wijnliefhebbers

Weekje Beaujolais gepland, toute seule, want mijn vrouwtje doet de trip met de fiets terwijl ik haar opwacht in Marchampt, op een boogscheut van het stadje waar de streek zijn naam aan te danken heeft, Beaujeu.

Ik nam de snelweg langs Metz Nancy (de hele tijd max 110 ) en nam afrit Dijon. De laatste 170 km wou ik de route Nationale doen om nog eens mijn kennis van de verschillende locaties in Bourgogne op te frissen.
Leuk idee, maar ik deed er een kleine 3 uur over, redelijk vermoeiend als je al om 8.30 u bent vertrokken.

Ik passeerde dus Marsanny en deed even Fixin aan, op zoek naar (les heritiers de?) Gilbert Moniot. Zie elders op dit forum, een wijnbouwer die prachtwijnen maakte en nooit meer dan 10 euro vroeg voor zijn Fixin. Ik vernam in centrum Fixin dat de dochter het even overnam maar dat ze ondertusssen “en retraite” is.

Dan maar even binnengewipt bij Berthaud Gerbet, enkel de gewone Bourgogne Perrieres geproefd (licht, kruidig, krokant, wel ok aan 10 euro) en de Fixin Les craies 2012 (ook verrassend licht, kocht een flesje aan 22 euro om thuis eens beter te proeven).

Vervolgens de weg verder langs de route des grands crus, Gevrey, Morey, Vougeot, Vosne, charmes, en dan terug naar de RN richting Nuits.
Ik passeerde een aantal borden “Degustation-Vente- en aangezien dat,iets is wat we normaal nooit doen besloot ik eens binnen te gaan.
Het bleek geen wijnbouwer maar een wijnhandel, verschillende aop s, niet enkel uit Cote d Or maar ook Chalon en Macon.
Ondermeer ook een vertical van 12 jaar Cote de Nuits van een mij onbekend domein, leek me nog interessant.

Nu, niet veel soeps anders, dus ik was een excuus aan het verzinnen om zonder kopen te vertrekken (een degustatie werd me, ondanks de aankondigingen trouwens niet aangeboden).

Tot ik plots een etiket zag dat me zeer bekend voorkwam.
Mais...madame, est ce que ce n est pas le vin de Gilbert Moniot?
Eh, non monsieur, c est le Domaine deFrance, les etiquettes se resemblent peut etre.
Even opgezocht op de Smartphone en...wel degelijk krék hetzelfde etiket.
De naam Defrance was ook al op de flessen van Moniot genoteerd, ik heb nog niet kunnen uitpluizen hoe het juist in elkaar zit (in de Guide Hachette staat dat Olivier in 2012 de zaken overnam van zijn vader,...Michel ), het was te laat om nog terug te rijden naar Fixin. Ik bel m wel eens, ben benieuwd, ik dacht niet dat Gilbert een zoon had (anders zou Olivier zijn kleinzoon kunnen zijn).
Uiteraard proefflesje gekocht...

En dan verder richting Nuits, dan enkele dorpjes die net als het noordelijker Brochon geen aop benaming hebben, dan Ladoix, Chorey en Savigny les Beaunes, dan rond Beaune zelf rijden, Pommard, Volnay, Meursault, enz...
Voor je het weet passeer je Rully, Mercurey en rij je door Givrey.
Verder volgt Monthelie en dan de route naar Cluny (abdij ligt ook op de route).

Enfin, ik kreeg serieus honger en besloot vooraleer naar mijn eindbestemming te rijden eerst iets te eten in Odenas, zie elders op dit forum
http://www.vinejo.freebb.be/thread-279-p...l#pid90522

Wordt vervolgd want de batterij van de Ipad is plat (en die van mij ook, vandaag een schitterend bezoek achter de rug waarover morgen meer.)

Heerlijk om lezen. Cool om inderdaad de route des GC en de nationale weg af te draaien. Dit voorjaar ben ik ook met de fiets gans de Cotes d’or afgefietst op via Saint Romain en de Hautes Côtes terug te keren.

Ik denk dat ik het domein al ken

(30-07-2019 10:06 PM)Fre schreef: [ -> ]Heerlijk om lezen. Cool om inderdaad de route des GC en de nationale weg af te draaien. Dit voorjaar ben ik ook met de fiets gans de Cotes d’or afgefietst op via Saint Romain en de Hautes Côtes terug te keren.

Ik denk dat ik het domein al ken

Denk het niet

(30-07-2019 10:13 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(30-07-2019 10:06 PM)Fre schreef: [ -> ]Heerlijk om lezen. Cool om inderdaad de route des GC en de nationale weg af te draaien. Dit voorjaar ben ik ook met de fiets gans de Cotes d’or afgefietst op via Saint Romain en de Hautes Côtes terug te keren.

Ik denk dat ik het domein al ken

Denk het niet

Tenzij je het al op BDE gelezen hebt, dat zou snel geweest zijn ;-)

Enfin, comme nous sommes tweetalig zal ik het hier ook maar posten.

Pour les Flamands la meme chose

Cet après midi j ai pu faire une petite visite chez Annie et Rene et leurs enfants Carine et Laurent.
Tous les 4 tres sympathique. Laurent s occupe des vinifications, il est oenologue.

Ils ont une gamme impressionante, avec trois blancs, un rosé, et 8 ou 9 rouges.
Tous les rouges sont characterisés par une doceur des tannins remarquable.

Le plus surptrenant etait le viognier, oui oui, cépage Rhodaniene, qui était tres a mon gout avec une équilibre examplaire.
Ils étaient quand meme tous inquiet du rechauffement du climat, parce que de plus en plus c est difficile de temperer les degres d alcool. Et oui, peut etre que, comme dans le blanc, la cepage Rhodanniene est possible, mais “quand on feraient des syrah en Beaujolais, ou reste notre identite...?

