21-06-2021, 11:37 AM
Pagina's: 1 2
21-06-2021, 12:58 PM
(21-06-2021 11:37 AM)Olivier schreef: [ -> ]Super, net alsof we mee zijn. Bedankt, Sam!
+1
21-06-2021, 01:47 PM
21-06-2021, 07:41 PM
Dag 4 begon om half 7 met het ontbijt, dat kon gelukkig lekker vroeg hier. De reden voor de vroege start was dat ik op het laatste moment nog reactie kreeg van Mouton Pere et Fils uit Condrieu dat we welkom waren. Het schema was al rond dus de enige optie was deze ochtend om 8 uur. Dat vond hij prima, en ik ook wel want we hadden verder nog maar 1 adres die reageerde uit de Condrieu / Cote Rotie regio.
We besloten de tolweg te laten voor wat hij was en bleven aan de Tournon kant van de Rhône om over de oude weg naar Condrieu te rijden. Een mooi ritje langs de rivier met de steile hellingen naast je, af en toe een dorpje doorkruisend. Condrieu is wel echt een stadje. Daar moesten we de berg op, dit is wel een serieus klimmetje met wat haarspeld bochten. Mooi stukje door de wijngaarden. Eenmaal boven is het een groot plateau met ook veel groenteteelt.
Stipt om 8 uur draaiden we het erf op. We werden ontvangen in het proeflokaal door Bryan Mouton, een jonge jongen. Nog wat jaartjes jonger dan ik, zo rond de 30 schat ik. Tijd om zijn Engels weer eens te gebruiken vond hij, dat was een tijdje terug. Heeft stage gelopen in Amerika. Hier zag het er ook keurig uit. Een mooi familie bedrijf van niet al te grote omvang. Het aantal hectare is me even ontschoten. Ze maken 2 IGP wijnen van Viognier en Syrah, 2 Condrieu en 2 Cote Rotie. De IGP waren op dus we begonnen meteen met Condrieu. Cote Bonnette 2019. De kleur is vrij helder geel. Ze houden hier wel van hout zo merken wij in de neus. Toch ook wat floraliteit en apricot. Ook in de smaak een behoorlijke dosis hout maar de wijn is gelukkig niet log. Goed droog en redelijke zuurgraad en wat mineraliteit naast de volle fruitige smaak. Een mond vol zo op de vroege morgen, en wederom die onwijs lange afdronk. Het begint bijna normaal te worden, zo'n afdronk, maar dat is het natuurlijk niet dus ik blijf het benoemen. Dus wel de frisse stijl die men zoekt tegenwoordig maar voor mij mag er nog wel iets minder hout gebruikt worden, wellicht dat het nog wat integreert. Dit hoeft natuurlijk niet volgend jaar op te zijn. De volgende Condrieu is Cote Chatillon 2019. Deze komt van wat andere percelen, met andere ondergrond en oudere stokken. De kleur is iets donkerder maar toch mooi helder. Het is een aromatisch glas wijn, weer hout maar wat meer exotisch en wit fruit er naast. Licht bloemig, we hebben wel duidelijk Viognier in het glas. De smaak is krachtiger maar ook ronder en voller. Mooi droog. Een jonge wijn, die met enkele jaar heel mooi open zal bloeien. De mineraliteit kan ik hier niet in ontdekken. Wel het hout. De vorige was iets frisser, deze krachtiger. En man, wat een afdronk weer. Tussendoor legt hij van alles uit over de ligging van de wijngaarden, ondergrond, houtgebruik etc. Ze zijn aan het afbouwen met houtgebruik. Van mij mogen ze nog wel even verder gaan met afbouwen. Toch ben ik zeer benieuwd wat dit geeft na een aantal jaar. Interessante wijnen maar nog niet helemaal geland.
Dan hebben we nog 1 Cote Rotie. De standaard cuvee is op dus we krijgen de Maison Rouge 2018. 2019 zit nog niet in de fles. Maison Rouge komt van wijngaarden uit het zuidelijkste deel van Cote Rotie en geeft krachtige wijnen. De kleur is diep donker paars. De geur is hout, kruiden, hout, kruiden, wat groenig. De smaak is BOEM, een blockbuster. Een ruwe bolster. Maar ik mis wel balans. Veel hout, veel tannine, zuidelijke kruiden. Het zal ook met 2018 te maken hebben, iedereen heeft dit ervaren als een moeilijk jaar. Ik weet niet of in deze ruwe bolster een blanke pit schuilt. Voor nu is het even too much en niet echt lekker fruit. Maar goed, we zijn vaker verrast na wat tijd. Jammer dat er geen 2019 geproefd kon worden.
Mooi bezoek, aardige jongen. We kopen van alles 2 flessen en gaan verder. Waar gaan jullie heen vraagt hij. Hij vertelt dat binnen Condrieu en Cote Rotie iedereen elkaar kent en goed met elkaar omgaat. Toch mooi als je een product hebt wat je uit kunt delen.
Om 09:00 uur komen we aan bij Domaine Chambeyron in Ampuis. We konden op het plateau blijven, wel zo makkelijk. Het was een kleine 10 minuten rijden. Gelukkig waren we weer op tijd want Mathieu Chambeyron kwam aangereden op zijn quad uit de wijngaarden vandaan. Die had niet lang op ons gewacht gewacht waarschijnlijk. En terecht. Je vraagt je hier af of je goed zit, rond het bedrijf wordt sla en kool geteeld en ook door een Chambeyron op hetzelfde erf. Maar goed, er staat een bordje Domaine Chambeyron. Mathieu liet ons binnen en daar was een prachtig proeflokaal, dat had je niet verwacht van de buitenkant. Hij is ook niet ouder dan ik ben denk ik (of hij leeft wat gezonder), de conversatie begint wat stug en als ik hem vraag om proefflessen te kopen en weer door te rijden begint hij toch wat te ontdooien.
We beginnen met de IGP Syrah 2019 en dit is eigenlijk al een prima instap wijn. Mooi donker fruit en voldoende smaak. Blijkbaar zeg ik wat goeds, het ijs is nu helemaal gesmolten en hij komt met zijn 3 verschilllende Cote Rotie wijnen aanzetten uit 2019 en vertelt enthousiast over zijn visie. Hij houdt niet van te veel hout. De wijnen moeten voldoende fraicheur bevatten en vooral fruit. Dit klinkt als muziek in mijn oren. We krijgen Cote Rotie 'La Chavarine' 2019 in het glas. Ontsteeld, wel 20 maanden op hout maar slechts een klein deeltje nieuw. Mooie paarse kleur. De neus belooft al veel goeds. Heel mooi donker vers fruit van bramen voornamelijk. De smaak eenzelfde beeld, zeer geconcentreerd fruit, heel puur en mooie zuren. Een mond vol opwekkende smaken. Een mooie finish met precieze tannine. We proeven zijn andere 2 Cote Rotie wijnen uit 2019. De een wat robuuster, 30 % is niet ontsteeld en dit geeft wat meer kracht en kruidigheid en wat meer tannine. Iets meer hout maar ik kan het niet ontdekken en dus zeker niet storend. Deze is voor de wat langere bewaring en de zware kost aan tafel. Toch een perfecte balans en ik kan dat nu al wel waarderen. De ander is meer in de stijl van de eerste maar van alles wat meer. Heel mooi glas. Van zijn beste wijngaard zegt ie. Balans, finesse, elegantie zijn de trefwoorden hier. Bourgondische Cote Rotie zou ik zeggen.
Voor we gaan laat hij toch zijn Condrieu 2019 nog even proeven. En ook hier merk je zijn hand. Hier geen hout in de neus maar een mooi open boeket van fruit en bloemen. In de smaak hetzelfde beeld. Goed smaakvol, balans. 20 % heeft wel hout gezien, het meeste niet. Hier kan ik wel wat van meenemen, de rode wijnen helaas nog niet. 1 fles per cuvee, meer niet. Dit wordt genieten thuis verwacht ik. Hier had ik het busje wel willen vullen. Naast de 3 Cote Rotie nog een IGP en een Cote du Rhone. Allen 100 % Syrah. De Cote du Rhone staan langs de oevers van een aftakking van de Rhone, op een helling. Ik ben benieuwd. De IGP wijngaarden liggen op het plateau. Dit was weer een heel mooi bezoek! Op naar Bourgogne.
Van het plateau moeten we weer op de snelweg zien te komen, dit gaat via een schitterende weg door mooie wijngaarden van Cote Rotie. Tot nu toe had ik ze alleen gezien vanaf de tolweg. Het blijft indrukwekkend, die stijle hellingen. Alles zit mee en rond lunchtijd arriveren we in Meursault om daar een fantastisch menu de saison in Le Chevreuil te nuttigen. De beste lunch van de reis.
Om ff over 14 uur komen we aan in Santenay voor een bezoekje aan Domaine Yves Girardin. We reden via de Route de Grand Cru omdat ik er eigenlijk nooit ben deze tijd van het jaar. Normaal is het altijd grauw en grijs en kale wijnstokken. Nu alles mooi groen en het zonnetje wat schijnt. Wat ons opviel was dat er hier en daar wijnplanten stonden met gele bladeren. Ook zijn er een paar regels gerooid in Le Montrachet, niet de goedkoopste grond om braak te laten liggen zou je zeggen. Er stond zelfs een hoekje tarwe tussen een andere Grand Cru wijngaard. We vroegen Benoît Girardin wat er loos was. Die gele planten is Chlorose, ijzergebrek. Dit kan verschillende oorzaken hebben en hoeft niet altijd een probleem te zijn. Echter soms wordt dit veroorzaakt door nematoden (aaltjes) in de grond. Die tasten de wortels aan. Ze zitten vooral in oude tuinen op de heuvels. Precies in de cru's dus. Dit is een probleem aan het worden. Vroeger spoten ze wat gas in de grond en was je er 20 jaar vanaf, maar dit was niet het meest vriendelijke gas denk ik want het is nu verboden. Als je nu teveel problemen hebt met nematoden is er niet veel wat je kunt doen. De planten rooien en 10 jaar de grond laten rusten is het beste zei hij. Maar ja, wie kan zich dat veroorloven? En dan nog, misschien zit het inmiddels ook bij de buren en komt het zo weer bij jou. Op dit moment een groeiend probleem en nog niet echt oplossingen. Ik ben dus langs het duurste stukje tarwe van de wereld gereden denk ik. Volgens mij heb ik dit verhaal zo goed begrepen, als mensen dit kunnen aanvullen/verbeteren, schroom niet.
