1996
De kans gehad om samen met de magiër deze mythische wijn te mogen drinken. Voor diegenen die het 4 ha tellende domein niet kennen: deze Pomerol is buur van Petrus en niet zelden (bvb. in RVF, Bordeaux's van 2009) krijgt hij hogere quoteringen dan laatstgenoemde. Ook de prijs ligt een pak lager dan Petrus maar blijft natuurlijk fameus.
Ter zake.
De kleur is robijnachtig. De geur aards, Doc Magooo verwees naar kreupelhout en voorts witte peper. Zelf al verschillende Pomerols kunnen proeven (La Fleur-Petrus, L'Evangile, Clos L'Eglise,...) en de geur is m.i. echt kenmerkend en specifiek voor de appellatie door de "crasse de fer".
Crasse de fer: de goudader van de Pomerol? Het gevulde glas rook dan eveneens naar ijzer.
Dan de smaak. Zeer complex, aards, leer, vol satijn en mineralig. Geen krachtpatser maar pure finesse. Een subtiele verleider (niet zoals SM's die je durven passioneel om de nek te vliegen) die je haast zonder het te beseffen inpakt.
RP stelde in zijn proefnotie (overigens daterend van 1999) dat het te betwijfelen viel of deze 1996 ooit al zijn tannines zou zien versmelten.
Hij raadde dan ook aan pas in 2012 (!) de fles te ontkurken.
Niet nodig dus. Perfect op dronk en een waar genot.
De trofee werd netjes broederlijk verdeeld: de magiër de lege fles en ikzelf de kurk.
misschien moeilijk om zo een beleving in punten te vertalen, maar zou je eens poging willen doen, ik ben wel benieuwd
Waw, Tom... een echte belevenis voor een wijnliefhebber om een Lafleur te drinken.
Dronk ooit les pensées 1999 en dié was al zo goed...
en dat gaan we nog eens herhalen:-)
Eén van mijn mooiste wijnen uit mijn wijnleven was een ... Lafleur 1950.
Ge gelooft het verhaal nooit (maar 't is nochtans waar...):
toen wijnveilinghuis Sylvies (in St-Niklaas) nog eigendom was van Maurice Meul was ik eens bij hem om wijn te verkopen. We waren ronduit aan het babbelen toen hij plots zei: "awel, ik heb hier iets menneke: ik heb van een dame die ik goed ken drie flessen gekregen om te verkopen en op twee etiketten is zichtbaar dat het Lafleur Pomerol 1950 is, maar het jaartal (ganse etiket-) is op één helemaal niet meer zichtbaar en die kan ik dus niet met zekerheid verkopen, wat ik aan de dame vertelde. Ze vertelde dat dit niet erg was en dat ik die fles zelf mocht opdrinken en dan maar naar de kurk moest kijken om te weten wat die fles was. Ik was net van plan om die fles open te doen."
En dus kreeg ondergetekende een goed glas van deze goddelijke wijn.
Het schiet me nu ook te binnen dat Maurice me vertelde dat die wijn van nonkel bob parker 100/100 gekregen had.
dat was dus de eerste 100-punter uit mijn wijnleven!
het is de mooiste merlotwijn of pomerol die ik in mijn leven ooit gedronken heb.
goddelijk. hoewel ik er meteen moet aan toevoegen dat hij nog nauwelijks als een gewone wijn was:
ik herinner me nog goed: oranjerood en bijna zoet smakend (!), met natte-rode-baksteen-in-de-zomer aroma en bloed. heel bijzondere wijn.
@ Kris G
Hier universele punten geven (zie elders op dit forum hoe de verschillende recensenten punten geven) is zeer moeilijk.
Wie op dit forum heeft er immers al tientallen 97/98/99/100- punten flessen gedronken en kan daarin gericht inschatten? Zeer weinig, me dunkt. Ik ook niet.
Ik classeer de Lafleur 1996 in de categorie 95-100. Maar verder moet ik bescheiden passen.
Wil je een beter zicht op het domein Laflleur en de proefnotities, lees dan:
http://www.greatbordeauxwines.com/Lafleur.html
Zoals Roeland V "hoerechance" had om op die wijze een Lafleur 1950 te verorberen, zo hadden Doc Magooo en ikzelf het geluk om aan een bodemprijs die fles eigen te maken.