Les trois cuvees phares sont 1947, Opale et La cerise sur le gateau.ce dernier est le seul vin qui est fait par la maceration carbonique.
Le 1947 est fait des vignes de ....et oui, vous avez bien devinés! Il est, tout comme l Opale, elevé en barriques de chene, partialement neuf, medium toasted. l Opale 2015 a eu le titre de meilleur gamay du monde en 2018.
Le 2017 en cuve de ce cuvee (presque mise en bouteilles) était somptueux. Quelle matiere ét fraicheur, du aux sol granitique/quartz qui donne la mineralité. Je pensais presque gouter un Hermitage et pas un Regnie...

De plus en plus dans la région du Beaujolais on fait des vinifications traditionelles.
Ce sont des vins d un tout autre charactere que ceux de par example Lapierre ou Thevenet, mais personellement j adore les deux styles.
Dans le style des vins traditionelles (ou peut etre ici on peut appeler ca le style moderne), le domaine Thulon est très recommandé.

Inderdaad. Ik las het al op BDE

Even snel het vervolg van mijn reis.

Ik bleef redelijk lang hangen in restaurant Cote de Brouilly in Odenas en toen ik vertrok was het al schemerdonker.
Niet ideaal om een verblijf terug te vinden dat verstopt ligt in de steile heuvels van de Beaujolais. En achteruit rijden op een smal wijngaardwegje naast iets wat op dat moment een met wijnstokken beplante ravijn leek is niet bevorderlijk voor het ontspannen vakantiegevoel.

Uiteindelijk toch heelhuids aangekomen, en pas 10 uur later, bij daglicht de prachtomgeving kunnen aanschouwen. Het is goed toeven in de nabijheid van het dorpje Beaujeu, in de Toscaans aandoende heuvels van deze streek, een gebied dat zich bevindt in de aop Beaujolais Villages.
Al gauw leerde ik dat het (relatieve) succesverhaal van de Cru wijnen niet meteen wordt doorgetrokken in de “gewonere appelaties.
De wijnstokken van het perceel naast mijn verblijf, nochtans zeer gunstig gelegen, zijn recent uitgetrokken en die van het perceel ernaast (zichtbaar op de foto) zijn hetzelfde lot beschoren. De ex-wijnbouwer waarbij ik logeer stelde dat men er heel mooie wijnen kan maken maar dat er niet van valt te leven...
Komt daarbij dat de jongere generatie veelal de moed en het geduld niet heeft om te kiezen voor het zware wijnbouwersleven.

Over zware levens gesproken, bedoeling van mijn weekje in dit kleine paradijs was vooral om te genieten van de rust en het natuurschoon en om een dik boek volledig uit te lezen. (Het heet “Max, Mischa & het Tet offensief”, gelieve u van commentaren te onthouden)
Dat uitlezen zal dus niet lukken.
De eerste dag al begon het serieus te kriebelen en ik besloot te bellen naar een domein waarover ik positieve commentaren had gelezen op, jawel, LpdV.

Later meer.

(31-07-2019 08:29 AM)vinejo schreef: [ -> ]Even snel het vervolg van mijn reis.

Ik bleef redelijk lang hangen in restaurant Cote de Brouilly in Odenas en toen ik vertrok was het al schemerdonker.
Niet ideaal om een verblijf terug te vinden dat verstopt ligt in de steile heuvels van de Beaujolais. En achteruit rijden op een smal wijngaardwegje naast iets wat op dat moment een met wijnstokken beplante ravijn leek is niet bevorderlijk voor het ontspannen vakantiegevoel.

Uiteindelijk toch heelhuids aangekomen, en pas 10 uur later, bij daglicht de prachtomgeving kunnen aanschouwen. Het is goed toeven in de nabijheid van het dorpje Beaujeu, in de Toscaans aandoende heuvels van deze streek, een gebied dat zich bevindt in de aop Beaujolais Villages.
Al gauw leerde ik dat het (relatieve) succesverhaal van de Cru wijnen niet meteen wordt doorgetrokken in de “gewonere appelaties.
De wijnstokken van het perceel naast mijn verblijf, nochtans zeer gunstig gelegen, zijn recent uitgetrokken en die van het perceel ernaast (zichtbaar op de foto) zijn hetzelfde lot beschoren. De ex-wijnbouwer waarbij ik logeer stelde dat men er heel mooie wijnen kan maken maar dat er niet van valt te leven...
Komt daarbij dat de jongere generatie veelal de moed en het geduld niet heeft om te kiezen voor het zware wijnbouwersleven.

Over zware levens gesproken, bedoeling van mijn weekje in dit kleine paradijs was vooral om te genieten van de rust en het natuurschoon en om een dik boek volledig uit te lezen. (Het heet “Max, Mischa & het Tet offensief”, gelieve u van commentaren te onthouden)
Dat uitlezen zal dus niet lukken.
De eerste dag al begon het serieus te kriebelen en ik besloot te bellen naar een domein waarover ik positieve commentaren had gelezen op, jawel, LpdV.

Later meer.

Benieuwd naar wat nog komen zal ! Doet me denken aan het feit dan de zoon en schoondochter op huwelijksreis waren in Toscane. Op de terugweg deden ze een ommetje naar de Beaujolais, waar wij toen verbleven. De eerste reactie was : verdorie, waarom moesten we zo ver rijden. Het is hier even mooi als in Toscane...

(31-07-2019 12:39 PM)dakur schreef: [ -> ]Het is hier even mooi als in Toscane...

Misschien een tikje overdreven, maar in ieder geval een prachtige streek.
@ Jo dan duurt de rit naar het zuiden wat langer natuurlijk als je na Givry terug rijdt naar Monthélie...

(31-07-2019 04:13 PM)wvd schreef: [ -> ]

(31-07-2019 12:39 PM)dakur schreef: [ -> ]Het is hier even mooi als in Toscane...