Terug naar de wijn. De 1e lockdown was even schrikken vorig jaar en de afzet kakte even in maar na de zomer kwam alles weer op stoom en nu is er weer geen aanslepen aan. Meer vraag dan ooit. Goede oogsten gehad de laatste jaren. Soms wat meer, soms wat minder maar nooit super slecht. In rood 2018 en 2020 wat donkerder van kleur en gecontreerdere wijnen met als verschil dat 2020 wel de fraicheur heeft gemiddeld genomen. 2017 'tres bourgogne' volgens hem, en volgens mij ook. Fris, lichter van kleur en elegante fruitige wijnen. 2019 zit er tussenin. Ze leveren veel aan Amerika, en blijkbaar hebben die dus liever zoveel mogelijk kleur in de wijnen. Dat wist ik niet. Maar die zijn dus mega blij met 2018 en 2020. Ideaal, 2018 een gigantische opbrengst en West Europa heeft liever wat frissere wijnen. Mooi de oceaan over. Hij laat me de 2020 Hautes Cotes de Beaune rood proeven. Iets te vroeg gebotteld naar zijn zin maar ja, hij moest een container vullen. De vraag is sterk, dan wil je leveren. De wijn is inderdaad behoorlijk donker. Mooi jong fruit in de neus van framboosjes en kersen. Heel licht kruidig. Behoorlijke smaak en hij heeft gelijk, de zuurgraad is daar. Best een stevige wijn, deze kan wel wat jaartjes aan. Ik zei hem nog dat ik laatst een heerlijke fles Santenay 2017 'Les Gravieres' had gedronken. Daarop pakte hij de 18, om het verschil maar even aan te geven. Evengoed een mooie wijn maar een heel andere stijl.
Verder niets geproefd maar wel gepraat. Ik heb voorlopig ook wel even voldoende wijn staan van hem dus dat is prima. Wel neem ik een voorraadje HCDB 2020 mee want die wordt heel mooi denk ik en kan ik mooi gaan verkopen achter de 2019 aan. Daar ligt nog voldoende van dus kan de 2020 zijn rust pakken die hij nodig heeft. We moeten nog maar zien wat 2021 brengen gaat. Qua rood zullen de opbrengsten niet zo slecht zijn verwachten ze hier, maar kwaliteit moet je altijd maar weer afwachten. Qua wit een drama, veel weggevroren. Vooral bij Meursault.
En over Meursault gesproken, daar is de volgende en laatste afspraak bij Domaine Bernard Millot. Ik had mazzel, voor mij was een grote klant geweest dus alles stond open. We proefden achtereenvolgens Bourgogne Aligoté 2019, Bourgogne Chardonnay 2019 en 2019, 1 algemene Meursault 2018, 4 lieu dit Meursaults 2018, Puligny 2018 en de Meursault 1er cru Goutte d'Or 2018. Ja dat was weer even genieten, ik hou van zijn stijl. Droog, elegant, niet te vet. Wel wat hout maar dat integreert altijd erg mooi. Goede zuurgraad. Zelfs 2018 doet voor mij niet vermoeiend of te log aan. Verder heb ik niets genoteerd.
We zaten even mooi, ik ken hem goed en we kunnen het goed vinden. Hij vindt 2019 een jaar dat het beste uit 2018 en 2017 combineert. Voor mijn gevoel ligt het dichterbij 2018. Hij is in conversie naar bio. Een hele klus in bourgogne. Zeker als je ff ruim 5 hectare hebt verdeeld over 15 percelen. Verder was hij wat moe, maar met warme dagen zoals nu begint hij als het licht wordt te werken in de wijngaard zodat ze 's middags wat eerder kunnen stoppen. Half 6 dus. Vroeg uit de veren. Door de warmere zomers zijn ze ook bezig met manieren om voldoende frisheid in de wijnen te houden. Zo zag ik wat grotere vaten (500L) liggen, die zijn voor de generieke Chardonnay. Die zaten ook in de normale vaten voorheen. Verder heeft hij 9 perceeltjes in Meursault village. 4 worden er apart gebotteld voor de binnenlandse markt en kleine importeurtjes zoals ik. De rest wordt onder de algemene Meursault village gebotteld zodat hij ook wat grotere volumes heeft voor bijvoorbeeld China. Meer heb ik denk ik niet te vertellen over dit bezoek, buiten het feit dat de prijzen voor 2019 gewoon weer ietsje hoger zijn dan van het jaar ervoor. Geen nieuws eigenlijk. We laden de bestelling in, de bus is nu meer dan vol.
We zetten de auto achter gesloten deuren, koffers op de kamer. Tijd om de reis af te sluiten op het pleintje van Meursault bij het café. Lekker borrelen op een geslaagde trip. Want dat was het zeker, veel leuke adressen, prachtig weer, lekker gegeten en veel geleerd. 's Avonds speelt Frankrijk nog een potje voetbal dus het is gezellig op het plein waar een groot scherm hangt. We vertrekken om 04:30 in de vroege ochtend naar huis en zijn begin van de middag thuis. Voorspoedig van begin tot einde dus!
We besloten de tolweg te laten voor wat hij was en bleven aan de Tournon kant van de Rhône om over de oude weg naar Condrieu te rijden. Een mooi ritje langs de rivier met de steile hellingen naast je, af en toe een dorpje doorkruisend. Condrieu is wel echt een stadje. Daar moesten we de berg op, dit is wel een serieus klimmetje met wat haarspeld bochten. Mooi stukje door de wijngaarden. Eenmaal boven is het een groot plateau met ook veel groenteteelt.
Stipt om 8 uur draaiden we het erf op. We werden ontvangen in het proeflokaal door Bryan Mouton, een jonge jongen. Nog wat jaartjes jonger dan ik, zo rond de 30 schat ik. Tijd om zijn Engels weer eens te gebruiken vond hij, dat was een tijdje terug. Heeft stage gelopen in Amerika. Hier zag het er ook keurig uit. Een mooi familie bedrijf van niet al te grote omvang. Het aantal hectare is me even ontschoten. Ze maken 2 IGP wijnen van Viognier en Syrah, 2 Condrieu en 2 Cote Rotie. De IGP waren op dus we begonnen meteen met Condrieu. Cote Bonnette 2019. De kleur is vrij helder geel. Ze houden hier wel van hout zo merken wij in de neus. Toch ook wat floraliteit en apricot. Ook in de smaak een behoorlijke dosis hout maar de wijn is gelukkig niet log. Goed droog en redelijke zuurgraad en wat mineraliteit naast de volle fruitige smaak. Een mond vol zo op de vroege morgen, en wederom die onwijs lange afdronk. Het begint bijna normaal te worden, zo'n afdronk, maar dat is het natuurlijk niet dus ik blijf het benoemen. Dus wel de frisse stijl die men zoekt tegenwoordig maar voor mij mag er nog wel iets minder hout gebruikt worden, wellicht dat het nog wat integreert. Dit hoeft natuurlijk niet volgend jaar op te zijn. De volgende Condrieu is Cote Chatillon 2019. Deze komt van wat andere percelen, met andere ondergrond en oudere stokken. De kleur is iets donkerder maar toch mooi helder. Het is een aromatisch glas wijn, weer hout maar wat meer exotisch en wit fruit er naast. Licht bloemig, we hebben wel duidelijk Viognier in het glas. De smaak is krachtiger maar ook ronder en voller. Mooi droog. Een jonge wijn, die met enkele jaar heel mooi open zal bloeien. De mineraliteit kan ik hier niet in ontdekken. Wel het hout. De vorige was iets frisser, deze krachtiger. En man, wat een afdronk weer. Tussendoor legt hij van alles uit over de ligging van de wijngaarden, ondergrond, houtgebruik etc. Ze zijn aan het afbouwen met houtgebruik. Van mij mogen ze nog wel even verder gaan met afbouwen. Toch ben ik zeer benieuwd wat dit geeft na een aantal jaar. Interessante wijnen maar nog niet helemaal geland.
Dan hebben we nog 1 Cote Rotie. De standaard cuvee is op dus we krijgen de Maison Rouge 2018. 2019 zit nog niet in de fles. Maison Rouge komt van wijngaarden uit het zuidelijkste deel van Cote Rotie en geeft krachtige wijnen. De kleur is diep donker paars. De geur is hout, kruiden, hout, kruiden, wat groenig. De smaak is BOEM, een blockbuster. Een ruwe bolster. Maar ik mis wel balans. Veel hout, veel tannine, zuidelijke kruiden. Het zal ook met 2018 te maken hebben, iedereen heeft dit ervaren als een moeilijk jaar. Ik weet niet of in deze ruwe bolster een blanke pit schuilt. Voor nu is het even too much en niet echt lekker fruit. Maar goed, we zijn vaker verrast na wat tijd. Jammer dat er geen 2019 geproefd kon worden.
Mooi bezoek, aardige jongen. We kopen van alles 2 flessen en gaan verder. Waar gaan jullie heen vraagt hij. Hij vertelt dat binnen Condrieu en Cote Rotie iedereen elkaar kent en goed met elkaar omgaat. Toch mooi als je een product hebt wat je uit kunt delen.
Om 09:00 uur komen we aan bij Domaine Chambeyron in Ampuis. We konden op het plateau blijven, wel zo makkelijk. Het was een kleine 10 minuten rijden. Gelukkig waren we weer op tijd want Mathieu Chambeyron kwam aangereden op zijn quad uit de wijngaarden vandaan. Die had niet lang op ons gewacht gewacht waarschijnlijk. En terecht. Je vraagt je hier af of je goed zit, rond het bedrijf wordt sla en kool geteeld en ook door een Chambeyron op hetzelfde erf. Maar goed, er staat een bordje Domaine Chambeyron. Mathieu liet ons binnen en daar was een prachtig proeflokaal, dat had je niet verwacht van de buitenkant. Hij is ook niet ouder dan ik ben denk ik (of hij leeft wat gezonder), de conversatie begint wat stug en als ik hem vraag om proefflessen te kopen en weer door te rijden begint hij toch wat te ontdooien.
