Er bestaat nog geen topic over dit domein.
Ik kende het ook niet.
Tot gisteren.
Domaine Duroché, Gevrey Chambertin 2017
Fre was nog speciaal naar Eke gereden om deze wijn te kunnen laten proeven. Je hoorde ons niet klagen...
Een uitbundige neus, prachtig krokant fruit en “luxueus” hout dat me deed denken aan dat van een jonge Trilogie. Topneusje dus.
In de mond zit dit ondanks de jeugdigheid perfect in elkaar, heel veel materie en even veel spanning als een aflevering van Kalifat (dikke dikke aanrader op netflix, 8 afleveringen). Zeer lange afdronk.
Een Village die (met korting) 38 moet kosten in de winkel. Belachelijk, maar we vonden dat gisteren aanvaardbaar...
Het luxueuze hout is op dag 2 meer verweven met t fruit. Roses fanées. De materie dik en de lengte lang voor een village uit 2017. Nu al heerlijk maar dit zal nog mooier worden met tijd.
Recente verticale van Duroché Gevrey-Chambertin Lavaut St. Jacques door Jasper Morris op Inside Burgundy en die vond ik toch wel interessant.
Buiten enkele oudere wijnen als 1989, 1971 en 1969, proefde hij op 11 en 12 na alle andere van 10 tot 19.
Ik weet het, het gaat maar over 1 wijn van 1 producent, maar toch, het geeft m.i. een goed beeld...
Ik laat u raden wat de scores van 2010 tot 2019 waren van hoog naar laag m.a.w., welk jaar vond Jasper het mooiste, welk daarna enz. Ik kan wel verklappen dat er 3 maal 2 jaren een ex-aequo score kregen.
Abonnees op IB gelieve zich te onthouden!
96/100:
95/100 (2):
94/100 (2):
93/100
92/100 (2):
Succes!
Lavaut St Jacques is een koel perceel. Het is het laatste perceel dat bij Rousseau geplukt wordt. Daarom schat ik dat rijpere jaren beter uit de verf zullen komen.
96/100: 2015
95/100 (2): 2019, 2010
94/100 (2): 2018, 2016
93/100: 2017
92/100 (2): 2013 & 2014
Hoe ik de vintages rankschik:
- 2010
- 2016 & 2015 (2016 koel en fris, 2015 meer bewaarpotentieel)
- 2019
- 2012
- 2017
- 2014
- 2018
- 2013
- 2011
(27-01-2022 12:33 PM)Fre schreef: [ -> ]Lavaut St Jacques is een koel perceel. Het is het laatste perceel dat bij Rousseau geplukt wordt. Daarom schat ik dat rijpere jaren beter uit de verf zullen komen.
96/100: 2015
95/100 (2): 2019, 2010
94/100 (2): 2018, 2016
93/100: 2017
92/100 (2): 2013 & 2014
Hoe ik de vintages rankschik:
- 2010
- 2016 & 2015 (2016 koel en fris, 2015 meer bewaarpotentieel)
- 2019
- 2012
- 2017
- 2014
- 2018
- 2013
- 2011
Zo ongeveer dacht ik tot vorig jaar ook ongeveer met 18 toch iets hoger. Maar nu ben ik serieus van gedacht aan het veranderen.
(27-01-2022 12:39 PM)wvd schreef: [ -> ] (27-01-2022 12:33 PM)Fre schreef: [ -> ]Lavaut St Jacques is een koel perceel. Het is het laatste perceel dat bij Rousseau geplukt wordt. Daarom schat ik dat rijpere jaren beter uit de verf zullen komen.
96/100: 2015
95/100 (2): 2019, 2010
94/100 (2): 2018, 2016
93/100: 2017
92/100 (2): 2013 & 2014
Hoe ik de vintages rankschik:
- 2010
- 2016 & 2015 (2016 koel en fris, 2015 meer bewaarpotentieel)
- 2019
- 2012
- 2017
- 2014
- 2018
- 2013
- 2011
Zo ongeveer dacht ik tot vorig jaar ook ongeveer met 18 toch iets hoger. Maar nu ben ik serieus van gedacht aan het veranderen.
