30-09-2018, 02:47 PM
Zowel Vince, Fre als ik hadden de laatste dagen het gevoel dat er iets stond aan te komen. Olivier was 40 geworden en wou dit met ons viertjes vieren.
Fre had opgevangen dat onze kersverse 40-er eens "zot" wou doen en fluisterde dat hij voelde aan zijn lever dat het wel eens een zeer speciale namiddag kon worden.
En ja, het wérd een zotte zuiperij.
We begonnen buiten in het zonnetje met een heerlijke Champagne, Les 7 Crus van Agrapart.. Deze zalige blend van 90% chardonnay en 10% pinot noir kon zelfs de minst enthousiaste Champagnefan (ikke
) honderd procent overtuigen. Niet in het minst omdat hij zo fris en vooral vineus was.
Bij de eerste witte wijn waren de reacties al even enthousiast, we dachten aan een Noordelijke Rhone, waarom geen Hermitage zelfs? Tot onze verrassing- we hadden Bourgogne al uitgesloten (Chardonnay echter nog niet) bleek dit een Chassagne Montrachet van Coffinet-Duvernay, Les Blanchot dessus 2011. Het goede jaar voor wit zorgde voor een gulle wijn met volrijp fruit maar dit in combinatie met een lichtvoetige elegantie en een hele mooie afdronk. Meteen al een 93 er tegenaan!
Wit nummer twee kwam in het glas, en de eerste snuif maakte me onmiddellijk blij. En ik wás al zo blij!
Dolgelukkig snoof ik verder en ervaarde een mineraal genot uit de zuiverste pot berglucht. Riesling zoals hij moet zijn, riesling die de rieslingofilie van Marc en zijn vrienden doet begrijpen. Zeer lang in de mond, op geen enkel moment opdringerig, eten en drinken tegelijk. Het lichte toetsje restzoet gaf de wijn nét dat tikje volume dat hij nodig heeft om ons-totaal in evenwicht- totaal uit ons evenwicht te brengen. Deze Marcus Molitor NiedermenningerHurenberg Auslese 2010 scoorde également 93 points from the Pintse jury.
Verrassend genoeg kregen we plots een rosé in het glas. Mooie ajuinschil kleur, deed denken aan Provence. In de neus behoorlijk kruidig, Vince ontwaarde gehakt (jawel, gepeperde tartaar!). Heel droog in de mond, chalky, redelijk strak en droog, mooie balans. We gokten op elke druif en streek maar vergaten....Bourgogne
Dit bleek een curiosum van topwijnmaker Hubert Lignier, le Cuvee du Grand Cedre 2017. Zeer verrassend en poeplekker. 91
Zoals Robbe de Hert zou uitroepen in Antwerpen: Tijd voor de rooj!
Elke niet-zotte wino begint dan met een opwarmertje. Een wijn pour faire le pallet.
Niet zo Olivier.
In de neus een aardse toets, bos, leder en eerder zwart fruit. De mond is enorm verrassend. Superzacht (niét vol!), lieflijk bijna, of eerder: Gracieus. De wijn smelt na een seconde of 20 op je tong. Ik dacht onmiddellijk aan een premier cru uit de Cote de Nuits, het bleek zelfs...een Grand Cru! Latricieres Chambertin van Drouhin Larose 2011. Ok, mooie starter Oli! 93
Rood 2 zat in dezelfde stijl. Iets meer alcohol, warmte. In de neus vlezig, ceder, dennebos, asbak, grafiet. Compléx! In de mond een heel stuk sáppiger dan vorige wijn, veel materie maar ook iets meer voelbare tannines die wat droogtrekken naar het einde toe. We dachten allen aan een tweede Bourgondische topper maar het bleek een zuid Italiaanse lookalike. Eerder werd op dit forum al de gelijkenis geschetst tussen de pinot en de nerello mascalese, hier werd deze waarneming 100% bevestigd. Goé forum hé manne!
Deze Tenuta delle Terre Nera Il Quadro delle Rose 2010 kreeg unaniem 94 points from zee Belgian Djoerie. 93-94
De volgende rooje had een florale neus, beetje peper, champignons, wel weer wat alcohol, maar uiteindelijk een heel hedonistisch puur snuffelaroma. In de mond was de wijn énorm subtiel, met een Bourgondische finesse. Een echt hemels gevoel, vederlicht maar enorm lang, delicaat, perfect evenwichtig (ondanks de hele lichte droogtrekking ), een waar genot. Man man, wij drinken hier onze tweede GC op één namiddag, Oli Oli, wat doe je nu?
Wel lieve vrienden, het ís helemaal geen Bourgogne...stelde Oli heel professioneel.
Vince had nochtans al nebiolo genoemd maar we overtuigden hem van de typisch Bourgondische finesse. Niet dus.
Nebiolo it is!
Hmmm..Barolo?
Nope.
Tja, Barbaresco dan.
Yep.
