Lacrima di Morro d’Alba 2015
Pop and pour : ongrijpbare neus, zeer etherisch bij momenten, krieken, wat rozen, maar ook iets dat mij medicinaal aandoet, en dan een groenige toets die ik associeer met klimopsnoeisel. Een beetje een hoofdbreker deze neus, zeer apart, maar ook zeer intrigerend.
Het mondgevoel is all over the place, eigenlijk zeer vergelijkbaar met de Lacrima van Marconi die ik hier een tijd geleden postte : van alles veel en niet geïntegreerd, hoge zuren, en tannines waar ik even knock-out van ben. Effe laten staan...
Een uur later : de puzzelstukken vallen in elkaar, boeiende neus met fruit dat op de rand van rood en zwart fruit zit, rijp en toch een frisse, kruidige toets, pepermunt.
In de aanzet mooie rijpe kersen, frisse zuren. De tannines zijn nog steeds stevig, maar rijp en geven hier een zekere serieux aan. De zuren zinderen na.
Zeer boeiende wijn. En een goede match met een geitenkaasje uit de oven. Jawel!
Met dank aan mijn Lacrimaat voor de tip!
Kan er precies nog even tegenaan.
Blij dat je deze lekker vond.
Prijs kwaliteit goedgekeurd?
Het is wat bojo op steroïden-ish.
De gamay van de Marken...
Ik dronk er een paar maanden terug ook ene: Marotti Campi - 'Orgiolo' Lacrima di Morro d'Alba Superiore 2016.
Ik herinner mij dat ik de fles opzij heb gezet omdat de wijn nog wat wrong en niet zou passen bij de maaltijd. Daarna nog een glas en de rest op dag 2 of 3. Was even wennen, maar de laatste glazen begon ik toch te waarderen omdat de wijn wat zachter werd.
Een of twee keer per jaar wil ik dit wel eens drinken. Wel wat aromatischer dan bojo, niet?
Blijkbaar heb ik deze wijn wel veel te jong gedronken, want zie hier een tasting note van Ian d'Agata:
http://www.marotticampi.com/vinous-cella...iolo-2004/
92 ptn voor een wijn waar ik minder dan 9 euro voor betaalde (excl. verzending).
Wie zei hier ook al weer dat er geen goeie wijn onder de 16 euro meer te vinden is?
Eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik op dat moment een dergelijk potentieel niet vermoedde
(15-03-2019 05:21 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Kan er precies nog even tegenaan.
Blij dat je deze lekker vond.
Prijs kwaliteit goedgekeurd?
Het is wat bojo op steroïden-ish.
De gamay van de Marken...
Hoeveel was deze weer? Minder dan 10€ geloof ik? Ja, daar kan je niet over klagen
Citaat:wel wat aromatischer dan bojo, niet?
Ja, vind ik ook wel. Die vergelijking van bojo op steroiden klopt eigenlijk helemaal. Kan er in ieder geval nog lang tegen. Noch qua kleur, noch qua aroma, noch qua smaak enige evolutie merkbaar op dit moment.
Moet zeggen dat ik wel goesting heb om de Superiore ook open te snokken binnenkort. Maar dat is geen goed idee zeker?
Ian d’Agata zegt dat Luigi Giusti en Stefano Mancinelli de topproducenten zijn voor Lacrima. Ervaring mee, 33S?
(15-03-2019 08:18 PM)Olivier schreef: [ -> ] (15-03-2019 05:21 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Kan er precies nog even tegenaan.
Blij dat je deze lekker vond.
Prijs kwaliteit goedgekeurd?
Het is wat bojo op steroïden-ish.
De gamay van de Marken...
Hoeveel was deze weer? Minder dan 10€ geloof ik? Ja, daar kan je niet over klagen
Citaat:wel wat aromatischer dan bojo, niet?
Ja, vind ik ook wel. Die vergelijking van bojo op steroiden klopt eigenlijk helemaal. Kan er in ieder geval nog lang tegen. Noch qua kleur, noch qua aroma, noch qua smaak enige evolutie merkbaar op dit moment.
Moet zeggen dat ik wel goesting heb om de Superiore ook open te snokken binnenkort. Maar dat is geen goed idee zeker?
Ian d’Agata zegt dat Luigi Giusti en Stefano Mancinelli de topproducenten zijn voor Lacrima. Ervaring mee, 33S?