2018 is in principe beter dan 2019, maar dan spreek je over bewaarpotentieel. Ik plaats 2018 lager omdat het soms iets te rijp - Noordelijke Rhone - is. Nu, ik ben grote fan van NR maar daarvoor reis ik niet naar Beaune.
(27-01-2022 12:58 PM)Fre schreef: [ -> ] (27-01-2022 12:39 PM)wvd schreef: [ -> ] (27-01-2022 12:33 PM)Fre schreef: [ -> ]Lavaut St Jacques is een koel perceel. Het is het laatste perceel dat bij Rousseau geplukt wordt. Daarom schat ik dat rijpere jaren beter uit de verf zullen komen.
96/100: 2015
95/100 (2): 2019, 2010
94/100 (2): 2018, 2016
93/100: 2017
92/100 (2): 2013 & 2014
Hoe ik de vintages rankschik:
- 2010
- 2016 & 2015 (2016 koel en fris, 2015 meer bewaarpotentieel)
- 2019
- 2012
- 2017
- 2014
- 2018
- 2013
- 2011
Zo ongeveer dacht ik tot vorig jaar ook ongeveer met 18 toch iets hoger. Maar nu ben ik serieus van gedacht aan het veranderen.
2018 is in principe beter dan 2019, maar dan spreek je over bewaarpotentieel. Ik plaats 2018 lager omdat het soms iets te rijp - Noordelijke Rhone - is. Nu, ik ben grote fan van NR maar daarvoor reis ik niet naar Beaune.
Zo heb ik het ook wel wat zitten.
Maar dit JM's bevinding van deze degustatie:
96/100: 2018
95/100 (2): 2015, 2016
94/100 (2): 2019, 2013
93/100: 2010
92/100 (2): 2017 & 2014
Nu, ik geef toe dat ik net als jij wat terughoudend ben tov 2018, maar er zijn verdomd mooie wijnen gemaakt in dat jaar en misschien heeft ook BA wel een punt als ook zij dit jaar als topjaar naar voren schuiven als ik terugdenk aan hoe bijzonder mooi sommige 2003's evolueerden en toen was er bijlange nog niet de kennis van nu, dus ja....
2015 en 2016, zonder discussie voor mij. Maar dat ook de wijn van 2013 zo goed scoort, wel, dat verbaast me eigenlijk niet. Ik hou van dat jaar, vooral omdat het weer maar eens bewijst dat je met Pinot nooit echt zeker bent de eerste x jaar.
De relatief lage score (enfin...) van 2010 beschouw ik als toeval, maar ik zet dat jaar nu niet meer op de eerste plaats in dit decennium. Hoe mooi die wijnen ook zijn, ik ben er bijna zeker van dat een paar recente jaren mooiere wijnen gaan opleveren en dan heb ik het over 2015 en wellicht (nog te bezien) 2020 en onder voorbehoud ook 2018 en 2019. Ik hou van dat laatste jaar, het lijkt me een beetje een betere, rijkere versie van 2013.
Maar alles zal uiteraard afhangen van welke wijnen je proeft. Trois Terres 2018 van Fournier vind ik misschien de mooiste Fournier die ik heb in de kelder zowel 2010 als 2015 van Parent (zie andere discussie...
) en die 2010 is heerlijk, maar 2015 is toch de grotere wijn voor mij.
(27-01-2022 12:33 PM)Fre schreef: [ -> ]Lavaut St Jacques is een koel perceel. Het is het laatste perceel dat bij Rousseau geplukt wordt. Daarom schat ik dat rijpere jaren beter uit de verf zullen komen.
96/100: 2015
95/100 (2): 2019, 2010
94/100 (2): 2018, 2016
93/100: 2017
92/100 (2): 2013 & 2014
Hoe ik de vintages rankschik:
- 2010
- 2016 & 2015 (2016 koel en fris, 2015 meer bewaarpotentieel)
- 2019
- 2012
- 2017
- 2014
- 2018
- 2013
- 2011
Ik ben verbaasd dat je 13 en 14 onderaan plaatst, Fre. Toch al veel mooie wijnen van gedronken. Zeker van 2014. Misschien niet de grootste bewaarjaren maar dat is een andere discussie.