Misschien een tikje overdreven, maar in ieder geval een prachtige streek.
@ Jo dan duurt de rit naar het zuiden wat langer natuurlijk als je na Givry terug rijdt naar Monthélie...

Gewoon de Gps gevolgd...
Maar nu je t zegt, de route werd wel eens plots “gewijzigd”

PS: idd, mss is de vergelijking wat te flatterend voor Toscane

(31-07-2019 04:47 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(31-07-2019 04:13 PM)wvd schreef: [ -> ]

(31-07-2019 12:39 PM)dakur schreef: [ -> ]Het is hier even mooi als in Toscane...

Misschien een tikje overdreven, maar in ieder geval een prachtige streek.
@ Jo dan duurt de rit naar het zuiden wat langer natuurlijk als je na Givry terug rijdt naar Monthélie...

Gewoon de Gps gevolgd...
Maar nu je t zegt, de route werd wel eens plots “gewijzigd”

PS: idd, mss is de vergelijking wat te flatterend voor Toscane

Misschien.... al geweest, ook niet slecht hoor! En ook grandioze wijnen daar!
Als je dan toch in de regio zit, waarom wip je eens niet binnen bij Château des Bachelards in Fleurie?

(31-07-2019 05:16 PM)wvd schreef: [ -> ]

(31-07-2019 04:47 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(31-07-2019 04:13 PM)wvd schreef: [ -> ]

(31-07-2019 12:39 PM)dakur schreef: [ -> ]Het is hier even mooi als in Toscane...

Misschien een tikje overdreven, maar in ieder geval een prachtige streek.
@ Jo dan duurt de rit naar het zuiden wat langer natuurlijk als je na Givry terug rijdt naar Monthélie...

Gewoon de Gps gevolgd...
Maar nu je t zegt, de route werd wel eens plots “gewijzigd”

PS: idd, mss is de vergelijking wat te flatterend voor Toscane

Misschien.... al geweest, ook niet slecht hoor! En ook grandioze wijnen daar!
Als je dan toch in de regio zit, waarom wip je eens niet binnen bij Château des Bachelards in Fleurie?

Bwa neen, ik kan dat in Belgie kopen...

Ah, ge zijt al op weduwschap!
Ik hoop dat de weersomstandigheden en de tocht in zijn geheel voor Vee meevallen.

Kan ik ook besluiten dat je Thierry dan toch uiteindelijk ontmoet hebt?
Misschien kan je Daniël nog wat tips uit de regio meegeven. Daar heeft hij nog wat ruimte.

Geniet ervan!

(31-07-2019 06:15 PM)Tienne schreef: [ -> ]Ah, ge zijt al op weduwschap!
Ik hoop dat de weersomstandigheden en de tocht in zijn geheel voor Vee meevallen.

Kan ik ook besluiten dat je Thierry dan toch uiteindelijk ontmoet hebt?
Misschien kan je Daniël nog wat tips uit de regio meegeven. Daar heeft hij nog wat ruimte.

Geniet ervan!

Eerste dagen voor Vee waren lastigste, 40 graden op de Ardense hellingen...Momenteel zit ze in een bistro in Beaune

Yep, Fre en ik hebben Thierry ontmoet bij Daniel, we spraken over het forum met alle gevolgen vandien
En ja, ik heb aan Daniel zijn oren getrokken voor wat betreft zijn Bojo-aanbod...

Vandaag 4 (!) uur bij Le Chat gezeten...

(31-07-2019 08:25 PM)vinejo schreef: [ -> ]Vandaag 4 (!) uur bij Le Chat gezeten...

Huh? Vertel...

Domaine du Thulon is gelegen in Lantignié, bezit wijngaarden in Chiroubles, Morgon en Renie, maar maakt vooral enkele toch wel speciale wijnen in de aop Beaujolais Villages.
Vandaag doet zoon Laurent alles op het veld en de vinificatie, zijn zus staat in voor het administratieve en commerciele werk. Ik kreeg zowat alle cuvees te proeven en mocht twee uur later nog eens mee “dans les caves pour essayer les 2017 et 2018 en cuve”...

Bij aanvang van het bijna 3 uur durende bezoek (wat is het zalig om 1 domein per dag te doen en daardoor alle tijd te hebben) was het de bijzonder lieve mama die me ontving. Ze was bezig met Italianen die enkel wat Engels praatten en dus kon de toevallig aanwezige Vlaming weer eens gebruik maken van zijn talent voor talen (sic) om tolk te spelen.

Meer en meer worden hier stokken gamay gerooid om chardonnay aan te planten.
Ik kreeg er een in het glas en vond die meer dan verdienstelijk, doch iets in mij weerhoudt er me van om hiervan te genieten in de Beaujolais. Maar mijn theorie klopt niet (of mss net wel) want de viognier die me werd ingeschonken vond ik schitterend, behoorlijk typisch maar frisser dan vele wijnen van net voorbij Lyon. De wijn wordt uitgebracht onder dezelfde aop dan de landwijnen in de Noordelijke Rhone.

Na een frisse doch vederlichte rosé nam oenoloog Laurent over voor een serietje rode wijnen. De Beaujolais Villages was goed gemaakt met fruit en kruidige toetsen en een streepje vegetaliteit. Vervolgens een heel mooi rijpe Chroubles, die als eerste het karakter toonde dat ook alle volgende wijnen vertoonden: zeer fluwelig in de mond, rijp maar verfrissend, mooi evenwicht. Zelfde voor de Morgon en de Regnie VV waarvan ik later een 2015 in het glas kreeg me minder beviel wegens het wat gestoofde, gecomporeerde karakter, iets wat Laurent zelf beaamde.

De paradepaardjes van het domein zijn echter niét de Cru s maar de Village wijnen.
Eerst mocht ik genieten van een enorm lekkere “Cerise sur le Gateau”, Dit is hun enige cuvee die gemaakt is volgens de maceration carbonique, maar eigenlijk is het semi-carbonique (alle kwaliteitswijnen worden op die manier ofwel volledig klassiek gemaakt).