Als je geen fortuin bezit en niet profesioneel met wijn bezig bent, moet je altijd wat geluk hebben om die speciallekes te drinken ... maar zoals ze zeggen geluk wordt vaak afgedwongen. Als je al wat jaren met wijn bezig bent mag je er zeker van zijn dat iedereen al eens een "hoerechance" moment (of meerdere) gehad heeft. Meestal hangen er ook nog leuke verhalen aan.
(22-10-2010 09:31 AM)Tom schreef: [ -> ]Zoals Roeland V "hoerechance" had om op die wijze een Lafleur 1950 te verorberen, zo hadden Doc Magooo en ikzelf het geluk om aan een bodemprijs die fles eigen te maken.
Wat bedoel je met bodemprijs
Dat ze de prijs pas kenden toen ze al aan de bodem zaten
Les pensées de Lafleur 2008
Zoethout, sigaren, rozijntjes, zwart fruit. Enorme lengte in de mond, wel verrassend alcoholisch (14C° bleek later!), mooie ondersteunende zuren en lange boterachtige afdronk.
De tafelgenoten gokten op Noordelijke of zelfs Zuidelijke Rhone (iemand dacht aan Beaucastel) en keken raar op bij ontbloting van het etiket.
Eigenaardig genoeg is dit de tweede keer dat een (piepjonge) Pomerol van dit kaliber de proevers totaal op het verkeerde been zet.
Ook bij de Trilogie van Le Pin dacht geen van de proevers aan een Pomerol.
@Tom, zie het wel zitten om er nog eentje te kraken maat !!
Mijn maat heeft vanavond een Lafleur 1995 opengetrokken. Aanvankelijk een beetje stug en gesloten. Daarna in de karaf en toen bloeide hij open met geplette aardbeien, maar ook met zwart fruit, iets gerookt, leder en ijzer. In de mond veel, veel body, versmolten en lang. Maar ook piepjong en niet helemaal à point. Immense structuur waardoor hij denk ik nog 15 jaar heeft, of langer. Misschien pas binnen +5 jaar op zijn top? Grotere Pomerol nooit geproefd of het moet l'Eglise Clinet 2000 zijn.
Had ook de ervaring met de 1996 dat hij wat langer in de karaf mocht...kwam zeer mooi open op het einde van de avond, jammer, de sommelière maakte de keus hem direct te schenken zonder karafrust.
Les Pensées de Lafleur 1999
Na openen wat gesloten, licht reductief geurtje en daarom wat karaf gegeven. Een verleidelijk neusje, licht sigarenkistje, wat vegetaal, na een tijdje ook kers, bramen, florale parfum en een vleugje specerijen. Licht robijnrood, kleur doet jonger aan dan ik zou verwachten.
Na een uurke komt de wijn goed tot z'n recht. Laagjes fruit boven elkaar maar op het einde een heuveltje tannines, lichtjes droogtrekkend en wat onrijp, niet storend, ook de zuren zitten wat vooraan en zijn toch lichtjes hard. Geen grote wijn maar toch 88. Blijkbaar gaf RP die ook.
Ik heb deze 2 maal mogen drinken en vond hem wel best lekker.. De tweede keer is nog niet zo lang geleden en was toen minder dan de eerste maal. Mss was fruit al wat minder om zuren en tannines te ondersteunen?
Eerste keer:
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ziano.html
(23-12-2012 05:59 PM)Venne schreef: [ -> ]Ik heb deze 2 maal mogen drinken en vond hem wel best lekker.. De tweede keer is nog niet zo lang geleden en was toen minder dan de eerste maal. Mss was fruit al wat minder om zuren en tannines te ondersteunen?
Eerste keer: http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ziano.html
Ik vond die ook zeer lekker toen... t Gezelschap waarmee je drinkt heeft ook zijn belang he ;-)
(23-12-2012 06:26 PM)vinejo schreef: [ -> ] (23-12-2012 05:59 PM)Venne schreef: [ -> ]Ik heb deze 2 maal mogen drinken en vond hem wel best lekker.. De tweede keer is nog niet zo lang geleden en was toen minder dan de eerste maal. Mss was fruit al wat minder om zuren en tannines te ondersteunen?
