wijnliefhebbers

Hier zal ik af en toe eens plaatsen wat wij thuis zelf zoal drinken.
We drinken vooral wijnen die we zelf verkopen of verkochten want dat zijn uiteraard de mooiste en / of interessantste. Vinden wij toch.

Dat gaat eerst wat in "bulk" zijn want al even geleden. Wat stalen ook, sommige goed, sommige euh .. "iets" minder "interessant". Later denk ik dan zo langzaam aan te vullen met dagdagelijkse kost uit, juist, Leuven.

De bedoeling is uiteraard dat ik laaiend enthousiaste commentaren lever bij bijzonder gunstig geprijsde wijnen die jullie, Heren Forummers, dan in grote hoeveelheden gaan aankopen.

Dit is nog van tijdens de (eerste?) lockdown:

[attachment=5067]
Ik was nogal benieuwd naar de nieuwe Forge Riesling 2018 en eigenlijk "recht van de camion" open gesnokt. Licht ontgoocheld eigenlijk: de wijn was compleet ontoegeeflijk, zeer (en ik meen ZEER) streng, beendroog en ik vond hem wel wat dunnetjes. Ik dacht toen: "oei".
Castello dei Rampolla is naar mijn onbescheiden mening 1 van 's werelds grootste domeinen. Altijd al een vernieuwer geweest en sinds jaar en dag (enfin, 30 jaar ongeveer) in bio (dynamie) "and beyond" maar hebben lak aan certificeringen. Reeds jaren wordt er geëxperimenteerd met "natural wine" en deze is er zo 1. "Trebianco", maar het zijn er vier: Trebbiano, Chardonnay, Sauvignon Blanc en Traminer. Samen vergist en gerijpt in amfoor met wat pelweking (dus een "orange?) en al dies meer en uiteraard compleet zwavelloos. Normaal doe ik over dit soort wijnen nogal lacherig en ik zou daar met een boog rond lopen, maar vorig jaar bij hen stond dat open en ik vond dat goed. Dus wat laten meekomen (voorrrrzichtig!) en effe gecheckt. Diepe kleur (tja, wat dacht je...) lichtjes wazig, ziet er érg "natuurlijk" uit. Maar hij doet het: andere neus dan je gewend bent, warm fruit, peer, meloen, vrij vet en "warm" in de mond en wat minerale afdronk. Hmm, niet voor iedereen, niet voor elke dag, maar intrigerend genoeg om de aandacht vast te houden.
Dan een eeuwige favoriet: Philippe Colin's Chassange Villages 2015. Mijn horoscoop moet uiterst gunstig gestaan hebben oo de dag dat ik Philippe ontmoette en we besloten samen te werken. Al zijn wijnen zijn uiterst verzorgd en pareltjes van puurheid en ras. Hij produceert een aantal premier cru's, maar slechts één enkele Villages van 15 diverse percelen. Die aan de noordkant zorgen voor finesse en complexiteit, die aan de zuidkant voor diepte en volume. Het resultaat is beter dan de som der delen en ik geloof hem op zijn woord. Topdompein met nog het voordeel dat ze niet particulier verkopen dus hier kunnen we eens flink doorcashen.
Ricchi is een totaal onbekend domein met wijngaarden ten zuiden van het Gardameer op morene gronden. Ze verbouwen vooral Franse druiven en laat dat nu totaal uit de mode zijn. Eén van die druiven is Merlot en deze is een jonge, frisse (!?!) Merlot die na een paar maand op tank al geflest wordt. By no means een complexe wijn of zoiets, maar wel een vrij romige, heerlijk fruitige doordrinker. Ze maken ook wel een paar "serieuze" wijnen van (licht) gedroogde druiven, Verona is tenslotte niet veraf.
En dan een klassieke Chianti Classico. Castello di Monsanto is een bastion van traditieen de wijnen lijken als uit een ander tijdperk. Eerder de jaren 70. Ik hou wel van die wat lichter gekleurde, elegante stijl. De wijn heeft een erg mooi boeket met kersjes en wat "warme baksteen", zo typisch voor die stijl. In de mond is er toch wel een stevige structuur, deze vind ik al mooi, maar ik twijfel er niet aan of dit rijpt nog jaren plezierig verder.
Straks meer!

