Aldus, het examen gepasseerd, bij deze een verslagje.
Uiteindelijk met nog wel wat aanpassingen in vergelijking met de initiële planning, maar alles was meer dan de moeite.
Begonnen met een half dagje Turijn, wat door ongeveer iedereen meer de moeite wordt bevonden dan Milaan. De weinige tijd die we er hadden hebben we ons alleszins niet verveeld. (Milaan nog niet gedaan, maar Turijn is alleszins de moeite)
De bezoeken (part 1):
Massimo Clerico: man alleen die 3 hectare beheert, waarvan er 1 nieuw werd aangeplant 2 jaar geleden. Op de oudere wijngaarden staan de stokken nog per 2 aangeplant, een oude praktijk. Naast de bottes worden ook barriques gebruikt, maar minder en minder. Maakt een Costa del Sessia, Spanna, Lessona & Lessona Riserva. De Costa del Sesia hebben een groter aandeel Croatina & Vespolina en is een ronde, eerder vlotte wijn. De Spanna was voor mij een wat mindere Nebiolo. De Lessona speelt op een hoger niveau met ook hier Vespolina en Croatina, in een lager aandeel. Mooie wijn, maar prijs kwaliteit niet de beste die we tegenkwamen (38€, de Costa del Sesia: 15€)
Op de foto is het niet ongelooflijk duidelijk, maar aan weerszijden van de paal staat een plant.
[
attachment=4091]
Daarna naar
La Prevostura getrokken voor een bezoek & lunch (de agriturismo zijn ze momenteel aan het verbouwen, moest je in de buurt zijn, op voorhand eens bellen of het lukt om er te eten) en bezoek aan de cantina. To start with, de lunch was meer dan voortreffelijk ende uitmuntend. Voor 20€ pp 4 gangen, met de degustatie van de wijnen aangeboden door het huis. Zeer lekker!
[
attachment=4089]
Ik weet niet hoe het juist zit met de verdeling/verkoop van het domein, maar het domein wordt gerund door Elisa & Martino, de dochter en schoonzoon van Marco Bellini. Martino gaf ons een rondleiding en degustatie, terwijl Elisa het beste van haarzelf gaf in de keuken. Marco is nog steeds ploegleieder bij Androni Giocattoli, die op dat moment de Giro aan het rijden was. De dag dat we er waren was het rustdag en zaten ze op een uurtje van zijn domein en sprong hij eens binnen en kwam ook een babbeltje doen over de wijnen en de koers. "En, wat wordt het morgen?" "Ah, aanvallen eh, wat moeten we anders doen." (Masnada werd 3e de dag nadien
)
De gebouwen & wijngaarden zelf zijn prachtig gelegen op de Prevostura heuvel. Eens de bouwwerken afgerond zijn lijkt het mij wel de moeite hier te overnachten.
[
attachment=4092][
attachment=4093]
Passeerden de revue:
Piemonte rosato D.O.C. Corinna: leuke rosé, perfect bij de charcuterie.
Vino rosso Giuinot: Sappige alledaagse wijn, die deze taak perfect vervult
Coste della Sesia rosso D.O.C. Muntacc 2016: Zeer goede wijn, balans tussen mondvullend sappig, structuur & lengte, zonder te serieus (of te duur) te willen zijn. 15€
Coste della Sesia rosso D.O.C. Garsun: Ja, we hebben die ook gedronken. En slecht was het waarschijnlijk niet, maar meer kan ik er niet meer over vertellen.
Lessona D.O.C.: Trapje hoger, niet persé meer materie dan de muntacc, maar eleganter potentieel. Nu nog minder toegankelijk, meer voor de long run en lijkt mij er eentje om te koesteren in de kelder. Zeer goed. €30
Volgende in de rij was
Le Piane die Boca terug op de kaart zet als appelatie. Hoewel dit geldt voor volledig Alto Piemonte, was het voor mij hier best weergegeven
hoeveel wijngaarden er in sneltempo verdwenen zijn. In Lessona wat vroeger in de jaren 1900 door een hagelbuitje waarbij het ijs een meter hoog kwam, maar de volledige regio liep wijngewijs leeg ten voordele van de textielindustrie. Nu zijn er dus een aantal nieuwe projecten en domeinen. Le Piane was de pionier in Boca om als nieuw domein een aantal wijngaarden te herontdekken en cultiveren.
Er wordt zoveel als mogelijk volgens bio/biodynamie gewerkt, maar is niet volledig mogelijk gezien het natte klimaat.
Ook hier, terug prachtig gelegen (zie foto in mijn vorige post), de hele streek is hier de moeite op dat vlak! Een tweetal uurtjes rondgetoerd door de wijngaarden met Christophe Künzli,de Zwitserse bezieler van Le Piane. Zeer interessant man met een, laten we zeggen uitgesproken, mening over ongeveer alles. Interessante visie over de regio (potentieel, maar krijg het er maar eens uit door de grote versnippering & traditie), boeiende kijk op het wijnbouwen zelf, de invloed van de bodem PH, zand, mineralen, mycorhiza en andere die niet altijd in lijn ligt met de 'gangbare' visie. En zoals bij
alle/de meeste/weinig/geen enkele (schrap wat niet past) focus op de wijngaard en niet de vinificatie.
De wijnen hebben alleszins een deel van het karakter van de eigenaar meegekregen.
Een aantal vatstalen geproefd, waarvan de Boca 2016 eigenlijk al verbazingwekkend drinkbaar en goed was.
Daarna:
Maggiorina 2017: genoemd naar een traditionele geleidingsvorm, zie foto's bij Castello di Conti. Oude aanplant met verschillende variëteiten. Qua 'instapwijn' van het domein goed te pruimen en de meest toegankelijke, meest fruitgedreven wijn.
Mimmo 2016: Gebalanceerde wijn met meer inhoud en structuur dan de Maggiorina. Nebbiolo, Croatina & Vespolina.
Boca 2013: Concentratie & elegantie, Rozen, kersen, elegante tannines, toetsje hout, hint van leder, bos en nog een hoop aroma's. Wijn die Groot wil zijn en daar eerlijk gezegd de troeven voor in handen heeft. Goedkoop? Zeker niet, maar ik vermoed blije gezichten als de fles opengaat. Prijs afh van de jaargang, te koop tem 2005 als ik mij niet vergis 50-100 €
Nog 8 domeinbesprekingen te gaan..