Dit blijft natuurlijk ook maar een momentopname maar zo zie je maar. Maar goed, alles boven de 90, geen slechte jaren bij deze meneer de laatste tijd
Ik denk dat we een beetje uit 't oog aan t verliezen zijn dat het hier gaat om de inschatting van een verticale van 1 wijn van 1 wijnbouwer. Een goeie dan nog en een perceel dat ik toch in het top kwartiel van de Côte de nuits plaats vwb 1e crus.
Je zou toch mogen hopen dat ze allemaal minstens 92 en meer scoren, zeker als je weet wat ze er voor vragen. Op Grandsbourgogne vragen ze 190 EUR voor de 2018. Over eerder 'vroegen' want, doe geen moeite, ze zijn al lang uitverkocht.
Ik val in herhaling, maar Lavaut St Jacques is een koele lieu-dit die voordeel haalt uit warme jaren. 2018 is zowat het meest hete jaar ooit. Dus niet zo onlogisch dus, al had ik 'm wel niet zo hoog verwacht. 2018 zijn vaak nog krachtige beestjes. Wat deze scores niet ! zeggen is dat 2018 in Bourgogne boven 2016 of 2015 wordt geplaatst. Dat wordt mss wel geinsinueerd door Werner, maar laat ons eens de man zelf aan 't woord:
Ik ben momenteel de podcasts van Jasper Morris aan 't beluisteren en stootte vandaag op de 'Introduction to the 2019 vintage', opgenomen op 23/12/2020.
Hij overloopt op een bepaald moment de vintages. Op de vraag of we tegenwoordig de 'gewone jaren' niet te sterk bekritiseren omdat het laatste decennium zo exceptioneel was, en dus sommige vintages onterecht degraderen, is zijn antwoord:
no, I don't think so. All the way through, people found new vintages lovely and only later on they get downgraded. I've never been a fan of 2013 or 2016 whites.
In reds:
- 2011 not too bad
- 2012: I like
- 2013: does not work everywhere, but when they are good they are superb
- 2014: is good in the Cd Beaune, not so good in the Cd Nuits as some panicked with the arrival of the drosophila suzukii and the rot that it brought
-2015:rich and fabulous
- 2016 sensational in red
- 2017: lovely vintage. Ervoor sprak hij over 'etherial, but in a lighter style'
- 2018: firmer style than 2019, but there's more personality in 2019
- 2019: will be better for reds I'm guessing than 2020'
- 2020 has an absolute chance of being sensational for whites
Ik denk dat dit toch een meer genuanceerd beeld geeft.
Vwb je opmerking Olivier: de 2014 kan misschien ook naast de 2017 (in mijn lijstje dan, niet het Lavaut lijstje). Nu zet ik 'm er net onder omdat 2017 iets homogener is. 2014 hebben we altijd goed gevonden, zeker jong en nu nog steeds trouwens. Het feit is gewoon dat je de laatste 10 jaar met wijnjaren zit de absoluut fantastisch zijn én zullen bewaren. Mijn basis cuvées (Bourgogne rouge, Ladoix, Savigny,...) uit 2014 hebben altijd die mooie fraicheur en elegantie gehad. Doch na 6-7 jaar voel je voor die wijnen wel het verval. Doe 's de test met Jacob en je zult zien wat ik bedoel. Terwijl de 2015's na 6-7 gewoon nog piepjong zijn bvb. En je voelt ook dat er meer gelaagdheid in zit.
