romige, versmolten fase zal bereiken, maar dat is koffiedik kijken natuurlijk.
Even stilstaan bij het fruit in wijn en het verliezen ervan:
Wat ik zo lekker vind aan Nebbiolo wijnen uit de Langhe is nu net dat ze met het ouder worden een totaal eigen boekt kunnen ontwikkelen, anders dan wijnen uit om het even welke andere regio. Hier vind je eerder aroma's van cacao, teer, drop, rook, tabak, wierook, wild, munt zelfs soms en dikwijls (gedroogde) rozen, potpourri. Voor zover ik weet, produceert wijn uit geen enkele andere regio die. Daarom drink ik ze graag "oud" en als ik een meer fruitige wijn wil, neem ik een wijn uit de Beaujolais of Bourgogne of een Chianti of zelfs een Médoc of noem maar op, maar geen Barolo of Barbaresco.
zal binnen een 10 à 15 jaar goed scoren op de 17e TFT 
die Muncagota 2007 heb ik liggen 
> wanneer drink ik die best? 
Nico.
), nu na het eten verder aan het proeven en valt volledig plat met prominente foute zuren, score max 86 (en de vriendin vindt dit zelfs een zware overrating), p/k = 
Nebbiolo is absoluut mijn ding 
daar ligt het niet aan