Paternoster is één van de historische producenten in de regio Basilicata en werd in 2015 overgenomen door Valpollicella-producent Tommasi.
Aglianico del Vulture is een van de 3 DOCG's (samen met Taburno en Taurasi) waarin deze weerbarstige druif de eerste viool speelt.
Bij klassewijnen kun je sinds deze zomer hun topcru de Don Anselmo 2015 bestellen aan 32 euro. Aan -15% hoeveelheidskorting komt dat op een mooie €28. Voor mij is hij elke euro dubbel en dik waard.
Medium intens robijnrood met een beetje baksteen aan de rand.
In de neus rijpe zwarte kers, framboos, rozenblaadjes, donkere tabak (denk Javaanse Jongens) en zwarte chocolade.
Fruitige aanzet die veel frisser is dan de neus doet vermoeden. Mooie zuren, nobel hout en zeer fijne maar krachtige tannine. Mooie lange afdronk.
Op één of andere manier begrijp ik bij deze wijn meer de vergelijking met barolo: het fruit is minder mondvullend en de tannines komen meer op het einde naar boven, 2 eigenschappen die me bij Taurasi vaak homogener overkomen.
Dit was eigenlijk al zeer lekker maar kan nog jaren rust verwerken.
Ik ben benieuwd naar hun andere cru Rotondo, die ook bij klassewijnen te krijgen is.
(19-10-2020 09:35 PM)Thomas schreef: [ -> ]Paternoster is één van de historische producenten in de regio Basilicata en werd in 2015 overgenomen door Valpollicella-producent Tommasi.
Aglianico del Vulture is een van de 3 DOCG's (samen met Taburno en Taurasi) waarin deze weerbarstige druif de eerste viool speelt.
Bij klassewijnen kun je sinds deze zomer hun topcru de Don Anselmo 2015 bestellen aan 32 euro. Aan -15% hoeveelheidskorting komt dat op een mooie €28. Voor mij is hij elke euro dubbel en dik waard.
Medium intens robijnrood met een beetje baksteen aan de rand.
In de neus rijpe zwarte kers, framboos, rozenblaadjes, donkere tabak (denk Javaanse Jongens) en zwarte chocolade.
Fruitige aanzet die veel frisser is dan de neus doet vermoeden. Mooie zuren, nobel hout en zeer fijne maar krachtige tannine. Mooie lange afdronk.
Op één of andere manier begrijp ik bij deze wijn meer de vergelijking met barolo: het fruit is minder mondvullend en de tannines komen meer op het einde naar boven, 2 eigenschappen die me bij Taurasi vaak homogener overkomen.
Dit was eigenlijk al zeer lekker maar kan nog jaren rust verwerken.
Ik ben benieuwd naar hun andere cru Rotondo, die ook bij klassewijnen te krijgen is.
Al vaak gehoord van dit huis, maar nog nooit geproefd. Merci voor de TN. Blijkbaar toch de moeite.
(20-10-2020 02:59 PM)Olivier schreef: [ -> ] (19-10-2020 09:35 PM)Thomas schreef: [ -> ]Paternoster is één van de historische producenten in de regio Basilicata en werd in 2015 overgenomen door Valpollicella-producent Tommasi.
Aglianico del Vulture is een van de 3 DOCG's (samen met Taburno en Taurasi) waarin deze weerbarstige druif de eerste viool speelt.
Bij klassewijnen kun je sinds deze zomer hun topcru de Don Anselmo 2015 bestellen aan 32 euro. Aan -15% hoeveelheidskorting komt dat op een mooie €28. Voor mij is hij elke euro dubbel en dik waard.
Medium intens robijnrood met een beetje baksteen aan de rand.
In de neus rijpe zwarte kers, framboos, rozenblaadjes, donkere tabak (denk Javaanse Jongens) en zwarte chocolade.
Fruitige aanzet die veel frisser is dan de neus doet vermoeden. Mooie zuren, nobel hout en zeer fijne maar krachtige tannine. Mooie lange afdronk.
Op één of andere manier begrijp ik bij deze wijn meer de vergelijking met barolo: het fruit is minder mondvullend en de tannines komen meer op het einde naar boven, 2 eigenschappen die me bij Taurasi vaak homogener overkomen.
Dit was eigenlijk al zeer lekker maar kan nog jaren rust verwerken.
Ik ben benieuwd naar hun andere cru Rotondo, die ook bij klassewijnen te krijgen is.
Al vaak gehoord van dit huis, maar nog nooit geproefd. Merci voor de TN. Blijkbaar toch de moeite.
Als je hun topwijn van 2015 nu al gaat drinken, kan ik me voorstellen dat er nog tandendoenuitvallende tannines in zitten! Dat is ook altijd zo (vind ik toch) bij die van Elena Fucci, de qua reputatie mooiste Aglianico uit Basilicata. En ook Taurasi wordt naar mijn ervaring enkel maar mooier met de jaren. Ik had een Guastaferro 2011 bij op de root degustatie en dat was niet alleen een vergissing van mijnentwege (dacht dat ik de Memini mee had
), maar ook een dikke kindermoord!