Een paar stalen waar we ons doorgeworsteld hebben:

[attachment=5068]

Eén van de mooiste Gavi ooit geproefd en een heel mooie Barbera waarover ooit wel wat meer.
En ook 2 relatief bleke maar fijne, geurige Valpolicella wijnen. Die laatsten niet weerhouden want....!
(waarover later meer)

Heb je ervaring met de barolo van Cordero?

(22-08-2020 08:16 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Heb je ervaring met de barolo van Cordero?

Zeker, ik heb zelfs nog Monfalletto 1997 en 1996 in de kelder.
Paolo Cordero di Montezemolo is misschien wel de eerste zogenaamde "modernisten", de eerste die de maceratie en fermentatie beperkte en begon kleinere vaten te gebruiken. Quasi alle wijngaarden liggen in La Morra (behalve 1 in de Villero cru) en het zijn Barolo's van het wat elegantere type.
We gaan er wellicht mee starten en binnenkort komt er een mailing over Barolo 2016 van diverse producenten waaronder al zeker deze en Sandrone.

Een poging tot Rioja...
[attachment=5069]
Ik kende Bodegas Mateos al een paar jaar van op Prowein en nu dan wat stalen binnen. Ze maken 2 reeksen met "Letargo" eerder basis kwaliteit, maar wel goed gemaakt, proper, lichter. Deze Crianza kwam aan amper een Euro of tien dacht ik. La Mateo is andere koek, veel denser, "warmer", mooi fruit enz. en zeker ook de topwijn "Parcelas" was een erg vette Rioja. Ter vergelijking de Vinas de Eusebio van Olivier Rivière die blijkbaar de nieuwe sensatie in Rioja is. We verdelen al de Rayos Uvas die ik erg mooi en koopwaardig vind. Deze Eusebio echter was een heuse kindermoord: zeer, zeer krachtige wijn met enorme brok tannine. Voor jonge mensen met een lange levenslijn... Tsja, wat nu...?

Dit is nog een serie witte wijntjes van begin vorige maand. De meesten hebben we genuttigd als aperitiefje, zo'n glaasje voor de "serieuze" (lees: rode) wijn en stonden steeds een paar dagen open in de frigo. Sommige gingen er op vooruit, anderen net iets minder.
[attachment=5089]
2 tegenvallers: een naar asperges ruikende, bijzonder dunne Hautes Côtes en een gemaltraiteerde Ch'neuf die weigerdeopen te komen en wat flauw en vermoeid overkwam. De Follador was (uiteraard) heel snel leeg... Montmains was wat terughoudend de eerste dag en bloeide helemaal open de volgende dagen. Zeer mooi ook was Vignois van de gelijknamige wijngaard in Brochon. De rest voldeed aan de verwachting: fijne witte Bourgogne van Colin en ook zijn Zuid-Afrikaan deed het goed, warmer "anders" en dan een spannende witte Marsannay, een blend van Chardonnay, Chardonnay Rosé en soms ook wat Pinot Blanc.

(29-08-2020 03:57 PM)wvd schreef: [ -> ]Dit is nog een serie witte wijntjes van begin vorige maand. De meesten hebben we genuttigd als aperitiefje, zo'n glaasje voor de "serieuze" (lees: rode) wijn en stonden steeds een paar dagen open in de frigo. Sommige gingen er op vooruit, anderen net iets minder.

2 tegenvallers: een naar asperges ruikende, bijzonder dunne Hautes Côtes en een gemaltraiteerde Ch'neuf die weigerdeopen te komen en wat flauw en vermoeid overkwam. De Follador was (uiteraard) heel snel leeg... Montmains was wat terughoudend de eerste dag en bloeide helemaal open de volgende dagen. Zeer mooi ook was Vignois van de gelijknamige wijngaard in Brochon. De rest voldeed aan de verwachting: fijne witte Bourgogne van Colin en ook zijn Zuid-Afrikaan deed het goed, warmer "anders" en dan een spannende witte Marsannay, een blend van Chardonnay, Chardonnay Rosé en soms ook wat Pinot Blanc.