We beginnen met de IGP Syrah 2019 en dit is eigenlijk al een prima instap wijn. Mooi donker fruit en voldoende smaak. Blijkbaar zeg ik wat goeds, het ijs is nu helemaal gesmolten en hij komt met zijn 3 verschilllende Cote Rotie wijnen aanzetten uit 2019 en vertelt enthousiast over zijn visie. Hij houdt niet van te veel hout. De wijnen moeten voldoende fraicheur bevatten en vooral fruit. Dit klinkt als muziek in mijn oren. We krijgen Cote Rotie 'La Chavarine' 2019 in het glas. Ontsteeld, wel 20 maanden op hout maar slechts een klein deeltje nieuw. Mooie paarse kleur. De neus belooft al veel goeds. Heel mooi donker vers fruit van bramen voornamelijk. De smaak eenzelfde beeld, zeer geconcentreerd fruit, heel puur en mooie zuren. Een mond vol opwekkende smaken. Een mooie finish met precieze tannine. We proeven zijn andere 2 Cote Rotie wijnen uit 2019. De een wat robuuster, 30 % is niet ontsteeld en dit geeft wat meer kracht en kruidigheid en wat meer tannine. Iets meer hout maar ik kan het niet ontdekken en dus zeker niet storend. Deze is voor de wat langere bewaring en de zware kost aan tafel. Toch een perfecte balans en ik kan dat nu al wel waarderen. De ander is meer in de stijl van de eerste maar van alles wat meer. Heel mooi glas. Van zijn beste wijngaard zegt ie. Balans, finesse, elegantie zijn de trefwoorden hier. Bourgondische Cote Rotie zou ik zeggen.
Voor we gaan laat hij toch zijn Condrieu 2019 nog even proeven. En ook hier merk je zijn hand. Hier geen hout in de neus maar een mooi open boeket van fruit en bloemen. In de smaak hetzelfde beeld. Goed smaakvol, balans. 20 % heeft wel hout gezien, het meeste niet. Hier kan ik wel wat van meenemen, de rode wijnen helaas nog niet. 1 fles per cuvee, meer niet. Dit wordt genieten thuis verwacht ik. Hier had ik het busje wel willen vullen. Naast de 3 Cote Rotie nog een IGP en een Cote du Rhone. Allen 100 % Syrah. De Cote du Rhone staan langs de oevers van een aftakking van de Rhone, op een helling. Ik ben benieuwd. De IGP wijngaarden liggen op het plateau. Dit was weer een heel mooi bezoek! Op naar Bourgogne.
Van het plateau moeten we weer op de snelweg zien te komen, dit gaat via een schitterende weg door mooie wijngaarden van Cote Rotie. Tot nu toe had ik ze alleen gezien vanaf de tolweg. Het blijft indrukwekkend, die stijle hellingen. Alles zit mee en rond lunchtijd arriveren we in Meursault om daar een fantastisch menu de saison in Le Chevreuil te nuttigen. De beste lunch van de reis.
Om ff over 14 uur komen we aan in Santenay voor een bezoekje aan Domaine Yves Girardin. We reden via de Route de Grand Cru omdat ik er eigenlijk nooit ben deze tijd van het jaar. Normaal is het altijd grauw en grijs en kale wijnstokken. Nu alles mooi groen en het zonnetje wat schijnt. Wat ons opviel was dat er hier en daar wijnplanten stonden met gele bladeren. Ook zijn er een paar regels gerooid in Le Montrachet, niet de goedkoopste grond om braak te laten liggen zou je zeggen. Er stond zelfs een hoekje tarwe tussen een andere Grand Cru wijngaard. We vroegen Benoît Girardin wat er loos was. Die gele planten is Chlorose, ijzergebrek. Dit kan verschillende oorzaken hebben en hoeft niet altijd een probleem te zijn. Echter soms wordt dit veroorzaakt door nematoden (aaltjes) in de grond. Die tasten de wortels aan. Ze zitten vooral in oude tuinen op de heuvels. Precies in de cru's dus. Dit is een probleem aan het worden. Vroeger spoten ze wat gas in de grond en was je er 20 jaar vanaf, maar dit was niet het meest vriendelijke gas denk ik want het is nu verboden. Als je nu teveel problemen hebt met nematoden is er niet veel wat je kunt doen. De planten rooien en 10 jaar de grond laten rusten is het beste zei hij. Maar ja, wie kan zich dat veroorloven? En dan nog, misschien zit het inmiddels ook bij de buren en komt het zo weer bij jou. Op dit moment een groeiend probleem en nog niet echt oplossingen. Ik ben dus langs het duurste stukje tarwe van de wereld gereden denk ik. Volgens mij heb ik dit verhaal zo goed begrepen, als mensen dit kunnen aanvullen/verbeteren, schroom niet.
Terug naar de wijn. De 1e lockdown was even schrikken vorig jaar en de afzet kakte even in maar na de zomer kwam alles weer op stoom en nu is er weer geen aanslepen aan. Meer vraag dan ooit. Goede oogsten gehad de laatste jaren. Soms wat meer, soms wat minder maar nooit super slecht. In rood 2018 en 2020 wat donkerder van kleur en gecontreerdere wijnen met als verschil dat 2020 wel de fraicheur heeft gemiddeld genomen. 2017 'tres bourgogne' volgens hem, en volgens mij ook. Fris, lichter van kleur en elegante fruitige wijnen. 2019 zit er tussenin. Ze leveren veel aan Amerika, en blijkbaar hebben die dus liever zoveel mogelijk kleur in de wijnen. Dat wist ik niet. Maar die zijn dus mega blij met 2018 en 2020. Ideaal, 2018 een gigantische opbrengst en West Europa heeft liever wat frissere wijnen. Mooi de oceaan over. Hij laat me de 2020 Hautes Cotes de Beaune rood proeven. Iets te vroeg gebotteld naar zijn zin maar ja, hij moest een container vullen. De vraag is sterk, dan wil je leveren. De wijn is inderdaad behoorlijk donker. Mooi jong fruit in de neus van framboosjes en kersen. Heel licht kruidig. Behoorlijke smaak en hij heeft gelijk, de zuurgraad is daar. Best een stevige wijn, deze kan wel wat jaartjes aan. Ik zei hem nog dat ik laatst een heerlijke fles Santenay 2017 'Les Gravieres' had gedronken. Daarop pakte hij de 18, om het verschil maar even aan te geven. Evengoed een mooie wijn maar een heel andere stijl.
Verder niets geproefd maar wel gepraat. Ik heb voorlopig ook wel even voldoende wijn staan van hem dus dat is prima. Wel neem ik een voorraadje HCDB 2020 mee want die wordt heel mooi denk ik en kan ik mooi gaan verkopen achter de 2019 aan. Daar ligt nog voldoende van dus kan de 2020 zijn rust pakken die hij nodig heeft. We moeten nog maar zien wat 2021 brengen gaat. Qua rood zullen de opbrengsten niet zo slecht zijn verwachten ze hier, maar kwaliteit moet je altijd maar weer afwachten. Qua wit een drama, veel weggevroren. Vooral bij Meursault.
En over Meursault gesproken, daar is de volgende en laatste afspraak bij Domaine Bernard Millot. Ik had mazzel, voor mij was een grote klant geweest dus alles stond open. We proefden achtereenvolgens Bourgogne Aligoté 2019, Bourgogne Chardonnay 2019 en 2019, 1 algemene Meursault 2018, 4 lieu dit Meursaults 2018, Puligny 2018 en de Meursault 1er cru Goutte d'Or 2018. Ja dat was weer even genieten, ik hou van zijn stijl. Droog, elegant, niet te vet. Wel wat hout maar dat integreert altijd erg mooi. Goede zuurgraad. Zelfs 2018 doet voor mij niet vermoeiend of te log aan. Verder heb ik niets genoteerd.
We zaten even mooi, ik ken hem goed en we kunnen het goed vinden. Hij vindt 2019 een jaar dat het beste uit 2018 en 2017 combineert. Voor mijn gevoel ligt het dichterbij 2018. Hij is in conversie naar bio. Een hele klus in bourgogne. Zeker als je ff ruim 5 hectare hebt verdeeld over 15 percelen. Verder was hij wat moe, maar met warme dagen zoals nu begint hij als het licht wordt te werken in de wijngaard zodat ze 's middags wat eerder kunnen stoppen. Half 6 dus. Vroeg uit de veren. Door de warmere zomers zijn ze ook bezig met manieren om voldoende frisheid in de wijnen te houden. Zo zag ik wat grotere vaten (500L) liggen, die zijn voor de generieke Chardonnay. Die zaten ook in de normale vaten voorheen. Verder heeft hij 9 perceeltjes in Meursault village. 4 worden er apart gebotteld voor de binnenlandse markt en kleine importeurtjes zoals ik. De rest wordt onder de algemene Meursault village gebotteld zodat hij ook wat grotere volumes heeft voor bijvoorbeeld China. Meer heb ik denk ik niet te vertellen over dit bezoek, buiten het feit dat de prijzen voor 2019 gewoon weer ietsje hoger zijn dan van het jaar ervoor. Geen nieuws eigenlijk. We laden de bestelling in, de bus is nu meer dan vol.
We zetten de auto achter gesloten deuren, koffers op de kamer. Tijd om de reis af te sluiten op het pleintje van Meursault bij het café. Lekker borrelen op een geslaagde trip. Want dat was het zeker, veel leuke adressen, prachtig weer, lekker gegeten en veel geleerd. 's Avonds speelt Frankrijk nog een potje voetbal dus het is gezellig op het plein waar een groot scherm hangt. We vertrekken om 04:30 in de vroege ochtend naar huis en zijn begin van de middag thuis. Voorspoedig van begin tot einde dus!
21-06-2021, 09:09 PM
Sam, ik heb enorm van je verslagen genoten. Het was alsof ik erbij was!
22-06-2021, 10:42 AM
(21-06-2021 09:09 PM)FRANCISPICCART schreef: [ -> ]Sam, ik heb enorm van je verslagen genoten. Het was alsof ik erbij was!
Eens! Heel fijn om een inkijkje te krijgen in een reis van een wijnimporteur. Lijken me heel intense maar ook erg boeiende en leerrijke dagen. Benieuwd wat de impact zal zijn op het gamma dat je aanbiedt.