De stokken zijn 50 jaar oud, in gobelet gesnoeid met een zeer hoge plantdichtheid van 9000 stokken/ha.
De trossen worden manueel geplukt en gaan zonder te ontstelen in de cuve waar de maceration carbonique kan starten. Om deze enzymatische omzetting in de druif zelf te laten gebeuren mag men dus niet ontstelen maar vooral niet kneuzen. Er is dus amper sap, enkel de druiventrossen in de cuve. Sommige wijnbouwers gaan elke dag het weinige sap dat toch vrijkomt oversteken.
Na enkele dagen heeft de maceration carbonique door een enzymatische omzetting binnen in de druif een paar graden alcohol geleverd.

Vervolgens gaat men persen en mengen met het al vrijgekomen (en eventueel overgestoken) sap.
Na een débourbage (een natuurlijke filtering waarbij de vaste deeltjes neerslaan- dit bij kouder temperatuur om de start van de alcoholische gisting te vermijden) gaat men bij Thulon het vrijgekomen sap soutireren (oversteken dus) in nieuwe barriques, waarin zowel de alcoholische als de malolactische gisting zullen plaats vinden.
Nadien worden de verschillende barriques nog eens geassembleerd en in april worden de wijnen gebotteld.

Dit is een wijn waar je niet genoeg van krijgt door zijn ongelooflijke toegankelijkheid, zonder evenwel simpel te zijn. Beetje Bart Peeters. Heerlijk.

Volgende wijn is de 1947, stokken geplant in 45 maar voor het eerst geoogst in 47.
Hier eigenlijk de antipode van de vorige, men gaat volledig ontstelen en een lange alcoholische gisting laten plaats vinden in betonnen cuves, met pigeage.
De wijn wordt vervolgens overgestoken in barriques, de helft van 1 jaar oud, de andere 2 of 3 jaar. De malolactische gisting vindt erin plaats, men bottelt de wijn 12 maanden later.

Een totaal andere wijn uiteraard, waarvan ik later in de gite direct wou herproeven. Hm, beviel me nog beter dan op het domein eigenlijk. Frambozentaart in de oven, ook kersen en bramen, lichte cedertoets, kruidig (peper en muskaatnoot), mineraliteit. Heerlijk zacht en in balans, en ondanks zijn sappige fraicheur smelt hij weg in de mond. Een mooie zachte afdronk met wat toast.
Typisch? Neen. Doet me denken aan de beter Noordelijke Rhone eigenlijk. Niet supergoedkoop voor de streek (15 euro) maar de wijn is dit zeker waard.

Hét prijsbeest is echter de Opale, en dit mag je letterlijk nemen want de 2015 van deze wijn werd in 2018 uitgeroepen tot “beste gamay ter wereld”. Voor wat het waard is uiteraard.
De wijn is afkomstig van nog oudere stokken (70 jaar, rendement van 25hl/ha, plantdichtheid van 10000/ha) en lagert nog een jaar langer. Laurent zei me dat hij de wijn in barriques overhevelt en er vervolgens 2 jaar niet meer aankomt.
Ik proefde de 2016 uit fles, heel mooi, de 2017 van deze wijn zat nog steeds op vat en toonde zich bijzonder lang en complex. Ik proefde ook de 2018 s van Opale en 1947, allebei nogal moeilijk in de neus maar ook hier was het mondgevoel prachtig.

Na een kleine drie uur bij de familie Jambon (gelukkig niks te maken met onze Vlaamsgezinde Hesp) nam ik afscheid en begaf me terug richting Marchampt om er na te genieten van de de passie van Laurent en de wijnen van Domaine du Thulon.

Wat een heerlijk ‘mouthwatering’ verslag, leuk om vanuit het verre wijnloze Finistère toch een connectie te voelen, en bijna te smaken, met de Bojo. Ik duim trouwens voor Vee op haar cyclotrip!

Inderdaad een heel mooi verslag, maar de dag dat ik Bart Peeters in mijn glas vind, stop ik met wijn drinken.

(31-07-2019 05:35 PM)vinejo schreef: [ -> ]Bwa neen, ik kan dat in Belgie kopen...

Kunnen en doen is niet hetzelfde hé...

Jean Claude Chanudet. Le Chat. De bezieler van Domaine Chamonard en Chateau de Cambon. Dat laatste wijngoed heeft hij ooit opgestart met wijlen Marcel Lapierre. Een prominent lid van de bende zonder zwavel.
Gelukkig is de 68 jarige Le Chat geen fanatieke oogklepvigneron. Al bij ons eerste bezoek in 2014 was duidelijk dat Chanudet eerder een m’ enfoutist is die zijn eigen ding doet om het beste uit zijn geliefde wijnstokken te halen.
Volgens mij slaagt hij daar glansrijk in.

Rond 10.30 uur werd ik op de binnenplaats van het gezellige huis vriendelijk ontvangen door Geneviève, die me onmiddellijk naar de proefkelder leidde. Even later werden we vergezeld door “Le druïde de Morgon” en we waren vertrokken voor een masterclass van meer dan vier uur waarbij gegeten en gedronken werd in combinatie met voorstellen ter verbetering van wijnbouw en wereld.

Ook hier vroeg ik nog eens met nadruk om me goed uit te leggen hoe de vinificatie verloopt om eindelijk en voor goed perfect te begrijpen wat het verschil is tussen een maceration carbonique, een semi-carbonique en een traditionele fermentatie.
“Ah, les vignerons eux même ne le savent pas.”