Asperges, onrijpe chardonnay zoals Genoelselderen wel eens heeft
Die Vaudieu heeft nochtans een sterke reputatie in wit. Wat was de jaargang?

Dat was een 2015, normaal een erg mooie, volle wijn met de nodige spanning. Deze fles had maanden in de frigo gezeten, dan eruit gegooid om plaats te maken voor iets anders. Weken later dan snel gekoeld in de diepvriezer en kwam bijna bevroren in het glas. Heel professioneel allemaal dus... De wijn was niet echt slecht, maar miste de gebruikelijke energie, kwam wat vermoeid over.

(31-08-2020 11:55 AM)wvd schreef: [ -> ]Dat was een 2015, normaal een erg mooie, volle wijn met de nodige spanning. Deze fles had maanden in de frigo gezeten, dan eruit gegooid om plaats te maken voor iets anders. Weken later dan snel gekoeld in de diepvriezer en kwam bijna bevroren in het glas. Heel professioneel allemaal dus... De wijn was niet echt slecht, maar miste de gebruikelijke energie, kwam wat vermoeid over.

Ik zou me ook wat vermoeid voelen na zo n behandeling ;-)

(31-08-2020 11:55 AM)wvd schreef: [ -> ]Deze fles had maanden in de frigo gezeten, dan eruit gegooid om plaats te maken voor iets anders. Weken later dan snel gekoeld in de diepvriezer en kwam bijna bevroren in het glas. Heel professioneel allemaal dus...

Hahaha, zálig

Een paar weken geleden tijdens de hittegolf. Erg geslaagde Jérôme Galeyrand Bourgogne Blanc Orane 2013, zeker voor een "simpele" bijna 7-jarige uit een zogenaamd minder jaar. Mooi rijp en zoals je duidelijk kunt zien aan de kleur geen spoor van oxidatie. Een vleugje room, rijp fruit, een behoorlijke zuurgraad, de wijn bleef enkele dagen goed in de koelkast. Zoals met bijna alle wijnen van Jérôme Galeyrand, heeft ook deze Chardonnay uit de wijngaarden van de Côte de Nuits tijd nodig om zich uit te drukken. Nooit opvallend jong en daarom vaak over het hoofd gezien bij proeverijen, ook door ervaren proevers, tonen de wijnen na enkele jaren fles hun ware klasse en die intrigerende toets die ook de maker typeert ...
[attachment=5094]

(02-09-2020 10:01 AM)wvd schreef: [ -> ]Een paar weken geleden tijdens de hittegolf. Erg geslaagde Bourgogne Blanc, zeker voor een "simpele" bijna 7-jarige uit een zogenaamd minder jaar. Mooi rijp en zoals je duidelijk kunt zien aan de kleur geen spoor van oxidatie. Een vleugje room, rijp fruit, een behoorlijke zuurgraad, de wijn bleef enkele dagen goed in de koelkast. Zoals met bijna alle wijnen van Jérôme Galeyrand, heeft ook deze Chardonnay uit de wijngaarden van de Côte de Nuits tijd nodig om zich uit te drukken. Nooit opvallend jong en daarom vaak over het hoofd gezien bij proeverijen, ook door ervaren proevers, tonen de wijnen na enkele jaren fles hun ware klasse en die intrigerende toets die ook de maker typeert ...

Uw foto s zijn iets té klein van resolutie.
We kunnen t etiket nooit lezen
Beter 800/600 of zoiets

(02-09-2020 01:07 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-09-2020 10:01 AM)wvd schreef: [ -> ]Een paar weken geleden tijdens de hittegolf. Erg geslaagde Bourgogne Blanc, zeker voor een "simpele" bijna 7-jarige uit een zogenaamd minder jaar. Mooi rijp en zoals je duidelijk kunt zien aan de kleur geen spoor van oxidatie. Een vleugje room, rijp fruit, een behoorlijke zuurgraad, de wijn bleef enkele dagen goed in de koelkast. Zoals met bijna alle wijnen van Jérôme Galeyrand, heeft ook deze Chardonnay uit de wijngaarden van de Côte de Nuits tijd nodig om zich uit te drukken. Nooit opvallend jong en daarom vaak over het hoofd gezien bij proeverijen, ook door ervaren proevers, tonen de wijnen na enkele jaren fles hun ware klasse en die intrigerende toets die ook de maker typeert ...