Geen ervaring mee. Ik heb er ooit nog een gedronken van Umani Ronchi, maar dat was geen hoogvlieger voor zover ik me herinner.
Het drinkvenster dat Ian d'Agata geeft voor de 2004 was 2016-2020. Dus misschien best nog wachten. Ik ben zelf ook wel eens curieus om dit te proeven na 10 jaar flesrijping.
Die Orgiolo van Marotti Campi staat nu in promo op xtrawine zag ik. Maar wel aan 10,80 euro, ik betaalde in november 8,93 euro.
(15-03-2019 08:18 PM)Olivier schreef: [ -> ] (15-03-2019 05:21 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Kan er precies nog even tegenaan.
Blij dat je deze lekker vond.
Prijs kwaliteit goedgekeurd?
Het is wat bojo op steroïden-ish.
De gamay van de Marken...
Hoeveel was deze weer? Minder dan 10€ geloof ik? Ja, daar kan je niet over klagen
Citaat:wel wat aromatischer dan bojo, niet?
Ja, vind ik ook wel. Die vergelijking van bojo op steroiden klopt eigenlijk helemaal. Kan er in ieder geval nog lang tegen. Noch qua kleur, noch qua aroma, noch qua smaak enige evolutie merkbaar op dit moment.
Moet zeggen dat ik wel goesting heb om de Superiore ook open te snokken binnenkort. Maar dat is geen goed idee zeker?
Ian d’Agata zegt dat Luigi Giusti en Stefano Mancinelli de topproducenten zijn voor Lacrima. Ervaring mee, 33S?
Die superiore is steviger hoor, of je geeft die wat karaf met een vleesje ernaast.
Maar wachten lijkt me veiliger, alsook niet te warm drinken. Hoger in alcohol.
Dacht idd rond die prijs.
@33S bwa den ene Bojo buiten den andere zeker qua aromatisch.
Maar vooral de structuur en tannines zijn wat kloeker.
Dan meeste gevallen.
Citaat:Die superiore is steviger hoor, of je geeft die wat karaf met een vleesje ernaast.
Maar wachten lijkt me veiliger, alsook niet te warm drinken. Hoger in alcohol.
Thanks!
Citaat:Die Orgiolo van Marotti Campi staat nu in promo op xtrawine zag ik. Maar wel aan 10,80 euro, ik betaalde in november 8,93 euro.
Wat nog altijd goedkoop is voor een wijn van die kwaliteit.
Bij de viering van 50 jaar Jesi spendeerden we een avond in Morro d'Alba waar een aantal producenten hun Lacrima lieten proeven. Voor mij was het een eerste kennismaking en ik was ook wat verrast. Weer een van die extreem eigen, ongrijpbare Italiaanse druiven. Wat een enorm smaakspectrum bieden de wijnen van dat land toch.
Zeer aromatische druif, ik vond er niet dadelijk een match voor en commercieel vreesde ik toch weer een ramp. Was wel een geslaagde avond, tafels buiten midden op het dorpsplein, 50 mensen van overal, heerlijk gewoon!
Citaat:en commercieel vreesde ik toch weer een ramp
Ik vrees dat je daar gelijk hebt. Verrassend veel structuur in deze wijnen, en tegelijkertijd dat lichtvoetige, bijna etherische. Je moet inspanning doen om deze wijn te snappen.
Maar ik heb plekken gevonden waar ze Manzinelli en Giusti hebben. Als dat effectief de topproducenten zijn, wil ik toch eens proeven wat die wijnen geven.
Het is me dus welgeteld 6 maanden gelukt om te weerstaan aan de drang om de Lacrima di Morro d’Alba Superiore 2015 open te trekken. Een mondvol, en dan heb ik het niet alleen over de naam van de wijn.
Iets minder aromatisch dan de meeste andere Lacrima’s die ik al gedronken heb. Maar toch haal ik er kersjes uit, dennenbos, en in de verte was bosfruit. Redelijk ingetogen. Klein beetje alcohol in de neus wel. Minder of geen floraliteit. Wat ik hier dan wel weer heb, dat ik ook in andere Lacrima’s had, maar moeilijk kan beschrijven, is een bepaald bak-aroma. Niet zoals in bak-vis, maar zoals in : ik bak een taart. Of in dit geval : ik bak er niets van. Ian d’Agata noemt ondermeer lavendel en kaneel als typische aroma’s van Lacrima. Kaneel? Maar neen, Ian. Toch maar even het potje erbij halen. Godver... Kaneel dus.
