10-03-2019, 04:37 PM
The day after...
Een tasting die nog serieus door-resoneert. We wisten dat er iets speciaals zat aan te komen, maar eens de wijnen op tafel begonnen te komen, vielen we toch meerdere keren van onze stoel!
Enkele impressies :
De chassagne-montrachet Morgeots 2009 van Ballot-Millot: een echte snuffelneus! mineraliteit, wat honing, rijp fruit, wat ananastoetsen. In de mond echter zeer strak, met een frisse aanzet en zuren die mij niet op het pad zetten van een Bourgogne maar eerder een Loire chenin. Vince zat er echter meteen boenk op
Zeer mooie wijn! Later op de avond nog eens een kliekske van herproefd en dan was de wijn wel herkenbaarder bourgogne, de zuren waren wat gaan liggen en er stak een boterke de kop op.
De twee Buisson-Charles 15 en 16
Een "educatief momentje", en effectief. Niemand die zei dat dit tweemaal pinot noir was. De eerste vond ik wel bourgondisch, met framboosjes, een rokerige toets, fijne kers, mooie fraicheur in de mond. De tweede plaatste ik echter in de Beaujolais, meer frivoliteit, lichter, florale toetsen, maar ook weer een fijne wijn. Tweemaal dezelfde wijn dus...
Legros Les perrières 07 vs Clos Rougeard Les Poyeux 07
Geen eerlijk gevecht. De Perrières was al redelijk geëvolueerd en stond tegenover een icoonwijn, die het gewoon ook helemaal waarmaakte! Eerst wat piggy stink, maar dan zeer edele toetsen van zwart en rood fruit, ceder, een frisse munttoets. In de mond is dit zo intens en precies, doordringende framboos, evenwichtig ook. Wow! Echt wel een uitzonderlijke wijn. En qua stijl volledig up my alley.
Pavillon rouge 05 vs Dutertre 05
een stijlclash, pakweg Michel Houellebecq tegen Arnon Grunberg. Koel, strak, veel materie, maar ook wat weerhaakjes, tegenover een vlotte, nu toegankelijke, aantrekkelijke Dutertre.
Réserve de la Comtesse 04 vs VCC 04
koel geschonken en aanvankelijk twee wijnen die goed op elkaar lijken qua finesse, edele aroma's, fraicheur. Naarmate ze wat opwarmden begin het kwaliteitsverschil duidelijker en duidelijker te worden, met de VCC die zeer complex was, een mooi Bordeauxboeket van aroma's, een zeer evenwichtig mondgevoel, uiterst fijne tannines, mooi rood fruit ook en een lange afdronk! Alweer een wijn die het helemaal waar maakt! Maar toch chapeau voor de Réserve de la Comtesse hoor.
Sociando-Mallet 01 vs La Mission Haut-Brion 01
Vanaf de eerste sociandosnuffel : woooow! Zoals Vince het heel treffend beschreef : deze wijn trekt je gewoon recht in het glas. Voor mij zat hier een mooi rozenaroma in, naast edele cedertoetsen. Ook in de mond weer zeer doordringende framboostoetsen, perfect versmolten, fris, evenwicht.
Ik was redelijk ingepakt door de Sociando waardoor ik bij iedere Missionsnuffel terugging voor een Sociandosnuffel. La Mission kreeg wellicht minder aandacht dan hij verdiende door het contrast met de Sociando, maar toch was hij een stuk rijper, met wat rijpe rozemarijntoetsen waardoor hij die spanning wat miste die de Sociando wel had.
Verrassend duo! Toen Jo zei dat één van de twee een Sociando was, was ik 100% overtuigd dat het de tweede moest zijn. Ik ken Sociando als een krachtige bewaarwijn. Wat een verrassing dat het omgekeerd was. En voor één keer leuk ook dat de hiërarchie niet gevolgd werd.
En zo kwam een einde aan een zalige namiddag met stevig gezwans, de code van Fre's credit card, een lekkere chemin de fer, en prachtige wijnen.
Het is fijn om een friend with benefits te hebben...