Citaat:Dat is ook altijd zo (vind ik toch) bij die van Elena Fucci, de qua reputatie mooiste Aglianico uit Basilicata.
Ik heb ooit eens een Titolo van Fucci jong geproefd en vond dat een fantastische wijn. Uiteraard veel materie, etc, maar zeker geen tannines om je tanden op stuk te bijten. Dat vond ik toen net zo mooi aan die wijn.
Ik heb de Titolo 15 ook onlangs geproefd en dat was toch een stuk massiever maar vooral minder genietbaar dan de Don Anselmo. De Titolo gaat de eerste vijf jaar niet open, de Don Anselmo zou ik willen bijkopen omdat hij nu al zo genietbaar is...
Ik dronk begin september Titolo 2011 over 4 dagen. De wijn toonde zich piepjong en ook geen evolutie merkbaar over de dagen. Toch vond ik wel dat de wijn nu al kan worden gedronken, hij was zeker niet gesloten en ook de tannines werden mooi afgedekt door het fruit. Ik heb nog 1 2010, die ga ik houden tot mijn zoon er mee van kan genieten (zijn geboortejaar).
Ik kan snappen dat dit door velen als een topwijn wordt beschouwd (body, complexiteit, evenwicht, mineraliteit, ...), maar mij deed het eigenlijk helemaal niks. Ook de 2006 ooit gedronken en zowat zelfde conclusie. Blijkbaar is aglianico gewoon meestal niet mijn druif qua smaakprofiel.
Aglianico die me recent wel is bevallen: Luigi Maffini - Kleos 2012 en Benito Ferrara - Irpinia Aglianico "Vigna Quattro Confini" 2015.
(20-10-2020 04:37 PM)33S schreef: [ -> ]Ik dronk begin september Titolo 2011 over 4 dagen. De wijn toonde zich piepjong en ook geen evolutie merkbaar over de dagen. Toch vond ik wel dat de wijn nu al kan worden gedronken, hij was zeker niet gesloten en ook de tannines werden mooi afgedekt door het fruit. Ik heb nog 1 2010, die ga ik houden tot mijn zoon er mee van kan genieten (zijn geboortejaar).
Ik kan snappen dat dit door velen als een topwijn wordt beschouwd (body, complexiteit, evenwicht, mineraliteit, ...), maar mij deed het eigenlijk helemaal niks. Ook de 2006 ooit gedronken en zowat zelfde conclusie. Blijkbaar is aglianico gewoon meestal niet mijn druif qua smaakprofiel.
Aglianico die me recent wel is bevallen: Luigi Maffini - Kleos 2012 en Benito Ferrara - Irpinia Aglianico "Vigna Quattro Confini" 2015.
Titolo 2006 moet hier ook nog ergens liggen. Ik wou die ooit eens blind vergelijken met de Taurasi van Guastaferro van hetzelfde jaar, maar die heb ik blijkbaar ben ik ergens verloren gelegd.
(19-10-2020 09:35 PM)Thomas schreef: [ -> ]Paternoster is één van de historische producenten in de regio Basilicata en werd in 2015 overgenomen door Valpollicella-producent Tommasi.
Aglianico del Vulture is een van de 3 DOCG's (samen met Taburno en Taurasi) waarin deze weerbarstige druif de eerste viool speelt.
Bij klassewijnen kun je sinds deze zomer hun topcru de Don Anselmo 2015 bestellen aan 32 euro. Aan -15% hoeveelheidskorting komt dat op een mooie €28. Voor mij is hij elke euro dubbel en dik waard.
Medium intens robijnrood met een beetje baksteen aan de rand.
In de neus rijpe zwarte kers, framboos, rozenblaadjes, donkere tabak (denk Javaanse Jongens) en zwarte chocolade.
Fruitige aanzet die veel frisser is dan de neus doet vermoeden. Mooie zuren, nobel hout en zeer fijne maar krachtige tannine. Mooie lange afdronk.
Op één of andere manier begrijp ik bij deze wijn meer de vergelijking met barolo: het fruit is minder mondvullend en de tannines komen meer op het einde naar boven, 2 eigenschappen die me bij Taurasi vaak homogener overkomen.
Dit was eigenlijk al zeer lekker maar kan nog jaren rust verwerken.
Ik ben benieuwd naar hun andere cru Rotondo, die ook bij klassewijnen te krijgen is.
Gisteren Rotondo 2015 gedronken, ook gekocht met 30% korting. Ik vond dit voor een Aglianico al verrassend toegankelijk qua structuur. Tannines werden goed afgedekt door het fruit.
Op dag 1 goed zonder meer bij het stoofvlees, fles niet leeg gekregen en opzij gezet. Gisteren de laatste 2 glazen in de zetel waren echt top. Aan tafel heb ik wel liever wat lichtere wijnen.