22-08-2020, 09:19 AM
Pommard-Rugiens 1983
A.C. Pommard 1e Cru
100% Pinot Noir
Les Héritiers Armand Girardin, Pommard
13% Vol. - Veiling 20 €
Had die al eens vermeld in het "bring your own"-verslag van vorig jaar. Gisteren gedronken bij een niet al te slechte voetbalmatch op T.V.
Recht uit de kelder. De kurk had ik er zonder brokken uit (al brak hij wel in twee, maar ik hàd 'm), maar die stapel bezinksel in de fles hield wel een serieus risico in. Ik sleep nu éénmaal flessen uit de kelder volgens de ingeving van het moment, niet mits planning van dagen op voorhand.
Ook dat viel uiteindelijk mee, in het tweede glas ontstond een beetje mist, maar niets dat de lol kon drukken.
En lol was er. Laten we niet vergeten dat over het algemeen 1983 een beter bourgognejaar was dan b.v. 1982.
De kleur was heel licht maar met goede concentratie, heel helder en glanzend (het eerste glas), beetje tuilé maar zeker niet versleten.
Mooi tranend.
De neus ontegenzeggelijk pinot noir. Rijp fruit. Heeft er ooit iemand het idiote idee gehad om kruidnagel in zwarte kersen te proppen? Welnu, zoiets, maar ook gestoofde krieken, peper, natuurlijk ook wat tertiair herfstgedoe. De geur blijft bij elke wals variëren, je blijft snuffelen.
Het is ook niet de neus van plastic-speelgoed-van-de-kermis-uit-mijn-kindertijd, die ik ten zeerste waardeer, maar iets meer in de richting van Dijon situeer, het is de wat vollere fruitgeur die je eigenlijk al verwacht als je de klank van het woord Pommard hoort.
Probeer maar eens. "Pommard". "Pommaaard". Dat klinkt als Philippe Noiret in Alexandre le Bienheureux. Terwijl "Gevrey" of "Morey" meer klinkt als Louis de Funès in één van zijn zenuwaanvallen.
In de mond mooi evenwicht, nog veel fruit, heel mooi getypeerd, niet overdreven lang. Enkel een klein beetje bijsmaak van het bezinksel, wat een tabakachtig element toevoegt. Volgende keer toch nog eens de moeite doen om te decanteren. De wijn is er mooi genoeg voor.
A.C. Pommard 1e Cru
100% Pinot Noir
Les Héritiers Armand Girardin, Pommard
13% Vol. - Veiling 20 €
Had die al eens vermeld in het "bring your own"-verslag van vorig jaar. Gisteren gedronken bij een niet al te slechte voetbalmatch op T.V.
Recht uit de kelder. De kurk had ik er zonder brokken uit (al brak hij wel in twee, maar ik hàd 'm), maar die stapel bezinksel in de fles hield wel een serieus risico in. Ik sleep nu éénmaal flessen uit de kelder volgens de ingeving van het moment, niet mits planning van dagen op voorhand.
Ook dat viel uiteindelijk mee, in het tweede glas ontstond een beetje mist, maar niets dat de lol kon drukken.
En lol was er. Laten we niet vergeten dat over het algemeen 1983 een beter bourgognejaar was dan b.v. 1982.
De kleur was heel licht maar met goede concentratie, heel helder en glanzend (het eerste glas), beetje tuilé maar zeker niet versleten.
Mooi tranend.
De neus ontegenzeggelijk pinot noir. Rijp fruit. Heeft er ooit iemand het idiote idee gehad om kruidnagel in zwarte kersen te proppen? Welnu, zoiets, maar ook gestoofde krieken, peper, natuurlijk ook wat tertiair herfstgedoe. De geur blijft bij elke wals variëren, je blijft snuffelen.
Het is ook niet de neus van plastic-speelgoed-van-de-kermis-uit-mijn-kindertijd, die ik ten zeerste waardeer, maar iets meer in de richting van Dijon situeer, het is de wat vollere fruitgeur die je eigenlijk al verwacht als je de klank van het woord Pommard hoort.
Probeer maar eens. "Pommard". "Pommaaard". Dat klinkt als Philippe Noiret in Alexandre le Bienheureux. Terwijl "Gevrey" of "Morey" meer klinkt als Louis de Funès in één van zijn zenuwaanvallen.
In de mond mooi evenwicht, nog veel fruit, heel mooi getypeerd, niet overdreven lang. Enkel een klein beetje bijsmaak van het bezinksel, wat een tabakachtig element toevoegt. Volgende keer toch nog eens de moeite doen om te decanteren. De wijn is er mooi genoeg voor.