23-06-2021, 03:29 PM
(22-06-2021 10:42 AM)troisetoiles schreef: [ -> ](21-06-2021 09:09 PM)FRANCISPICCART schreef: [ -> ]Sam, ik heb enorm van je verslagen genoten. Het was alsof ik erbij was!
Eens! Heel fijn om een inkijkje te krijgen in een reis van een wijnimporteur. Lijken me heel intense maar ook erg boeiende en leerrijke dagen. Benieuwd wat de impact zal zijn op het gamma dat je aanbiedt.
Dank julle! Wel leuk om het eens uit te schrijven.
Binnenkort een eerste blindproeverij om te kijken of de bevindingen ter plaatse stroken met de bevindingen in de vertrouwde setting. Daar komen soms hele verrassende dingen uit.
26-06-2021, 09:07 AM
Domaine Rousset heeft de degustatie van rode Crozes-Hermitage / St Joseph gewonnen. Bij St Joseph wel serieuze concurrentie van Domaine Luyton-Fleury. Zelfs een verdomd lekkere speciale cuvee. Maar de Crozes-Hermitage van Luyton Fleury viel er later wat tussenuit, waar hij met een vliegende start begon. Lekker neusje van heel mooi fruit maar later kwam er wat groenigs doorheen en de tannine waren net niet rijp wat ook licht stoorde. Rousset haalde hem dus in na de vliegende start met een mooiere balans, perfect rijpe tannine en heel mooi fruit en een tikje voller. Hoe langer de wedstrijd, hoe meer hij uitliep. De Lieu-dit Crozes-Hermitage van Rousset deed er nog een schep bovenop en was samen met de speciale cuvee St Joseph van Luyton-Fleury de wijn van de avond.
Cecillon deed niet mee met Crozes ivm geen proeffles. Bij St Joseph moest hij wel zijn meerdere erkennen in de andere 2. Duidelijk een maatje minder, maar zeker geen slechte wijn. We hebben geen slechte wijn gehad.
Wit konden we nog niet vergelijken want meneer Rousset had de verkeerde doos meegegeven aan mij waardoor ik 6 flessen van 1 cuvee had ipv 3 x 2
. Omdat ik nu toch 6 flessen van deze wijn heb toch 1 opengemaakt om te starten, dat was alvast erg lekker. 100 % Marsanne van een jongere tuin, geen houtlagering, geen malo. Wat een mooie frisse jeugdige wijn, als dit de instap is kijk ik uit naar het vervolg. De hele tafel was verrast.
Cecillon deed niet mee met Crozes ivm geen proeffles. Bij St Joseph moest hij wel zijn meerdere erkennen in de andere 2. Duidelijk een maatje minder, maar zeker geen slechte wijn. We hebben geen slechte wijn gehad.
Wit konden we nog niet vergelijken want meneer Rousset had de verkeerde doos meegegeven aan mij waardoor ik 6 flessen van 1 cuvee had ipv 3 x 2
. Omdat ik nu toch 6 flessen van deze wijn heb toch 1 opengemaakt om te starten, dat was alvast erg lekker. 100 % Marsanne van een jongere tuin, geen houtlagering, geen malo. Wat een mooie frisse jeugdige wijn, als dit de instap is kijk ik uit naar het vervolg. De hele tafel was verrast.06-03-2022, 08:08 PM
Komende week weer eens richting Frankrijk. Ik zal kijken of ik weer een mooi verslag kan maken. Ik begin woensdagochtend in Champagne, ga kennis maken met Remi Jeanniard in Morey st Denis en probeer nog wat witte Bourgogne bij elkaar te sprokkelen in Cote de Beaune en bij maçon. Daarnaast ga ik nog even langs Domaine Rousset in de Noord Rhone, die ik op de vorige trip heb leren kennen. Ik kijk er naar uit en de trip zit al goed vol gepland.
06-03-2022, 08:15 PM
(06-03-2022 08:08 PM)Sur la Table schreef: [ -> ]Komende week weer eens richting Frankrijk. Ik zal kijken of ik weer een mooi verslag kan maken. Ik begin woensdagochtend in Champagne, ga kennis maken met Remi Jeanniard in Morey st Denis en probeer nog wat witte Bourgogne bij elkaar te sprokkelen in Cote de Beaune en bij maçon. Daarnaast ga ik nog even langs Domaine Rousset in de Noord Rhone, die ik op de vorige trip heb leren kennen. Ik kijk er naar uit en de trip zit al goed vol gepland.
Veel plezier! We kijken uit naar het verslagje.
06-03-2022, 09:03 PM
(06-03-2022 08:15 PM)Olivier schreef: [ -> ](06-03-2022 08:08 PM)Sur la Table schreef: [ -> ]Komende week weer eens richting Frankrijk. Ik zal kijken of ik weer een mooi verslag kan maken. Ik begin woensdagochtend in Champagne, ga kennis maken met Remi Jeanniard in Morey st Denis en probeer nog wat witte Bourgogne bij elkaar te sprokkelen in Cote de Beaune en bij maçon. Daarnaast ga ik nog even langs Domaine Rousset in de Noord Rhone, die ik op de vorige trip heb leren kennen. Ik kijk er naar uit en de trip zit al goed vol gepland.
Veel plezier! We kijken uit naar het verslagje.
+1
06-03-2022, 09:50 PM
(06-03-2022 08:08 PM)Sur la Table schreef: [ -> ]Komende week weer eens richting Frankrijk. Ik zal kijken of ik weer een mooi verslag kan maken. Ik begin woensdagochtend in Champagne, ga kennis maken met Remi Jeanniard in Morey st Denis en probeer nog wat witte Bourgogne bij elkaar te sprokkelen in Cote de Beaune en bij maçon. Daarnaast ga ik nog even langs Domaine Rousset in de Noord Rhone, die ik op de vorige trip heb leren kennen. Ik kijk er naar uit en de trip zit al goed vol gepland.
Top, geniet ervan!
13-03-2022, 04:51 PM
Dinsdag 8 maart de kinderen naar m'n ouders gebracht, lekker gegeten en de auto in richting Champagne waar we omstreeks middernacht arriveerden in een B en B Hotel in Epernay. Niet echt romantisch maar ja als je 's nachts aankomt wil je gewoon een bed en zonder gedoe inchecken. Dat kan daar bij een automaat, je auto staat achter het hek en alles was vrij nieuw en schoon. Prima voor de gelegenheid.
Champagne is helaas bij mij geen groot artikel maar zelf ben ik er toch wel fan van dus vandaar dat ik er weer eens langs ging. Ditmaal de Cote des Blancs, daar was ik nog niet geweest en vond dat toch wel een gemis. Waar te beginnen, dan maar bij een huis waar ik enkele jaren geleden een fles van had gedronken die ik toch wel erg lekker vond. Franck Bonville te Avize. Eigenlijk iets te groot en bekend voor wat ik normaal bezoek maar het leek me wel een mooi adres. Contact gezocht en ik was wel welkom maar de Franck Bonville lijn is niet beschikbaar. Wel is de huidige eigenaar Olivier Bonville (kleinzoon van de naamgever) samen met zijn schoonzoon Ferdinand Ruelle-Dudel een nieuw project gestart. Odyssee 319. Een reis langs 319 dorpen van de AOP. Hier zijn ze dus net mee gestart en is een Negoce project waar ze de samenwerking gaan zoeken met erkende producenten in andere gebieden om mooie dingen mee te maken. Omdat dit nieuw is zoeken ze hiervoor nog afzet en zodoende mocht ik wel komen om kennis te maken. Maar alleen voor Odyssee Champagnes dus.
Enfin, hier om 10 uur afgesproken en ontvangen door een vriendelijke Francaise die al een tijdje werkzaam is bij dit bedrijf. Ze leek me toch wel veel verstand te hebben van het wijnmaken, meer dan uit alleen de boekjes. Dit bleek wel te kloppen, haar ouders maken Champagne ergens in Montagne de Reims, het dorpje is me ontschoten. Dus op zich een leuk ontvangst en leuke dame maar toch sta je liever met een eigenaar/eigenaresse die vol passie over zijn of haar product vertelt.
Prachtig bedrijf verder. Ze hebben 3 locaties in Avize, waar wij waren is de locatie voor kantoren, ontvangen van klanten en wat opslag. Zag er deftig uit allemaal. Ze bezitten alleen wijngaarden in Cote des Blancs, 19 hectare dacht ik, en alles Chardonnay. Bewust niet uitgebreid naar andere gebieden omdat ze hier de grond kennen en weten hoe ze met de Chardonnay om moeten gaan.
Het odyssee project is dus net begonnen, hier wat meer info: https://champagneodyssee319.com/
Inmiddels hebben ze 4 champagnes. Een basis witte Blanc de Blanc Grand Cru die de 'landmark' van dit merk is. Een rosé champagne als start van de reis, immers hebben ze geen blauwe druiven dus moesten ze elders rode wijn betrekken. Deze vonden ze in Ambonnay van het huis Dethune. Jaargang 2018, deze was top natuurlijk voor Pinot Noir in de streek. Na veel proeven kwamen ze bij hem uit, de rode wijnen uit Bouzy vonden ze zelfs te vol en deze had de finesse en het fruit wat ze zochten voor deze Champage. De Champagnes waren beide mooi droog en fris, waar de rosé ook zeer fruitig was. Mooie wijnen maar blies ons niet direct van de sokken, miste voor mijn gevoel wat diepgang, wat wijnen wel mogen hebben bij zo'n adres en prijskaart. Toch niet slecht en de het verhaal is mooi.
Dan wijn drie, genaamd Jour 1 : Chardonnay à Avize, Le levant – Blanc de Blancs – Grand Cru. En wijn 4 genaamd Jour 2 : Chardonnay à Avize, Le couchant – Blanc de Blancs – Grand Cru
De reis (odyssee) begint dus rond Avize, waar wijn 3 van het zuidelijke deel afkomstig is en wijn 4 van de noordelijke kant. Beide wijnen dus 100 % Chardonnay met een totaal verschillend karakter maar beide van een behoorlijk hoger niveau dan de eerste. Wijn 3 is op dit moment goed drinkbaar, open en vriendelijk maar toch voldoende smaak en lekker droog en fris. Wijn 4 is Extra Brut en dat merk je meteen, vrij strak en doet nog wat gesloten aan. Hier zit wel potentie in denk ik.