Uw foto s zijn iets té klein van resolutie.
We kunnen t etiket nooit lezen
Beter 800/600 of zoiets

Aja, ook een keer SeniorenNet geprobeerd en 800/600 was +600KB. Blijkbaar (nog) niks voor mij, dan maar terug naar de GIMP.

Zo beter...?

(03-09-2020 12:03 PM)wvd schreef: [ -> ]

(02-09-2020 01:07 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(02-09-2020 10:01 AM)wvd schreef: [ -> ]Een paar weken geleden tijdens de hittegolf. Erg geslaagde Bourgogne Blanc, zeker voor een "simpele" bijna 7-jarige uit een zogenaamd minder jaar. Mooi rijp en zoals je duidelijk kunt zien aan de kleur geen spoor van oxidatie. Een vleugje room, rijp fruit, een behoorlijke zuurgraad, de wijn bleef enkele dagen goed in de koelkast. Zoals met bijna alle wijnen van Jérôme Galeyrand, heeft ook deze Chardonnay uit de wijngaarden van de Côte de Nuits tijd nodig om zich uit te drukken. Nooit opvallend jong en daarom vaak over het hoofd gezien bij proeverijen, ook door ervaren proevers, tonen de wijnen na enkele jaren fles hun ware klasse en die intrigerende toets die ook de maker typeert ...

Uw foto s zijn iets té klein van resolutie.
We kunnen t etiket nooit lezen
Beter 800/600 of zoiets

Aja, ook een her SeniorenNet geprobeerd en 800/600 was +600KB. Blijkbaar (nog) niks voor mij, dan maar terug naar de GIMP.

Zo beter...?

Perfect!- Mooie foto trouwens.

Een paar stalen uit het zuiden in vergelijking met wat we al doen. Beide wijn uit Volterra waren zeer stevig, erg goed eigenlijk maar ook heel stevig geprijsd en dat uit een onbekende regio, hmm, toch maar niet. De Sciapo (heb je 'm?) is de rode topwijn van Terre di valter in Campanië. Zeer volle, krachtige wijn van een ambitieus domein met ook heel mooie en betaalbare witte. Wordt overwogen nu Guastaferro's prijzen helaas de pan uitrijzen. En dan heb ik het over de nieuwe jaren, niet de zeer betaalbare (voor hun niveau) wijnen in stock. Ik had het voorspeld en ze zijn het zeker ook waard, maar je moet ze ook nog verkopen.... Iemand zin in Memini 2017 aan € 30 of Primum 2016 aan €60? Paolo Petrilli is bekender voor zijn opgelegde tomaten die blijkbaar erg gegeerd zijn in toprestaurants. De wijnen zijn ook erg eigenzinnig, blends van Uva di Troja, Bombino, Montepulciano en zelfs Sangiovese en verrassend laag in alcohol, zeker voor Puglia: amper 12,5%! Gisting en rijping in houten cuves. Misschien niet de grootste wijnen van Italië, maar zeker de moeite van het ontdekken en ze doen hun werk aan tafel.
[attachment=5096]

Citaat:Paolo Petrilli is bekender voor zijn opgelegde tomaten die blijkbaar erg gegeerd zijn in toprestaurants. De wijnen zijn ook erg eigenzinnig, blends van Uva di Troja, Bombino, Montepulciano en zelfs Sangiovese en verrassend laag in alcohol, zeker voor Puglia: amper 12,5%!

Hoe komt het dat je 2007s gekregen hebt?