In de mond fruitgedreven aanzet, maar dan komen de zuren en de tannines opzetten. Vergelijk het met Mozes die de Rode Zee laat opentrekken. Splijten is het juiste woord. Maar indrukwekkend is het wel.
Dit is geen wijn voor mensen die wel eens een “lekker wijntje” lusten. Lacrima daagt je uit. Altijd. En deze al helemaal. Persoonlijk hou ik er van. Maar als je niet van bijbelse taferelen houdt, kan dit wel eens een helse ervaring zijn.
(23-08-2019 06:22 PM)Olivier schreef: [ -> ]Het is me dus welgeteld 6 maanden gelukt om te weerstaan aan de drang om de Lacrima di Morro d’Alba Superiore 2015 open te trekken. Een mondvol, en dan heb ik het niet alleen over de naam van de wijn.
Iets minder aromatisch dan de meeste andere Lacrima’s die ik al gedronken heb. Maar toch haal ik er kersjes uit, dennenbos, en in de verte was bosfruit. Redelijk ingetogen. Klein beetje alcohol in de neus wel. Minder of geen floraliteit. Wat ik hier dan wel weer heb, dat ik ook in andere Lacrima’s had, maar moeilijk kan beschrijven, is een bepaald bak-aroma. Niet zoals in bak-vis, maar zoals in : ik bak een taart. Of in dit geval : ik bak er niets van. Ian d’Agata noemt ondermeer lavendel en kaneel als typische aroma’s van Lacrima. Kaneel? Maar neen, Ian. Toch maar even het potje erbij halen. Godver... Kaneel dus.
In de mond fruitgedreven aanzet, maar dan komen de zuren en de tannines opzetten. Vergelijk het met Mozes die de Rode Zee laat opentrekken. Splijten is het juiste woord. Maar indrukwekkend is het wel.
Dit is geen wijn voor mensen die wel eens een “lekker wijntje” lusten. Lacrima daagt je uit. Altijd. En deze al helemaal. Persoonlijk hou ik er van. Maar als je niet van bijbelse taferelen houdt, kan dit wel eens een helse ervaring zijn.
Wow, een TN om in te kaderen..die laatste zin alleen al.
Thanks, lieve Lacrimaniac!
(23-08-2019 06:52 PM)vinejo schreef: [ -> ] (23-08-2019 06:22 PM)Olivier schreef: [ -> ]Het is me dus welgeteld 6 maanden gelukt om te weerstaan aan de drang om de Lacrima di Morro d’Alba Superiore 2015 open te trekken. Een mondvol, en dan heb ik het niet alleen over de naam van de wijn.
Iets minder aromatisch dan de meeste andere Lacrima’s die ik al gedronken heb. Maar toch haal ik er kersjes uit, dennenbos, en in de verte was bosfruit. Redelijk ingetogen. Klein beetje alcohol in de neus wel. Minder of geen floraliteit. Wat ik hier dan wel weer heb, dat ik ook in andere Lacrima’s had, maar moeilijk kan beschrijven, is een bepaald bak-aroma. Niet zoals in bak-vis, maar zoals in : ik bak een taart. Of in dit geval : ik bak er niets van. Ian d’Agata noemt ondermeer lavendel en kaneel als typische aroma’s van Lacrima. Kaneel? Maar neen, Ian. Toch maar even het potje erbij halen. Godver... Kaneel dus.
In de mond fruitgedreven aanzet, maar dan komen de zuren en de tannines opzetten. Vergelijk het met Mozes die de Rode Zee laat opentrekken. Splijten is het juiste woord. Maar indrukwekkend is het wel.
Dit is geen wijn voor mensen die wel eens een “lekker wijntje” lusten. Lacrima daagt je uit. Altijd. En deze al helemaal. Persoonlijk hou ik er van. Maar als je niet van bijbelse taferelen houdt, kan dit wel eens een helse ervaring zijn.
Wow, een TN om in te kaderen..die laatste zin alleen al.
Thanks, lieve Lacrimaniac!
Haha, het plezier van wijnlullerij.