Jour 3 wordt Pinot Meunier à Belval-sous-Châtillon. Deze was nog niet te proeven.
Best leuk allemaal, maar ik had hier geen wow gevoel. Ik heb van de witte elk 2 flesjes gekocht voor de herinnering, de rosé was niet beschikbaar. Toch weer leuk en leerzaam en een leuke dame leren kennen.
Wie meer info wil, ik heb nog een PDF bestand in het Engels van dit project.
Waar ik wel een wow gevoel kreeg was Champagne Bouquin - Dupont, ook in Avize. Hier ging ik na Bonville heen. Door de mooie woorden van Francis hier op het forum en de omvang van zijn bedrijf (1,6 hectare) leek dit mij op voorhand een interessant adres. Gelukkig wilde hij mij ontvangen en om even over 11 uur waren we bij hem.
Mooi plekje midden in het dorpje, het zonnetje scheen. Het plaatje was al goed. Alles netjes opgeruimd. Dominique Bouquin zat met de hand etiketten op flessen te plakken, alles gaat hier nog zoals jaren geleden. Hij liet ons binnen en de ontvangstruimte ziet er mooi authentiek uit. Alsof je in een klein champagne museum bent. Heel leuk, en wat is Dominique een aardige man met liefde voor zijn product. Hier is alles Blanc de Blanc Grand Cru, Extra Brut of zero dosage.
Het eerste glas was zijn basis champagne van oogstjaren 2015 en 2016, zero dosage. Toen ik aan deze wijn snuffelde kreeg ik gelijk een lach op mijn gezicht en mijn vriendin ook zag ik. Dit was meteen goed, heel puur Chardonnay. In de mond ben je toch wat achterdochtig bij een zero dosage maar dat is onterecht hier. Dit is heerlijk fris, beendroog maar nergens te scherp, strak of droog. Mooi smaakvol en lang genoeg gerust om zonder dosage toch genoeg afgerond te zijn. Een behoorlijk lange afdronk. Heel puur zonder aan kracht of intensiteit te verliezen. Mooi spul! Deze 'basis champagne' is ook verkrijgbaar als Extra Brut (met 2 gram suiker) en demi-sec. De extra brut versie nog geproefd, ook fantastisch en leuk om te proeven wat zo'n dosage nu doet. Toch wel heel wat, meer dan ik had verwacht.
We proefden nog 5 van zijn prachtige Champagnes en alles was op zn eigen manier erg mooi. Echt top kwaliteit in mijn ogen echt een (h)eerlijke stijl. Ook voor de liefhebbers van wat vollere champagne is er de Vielle Vignes of de Millisime. Zelfs nog een cuvee met houtlagering. Maar alles is heel mooi in balans, prachtig droog met prettige zuren. De Millisime die hij nu verkoopt is 2010. Wat een knaller is dat. Dit is niet het goedkoopste adres maar hier krijg je zeker waar voor je geld. Hier heb ik best veel meegenomen want als ik dit niet zakelijk ga kopen, wil ik hier zeker af en toe van genieten.
Lunchtijd! We wilden bij La Gare in Mesnil eten maar deze was helaas vol. Toen maar gevraagd waar de lokale bevolking de dagelijkse plat du jour eet. Dit was het village cafe in Cramant. Een leuk cafe en winkeltje in een waar jan en alleman een lunch komt halen, gezellig druk. 14 euro voor het menu en het was prima! Daarna de Champ opgehaald bij Dominique en tijd om naar Bourgogne te gaan.
17:15 aangekomen in Meursault bij Domaine Bernard Millot. De rode draad in Bourgogne is dat ze erg druk zijn. Te kort personeel, veel werk. Het snoeien was grotendeels klaar. Veel waren aan het herplanten. De laatste jaren zijn er best wel wat stokken kapot gegaan door de hitte en droogte. Met het mooie weer van de laatste tijd een goede gelegenheid om die ranken er tussen uit te vissen en nieuwe te planten. Je ziet echt heel veel nieuwe stokken tussen de oude staan momenteel, overal in de bourgogne. Ook wordt er gebotteld hier en daar en het is de tijd van wijn salons. Druk druk overal dus.
De vraag is uiteraard gigantisch momenteel en iedereen is bang dat ze te kort krijgen door misoogst 2021. In en rond meursault is de schade gemiddeld 60 %, in de cru's hoger en sommige stukken hebben helemaal niets opgeleverd. Ik kon wat uit de tanks proeven van wit 2021, dat smaakte trouwens wel goed. Weer eens een koel jaar. 2017achtig denk ik. Maar nog niet klaar uiteraard.
2020 in wit is een mooi compleet jaar met een prachtige balans. Veel mooi fris fruit, concentratie en toch ook voldoende fraicheur hier bij Millot. Nu al erg lekker. In rood trouwens ook, maar daarover later meer. We proefden Bourgogne Chardonnay 2020, Meursault 'les petit charrons' 2020 en Puligny Montrachet 2020. Die Puligny was zo mooi, heerlijke minerale toets en wat een lengte! Kan niet wachten tot hij in de fles zit. Na de zomer krijg ik ze binnen. Nog even geduld. Geen hele uitgebreide proeverij, dat hoefde ook niet. Het beeld was duidelijk, 2020 is erg mooi, en ik was hier om mijn allocatie veilig te stellen als dat het geval was. En een indruk van 2021, toch best nuttig eigenlijk dit bezoekje : )
Dag 1 afgesloten later bij restaurant l'Episode in Meursault. Het enige wat open was in het dorp, waar het nog erg rustig was verder. We waren de enige in het hotel ook. Het diner was wel echt top, met als lekkerste wijn de Meursault 2019 van Domaine des terres de velle. Top glaasje! Zitten blijkbaar in Auxey-Duresses, mooi domein volgens mij.
Champagne is helaas bij mij geen groot artikel maar zelf ben ik er toch wel fan van dus vandaar dat ik er weer eens langs ging. Ditmaal de Cote des Blancs, daar was ik nog niet geweest en vond dat toch wel een gemis. Waar te beginnen, dan maar bij een huis waar ik enkele jaren geleden een fles van had gedronken die ik toch wel erg lekker vond. Franck Bonville te Avize. Eigenlijk iets te groot en bekend voor wat ik normaal bezoek maar het leek me wel een mooi adres. Contact gezocht en ik was wel welkom maar de Franck Bonville lijn is niet beschikbaar. Wel is de huidige eigenaar Olivier Bonville (kleinzoon van de naamgever) samen met zijn schoonzoon Ferdinand Ruelle-Dudel een nieuw project gestart. Odyssee 319. Een reis langs 319 dorpen van de AOP. Hier zijn ze dus net mee gestart en is een Negoce project waar ze de samenwerking gaan zoeken met erkende producenten in andere gebieden om mooie dingen mee te maken. Omdat dit nieuw is zoeken ze hiervoor nog afzet en zodoende mocht ik wel komen om kennis te maken. Maar alleen voor Odyssee Champagnes dus.
Enfin, hier om 10 uur afgesproken en ontvangen door een vriendelijke Francaise die al een tijdje werkzaam is bij dit bedrijf. Ze leek me toch wel veel verstand te hebben van het wijnmaken, meer dan uit alleen de boekjes. Dit bleek wel te kloppen, haar ouders maken Champagne ergens in Montagne de Reims, het dorpje is me ontschoten. Dus op zich een leuk ontvangst en leuke dame maar toch sta je liever met een eigenaar/eigenaresse die vol passie over zijn of haar product vertelt.
Prachtig bedrijf verder. Ze hebben 3 locaties in Avize, waar wij waren is de locatie voor kantoren, ontvangen van klanten en wat opslag. Zag er deftig uit allemaal. Ze bezitten alleen wijngaarden in Cote des Blancs, 19 hectare dacht ik, en alles Chardonnay. Bewust niet uitgebreid naar andere gebieden omdat ze hier de grond kennen en weten hoe ze met de Chardonnay om moeten gaan.
Het odyssee project is dus net begonnen, hier wat meer info: https://champagneodyssee319.com/
Inmiddels hebben ze 4 champagnes. Een basis witte Blanc de Blanc Grand Cru die de 'landmark' van dit merk is. Een rosé champagne als start van de reis, immers hebben ze geen blauwe druiven dus moesten ze elders rode wijn betrekken. Deze vonden ze in Ambonnay van het huis Dethune. Jaargang 2018, deze was top natuurlijk voor Pinot Noir in de streek. Na veel proeven kwamen ze bij hem uit, de rode wijnen uit Bouzy vonden ze zelfs te vol en deze had de finesse en het fruit wat ze zochten voor deze Champage. De Champagnes waren beide mooi droog en fris, waar de rosé ook zeer fruitig was. Mooie wijnen maar blies ons niet direct van de sokken, miste voor mijn gevoel wat diepgang, wat wijnen wel mogen hebben bij zo'n adres en prijskaart. Toch niet slecht en de het verhaal is mooi.
Dan wijn drie, genaamd Jour 1 : Chardonnay à Avize, Le levant – Blanc de Blancs – Grand Cru. En wijn 4 genaamd Jour 2 : Chardonnay à Avize, Le couchant – Blanc de Blancs – Grand Cru
De reis (odyssee) begint dus rond Avize, waar wijn 3 van het zuidelijke deel afkomstig is en wijn 4 van de noordelijke kant. Beide wijnen dus 100 % Chardonnay met een totaal verschillend karakter maar beide van een behoorlijk hoger niveau dan de eerste. Wijn 3 is op dit moment goed drinkbaar, open en vriendelijk maar toch voldoende smaak en lekker droog en fris. Wijn 4 is Extra Brut en dat merk je meteen, vrij strak en doet nog wat gesloten aan. Hier zit wel potentie in denk ik.
Jour 3 wordt Pinot Meunier à Belval-sous-Châtillon. Deze was nog niet te proeven.
Best leuk allemaal, maar ik had hier geen wow gevoel. Ik heb van de witte elk 2 flesjes gekocht voor de herinnering, de rosé was niet beschikbaar. Toch weer leuk en leerzaam en een leuke dame leren kennen.
Wie meer info wil, ik heb nog een PDF bestand in het Engels van dit project.