(04-09-2020 12:22 PM)Olivier schreef: [ -> ]

Citaat:Paolo Petrilli is bekender voor zijn opgelegde tomaten die blijkbaar erg gegeerd zijn in toprestaurants. De wijnen zijn ook erg eigenzinnig, blends van Uva di Troja, Bombino, Montepulciano en zelfs Sangiovese en verrassend laag in alcohol, zeker voor Puglia: amper 12,5%!

Hoe komt het dat je 2007s gekregen hebt?

Goed opgemerkt! Om je gerust te stellen, de huidige jaargang bij ons is 2015. Dit waren stalen van een lotje oude stock. De goedkopere Fortuita was wel duidelijk rijp met tertiaire aroma's maar vond ik eigenlijk erg mooi, maar de iets duurdere Agramante vond ik echt te oud, uitdrogend met opkomend zuur. Kan de fles geweest zijn, maar..

(04-09-2020 11:52 AM)wvd schreef: [ -> ]Een paar stalen uit het zuiden in vergelijking met wat we al doen. Beide wijn uit Volterra waren zeer stevig, erg goed eigenlijk maar ook heel stevig geprijsd en dat uit een onbekende regio, hmm, toch maar niet.

Ik dacht dat die Cassero en Mastio iets van een 15 euro (zonder marge) zouden moeten kosten?

(04-09-2020 01:45 PM)Corto schreef: [ -> ]

(04-09-2020 11:52 AM)wvd schreef: [ -> ]Een paar stalen uit het zuiden in vergelijking met wat we al doen. Beide wijn uit Volterra waren zeer stevig, erg goed eigenlijk maar ook heel stevig geprijsd en dat uit een onbekende regio, hmm, toch maar niet.

Ik dacht dat die Cassero en Mastio iets van een 15 euro (zonder marge) zouden moeten kosten?

Mijn rekenblad leerde me dat ze beide op zo'n € 19 all in zouden komen en de topwijn Crescendo op ruim € 30 en dat vond ik genoeg. Dat gezegd zijnde, ik zal de mensen (hopelijk...) ontmoeten op Vinitaly en dan zien we wel verder.
Je kan ook niet met alles beginnen, Volterra is als regio onbekend en ik heb eigenlijk al genoeg domeinen waarvoor het vechten is (Ricchi, Guastaferro, Santa Maria, La Prevostura, C&G, Silvano Follador,... om de Fransen niet te vermelden...).
We beginnen nu ook nog met een totaal onbekend domein uit de Veneto waarover volgende week (?) meer via mailing.

Gisterenavond de wijn die tot nog toe (maar er wordt aan gewerkt ) misschien wel de wijn van het jaar is: Castello dei Rampolla Sammarco 2003. Groots gelaagd boeket met donker fruit (braambes, zwarte bes, een streepje kruiden, een toets "aarde", een "je ne sais quoi, Krachtige, volle smaak, vet in de aandronk (" toucher de bouche) met mooie expansie in het midden. Nog steeds mooie, stevige structuur voor nog vele jaren met een fris zuurtje en vette, geïntegreerde tannines en een bijzonder lange, aromatische afdronk. Wat een wijn!!
Onmiddellijk off-line gehaald...
[attachment=5100]

[attachment=5103]
Transport na de oogst!

Deze kon ik niet laten gaan. We zochten al lang naar een domein in Valpolicella. Niet dat we Carlo Ferragu's wijnen niet goed vinden, maar dat is het buurdomein van Dal Forno. Beide families zijn ook bevriend, vergelijkbare technieken en wijnen en helaas gaan de prijzen ook een beetje in die richting. We zochten naar een domein met ook "instap" wijnen, betaalbare, perfect gemaakte en gewoon lekkere wijnen. Vorig jaar nét niet begonnen met nog een ander domein en daar zijn we nu blij mee. Hier twee "ranges": de "gewone" met de witte labels en de "Reserve" wijnen met gouden label. De Canova is een "doordrinker", een eenvoudige maar lekker fruitige wijn, de Valpolicella heeft wat meer diept en volume maar nog steeds in het lichtere, fruitigere type, de Ripasso is één van de properste die we al proefden, kruidig, mooie afdronk echt bijzonder geslaagd want ik heb soms nogal moeite met dit type. De Amarone blijft fris en zeer betaalbaar. En dan zijn er de "Reserve" wijnen... Die zijn wat serieuzer, voller, steviger fruit, zeer goed gemaakt, echt bijzonder en zowel de Valpolicella als de Amarone Riserva kwamen uit bij de top in een Decanter degustatie. Mailing volgt.