Citaat: Vwb je opmerking Olivier: de 2014 kan misschien ook naast de 2017 (in mijn lijstje dan, niet het Lavaut lijstje). Nu zet ik 'm er net onder omdat 2017 iets homogener is. 2014 hebben we altijd goed gevonden, zeker jong en nu nog steeds trouwens. Het feit is gewoon dat je de laatste 10 jaar met wijnjaren zit de absoluut fantastisch zijn én zullen bewaren. Mijn basis cuvées (Bourgogne rouge, Ladoix, Savigny,...) uit 2014 hebben altijd die mooie fraicheur en elegantie gehad. Doch na 6-7 jaar voel je voor die wijnen wel het verval. Doe 's de test met Jacob en je zult zien wat ik bedoel. Terwijl de 2015's na 6-7 gewoon nog piepjong zijn bvb. En je voelt ook dat er meer gelaagdheid in zit.
Inderdaad. Recent al verschillende basis 14s gehad die gedronken moeten worden. De basis 15s zijn nu heel mooi. Ik had vroeger wat schrik dat 15 te warm zou zijn, maar dat is onterecht. Zeker als je nu ziet hoe mooi sommige 09s zich tonen.
Ik dronk gisteren de Forey NSG 2014 (gewoon de village) en die was spot on! Geweldige wijn. En perfect op dronk. Nog 2 van liggen en die gaan snel sneuvelen.
bedankt voor de tip, je brengt me op een idee voor dit weekend!
(27-01-2022 08:20 PM)Fre schreef: [ -> ]Ik denk dat we een beetje uit 't oog aan t verliezen zijn dat het hier gaat om de inschatting van een verticale van 1 wijn van 1 wijnbouwer. Een goeie dan nog en een perceel dat ik toch in het top kwartiel van de Côte de nuits plaats vwb 1e crus.
Je zou toch mogen hopen dat ze allemaal minstens 92 en meer scoren, zeker als je weet wat ze er voor vragen. Op Grandsbourgogne vragen ze 190 EUR voor de 2018. Over eerder 'vroegen' want, doe geen moeite, ze zijn al lang uitverkocht.
Ik val in herhaling, maar Lavaut St Jacques is een koele lieu-dit die voordeel haalt uit warme jaren. 2018 is zowat het meest hete jaar ooit. Dus niet zo onlogisch dus, al had ik 'm wel niet zo hoog verwacht. 2018 zijn vaak nog krachtige beestjes. Wat deze scores niet ! zeggen is dat 2018 in Bourgogne boven 2016 of 2015 wordt geplaatst. Dat wordt mss wel geinsinueerd door Werner, maar laat ons eens de man zelf aan 't woord:
Ik ben momenteel de podcasts van Jasper Morris aan 't beluisteren en stootte vandaag op de 'Introduction to the 2019 vintage', opgenomen op 23/12/2020.
Hij overloopt op een bepaald moment de vintages. Op de vraag of we tegenwoordig de 'gewone jaren' niet te sterk bekritiseren omdat het laatste decennium zo exceptioneel was, en dus sommige vintages onterecht degraderen, is zijn antwoord:
no, I don't think so. All the way through, people found new vintages lovely and only later on they get downgraded. I've never been a fan of 2013 or 2016 whites.
In reds:
- 2011 not too bad
- 2012: I like
- 2013: does not work everywhere, but when they are good they are superb
- 2014: is good in the Cd Beaune, not so good in the Cd Nuits as some panicked with the arrival of the drosophila suzukii and the rot that it brought
-2015:rich and fabulous
- 2016 sensational in red
- 2017: lovely vintage. Ervoor sprak hij over 'etherial, but in a lighter style'
- 2018: firmer style than 2019, but there's more personality in 2019
- 2019: will be better for reds I'm guessing than 2020'
- 2020 has an absolute chance of being sensational for whites
Ik denk dat dit toch een meer genuanceerd beeld geeft.
Vwb je opmerking Olivier: de 2014 kan misschien ook naast de 2017 (in mijn lijstje dan, niet het Lavaut lijstje). Nu zet ik 'm er net onder omdat 2017 iets homogener is. 2014 hebben we altijd goed gevonden, zeker jong en nu nog steeds trouwens. Het feit is gewoon dat je de laatste 10 jaar met wijnjaren zit de absoluut fantastisch zijn én zullen bewaren. Mijn basis cuvées (Bourgogne rouge, Ladoix, Savigny,...) uit 2014 hebben altijd die mooie fraicheur en elegantie gehad. Doch na 6-7 jaar voel je voor die wijnen wel het verval. Doe 's de test met Jacob en je zult zien wat ik bedoel. Terwijl de 2015's na 6-7 gewoon nog piepjong zijn bvb. En je voelt ook dat er meer gelaagdheid in zit.