Een tasting die nog serieus door-resoneert. We wisten dat er iets speciaals zat aan te komen, maar eens de wijnen op tafel begonnen te komen, vielen we toch meerdere keren van onze stoel!
Enkele impressies :
De chassagne-montrachet Morgeots 2009 van Ballot-Millot: een echte snuffelneus! mineraliteit, wat honing, rijp fruit, wat ananastoetsen. In de mond echter zeer strak, met een frisse aanzet en zuren die mij niet op het pad zetten van een Bourgogne maar eerder een Loire chenin. Vince zat er echter meteen boenk op
Zeer mooie wijn! Later op de avond nog eens een kliekske van herproefd en dan was de wijn wel herkenbaarder bourgogne, de zuren waren wat gaan liggen en er stak een boterke de kop op.
De twee Buisson-Charles 15 en 16
Een "educatief momentje", en effectief. Niemand die zei dat dit tweemaal pinot noir was. De eerste vond ik wel bourgondisch, met framboosjes, een rokerige toets, fijne kers, mooie fraicheur in de mond. De tweede plaatste ik echter in de Beaujolais, meer frivoliteit, lichter, florale toetsen, maar ook weer een fijne wijn. Tweemaal dezelfde wijn dus...
Legros Les perrières 07 vs Clos Rougeard Les Poyeux 07
Geen eerlijk gevecht. De Perrières was al redelijk geëvolueerd en stond tegenover een icoonwijn, die het gewoon ook helemaal waarmaakte! Eerst wat piggy stink, maar dan zeer edele toetsen van zwart en rood fruit, ceder, een frisse munttoets. In de mond is dit zo intens en precies, doordringende framboos, evenwichtig ook. Wow! Echt wel een uitzonderlijke wijn. En qua stijl volledig up my alley.
Pavillon rouge 05 vs Dutertre 05
een stijlclash, pakweg Michel Houellebecq tegen Arnon Grunberg. Koel, strak, veel materie, maar ook wat weerhaakjes, tegenover een vlotte, nu toegankelijke, aantrekkelijke Dutertre.
Réserve de la Comtesse 04 vs VCC 04
koel geschonken en aanvankelijk twee wijnen die goed op elkaar lijken qua finesse, edele aroma's, fraicheur. Naarmate ze wat opwarmden begin het kwaliteitsverschil duidelijker en duidelijker te worden, met de VCC die zeer complex was, een mooi Bordeauxboeket van aroma's, een zeer evenwichtig mondgevoel, uiterst fijne tannines, mooi rood fruit ook en een lange afdronk! Alweer een wijn die het helemaal waar maakt! Maar toch chapeau voor de Réserve de la Comtesse hoor.
Sociando-Mallet 01 vs La Mission Haut-Brion 01
Vanaf de eerste sociandosnuffel : woooow! Zoals Vince het heel treffend beschreef : deze wijn trekt je gewoon recht in het glas. Voor mij zat hier een mooi rozenaroma in, naast edele cedertoetsen. Ook in de mond weer zeer doordringende framboostoetsen, perfect versmolten, fris, evenwicht.
Ik was redelijk ingepakt door de Sociando waardoor ik bij iedere Missionsnuffel terugging voor een Sociandosnuffel. La Mission kreeg wellicht minder aandacht dan hij verdiende door het contrast met de Sociando, maar toch was hij een stuk rijper, met wat rijpe rozemarijntoetsen waardoor hij die spanning wat miste die de Sociando wel had.
Verrassend duo! Toen Jo zei dat één van de twee een Sociando was, was ik 100% overtuigd dat het de tweede moest zijn. Ik ken Sociando als een krachtige bewaarwijn. Wat een verrassing dat het omgekeerd was. En voor één keer leuk ook dat de hiërarchie niet gevolgd werd.
En zo kwam een einde aan een zalige namiddag met stevig gezwans, de code van Fre's credit card, een lekkere chemin de fer, en prachtige wijnen.
Het is fijn om een friend with benefits te hebben...
!