[attachment=5106]

Gagliole 2014. In 2014 werd geen Pecchia gemaakt, de beste druiven gingen in deze Gagliole, 90% Sangiovese en 10% Cabernet-Sauvignon. Mooie redelijk diepe kleur (de CS helpt...), mooi, jong boeket met rood en blauw fruit, tikje hout, volmondig, maar nog erg streng, hoge zuren en zker nog voldoende tannines. Deed het beter aan tafel, maar ik ga voor de volgende fles toch even wachten denk ik zo.
(Voor Sammarco 2003 zie hierboven of hier)

[attachment=5110]

Deze zondag lang op voorhand in de karaf geploft, maar ik vond hem dan toch nog wat te streng en toen maar terug naar de kelder en Gazin 2004 opgehaald (zie hier)
Maar 's anderendaags moest het wel uiteraard. Mooie, helderrode kleur, vrij diep voor Nebbiolo. Enorm intense neus (30 uur open helpt...) van bessig rood fruit en kersen met iets van ijzer, vrij intens in de mond, hoge zuren (Alto-Piëmonte...), stevige tannines en lange afdronk. Een erg intense, stevige wijn, totaal verschillend van Barolo/Barbaresco. AG schreef indertijd deze wijn volledig af wegens onrijpe, groene tannines terwijl ik (later) toch vond dat er ruim voldoende densiteit was om de tannines te counteren. Misschien moet hij deze wijn nog eens proeven nu, maar ik weet wel zeker dat nog een jaar of 10 - 20 fles hier deugd gaat doen, vertrokken voor de eeuwigheid!

[attachment=5114]
Deze I Fabbri Terra di Lamole 2013 is alweer van even terug. Toch wel erg mooie wijn eigenlijk met een heerlijk floraal-fruitig aroma. Lamole aroma's die erg afwijken, veel floraler. Dat heeft niet enkel te maken met de vrij grote hoogte, maar ook en wellicht vooral met de wat afwijkende bodem. Hier geen galestro of albarese, maar leisteen en quarts. Een prachtig gemaakte, lichter lijkende wijn, maar met zeer indringende smaak. Hmm, misschien toch opnieuw....?

Vergelijking over twee dagen tussen Fournier's Bourgogne Côte d'Or 2017 en 2018:
[attachment=5124]
Erg leuk om het verschil in stijl te zien tussen de twee jaargangen. 2017 had een open, intense neus met vers rood fruit en halfvol in de mond, met frisser rood fruit van aalbessen en aardbeien en kersen met wat mineralen in de afdronk. De volgende dag bleek de 2018 een veel minder open boeket te hebben en had duidelijk wat lucht nodig om de donkerdere fruitaroma's van bramen, blauwe bes, cranberry en zwarte kersen vrij te geven. Meer body, wat meer structuur ook, maar (voor mij) minder charme en een iets "warmere" afdronk, al is de alcohol maar net boven de 13%. Ik vond beide wijnen erg lekker met voorlopig een kleine voorkeur voor 2017. Tot mijn verbazing gaf mijn vrouw de voorkeur aan 2018.
Ik vraag me af of Laurent dit zal blijven bestempelen als "Bourgogne Côte d'Or", aangezien de druiven voor deze cuvée voornamelijk afkomstig zijn van wijngaarden tussen de "Route des Grands Crus" en de D974 die (terecht) zullen worden opgewaardeerd naar AOP Marsannay. De prijzen liggen rond de € 20 en ik kan niet veel wijnen bedenken die me meer plezier geven op dit prijsniveau, maar ik ben dan ook nogal gek op Pinot.