Gelukkig was dit slechts een boutade, want vandaag, na goed luisteren naar zowel een traditonele als een “natuurlijke” wijnbouwer lijkt het me vooral duidelijk dat...dit verschil (tussen MV en semi MC) eigenijk niet echt bestaat.
Het is gewoon altijd een combinatie. Na de MC (enzymatische gisting binnen de niet gekneusde druiven) volgt er steeds een gewone alcoholische fermentatie. Of, zoals Chanudet me meegaf, het gebeurt gewoon tegelijkertijd.
Als de volledige trossen in de cuve gaan zal er onderaan een maceration carbonique plaats vinden, terwijl eventueel na enige tijd bovenaan een gewone gisting opstart.
Het weinige sap dat vrijkomt gaat Chanudet regelmatig overhevelen. Elke dag een decuvage dus. Remontage (het over de chapeau gieten van het sap onderaan de cuve) doet hij nooit.

Na enkele dagen (3 of 5 of...) hevelt hij een laatste keer het sap over en worden de druiven en pulp geperst.
Vervolgens worden “le jus” en “la presse” geassembleerd en gaat deze mengeling verder fermenteren in cuves van 3 a 4000 liter.
De gisting gaat verder tot er ongeveer 10 gram suiker overblijft (goed voor 0,6 a 0,7 graden alcohol) en dan gaat de wijn in barriques, waarin langzaam de laatste suikers kunnen worden omgezet.

Een jaar later, vóor het bottelen, worden de wijnen uit de barriques verzameld in een cuve van 7000 liter, om flessenvariatie te voorkomen.
Het bottelen is het enige moment waarbij er sulfiet wordt toegevoegd aan de wijn. Twee gram. “Les anti souffres” zijn even fanatiek als “lez chemistes” aldus Jean Claude.

Chanudet lijkt een eenzaat die vastgeroest zit in zijn geboortestreek, maar vergis je niet, hij is veel mobieler en commerciëler dan je zou denken, bezoekt wijnbeurzen in Japan en Amerika, hij exporteert 70% van zijn wijnen naar Amerika, China, Japan, Brazilie, en kan ook meespreken over allerlei zaken die niks met wijn te maken hebben.
“J ai fait plein de trucs dans ma vie.”

En wat kreeg ik te drinken tijdens de exposée?
Zowat alles is uitverkocht maar ik kreeg een 2017 Le Lys in het glas die onmiddellijk charmeerde. “Putain, c est bon” ontglipte het de wijnbouwer na zijn eerste slok.
De neus deed eerst nogal “natuurlijk” aan, maar de wijn toonde onmiddellijk een zuiver mondgevoel en mooie lengte en fraicheur.
Ik kreeg de rest van de fles mee en dronk die ondertussen leeg. Dit is wat ik schreef:
“De neus is nu heel fijn, minder dat fruitige maar nu mineraal, grafiet, cacao en wat roosjes. In de mond lichtvoetig en evenwichtig. Nu al mooi maar binnen 5 jaar wordt dit top.”
Dag 2 was dit iets tussen een Bourgogne en een Reynaud...

Even later ging “la Barbe de Beaujolais” wat rommelen in zijn flessen en zette er een andere wijn naast. Zeer fijn, Bourgondisch (il pinote..). Het was een 1997. Zomaar eventjes een vergelijking van dezelfde wijn met 20 jaar meer op de teller, je zou voor minder deze getalenteerde teddybeer willen knuffelen. Ik heb het toch maar zo gelaten.

De dochter van Jean Claude en Genevieve heeft onlangs een perceel in Fleurie gekocht van haar ouders om zelf haar wijn te maken. Ze is veearts (veterinaire) en noemt haar wijn “Le droit de Veto”, leuke vondst. Of haar vader de wijn zelf even leuk vindt valt te betwijfelen. “Elle est jeune, tout doit aller vite hein...”
De wijn was inderdaad in niks te vergelijken met de wijnen van Chanudet zelf. Meer houtinvloeden, geconcentreerder, wat merkbare tannines...helemaal geen slechte wijn maar de dierenarts heeft nog wat werk voor de boeg.

Ondertussen was er al heel wat tijd verstreken en kwam een Italiaanse delegatie aan uit Aosta, die perfect Frans sprak. Het was de prof (met entourage) van een stagair die in september bij Le Chat aan de slag wou gaan. Een welkome gast, want plukkers vinden is bijna onbegonnen werk tegenwoordig. Ik mocht dus alles dus nog eens herproeven in Italiaans gezelschap en toen Chanudet plots brood en vlees op tafel zette (“On va manger quelque chose”) maakte ik aanstalten om te vertrekken.
“Tu reste ici, t est célibataire!”
Weigeren was geen optie maar dat vond ik helemaal niet erg...

Nog enkele uitspraken van Le Chat:

Je m’ en fou des rendements financiers. Ou tu veux faire des frics, ou tu t occupe de vos vignes

“Alles moet snel gaan tegenwoordig. Vandaag plant men nieuwe stokken die maximum 50 jaar moeten meegaan. Bij mijn vader was dat 100 “et moi j en profite.”

“Un perfectionist ne va pas faire le meilleur vin. La perfection n existe pas dans le vin. Comme dans la vie d ailleurs.”

“L ennemie de vigneron est l’ habitude.

“Dans le Jura Philippe Bornard fait du bon. Et Overnoy bien sur.”


Tot mijn grote verrassing kondigde Genevieve aan dat ze in het najaar op een wijnbeurs staan nabij Lille. Wie de man graag eens wil ontmoeten, grijp je kans. Toen ik zei dat zeker aan te kondigen op het forum voegde Jean Claude er snel aan toe dat wie graag een flesje 1997 zou willen kopen (20 euro) even moet mailen of bellen.
De druïde is minder naïef dan je zou denken. Gelukkig, of hij zou wellicht een plaatselijk wijnwonder zijn gebleven.

Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

Een waar plezier om te lezen!
Ik stel voor dat je vanaf nu fulltime 'wijnreiziger' wordt en ons op die manier dagelijks kan verblijden met je avonturen .
Ben benieuwd om hun wijnen te proeven in Lille.