Waar ik wel een wow gevoel kreeg was Champagne Bouquin - Dupont, ook in Avize. Hier ging ik na Bonville heen. Door de mooie woorden van Francis hier op het forum en de omvang van zijn bedrijf (1,6 hectare) leek dit mij op voorhand een interessant adres. Gelukkig wilde hij mij ontvangen en om even over 11 uur waren we bij hem.
Mooi plekje midden in het dorpje, het zonnetje scheen. Het plaatje was al goed. Alles netjes opgeruimd. Dominique Bouquin zat met de hand etiketten op flessen te plakken, alles gaat hier nog zoals jaren geleden. Hij liet ons binnen en de ontvangstruimte ziet er mooi authentiek uit. Alsof je in een klein champagne museum bent. Heel leuk, en wat is Dominique een aardige man met liefde voor zijn product. Hier is alles Blanc de Blanc Grand Cru, Extra Brut of zero dosage.
Het eerste glas was zijn basis champagne van oogstjaren 2015 en 2016, zero dosage. Toen ik aan deze wijn snuffelde kreeg ik gelijk een lach op mijn gezicht en mijn vriendin ook zag ik. Dit was meteen goed, heel puur Chardonnay. In de mond ben je toch wat achterdochtig bij een zero dosage maar dat is onterecht hier. Dit is heerlijk fris, beendroog maar nergens te scherp, strak of droog. Mooi smaakvol en lang genoeg gerust om zonder dosage toch genoeg afgerond te zijn. Een behoorlijk lange afdronk. Heel puur zonder aan kracht of intensiteit te verliezen. Mooi spul! Deze 'basis champagne' is ook verkrijgbaar als Extra Brut (met 2 gram suiker) en demi-sec. De extra brut versie nog geproefd, ook fantastisch en leuk om te proeven wat zo'n dosage nu doet. Toch wel heel wat, meer dan ik had verwacht.
We proefden nog 5 van zijn prachtige Champagnes en alles was op zn eigen manier erg mooi. Echt top kwaliteit in mijn ogen echt een (h)eerlijke stijl. Ook voor de liefhebbers van wat vollere champagne is er de Vielle Vignes of de Millisime. Zelfs nog een cuvee met houtlagering. Maar alles is heel mooi in balans, prachtig droog met prettige zuren. De Millisime die hij nu verkoopt is 2010. Wat een knaller is dat. Dit is niet het goedkoopste adres maar hier krijg je zeker waar voor je geld. Hier heb ik best veel meegenomen want als ik dit niet zakelijk ga kopen, wil ik hier zeker af en toe van genieten.
Lunchtijd! We wilden bij La Gare in Mesnil eten maar deze was helaas vol. Toen maar gevraagd waar de lokale bevolking de dagelijkse plat du jour eet. Dit was het village cafe in Cramant. Een leuk cafe en winkeltje in een waar jan en alleman een lunch komt halen, gezellig druk. 14 euro voor het menu en het was prima! Daarna de Champ opgehaald bij Dominique en tijd om naar Bourgogne te gaan.
17:15 aangekomen in Meursault bij Domaine Bernard Millot. De rode draad in Bourgogne is dat ze erg druk zijn. Te kort personeel, veel werk. Het snoeien was grotendeels klaar. Veel waren aan het herplanten. De laatste jaren zijn er best wel wat stokken kapot gegaan door de hitte en droogte. Met het mooie weer van de laatste tijd een goede gelegenheid om die ranken er tussen uit te vissen en nieuwe te planten. Je ziet echt heel veel nieuwe stokken tussen de oude staan momenteel, overal in de bourgogne. Ook wordt er gebotteld hier en daar en het is de tijd van wijn salons. Druk druk overal dus.
De vraag is uiteraard gigantisch momenteel en iedereen is bang dat ze te kort krijgen door misoogst 2021. In en rond meursault is de schade gemiddeld 60 %, in de cru's hoger en sommige stukken hebben helemaal niets opgeleverd. Ik kon wat uit de tanks proeven van wit 2021, dat smaakte trouwens wel goed. Weer eens een koel jaar. 2017achtig denk ik. Maar nog niet klaar uiteraard.
2020 in wit is een mooi compleet jaar met een prachtige balans. Veel mooi fris fruit, concentratie en toch ook voldoende fraicheur hier bij Millot. Nu al erg lekker. In rood trouwens ook, maar daarover later meer. We proefden Bourgogne Chardonnay 2020, Meursault 'les petit charrons' 2020 en Puligny Montrachet 2020. Die Puligny was zo mooi, heerlijke minerale toets en wat een lengte! Kan niet wachten tot hij in de fles zit. Na de zomer krijg ik ze binnen. Nog even geduld. Geen hele uitgebreide proeverij, dat hoefde ook niet. Het beeld was duidelijk, 2020 is erg mooi, en ik was hier om mijn allocatie veilig te stellen als dat het geval was. En een indruk van 2021, toch best nuttig eigenlijk dit bezoekje : )
Dag 1 afgesloten later bij restaurant l'Episode in Meursault. Het enige wat open was in het dorp, waar het nog erg rustig was verder. We waren de enige in het hotel ook. Het diner was wel echt top, met als lekkerste wijn de Meursault 2019 van Domaine des terres de velle. Top glaasje! Zitten blijkbaar in Auxey-Duresses, mooi domein volgens mij.
13-03-2022, 10:02 PM
Mooi verslag, Sam. Leuk om al die indrukken te kunnen lezen. 
14-03-2022, 11:50 AM
Donderdag 10 maart begon met een ontbijtje in het hotel waar we meestal verblijven in Meursault, namelijk Le Chevreuil. Gedateerde kamers, maar betaalbaar, parking en een fantastisch restaurant er bij. Om 08:10 in de auto voor een klein ritje richting Santenay.
08:30 op locatie bij Domaine Yves et Benoit Girardin. Alleen even de witte wijnen van 2020 ophalen. Dit jaar voor het eerst een maximum aantal flessen, nog niet eerder meegemaakt bij dit domein. Dus of er nog twijfels zijn over de sterke vraag, die is er echt. Slechts 60 flessen Santenay 2020 blanc en 60 flessen Santenay 1er Cru beauregard 2020 blanc waren beschikbaar voor mij. De HCDB blanc 2020 had ik al eerder binnen. Verder niet lang gebleven, ook hier waren ze druk aan het herplanten in de wijngaarden. Klein praatje gemaakt. Jaargang 2020 zowel in rood als wit van een zeer hoog niveau volgens de heren en dat strookt wel met de proefervaringen. Jaargang 2021 het bekende verhaal met het oogstverlies in vooral wit maar die kwaliteit lijkt redelijk. Rood 2021 zijn de meeste wat minder optimistisch over, weinig kleur en body, veel zuren. Een klassiek jaar? Dat zegt men meestal als het niet helemaal op niveau is. Ben benieuwd. Rijden maar weer, we vervolgen onze trip naar Morey st Denis.
09:45 komen we aan bij Remi Jeaniard. Hij zit niet in het oude dorpje zelf maar in een wat nieuwer wijkje aan de buitenkant. Alles ziet er vrij nieuw, netjes en verzorgd uit en evengoed kleinschalig. Voor mij de eerste keer hier, vorig jaar voor het eerst gekocht bij hem dus hoogste tijd om kennis te maken. We worden zeer hartelijk ontvangen door het echtpaar. Wat een onwijs vriendelijke en hartelijke mensen. Vol trots en enthousiasme laat hij zijn bedrijfje zien. En trots mag hij ook zijn, ze hebben het mooi voor elkaar daar. Mooie plek om te wonen en alles lekker nieuw.
Op naar beneden waar we tussen de vaten de jaargang 2020 mogen proeven. Ze zitten net in de fles. We beginnen met de Aligoté 2020. Ik had ook de 2019 van hem en die viel bijzonder goed in de smaak bij mijn klanten dus ik had deze in principe al besteld. Wat een mooie wijn weer, zoveel concentratie. Steenfruit, citrus, een mooie houttoets, heerlijk lange afdronk en prachtige zuren die nog iets vriendelijker zijn dan in de 2019. Echt een mooi glas. Ik vraag hoe hij nu zoveel smaak in de Aligoté krijgt. Kan alleen met hele oude stokken volgen hem, zijn jongste zijn 70 jaar, oplopend naar 100. En lage rendementen, dat heb je al met oude stokken maar hij knipt meestal nog wat extra trossen weg. Daarnaast staan veel van zijn tuinen extra dik aangeplant (12.500/ha) , ook in rood, wat volgens hem zorgt voor kleinere druiven met meer smaak. Zijn pinot noir stokken zijn gemiddeld ook behoorlijk op leeftijd.
Tijd voor rood, hier wordt bevestigd dat 2020 echt een top jaar is in rood en dat zie je ook aan Remi. Hij glundert. Wat een kleur, concentratie, heel mooi fruit, tannine zijn er zeker maar zo korrelig dat ze nu al niet erg storend zijn. Uiteraard alles nog jong maar nu al prachtig. Toch een hele mond vol maar alles is perfect in balans. We proefden de village wijnen Chambolle, Morey st Denis en Gevrey Chambertin waar de verschillen in de dorpen perfect tot uiting komen mijns inziens. Chambolle meer rood fruit en finesse, Morey prachtig met iets donkerder fruit en wat kruidigheid, Gevrey het krachtigste maar ook het mooie fruit, wat kruidigheid en een mooi vegetaal toetsje. Heerlijk allemaal. Toen zijn 3 1er cru's uit Morey. En dan ga je toch weer een stap omhoog. Man man wat een power. Hij heeft Clos des Ormes, Les Ruchots en Les Blanchard. Les Ruchots toonde zich op dit moment het mooiste. Dit perceel ligt ook vlakbij oa Bonnes Mares, goede ligging dus! Clos des Ormes was ook al heel mooi. Les Blanchard was het meest gebald, deze is voor de lange bewaring. Allemaal top. Helaas, ik denk dat ik hier toch wat van moet kopen, wat een mooi jaar! Kijken waar we budget vandaan halen gaan, want ondanks dat dit pk top is, blijft het natuurlijk een fors bedrag per fles. O ja, 2021 werd hier ook niet uitgebreid besproken, een moeilijk jaar. Dit lijkt toch geen topper te worden in rood.
Een leuke kennismaking, een mooie proeverij. De Aligote 2020 inladen en op naar het volgende adres.
