23-10-2018, 11:15 PM
Nik Weis is de eigenaar van Sankt Urbanshof, één van de domeinen in de Moezelvallei die behoort tot het selecte clubje van de grootgrondbezitters, met bijna 100ha tegenwoordig. De meeste van zijn wijngaarden liggen in de middenmoezel rond Leiwen en Piesport. Daarnaast bezit hij via de familie van zijn moeder ook stukken in enkele befaamde Lagen in de Saar (oa, één van de mooiste stukken in Ockfener Bockstein).
De grootte van het domein staat vooralsnog de kwaliteit niet in de weg. Veel verschillende wijnen in de uiteenlopende stijlen die de regio karakteriseren, maar toch allemaal met voldoende individualiteit.
Vanavond de Saarfeilser 2014 in het glas. De wijngaard ligt zoals de naam al verraadt in de hellingen rond de Saar-rivier, meer specifiek in een van de steilste stukken (oa. Peter Lauer heeft hier ook een perceel, waar hij een GG van produceert). De St. Urbanshof Saarfeilser een beetje atypisch vanwege een elevage in grote nieuwe eiken foeders. Deze specifieke botteling is feinherb in stijl met tussen de 15 & 20 gram restsuiker.
Ik merkte bij het eindeloze opruimen dat één van de flessen lekte, dus deze en een niet-lekkende fles hebben we dan maar meegenomen naar Brussel. De lekkende fles was zoals gevreesd kaput. Flabby en vermoeid, maar toch nog niet volledig geoxideerd. Fles twee is wat het moet zijn: rijpe zonnige citrusvruchten, mandarijntjes, clementine en toch ook een beetje gele perzik en een heel lichte rokerige toets gelinkt aan de spontane gisting. Heel mooie fraicheur in de mond, zelfs een heel klein beetje pétillant, maar prikkelende limoenzuurtjes die vermijden dat de fruitigheid te overheersend wordt. Vlot doordrinkend, maar niet oncomplex.
De grootte van het domein staat vooralsnog de kwaliteit niet in de weg. Veel verschillende wijnen in de uiteenlopende stijlen die de regio karakteriseren, maar toch allemaal met voldoende individualiteit.
Vanavond de Saarfeilser 2014 in het glas. De wijngaard ligt zoals de naam al verraadt in de hellingen rond de Saar-rivier, meer specifiek in een van de steilste stukken (oa. Peter Lauer heeft hier ook een perceel, waar hij een GG van produceert). De St. Urbanshof Saarfeilser een beetje atypisch vanwege een elevage in grote nieuwe eiken foeders. Deze specifieke botteling is feinherb in stijl met tussen de 15 & 20 gram restsuiker.
Ik merkte bij het eindeloze opruimen dat één van de flessen lekte, dus deze en een niet-lekkende fles hebben we dan maar meegenomen naar Brussel. De lekkende fles was zoals gevreesd kaput. Flabby en vermoeid, maar toch nog niet volledig geoxideerd. Fles twee is wat het moet zijn: rijpe zonnige citrusvruchten, mandarijntjes, clementine en toch ook een beetje gele perzik en een heel lichte rokerige toets gelinkt aan de spontane gisting. Heel mooie fraicheur in de mond, zelfs een heel klein beetje pétillant, maar prikkelende limoenzuurtjes die vermijden dat de fruitigheid te overheersend wordt. Vlot doordrinkend, maar niet oncomplex.