Hmmm
Producent... Oli spreekt van een bekende naam...
Er vallen enkele namen maar zoals je bij een Bourgogne nooit de naam Romanee Conti zal laten vallen, ga je ook voor een nebiolo niet aan...GAJA denken!!
En toch...
Wij dronken onze eerste (en wellicht ook enige) Gaja Barbaresco 2013!!
Werden wij high? Ja!
95
Even concentreren jongens, daar is al de volgende wijn!
Hier direct een Italiaans gevoel, mede door het kenmerkende rubbertje. Ja hoor, dit is sangiovese! Heel rijke wijn die toch niet zwaar overkomt, een lichte droogtrekking ook. Wellicht een Brunello?
Nope, t is alweer nebiolo, nu wél Barolo. Die florale toets had onze frank moeten doen vallen. Gianfranco Allesandro San Giovanni, Barolo 2006, zeer mooi. 93
Hopa, de volgende wijn herkennen we wél onmiddellijk. De typische reductietoetsen van de syrah, gecombineerd met bosaardbeitjes, zwarte bes en peper doen ons direct aan de Noordelijke Rhone denken. Er komen nog wat gerookte toetsen bij, tabak en toast ook, die wijzen op gedegen houtlagering. Een neus die je endorfines stimuleert.
In de mond is de wijn ongelooflijk zacht en soepel, met ultiem rijpe tannines, de versmelting van de Gaja. Alweer een dijk van een wijn, deze Chapoutier Hermitage 2012. Verdient eveneens 95.
Nét voor het heerlijke konijn met rode kool en kroketjes kregen we nog de icoonwijn uit de Rousillon in het glas, de wijn van ex-RVF journalist en sterk karakter Hervé Bizeul. Ik schatte de Clos des Fees Les Clos 2005 een paar jaar oud, het bleken er 13 te zijn..! Heerlijk rijpe wijn, warm maar in balans. 92
Ideale begeleider van het heerlijke eten was de Kreuzberg Arhweiler 20..? , de superlekkere taart werd vergezeld door een sublieme zoete wijn, Domaine du Cinquau " La part des Hommes" 2012 (heerlijke naam).
Daarna volgde nog een supersympathieke crash van de gastheer, die alles uit zijn kast had gehaald om ons een onvergetelijke namiddag te bezorgen maar daar rond 21 uur de rekening voor betaalde...
We trokken de voordeur zachtjes maar net hard genoeg achter ons dicht, in de hoop er binnen afzienbare tijd weer eens te mogen aankloppen. Verlangend naar verdere zotternijen...
Olivier!!
Fre had opgevangen dat onze kersverse 40-er eens "zot" wou doen en fluisterde dat hij voelde aan zijn lever dat het wel eens een zeer speciale namiddag kon worden.
En ja, het wérd een zotte zuiperij.
We begonnen buiten in het zonnetje met een heerlijke Champagne, Les 7 Crus van Agrapart.. Deze zalige blend van 90% chardonnay en 10% pinot noir kon zelfs de minst enthousiaste Champagnefan (ikke
) honderd procent overtuigen. Niet in het minst omdat hij zo fris en vooral vineus was. Bij de eerste witte wijn waren de reacties al even enthousiast, we dachten aan een Noordelijke Rhone, waarom geen Hermitage zelfs? Tot onze verrassing- we hadden Bourgogne al uitgesloten (Chardonnay echter nog niet) bleek dit een Chassagne Montrachet van Coffinet-Duvernay, Les Blanchot dessus 2011. Het goede jaar voor wit zorgde voor een gulle wijn met volrijp fruit maar dit in combinatie met een lichtvoetige elegantie en een hele mooie afdronk. Meteen al een 93 er tegenaan!
Wit nummer twee kwam in het glas, en de eerste snuif maakte me onmiddellijk blij. En ik wás al zo blij!
Dolgelukkig snoof ik verder en ervaarde een mineraal genot uit de zuiverste pot berglucht. Riesling zoals hij moet zijn, riesling die de rieslingofilie van Marc en zijn vrienden doet begrijpen. Zeer lang in de mond, op geen enkel moment opdringerig, eten en drinken tegelijk. Het lichte toetsje restzoet gaf de wijn nét dat tikje volume dat hij nodig heeft om ons-totaal in evenwicht- totaal uit ons evenwicht te brengen. Deze Marcus Molitor NiedermenningerHurenberg Auslese 2010 scoorde également 93 points from the Pintse jury.
Verrassend genoeg kregen we plots een rosé in het glas. Mooie ajuinschil kleur, deed denken aan Provence. In de neus behoorlijk kruidig, Vince ontwaarde gehakt (jawel, gepeperde tartaar!). Heel droog in de mond, chalky, redelijk strak en droog, mooie balans. We gokten op elke druif en streek maar vergaten....Bourgogne
Dit bleek een curiosum van topwijnmaker Hubert Lignier, le Cuvee du Grand Cedre 2017. Zeer verrassend en poeplekker. 91
Zoals Robbe de Hert zou uitroepen in Antwerpen: Tijd voor de rooj!