Het plan was om 12 uur aan te komen in Viré om daar te lunchen en vervolgens naar een nieuw adres te gaan. 11:54 kwamen we aan in dit mooie dorpje, wat goed aan te rijden is en niet te ver van de hoofdweg af ligt. We liggen nog perfect op schema dus. Geluncht midden in het dorp bij La Virée Gourmande, een wat modern uitziende tent maar het smaakte erg goed. Lekker stukje koe van de houtskool grill met een kaasje toe.
Om 13;30 hadden we afgesproken bij Domaine Gondard Perrin in Viré omdat ik op zoek ben naar mooie Viré Clessé wijnen. Via via deze tip gekregen en contact gezocht. Het ging niet vanzelf maar we mochten toch komen. We zien een net bedrijf met een oud gedeelte en een redelijk recent gedeelte. We worden ontvangen door Franz Ludwig Gondard, de 30 jarige zoon die samen met zijn ouders het domein runt. Franz Ludwig is afgelopen jaar gekozen tot talent van de streek, een leuke onderscheiding. Zelf deed hij er nogal laconiek over, je bent jong tot je 40e zei hij en je kunt elk jaar meedoen. Het zegt iets over hem, bescheiden maar gedreven.
Dit bedrijf heeft ongeveer 18 hectare, alles in de AOP Viré-Clessé. Voorheen werd alles naar de Cave Coorperative gebracht maar op slot besloot vader zelf wijn te gaan maken en toen duidelijk werd dat Franz Ludwig er bij kwam is dit uitgebreid en is er uiteindelijk een mooie nieuwe schuur bijgebouwd met alles wat men tegenwoordig hebben wil voor wijn maken. Er worden hier 8 of 9 verschillende Vire Clesse wijnen gemaakt en een Cremant. De wijngaarden met voldoende omvang worden elk apart gehouden tot lieu-dit wijnen en van de kleinere percelen worden 2 wijnen gemaakt die bestaan uit druiven van meerdere wijngaarden.
De vraag is ook hier nog nooit zo groot geweest en zijn oogst 2019 is dan ook bijna op, oogst 2020 zit nog niet in de fles. Dit gaat afhankelijk van de cuvee gebeuren van april tot oktober / november, wanneer hij ze klaar vindt. Hier kan ik dus sowieso niets meteen meenemen. Wel krijgen we een leuke proeverij voorgeschoteld van 7 verschillende Vire Clesse wijnen van 2019. De eerste 3 wijnen zonder houtlagering, de laatste 4 met. Wij zijn positief verrast door de mooie stijl van deze wijnen. De rode draad is veel geconcentreerd fruit met een heerlijke droge finish met voldoende zuren. Voldoende fraicheur is wel eens het probleem bij Macon wijnen vind ik. Verder is het zeer interessant om de verschillende terroirs naast elkaar te proeven. Zo divers als deze AOP kan zijn! Van hele mooie minerale wijnen met vooral citrus fruit (kalkrijke wijngaard) tot wat rondere wijnen met meer geel fruit. Ook het hout is nooit overheersend maar wel mooi aanvullend, voor ieder wat wils. Echt een mooie Bourgogne gemeente met al zijn diversiteit. Wat nog leuk was trouwens, is dat de laatste wijn die hij liet proeven van een van de beste terroirs van de AOP komt. Hier staat ook Climat op het label. Deze wijn is inderdaad een klasse apart. Franz Ludwig is van mening dat er enkele stukken wijngaard in aanmerking komen voor 1er cru classificatie binnen Vire Clesse, zoals onlangs bij Pouilly Fuisse gebeurd. Nu is dit natuurlijk een traject van de lange adem, maar als ik het goed begrepen heb moet er op de wijnen/wijngaarden die je hiervoor in aanmerking wilt laten komen wel elk jaar Climat op het etiket staan en elke keer laten proeven aan het INAO om een dossier op te bouwen van die Climats. Franz denkt dat dit uiteindelijk gaat lukken, over een jaar of 15. Dus we hebben afgesproken dat we met een Vire Clesse 1er cru proosten op mijn 50e verjaardag ; )
Erg leerzaam en mooi om te zien dat de jonge generatie hier weer voor een impuls zorgt in de bedrijfsvoering en de kwaliteit. Zoals deze wijnen zijn wil men ze hebben momenteel. Hier ga ik zeker mee werken, als de oogst 2020 in de fles zit en ik mag kopen. Hij beloofde nog niets, maar ik denk dat het wel goed komt. We hadden wel een klik. Ik kon wel als particulier een doosje van de meeste wijnen meenemen die we proefden. Dat heb ik gedaan, heel mooi en leuk om af en toe te drinken thuis.
Na dit hele leuke bezoek moeten we weer verder naar Vergisson. Ik heb afgesproken bij Domaine Gilles Morat, een kleine producent van Saint Veran en Pouilly Fuisse wijnen. Werkt biologisch, keurig netjes. Gilles en zijn vrouw hebben dit domein zelf opgebouwd. Erg knap. Jaren terug heb ik hier eens wat gekocht maar dat was eenmalig. Toen geen clientele voor deze wijnen. Nu weet ik niet of dit weer wat gaat worden maar ik was wel benieuwd hoe het er nu was daar en of de wijnen zo goed zijn als ze in mijn geheugen waren.
Even over 15:00 waren we hier en werden ontvangen door mevrouw. Het zag er nog even piekfijn uit als vroeger. Bijna te netjes. Ze vertelden dat ze in de loop der jaren wat extra stukjes wijngaarden hadden vergaard en inmiddels is hun jonge zoon actief bij het bedrijf. Gaat gewoon weer door allemaal. Als je trouwens nog een domein zoekt op een prachtige plek, dit is er 1. Bovenin Vergisson met uitzicht op beide rotsen van Pouilly Fuisse en vergezichten over het dorpje en door de dalen. Schitterend.
We proefden hun 2 Saint Veran wijnen van 2020 en de 3 beschikbare Pouilly Fuisse wijnen, ook van 2020. 1 Village en 2 1er cru's. Het grote nadeel van de 1er crus is dat de prijzen ook direct de lucht in zijn geschoten. Wel zijn dit kwalitatief zeer goede wijnen met een vrij droog karakter zonder te veel houtgebruik. Vrij puur, op het fruit en met expressie van de wijngaarden. Dus wel echt verschillen in de wijnen. Je merkte wel dat alles net in de fles zat. Erg jong. Dit gaat wel erg mooi worden denk ik. Maar ja ik was nog in de wolken van het vorige bezoek en hier kon ik moeilijk enthousiast worden op de een of andere manier. Van alles een fles mee om thuis nog eens rustig te proeven. Wel leuk om hier weer eens te komen maar ik denk dat het de laatste keer is. Past niet echt bij mij.
Om even over over 16 uur rijden we weg uit deze mooie omgeving. Het strakke schema nog volgend. Ik wilde namelijk slapen in Tain l'Hermitage en dat ging dus lukken. Tevreden reden we die kant op en vonden het hotel FAC&SPERA wat er zeer goed uit zag. Deze hadden nog een kamer vrij en om 18:15 arriveerden we om hier de dag af te sluiten. Een knap hotel wat sinds enkele jaren in handen is van Chapoutier, zoals wel meer daar in de regio. Zeker een aanrader, met mooie afgesloten parking en een goede bistrot. Gaar van de drukke dag en mooie bezoeken lagen we na een kleine maaltijd op tijd in bed. Moe maar voldaan. Het was een geslaagde dag en waren toe aan een goede nachtrust.
08:30 op locatie bij Domaine Yves et Benoit Girardin. Alleen even de witte wijnen van 2020 ophalen. Dit jaar voor het eerst een maximum aantal flessen, nog niet eerder meegemaakt bij dit domein. Dus of er nog twijfels zijn over de sterke vraag, die is er echt. Slechts 60 flessen Santenay 2020 blanc en 60 flessen Santenay 1er Cru beauregard 2020 blanc waren beschikbaar voor mij. De HCDB blanc 2020 had ik al eerder binnen. Verder niet lang gebleven, ook hier waren ze druk aan het herplanten in de wijngaarden. Klein praatje gemaakt. Jaargang 2020 zowel in rood als wit van een zeer hoog niveau volgens de heren en dat strookt wel met de proefervaringen. Jaargang 2021 het bekende verhaal met het oogstverlies in vooral wit maar die kwaliteit lijkt redelijk. Rood 2021 zijn de meeste wat minder optimistisch over, weinig kleur en body, veel zuren. Een klassiek jaar? Dat zegt men meestal als het niet helemaal op niveau is. Ben benieuwd. Rijden maar weer, we vervolgen onze trip naar Morey st Denis.
09:45 komen we aan bij Remi Jeaniard. Hij zit niet in het oude dorpje zelf maar in een wat nieuwer wijkje aan de buitenkant. Alles ziet er vrij nieuw, netjes en verzorgd uit en evengoed kleinschalig. Voor mij de eerste keer hier, vorig jaar voor het eerst gekocht bij hem dus hoogste tijd om kennis te maken. We worden zeer hartelijk ontvangen door het echtpaar. Wat een onwijs vriendelijke en hartelijke mensen. Vol trots en enthousiasme laat hij zijn bedrijfje zien. En trots mag hij ook zijn, ze hebben het mooi voor elkaar daar. Mooie plek om te wonen en alles lekker nieuw.
Op naar beneden waar we tussen de vaten de jaargang 2020 mogen proeven. Ze zitten net in de fles. We beginnen met de Aligoté 2020. Ik had ook de 2019 van hem en die viel bijzonder goed in de smaak bij mijn klanten dus ik had deze in principe al besteld. Wat een mooie wijn weer, zoveel concentratie. Steenfruit, citrus, een mooie houttoets, heerlijk lange afdronk en prachtige zuren die nog iets vriendelijker zijn dan in de 2019. Echt een mooi glas. Ik vraag hoe hij nu zoveel smaak in de Aligoté krijgt. Kan alleen met hele oude stokken volgen hem, zijn jongste zijn 70 jaar, oplopend naar 100. En lage rendementen, dat heb je al met oude stokken maar hij knipt meestal nog wat extra trossen weg. Daarnaast staan veel van zijn tuinen extra dik aangeplant (12.500/ha) , ook in rood, wat volgens hem zorgt voor kleinere druiven met meer smaak. Zijn pinot noir stokken zijn gemiddeld ook behoorlijk op leeftijd.