Heb een beetje zitten zoeken naar Gilbert Moniot, waarmee ik ook een zekere band heb :-)
De man overleed op 18 februari 2015 op 88-jarige leeftijd.
Hij was getrouwd met Micheline Defrance, vandaar de naam op het etiket.
Hij had een zoon en een dochter: Françoise et Pierre. Françoise had vreemd genoeg als familienaam Gonzalez. Hoe dat in mekaar zit is me niet duidelijk. Blijkbaar was er nog een ander kind: François Gonzalez. Ik vermoed dat die gestorven is, want in andere bronnen vind ik die naam niet terug.
Gilbert had twee kleinkinderen (Arnaud et Anne-Laure) en een achterkleinzoon Gaspard.
De familie vroeg om ter gelegenheid van de begrafenis giften te storten voor het onderzoek naar kanker en voor het 'centre Georges François Leclerc', een stichting in de strijd tegen kanker van het universitair ziekenhuis van Dijon.
De vader van Gilbert was 'épicier-vigneron'. Gilbert had ook een lange carrière in de plaatselijke politiek van Fixin. In 1977 werd hij gemeenteraadslid en van 1983 tot 1989 was hij burgemeester van het dorp. Tijdens de daaropvolgende periode werd hij tot 1995 adjunct van de nieuwe burgemeester.
Hij was muzikant bij de fanfare van Brochon-Fixin en lid van de Société de Saint-Vincent en van het Syndicat viticole.
Op zijn overlijdensbericht stond onder zijn naam 'née Viticulteur'.
Met een hoofdletter...

(02-08-2019 12:21 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

+1!

Even en opmerking: volgens mij gebeurt de eigenlijke autolyse (de reden van MC) bovenaan in de kuip, terwijl onderaan door het gewicht van bovenliggend materiaal de onderste druiven openbarsten, waardoor sap vrij komt en de gistcellen aan de slag kunnen. Dat van dat "oversteken" begreep ik niet zo goed. Het overpompen van alle sap in een andere cuve en daarna, als enkel de hoed overblijft, terug overpompen van dat sap in de originele cuve noemt men delestage en dat is een meer ingrijpende techniek dan remontage.

(02-08-2019 04:33 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 12:21 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

+1!

Even en opmerking: volgens mij gebeurt de eigenlijke autolyse (de reden van MC) bovenaan in de kuip, terwijl onderaan door het gewicht van bovenliggend materiaal de onderste druiven openbarsten, waardoor sap vrij komt en de gistcellen aan de slag kunnen. Dat van dat "oversteken" begreep ik niet zo goed. Het overpompen van alle sap in een andere cuve en daarna, als enkel de hoed overblijft, terug overpompen van dat sap in de originele cuve noemt men delestage en dat is een meer ingrijpende techniek dan remontage.

Neeneen, men gaat dag sap niet teruggieten, men laat het in een aparte cuve (wellicht met chapeau flottant) om later te mengen met de presse.
Voor wat betreft de enzymatische omzetting die gebeurt wel degelijk onderaan (bij semi carbo) omdat daar een volledig O2vrij milieu is. De jus van de opengebarsten druiven gaat men dus verwijderen. Je hebt wel een punt dat de bovenste druiven minder zullen zijn opengebarsten door gewicht, maar anderzijds is enkel daar wat zuurstof aanwezig. Enfin, ik zal u eens het telefoonnummer geven van Chamonard
Ik ben net terug van Capreoles waar ik nog eens navraag deed bij Cedric, en wat men eigenlijk verstaat onder “volledige” maceration carbonique is het toedienen van CO2 direct na het vullen van de cuve (met de volledige trossen (grappes entieres).).Hier gaat het dus om een BEWUST nastreven van de maceration carbonique, terwijl dit bij de semi MC vanzelf gebeurt, zoals het in de Beaujolais al 100 jaar geleden werd gedaan (vooraldus door het niet ontstelen en kneuzen waardoor het grootste deel van de druiven onbeschadigd blijft en er dus tegelijkertijd (of met korte tijd tussen) een MC en een gewone alcoholische gisting plaats vindt.

Soms gaat men om de volledige MC na te streven zelfs een “fond” leggen van wijn om te vermijden dat de druiven die in de cuve worden “gestort” openbarsten...

t Blijft soms gecompliceerd maar heb toch t gevoel dat ik het ongeveer begrijp

@Baldrick
Thanks, ik zal een reisbureaujolais starten

(02-08-2019 05:30 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-08-2019 04:33 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 12:21 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

+1!

Even en opmerking: volgens mij gebeurt de eigenlijke autolyse (de reden van MC) bovenaan in de kuip, terwijl onderaan door het gewicht van bovenliggend materiaal de onderste druiven openbarsten, waardoor sap vrij komt en de gistcellen aan de slag kunnen. Dat van dat "oversteken" begreep ik niet zo goed. Het overpompen van alle sap in een andere cuve en daarna, als enkel de hoed overblijft, terug overpompen van dat sap in de originele cuve noemt men delestage en dat is een meer ingrijpende techniek dan remontage.

Neeneen, men gaat dag sap niet teruggieten, men laat het in een aparte cuve (wellicht met chapeau flottant) om later te mengen met de presse.
Voor wat betreft de enzymatische omzetting die gebeurt wel degelijk onderaan (bij semi carbo) omdat daar een volledig O2vrij milieu is. De jus van de opengebarsten druiven gaat men dus verwijderen. Je hebt wel een punt dat de bovenste druiven minder zullen zijn opengebarsten door gewicht, maar anderzijds is enkel daar wat zuurstof aanwezig. Enfin, ik zal u eens het telefoonnummer geven van Chamonard
Ik ben net terug van Capreoles waar ik nog eens navraag deed bij Cedric, en wat men eigenlijk verstaat onder “volledige” maceration carbonique is het toedienen van CO2 direct na het vullen van de cuve (met de volledige trossen (grappes entieres).).Hier gaat het dus om een BEWUST nastreven van de maceration carbonique, terwijl dit bij de semi MC vanzelf gebeurt, zoals het in de Beaujolais al 100 jaar geleden werd gedaan (vooraldus door het niet ontstelen en kneuzen waardoor het grootste deel van de druiven onbeschadigd blijft en er dus tegelijkertijd (of met korte tijd tussen) een MC en een gewone alcoholische gisting plaats vindt.