Elke niet-zotte wino begint dan met een opwarmertje. Een wijn pour faire le pallet.
Niet zo Olivier.
In de neus een aardse toets, bos, leder en eerder zwart fruit. De mond is enorm verrassend. Superzacht (niét vol!), lieflijk bijna, of eerder: Gracieus. De wijn smelt na een seconde of 20 op je tong. Ik dacht onmiddellijk aan een premier cru uit de Cote de Nuits, het bleek zelfs...een Grand Cru! Latricieres Chambertin van Drouhin Larose 2011. Ok, mooie starter Oli!
93Rood 2 zat in dezelfde stijl. Iets meer alcohol, warmte. In de neus vlezig, ceder, dennebos, asbak, grafiet. Compléx! In de mond een heel stuk sáppiger dan vorige wijn, veel materie maar ook iets meer voelbare tannines die wat droogtrekken naar het einde toe. We dachten allen aan een tweede Bourgondische topper maar het bleek een zuid Italiaanse lookalike. Eerder werd op dit forum al de gelijkenis geschetst tussen de pinot en de nerello mascalese, hier werd deze waarneming 100% bevestigd. Goé forum hé manne!
Deze Tenuta delle Terre Nera Il Quadro delle Rose 2010 kreeg unaniem 94 points from zee Belgian Djoerie. 93-94De volgende rooje had een florale neus, beetje peper, champignons, wel weer wat alcohol, maar uiteindelijk een heel hedonistisch puur snuffelaroma. In de mond was de wijn énorm subtiel, met een Bourgondische finesse. Een echt hemels gevoel, vederlicht maar enorm lang, delicaat, perfect evenwichtig (ondanks de hele lichte droogtrekking ), een waar genot. Man man, wij drinken hier onze tweede GC op één namiddag, Oli Oli, wat doe je nu?
Wel lieve vrienden, het ís helemaal geen Bourgogne...stelde Oli heel professioneel.
Vince had nochtans al nebiolo genoemd maar we overtuigden hem van de typisch Bourgondische finesse. Niet dus.
Nebiolo it is!
Hmmm..Barolo?
Nope.
Tja, Barbaresco dan.
Yep.
Hmmm
Producent... Oli spreekt van een bekende naam...
Er vallen enkele namen maar zoals je bij een Bourgogne nooit de naam Romanee Conti zal laten vallen, ga je ook voor een nebiolo niet aan...GAJA denken!!
En toch...
Wij dronken onze eerste (en wellicht ook enige) Gaja Barbaresco 2013!!
Werden wij high? Ja!
95
Even concentreren jongens, daar is al de volgende wijn!
Hier direct een Italiaans gevoel, mede door het kenmerkende rubbertje. Ja hoor, dit is sangiovese! Heel rijke wijn die toch niet zwaar overkomt, een lichte droogtrekking ook. Wellicht een Brunello?
Nope, t is alweer nebiolo, nu wél Barolo. Die florale toets had onze frank moeten doen vallen. Gianfranco Allesandro San Giovanni, Barolo 2006, zeer mooi. 93
Hopa, de volgende wijn herkennen we wél onmiddellijk. De typische reductietoetsen van de syrah, gecombineerd met bosaardbeitjes, zwarte bes en peper doen ons direct aan de Noordelijke Rhone denken. Er komen nog wat gerookte toetsen bij, tabak en toast ook, die wijzen op gedegen houtlagering. Een neus die je endorfines stimuleert.
In de mond is de wijn ongelooflijk zacht en soepel, met ultiem rijpe tannines, de versmelting van de Gaja. Alweer een dijk van een wijn, deze Chapoutier Hermitage 2012. Verdient eveneens 95.
Nét voor het heerlijke konijn met rode kool en kroketjes kregen we nog de icoonwijn uit de Rousillon in het glas, de wijn van ex-RVF journalist en sterk karakter Hervé Bizeul. Ik schatte de Clos des Fees Les Clos 2005 een paar jaar oud, het bleken er 13 te zijn..! Heerlijk rijpe wijn, warm maar in balans. 92
Ideale begeleider van het heerlijke eten was de Kreuzberg Arhweiler 20..? , de superlekkere taart werd vergezeld door een sublieme zoete wijn, Domaine du Cinquau " La part des Hommes" 2012 (heerlijke naam).
Daarna volgde nog een supersympathieke crash van de gastheer, die alles uit zijn kast had gehaald om ons een onvergetelijke namiddag te bezorgen maar daar rond 21 uur de rekening voor betaalde...
We trokken de voordeur zachtjes maar net hard genoeg achter ons dicht, in de hoop er binnen afzienbare tijd weer eens te mogen aankloppen. Verlangend naar verdere zotternijen...
Olivier!!
) van een scenarist er tamelijk berooid (
) aan toe 
.