Als we het 2013 / 2014 niveau 20 jaar geleden gehad hadden, hadden we dat grote jaren gevonden denk ik. Maar wat hij schrijft over 2014 is wel correct: er is inderdaad hier en daar paniek geweest daarover en dat heeft het gemiddelde niveau van het jaar negatief beïnvloed. Maar bij de betere domeinen werden schitterende wijnen gemaakt die, OK, niet de densiteit hebben van 2015, so what?
Sorry dat ik het hier even poneer i.p.v. in het (verdom) hoekje, maar wat Neal Martin schreef toen hij bij een ons welbekend domein aankwam, vind ik interessant genoeg om te delen:
"Driving through the thick fog to Marsannay, Kendrick Lamar on the radio, I wondered whether Laurent Fournier's wines would be as captivating as his 2013s earlier this year. The answer? Oui. Along with Sylvain Pataille, Laurent's wines are putting Marsannay on the map with or without premier cru elevation (decision scheduled for this century...maybe). I just think Laurent has a knack for producing wines that deliver way above their village cru level, with finesse, precision and complexity. When we broached the touchy subject of the suzukii fruit fly, Laurent had the same contradictory viewpoint as his fellow Marsannay winemaker, Sylvain Pataille...
"For the whites, I like to do a long and strong press. My dream is to buy a Champagne press. The whites were picked from September 18 and I try to add SO2 as late as possible."
"I don't think it was a problem of the drosophila that caused the acid rot," he told me, echoing Sylvain, although Laurent went on to cite other evidence. "Records at Domaine Bart showed that there was a vintage with acid rot in the 1920s. So it is not new. I worked in Switzerland before and we had acid rot along the wall [of the vineyard] every year. I think in 2014 in Burgundy, in the beginning it is grey rot and then afterwards it may be attached by drosophila, but I am sure it is not the beginning of the problem."
I cannot recommend these wines highly enough. I think they are undervalued by cognoscenti and they continue to represent fantastic value. The 2014 Bourgogne le Chapître, from vines that gaze straight onto Dijon’s suburbs way up in the lost appellation of Chenôve, would pose stiff competition to many a premier cru -- and that is not exaggerating once you examine its history, once the prime vineyards belonging to the “Chapitre des Chanoines de la Collégiale d’Autun.” Terroir is terroir and it shines despite urban encroachmen,t and thanks to winemakers such as Laurent and Sylvain Pataille, these less acclaimed vineyards will survive and give wine lovers a great deal of pleasure".
De blondine van Domaine Duroché...
'Chardonnay' 2020
Domaine Duroché net zoals Bv. Caroline Morey en vele anderen vlotjes naar de top aan het stijgen met de gekende gevolgen
...de stempel van 'Cult' en voor de modale werkende mens bijna onbetaalbaar.
Maaaar hier gaan we het er dus niet over hebben:
Duroché, Gevrey Chambertin maar ook in het bezit van een kleine partij Chardonnay, aangeplant tussen 2003-2005.
Ingetogen bloemen in het neusje, in de mond peer en perzik met een vleugje vanille & caramel. Heeft een jaartje hout gezien en is zeker merkbaar. Genoeg diepgaan en voldoende fris. Strak zonder al te veel franjes maar correct.
Eentje met potentieel maar ik zie niet in waarom deze lang zou moeten liggen.
De Chardonnay van Duroché scoort over de jaren nogal laag op CT (83-86), ik sluit mij daar niet bij aan. Mag gerust een paar punten de lucht in, al kan dit natuurlijk aan de jeugdigheid van de ranken liggen)
(Met zijn prijs van 27.5€ de goedkoopste Duroché maar zo moeilijk te vinden)