Soms gaat men om de volledige MC na te streven zelfs een “fond” leggen van wijn om te vermijden dat de druiven die in de cuve worden “gestort” openbarsten...

t Blijft soms gecompliceerd maar heb toch t gevoel dat ik het ongeveer begrijp

@Baldrick
Thanks, ik zal een reisbureaujolais starten

Hazo, dus hij splitst dan eigenlijk de cuve langzaamaan in 2 cuves, de trossen blijven in de eerste, het (licht gekleurde) sap gaat naar de tweede.
Een beetje semi carbonique heb je eigenlijk altijd als je werkt met niet gekneusde hele trossen. Ik ken zelfs Bordeaux châteaux waar men dit deed om meer primair fruit te hebben. En zoalsje nu zelf ondervindt, er zijn vele tussenvormen. Ik ken zelfs een wijnbouwer die ontrist en dan een deel uitgezochte risten terug toevoegt.

(02-08-2019 06:52 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 05:30 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-08-2019 04:33 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 12:21 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

+1!

Even en opmerking: volgens mij gebeurt de eigenlijke autolyse (de reden van MC) bovenaan in de kuip, terwijl onderaan door het gewicht van bovenliggend materiaal de onderste druiven openbarsten, waardoor sap vrij komt en de gistcellen aan de slag kunnen. Dat van dat "oversteken" begreep ik niet zo goed. Het overpompen van alle sap in een andere cuve en daarna, als enkel de hoed overblijft, terug overpompen van dat sap in de originele cuve noemt men delestage en dat is een meer ingrijpende techniek dan remontage.

Neeneen, men gaat dag sap niet teruggieten, men laat het in een aparte cuve (wellicht met chapeau flottant) om later te mengen met de presse.
Voor wat betreft de enzymatische omzetting die gebeurt wel degelijk onderaan (bij semi carbo) omdat daar een volledig O2vrij milieu is. De jus van de opengebarsten druiven gaat men dus verwijderen. Je hebt wel een punt dat de bovenste druiven minder zullen zijn opengebarsten door gewicht, maar anderzijds is enkel daar wat zuurstof aanwezig. Enfin, ik zal u eens het telefoonnummer geven van Chamonard
Ik ben net terug van Capreoles waar ik nog eens navraag deed bij Cedric, en wat men eigenlijk verstaat onder “volledige” maceration carbonique is het toedienen van CO2 direct na het vullen van de cuve (met de volledige trossen (grappes entieres).).Hier gaat het dus om een BEWUST nastreven van de maceration carbonique, terwijl dit bij de semi MC vanzelf gebeurt, zoals het in de Beaujolais al 100 jaar geleden werd gedaan (vooraldus door het niet ontstelen en kneuzen waardoor het grootste deel van de druiven onbeschadigd blijft en er dus tegelijkertijd (of met korte tijd tussen) een MC en een gewone alcoholische gisting plaats vindt.

Soms gaat men om de volledige MC na te streven zelfs een “fond” leggen van wijn om te vermijden dat de druiven die in de cuve worden “gestort” openbarsten...

t Blijft soms gecompliceerd maar heb toch t gevoel dat ik het ongeveer begrijp

@Baldrick
Thanks, ik zal een reisbureaujolais starten

Hazo, dus hij splitst dan eigenlijk de cuve langzaamaan in 2 cuves, de trossen blijven in de eerste, het (licht gekleurde) sap gaat naar de tweede.
Een beetje semi carbonique heb je eigenlijk altijd als je werkt met niet gekneusde hele trossen. Ik ken zelfs Bordeaux châteaux waar men dit deed om meer primair fruit te hebben. En zoalsje nu zelf ondervindt, er zijn vele tussenvormen. Ik ken zelfs een wijnbouwer die ontrist en dan een deel uitgezochte risten terug toevoegt.

Ja maar dat laatste heeft op zich niks met MC te maken he ;-)

(02-08-2019 09:09 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-08-2019 06:52 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 05:30 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-08-2019 04:33 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-08-2019 12:21 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een prachtig verslag, Jo! Dit zijn de bezoeken die je je jaren later nog zult herinneren. Heerlijk dat je mee mocht eten.

Dank ook voor de uitleg over macération (semi-)carbonique.

Een miniem tikkeltje sulfiet lijkt me inderdaad niets om stennis over te maken.

Wat is de Beaujolais toch een prachtige wijnstreek.

+1!

Even en opmerking: volgens mij gebeurt de eigenlijke autolyse (de reden van MC) bovenaan in de kuip, terwijl onderaan door het gewicht van bovenliggend materiaal de onderste druiven openbarsten, waardoor sap vrij komt en de gistcellen aan de slag kunnen. Dat van dat "oversteken" begreep ik niet zo goed. Het overpompen van alle sap in een andere cuve en daarna, als enkel de hoed overblijft, terug overpompen van dat sap in de originele cuve noemt men delestage en dat is een meer ingrijpende techniek dan remontage.