Eerste keer: http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ziano.html
Ik vond die ook zeer lekker toen... t Gezelschap waarmee je drinkt heeft ook zijn belang he ;-)
Ik denk dat Doc 'm ook wel lekker vond. Was telefonisch getuige van zijn eerste slokken
. '99 is geen gemakkelijk jaar. Ik herinner mij o.a. een tegenvallende Le Gay.
En tegenover de Pensées stond een Evangile. Ja, hallo! Fantastische Pomerol!
Gezelschap en omgeving hebben idd een positief bijdragende invloed..... Maar als't nie goed ist nie goed eh :-)
Ook voor mij één van die wijntjes die is blijven hangen. Het mytische rond dat domein zal er ook wel iets mee te maken hebben. Maar ik herinner mij een pomerol met finesse.
Château Lafleur 2001: kruidig, grafiet, heel breed smaakpalet, zijdig, fluweel, een topper zoals verwacht. Een wijn waar er altijd te weinig van in het glas zit cfr Venne. Imponerende wijn.
Bij de eerste slok proefde je de ingetogen kracht. Onthulde slechts 40 % (of zoiets) van zijn klasse. Verkeerde na enkele uren karaf wel in optima forma.
Groot was onze verbazing dat op de kurk "Grand Cru" vermeld stond. Naar verluidt is dat hun gewoonte... .
Schitterende wijn ja, die ingetogenheid is mss wel kenmerkend voor toppomerols?
Na de eerste slok ging ik een tijdje erna een plaske doen.... kijkend naar de mooie portretten op de wc van Matten proefde ik nog steeds die Lafleur...
Vincent
(28-04-2013 05:54 PM)Venne schreef: [ -> ]Schitterende wijn ja, die ingetogenheid is mss wel kenmerkend voor toppomerols?
Na de eerste slok ging ik een tijdje erna een plaske doen.... kijkend naar de mooie portretten op de wc van Matten proefde ik nog steeds die Lafleur... Vincent
(28-04-2013 05:54 PM)Venne schreef: [ -> ]Schitterende wijn ja, die ingetogenheid is mss wel kenmerkend voor toppomerols?
Na de eerste slok ging ik een tijdje erna een plaske doen.... kijkend naar de mooie portretten op de wc van Matten proefde ik nog steeds die Lafleur... Vincent
Ja die pin-ups zijn wel de moeite he
!
Lafleur 2001
Kruidig, grafiet, heel breed smaakpalet, zijdig, fluweel, een topper zoals verwacht. Een wijn waar er altijd te weinig van in het glas zit cfr Venne.
(05-05-2013 01:50 AM)doc schreef: [ -> ]Lafleur 2001
Een wijn waar er altijd te weinig van in het glas zit cfr Venne.
Daar kan ik voor 100% in komen...
't Is dan ook nen hele duren wijn
Om die ooit nog te kunnen drinken ga ik toch eens goe aan de billen van mijn schoenmoeder moeten 'frotten'
(05-05-2013 10:36 AM)jr02 schreef: [ -> ]Om die ooit nog te kunnen drinken ga ik toch eens goe aan de billen van mijn schoenmoeder moeten 'frotten'
Ieder z'n hobby , hé
(05-05-2013 01:50 AM)doc schreef: [ -> ]Lafleur 2001
Kruidig, grafiet, heel breed smaakpalet, zijdig, fluweel, een topper zoals verwacht. Een wijn waar er altijd te weinig van in het glas zit cfr Venne.
Doc in de rol van Kamiel Kafka (zie 7 berichten hoger...)
(05-05-2013 11:28 AM)vinejo schreef: [ -> ] (05-05-2013 01:50 AM)doc schreef: [ -> ]Lafleur 2001
Kruidig, grafiet, heel breed smaakpalet, zijdig, fluweel, een topper zoals verwacht. Een wijn waar er altijd te weinig van in het glas zit cfr Venne.
Doc in de rol van Kamiel Kafka (zie 7 berichten hoger...)
Er zat een vlieg in m'n oog
Ah, ik dacht dat je gisteren nog eens een Lafleur '01 had geproefd. En dat ontlokte mij volgende reactie:
.