Dit is nog iets van eind juli. Naar aanleiding van de superbe Godello die Fleer meebracht naar de om diverse redenen legendarische root day degustatie een oud fleske Godello uit Valdeorras open gesnokt. En de wijn was nog helemaal OK! Verre van het niveau van de As Sortes van Palacios, maar toch een bijzonder smakelijke, vrij volle, bevredigende wijn die veel waar biedt voor de centen.
[attachment=5125]

Nog van even terug, een paar wijnen om te drinken in dardennen:
[attachment=5149]
De "Erre" is Sarno's eerste "Riserva", veel langer op de gistrest en dat geeft toch een wat diepere, vollere wijn, maar ik vind hem nog ver van op z'n best. In de meeste jaren vind ik dat Sarno's Fiano echt wel een paar jaar fles mag hebben. Vol en stevig genoeg met de nodige "electriciteit", maar het duurt wel even voor de diepere aroma's loskomen. Jean-Pierre's Minervois is nu helemaal op zijn top, mooi afgerond, geen spoor hout meer en eleganter dan toen hij nog jong was. La Prevostura's Coste della Sesia is in feite een Lessona van de onderste rijen van de heuvel. Lichter dan de Lessona en nu echt heerlijk op dronk, fijn aroma met toets ijzer en appelsien, halfvol, zacht en heerlijk lang. De mooiste van de week voor ons? De jeugd (enfin...) vond dat van de Ribera en die vond ik zelf ook heel erg mooi, donkerder fruit, toets chocolade, zachte tannines, stevige wijn maar houdt focus.
De Brutio hebben we thuis geproefd en dat was veruit de mooiste van een reeks stalen uit Calabrië. Een blend van Sangiovese met (vooral) "Nerello Clabrese". Ik ken die druif niet, even aan Ian gevraagd en blijkbaar noemt men beide Nerello's in Calabrië "Calabrese"(?) Enfin, de kleur is vrij diep, dus misschien is het nog een andere druif... Mooi niet al te zuiders boeket, wat donker fruit, toets hout, vrij vol en veel structuur, en ambitieus wijntje. Dat het de mooiste van de reeks was zegt helaas vooral iets over de andere wijnen en aan zo'n €25 dacht ik al beters gehad te hebben, een no-go dus.

[attachment=5151]
Nog een staal uit Rueda, helemaal niet slecht maar toch wat neutraal. DE Coda di Volpe is al heel wat anders qua niveau en zeker de mooiste wijn die ik van deze zeldzame druif al dronk. Helaas onverkoopbaar blijkbaar, dus afgevoerd.
De Ribo' van Ricchi daarentegen is een succes en één van de best verkopende wijnen op elke degustatie die we deden. Iedereen blijft er voor terug komen en dat is zeer begrijpelijk. Aan nog geen € 18 heb je hier een wijn van 75% CF en 25% CS aan een droogextract van zomaar eventjes 39gr/l, iets wat maar weinig wijnen kunnen voorleggen. De Bramaterra van Colombera & Garella 2013 begint nu echt mooi te worden met dat vleugje ijzer onder de aroma's van kers en appelsienschil gemengd met wat aardse tonen. Onderschatte regio toch nog steeds met lichtvoetigere, wat elegantere wijnen dan in die van de Langhe, maar met een even lange adem. Zeer mooie wijn van Cristiano Garella's eigen domein.

Dit is mooi, zeer mooi! Helaas komen er maar enkele flessen onze richting uit. Totaal anders dan Riesling uit Duitsland, Elzas of Oostenrijk, maar ook erg intens, vrij vol en vet, lange afdronk, lichtvoetig en krachtig tegelijk. De eega houdt helemaal niet van Riesling, maar deze vond ze toch wel zeer mooi of hoe pure kwaliteit soms je aversies overstijgt.
[attachment=5157] [attachment=5158]
En dan vonden we de Navone eigenlijk nog mooier! Lichter, meer mineraal ook, iets intenser maar voor velen dus ook "moeilijker. Wat alweer bewijst dat ook aan het Seneca meer er verschillen zijn tussen de "climats" bij gebrek aan een beter woord.