07-03-2019, 12:28 PM
Mijn goede (jeugd)vriend die ik Franklin noem, notoir lid van Waltzing Tannine, mag af en toe eens bij zijn nonkel Johan op bezoek. Een nonkel die al 40 jaar wijn drinkt en vooral een groot Bordeaux liefhebber is.
Ik kreeg via mail dit verslagje van zijn bezoek vorige zondag...
Ik vond het zeer leeswaardig (Frank kan het soms heel mooi omschrijven) en kreeg de toestemming om het op dit forum te plaatsen.
Dag Jo,
We dronken de Pomerols in deze volgorde:
- Château Clinet 2006
- Château Feytit Clinet 2008
- Château Eglise Clinet 1995
Enkele frappante vaststellingen :
Chât. Clinet 2006:
- zeer gesloten en wollig,
- gedifferentieerd noch afgelijnd en uitgesproken wat smaak betreft
Chât. Feytit Clinet 2008:
- raak vanaf de eerste vleug en schitterend vanaf de eerste slok
- in evenwicht,
- complex zonder moeilijk te zijn
- en toch subtiel met onderliggende smaken die apart vrijkomen zonder dat dit storend is
- smaakt stukken ouder dan hij is...
Chât. Eglise Clinet 1995
- en dan... Alles wat hierboven staat maar zo mogelijk ongedwongener met nog meer schakeringen/dimensies
- terug die verfijning en subtiliteit die, hoewel duidelijk aanwezig zouden kunnen passeren zonder direct opgemerkt te worden
- en, was het een film dan zou men ervan zeggen dat die meerdere verhaallijnen bevat die elk op zich staan zonder de andere te storen maar voor zij die in staat zijn ze te onderscheiden zoveel meer genot weet te verschaffen
- Kortom evenwicht, souplesse, er moeiteloos staand... Voor mij een superwijn met detail zoals men eerder van een goede bourgogne verwacht.
Na enige tijd in het glas komt ook de Chât. Clinet open maar blijft de finesse, zowel in smaak als neus van beide anderen missen. Wellicht nog in een gesloten fase, en te jong...?
Duidelijk is wel dat deze wijnen elkaar kennen, maw eenzelfde aromatische en smaakpatronen vertonen. 2 en 3 liggen dichtbij elkaar en ik zou nu, als ik elk apart zou drinken de ene niet uit de andere herkennen. Maar proef je ze naast elkaar dan is er volgens mij geen twijfel de Chât. Eglise Clinet 1995 is absoluut superieur (alsof je een doek tussen je luidsprekers en je oren wegdoet maar dan voor smaak).
Ik blijf dus meespelen met de lotto en wie weet kan ik die schone wijn ook eens presenteren voor onze club...
Eveneens belangrijk is dat beide laatste ook tijdens de maaltijd (oa lamsvlees, frieten en asperges) moeiteloos hun superieure kwaliteit blijven tonen.
Wat mij betreft de beste combinatie tot nu toe en de beste wijn bij Johan. Beter dan de Chât Montrose met de Chât Cos Labory, en zelfs beter dan de Chât Montrose (enkele jaren later), de Chât Mouton Rothschild en de Chât Lafite Rothschild, en dat waren al schitterende proeverijen.
‘Het niet gemakkelijk de topwijnen van Bordeaux op het juiste moment en in de optimale omstandigheden te ontdekken.
Maar deze maal is het gelukt en dan zijn het onvergetelijke ervaringen.
Daarvoor is een wijnliefhebber gepassioneerd en kunnen weinigen het begrijpen.’
Dixit Johan
Ik kreeg via mail dit verslagje van zijn bezoek vorige zondag...
Ik vond het zeer leeswaardig (Frank kan het soms heel mooi omschrijven) en kreeg de toestemming om het op dit forum te plaatsen.
Dag Jo,
We dronken de Pomerols in deze volgorde:
- Château Clinet 2006
- Château Feytit Clinet 2008
- Château Eglise Clinet 1995
Enkele frappante vaststellingen :
Chât. Clinet 2006:
- zeer gesloten en wollig,
- gedifferentieerd noch afgelijnd en uitgesproken wat smaak betreft
Chât. Feytit Clinet 2008:
- raak vanaf de eerste vleug en schitterend vanaf de eerste slok
- in evenwicht,
- complex zonder moeilijk te zijn
- en toch subtiel met onderliggende smaken die apart vrijkomen zonder dat dit storend is
- smaakt stukken ouder dan hij is...
Chât. Eglise Clinet 1995
- en dan... Alles wat hierboven staat maar zo mogelijk ongedwongener met nog meer schakeringen/dimensies
- terug die verfijning en subtiliteit die, hoewel duidelijk aanwezig zouden kunnen passeren zonder direct opgemerkt te worden
- en, was het een film dan zou men ervan zeggen dat die meerdere verhaallijnen bevat die elk op zich staan zonder de andere te storen maar voor zij die in staat zijn ze te onderscheiden zoveel meer genot weet te verschaffen
- Kortom evenwicht, souplesse, er moeiteloos staand... Voor mij een superwijn met detail zoals men eerder van een goede bourgogne verwacht.
Na enige tijd in het glas komt ook de Chât. Clinet open maar blijft de finesse, zowel in smaak als neus van beide anderen missen. Wellicht nog in een gesloten fase, en te jong...?
Duidelijk is wel dat deze wijnen elkaar kennen, maw eenzelfde aromatische en smaakpatronen vertonen. 2 en 3 liggen dichtbij elkaar en ik zou nu, als ik elk apart zou drinken de ene niet uit de andere herkennen. Maar proef je ze naast elkaar dan is er volgens mij geen twijfel de Chât. Eglise Clinet 1995 is absoluut superieur (alsof je een doek tussen je luidsprekers en je oren wegdoet maar dan voor smaak).
Ik blijf dus meespelen met de lotto en wie weet kan ik die schone wijn ook eens presenteren voor onze club...
Eveneens belangrijk is dat beide laatste ook tijdens de maaltijd (oa lamsvlees, frieten en asperges) moeiteloos hun superieure kwaliteit blijven tonen.
Wat mij betreft de beste combinatie tot nu toe en de beste wijn bij Johan. Beter dan de Chât Montrose met de Chât Cos Labory, en zelfs beter dan de Chât Montrose (enkele jaren later), de Chât Mouton Rothschild en de Chât Lafite Rothschild, en dat waren al schitterende proeverijen.
‘Het niet gemakkelijk de topwijnen van Bordeaux op het juiste moment en in de optimale omstandigheden te ontdekken.
Maar deze maal is het gelukt en dan zijn het onvergetelijke ervaringen.
Daarvoor is een wijnliefhebber gepassioneerd en kunnen weinigen het begrijpen.’
Dixit Johan