Neeneen, men gaat dag sap niet teruggieten, men laat het in een aparte cuve (wellicht met chapeau flottant) om later te mengen met de presse.
Voor wat betreft de enzymatische omzetting die gebeurt wel degelijk onderaan (bij semi carbo) omdat daar een volledig O2vrij milieu is. De jus van de opengebarsten druiven gaat men dus verwijderen. Je hebt wel een punt dat de bovenste druiven minder zullen zijn opengebarsten door gewicht, maar anderzijds is enkel daar wat zuurstof aanwezig. Enfin, ik zal u eens het telefoonnummer geven van Chamonard
Ik ben net terug van Capreoles waar ik nog eens navraag deed bij Cedric, en wat men eigenlijk verstaat onder “volledige” maceration carbonique is het toedienen van CO2 direct na het vullen van de cuve (met de volledige trossen (grappes entieres).).Hier gaat het dus om een BEWUST nastreven van de maceration carbonique, terwijl dit bij de semi MC vanzelf gebeurt, zoals het in de Beaujolais al 100 jaar geleden werd gedaan (vooraldus door het niet ontstelen en kneuzen waardoor het grootste deel van de druiven onbeschadigd blijft en er dus tegelijkertijd (of met korte tijd tussen) een MC en een gewone alcoholische gisting plaats vindt.

Soms gaat men om de volledige MC na te streven zelfs een “fond” leggen van wijn om te vermijden dat de druiven die in de cuve worden “gestort” openbarsten...

t Blijft soms gecompliceerd maar heb toch t gevoel dat ik het ongeveer begrijp

@Baldrick
Thanks, ik zal een reisbureaujolais starten

Hazo, dus hij splitst dan eigenlijk de cuve langzaamaan in 2 cuves, de trossen blijven in de eerste, het (licht gekleurde) sap gaat naar de tweede.
Een beetje semi carbonique heb je eigenlijk altijd als je werkt met niet gekneusde hele trossen. Ik ken zelfs Bordeaux châteaux waar men dit deed om meer primair fruit te hebben. En zoalsje nu zelf ondervindt, er zijn vele tussenvormen. Ik ken zelfs een wijnbouwer die ontrist en dan een deel uitgezochte risten terug toevoegt.

Ja maar dat laatste heeft op zich niks met MC te maken he ;-)

Is bijna het tegendeel zelfs.
Nadeel van MC/Sémi MC is dat er, zeker in mindere jaren of "mindere" terroirs, nogal eens wat heu "frisse", muntachtige tonen insluipen afkomstig van nog groene rist.

Ik hou van punk en rock n roll.
Maar als punkers wijn maken ben ik toch wat achterdochtig.
Punkmuziek staat niet bekend om zijn mooie melodielijnen en zijn harmonisch karakter.
En dit is nu net wat ik zou kunnen zeggen over de wijnen van Guillaume Joncy van Domaine Joncy. Hij ontving me met de sigaret in de hand, en dit was niet de enige gelijkenis met Frederik Segonneau van Domain de l R (Chinon). Feit is wel: de punker van Chinon maakt veel betere wijnen.

Van het 7- tal wijnen die Guillaume me liet proeven waren er twee die geoxideerd waren en 1 die volgens mij last had van “volatile”. De andere paar wijnen werden veel te warm geschonken (zeker aan 20 graden) en smaakten me dus ook niet al te best.
Guillaume is zoekende, constant aan het experimenteren, plant stokken Gewurtztraminer, syrah en pinot noir aan, maakt heel wat cremant (en andere schuimwijnen) en zelfs gewoon puur druivensap.
Naast 1 flesje Cote de Brouilly kocht ik dan maar een 6 tal flesjes chardonnay en gamay. Niet gefermenteerd wel te verstaan.. ;-)

Ondanks mijn povere aankopen kreeg ik de net ontkurkte “La Trad Nature 100% raisin” mee “pour ce soir a la gite, pas attendre a demain parce que ca ne supporte pas l oxygene.”
Het onrijpe karakter van de wijn deed hem echter al de avond zelf in de gootsteen belanden...
Het wijnpunkertje zou wellicht baat hebben bij een inschrijving in de Rock Rock Rock Rock Rock ‘n Roll Wineschool...

(03-08-2019 06:15 PM)vinejo schreef: [ -> ]Ik hou van punk en rock n roll.
Maar als punkers wijn maken ben ik toch wat achterdochtig.
Punkmuziek staat niet bekend om zijn mooie melodielijnen en zijn harmonisch karakter.
En dit is nu net wat ik zou kunnen zeggen over de wijnen van Guillaume Joncy van Domaine Joncy. Hij ontving me met de sigaret in de hand, en dit was niet de enige gelijkenis met Frederik Segonneau van Domain de l R (Chinon). Feit is wel: de punker van Chinon maakt veel betere wijnen.

Van het 7- tal wijnen die Guillaume me liet proeven waren er twee die geoxideerd waren en 1 die volgens mij last had van “volatile”. De andere paar wijnen werden veel te warm geschonken (zeker aan 20 graden) en smaakten me dus ook niet al te best.
Guillaume is zoekende, constant aan het experimenteren, plant stokken Gewurtztraminer, syrah en pinot noir aan, maakt heel wat cremant (en andere schuimwijnen) en zelfs gewoon puur druivensap.
Naast 1 flesje Cote de Brouilly kocht ik dan maar een 6 tal flesjes chardonnay en gamay. Niet gefermenteerd wel te verstaan.. ;-)

Ondanks mijn povere aankopen kreeg ik de net ontkurkte “La Trad Nature 100% raisin” mee “pour ce soir a la gite, pas attendre a demain parce que ca ne supporte pas l oxygene.”
Het onrijpe karakter van de wijn deed hem echter al de avond zelf in de gootsteen belanden...
Het wijnpunkertje zou wellicht baat hebben bij een inschrijving in de Rock Rock Rock Rock Rock ‘n Roll Wineschool...

Maar Jo toch, dat heb je zeker fout geproefd...
Die Côte de Brouilly Trad'nature 2015:"Bright magenta. Fresh and energetic on the nose, displaying red and blue fruit and floral scents that pick up a mineral overtone with air. Juicy black raspberry and boysenberry flavors show very good clarity and cut thanks to a spine of zesty acidity. In a lively style for the vintage, finishing supple and long, with silky tannins coming in late. met een score van 90/100...

De wijze woorden van Neal Martin over natuurlijke wijn blijken hier wel toepasselijk...