Tijd voor rood, hier wordt bevestigd dat 2020 echt een top jaar is in rood en dat zie je ook aan Remi. Hij glundert. Wat een kleur, concentratie, heel mooi fruit, tannine zijn er zeker maar zo korrelig dat ze nu al niet erg storend zijn. Uiteraard alles nog jong maar nu al prachtig. Toch een hele mond vol maar alles is perfect in balans. We proefden de village wijnen Chambolle, Morey st Denis en Gevrey Chambertin waar de verschillen in de dorpen perfect tot uiting komen mijns inziens. Chambolle meer rood fruit en finesse, Morey prachtig met iets donkerder fruit en wat kruidigheid, Gevrey het krachtigste maar ook het mooie fruit, wat kruidigheid en een mooi vegetaal toetsje. Heerlijk allemaal. Toen zijn 3 1er cru's uit Morey. En dan ga je toch weer een stap omhoog. Man man wat een power. Hij heeft Clos des Ormes, Les Ruchots en Les Blanchard. Les Ruchots toonde zich op dit moment het mooiste. Dit perceel ligt ook vlakbij oa Bonnes Mares, goede ligging dus! Clos des Ormes was ook al heel mooi. Les Blanchard was het meest gebald, deze is voor de lange bewaring. Allemaal top. Helaas, ik denk dat ik hier toch wat van moet kopen, wat een mooi jaar! Kijken waar we budget vandaan halen gaan, want ondanks dat dit pk top is, blijft het natuurlijk een fors bedrag per fles. O ja, 2021 werd hier ook niet uitgebreid besproken, een moeilijk jaar. Dit lijkt toch geen topper te worden in rood.
Een leuke kennismaking, een mooie proeverij. De Aligote 2020 inladen en op naar het volgende adres.
Het plan was om 12 uur aan te komen in Viré om daar te lunchen en vervolgens naar een nieuw adres te gaan. 11:54 kwamen we aan in dit mooie dorpje, wat goed aan te rijden is en niet te ver van de hoofdweg af ligt. We liggen nog perfect op schema dus. Geluncht midden in het dorp bij La Virée Gourmande, een wat modern uitziende tent maar het smaakte erg goed. Lekker stukje koe van de houtskool grill met een kaasje toe.
Om 13;30 hadden we afgesproken bij Domaine Gondard Perrin in Viré omdat ik op zoek ben naar mooie Viré Clessé wijnen. Via via deze tip gekregen en contact gezocht. Het ging niet vanzelf maar we mochten toch komen. We zien een net bedrijf met een oud gedeelte en een redelijk recent gedeelte. We worden ontvangen door Franz Ludwig Gondard, de 30 jarige zoon die samen met zijn ouders het domein runt. Franz Ludwig is afgelopen jaar gekozen tot talent van de streek, een leuke onderscheiding. Zelf deed hij er nogal laconiek over, je bent jong tot je 40e zei hij en je kunt elk jaar meedoen. Het zegt iets over hem, bescheiden maar gedreven.
Dit bedrijf heeft ongeveer 18 hectare, alles in de AOP Viré-Clessé. Voorheen werd alles naar de Cave Coorperative gebracht maar op slot besloot vader zelf wijn te gaan maken en toen duidelijk werd dat Franz Ludwig er bij kwam is dit uitgebreid en is er uiteindelijk een mooie nieuwe schuur bijgebouwd met alles wat men tegenwoordig hebben wil voor wijn maken. Er worden hier 8 of 9 verschillende Vire Clesse wijnen gemaakt en een Cremant. De wijngaarden met voldoende omvang worden elk apart gehouden tot lieu-dit wijnen en van de kleinere percelen worden 2 wijnen gemaakt die bestaan uit druiven van meerdere wijngaarden.
De vraag is ook hier nog nooit zo groot geweest en zijn oogst 2019 is dan ook bijna op, oogst 2020 zit nog niet in de fles. Dit gaat afhankelijk van de cuvee gebeuren van april tot oktober / november, wanneer hij ze klaar vindt. Hier kan ik dus sowieso niets meteen meenemen. Wel krijgen we een leuke proeverij voorgeschoteld van 7 verschillende Vire Clesse wijnen van 2019. De eerste 3 wijnen zonder houtlagering, de laatste 4 met. Wij zijn positief verrast door de mooie stijl van deze wijnen. De rode draad is veel geconcentreerd fruit met een heerlijke droge finish met voldoende zuren. Voldoende fraicheur is wel eens het probleem bij Macon wijnen vind ik. Verder is het zeer interessant om de verschillende terroirs naast elkaar te proeven. Zo divers als deze AOP kan zijn! Van hele mooie minerale wijnen met vooral citrus fruit (kalkrijke wijngaard) tot wat rondere wijnen met meer geel fruit. Ook het hout is nooit overheersend maar wel mooi aanvullend, voor ieder wat wils. Echt een mooie Bourgogne gemeente met al zijn diversiteit. Wat nog leuk was trouwens, is dat de laatste wijn die hij liet proeven van een van de beste terroirs van de AOP komt. Hier staat ook Climat op het label. Deze wijn is inderdaad een klasse apart. Franz Ludwig is van mening dat er enkele stukken wijngaard in aanmerking komen voor 1er cru classificatie binnen Vire Clesse, zoals onlangs bij Pouilly Fuisse gebeurd. Nu is dit natuurlijk een traject van de lange adem, maar als ik het goed begrepen heb moet er op de wijnen/wijngaarden die je hiervoor in aanmerking wilt laten komen wel elk jaar Climat op het etiket staan en elke keer laten proeven aan het INAO om een dossier op te bouwen van die Climats. Franz denkt dat dit uiteindelijk gaat lukken, over een jaar of 15. Dus we hebben afgesproken dat we met een Vire Clesse 1er cru proosten op mijn 50e verjaardag ; )
Erg leerzaam en mooi om te zien dat de jonge generatie hier weer voor een impuls zorgt in de bedrijfsvoering en de kwaliteit. Zoals deze wijnen zijn wil men ze hebben momenteel. Hier ga ik zeker mee werken, als de oogst 2020 in de fles zit en ik mag kopen. Hij beloofde nog niets, maar ik denk dat het wel goed komt. We hadden wel een klik. Ik kon wel als particulier een doosje van de meeste wijnen meenemen die we proefden. Dat heb ik gedaan, heel mooi en leuk om af en toe te drinken thuis.
Na dit hele leuke bezoek moeten we weer verder naar Vergisson. Ik heb afgesproken bij Domaine Gilles Morat, een kleine producent van Saint Veran en Pouilly Fuisse wijnen. Werkt biologisch, keurig netjes. Gilles en zijn vrouw hebben dit domein zelf opgebouwd. Erg knap. Jaren terug heb ik hier eens wat gekocht maar dat was eenmalig. Toen geen clientele voor deze wijnen. Nu weet ik niet of dit weer wat gaat worden maar ik was wel benieuwd hoe het er nu was daar en of de wijnen zo goed zijn als ze in mijn geheugen waren.
Even over 15:00 waren we hier en werden ontvangen door mevrouw. Het zag er nog even piekfijn uit als vroeger. Bijna te netjes. Ze vertelden dat ze in de loop der jaren wat extra stukjes wijngaarden hadden vergaard en inmiddels is hun jonge zoon actief bij het bedrijf. Gaat gewoon weer door allemaal. Als je trouwens nog een domein zoekt op een prachtige plek, dit is er 1. Bovenin Vergisson met uitzicht op beide rotsen van Pouilly Fuisse en vergezichten over het dorpje en door de dalen. Schitterend.
We proefden hun 2 Saint Veran wijnen van 2020 en de 3 beschikbare Pouilly Fuisse wijnen, ook van 2020. 1 Village en 2 1er cru's. Het grote nadeel van de 1er crus is dat de prijzen ook direct de lucht in zijn geschoten. Wel zijn dit kwalitatief zeer goede wijnen met een vrij droog karakter zonder te veel houtgebruik. Vrij puur, op het fruit en met expressie van de wijngaarden. Dus wel echt verschillen in de wijnen. Je merkte wel dat alles net in de fles zat. Erg jong. Dit gaat wel erg mooi worden denk ik. Maar ja ik was nog in de wolken van het vorige bezoek en hier kon ik moeilijk enthousiast worden op de een of andere manier. Van alles een fles mee om thuis nog eens rustig te proeven. Wel leuk om hier weer eens te komen maar ik denk dat het de laatste keer is. Past niet echt bij mij.
Om even over over 16 uur rijden we weg uit deze mooie omgeving. Het strakke schema nog volgend. Ik wilde namelijk slapen in Tain l'Hermitage en dat ging dus lukken. Tevreden reden we die kant op en vonden het hotel FAC&SPERA wat er zeer goed uit zag. Deze hadden nog een kamer vrij en om 18:15 arriveerden we om hier de dag af te sluiten. Een knap hotel wat sinds enkele jaren in handen is van Chapoutier, zoals wel meer daar in de regio. Zeker een aanrader, met mooie afgesloten parking en een goede bistrot. Gaar van de drukke dag en mooie bezoeken lagen we na een kleine maaltijd op tijd in bed. Moe maar voldaan. Het was een geslaagde dag en waren toe aan een goede nachtrust.
14-03-2022, 12:11 PM
Leuk verslag, bedankt om te delen!
14-03-2022, 01:18 PM
(14-03-2022 12:11 PM)redacteur schreef: [ -> ]Leuk verslag, bedankt om te delen!
+1
Interessant en zeer knap geschreven!
14-03-2022, 07:38 PM
Dit leest als proza. Mooi!
Ik ben niet verwondert dat je meer onder de indruk was van de champagnes van Dominique dan die van Bonville. De manier van ontvangst en de aanpak van het geheel zal wel alles vertellen zeker. Marketing, die zijprojecten, money, money. "It gives me the shivers".
Rémi Jeanniard 2020 moet ik nog proeven maar het dus zal wel in orde zijn volgens jouw notities.
Viré-Clessé is voor mij nog een ontginning.
"Sur la Table" laat je gaan op dit forum!
Ik ben niet verwondert dat je meer onder de indruk was van de champagnes van Dominique dan die van Bonville. De manier van ontvangst en de aanpak van het geheel zal wel alles vertellen zeker. Marketing, die zijprojecten, money, money. "It gives me the shivers".
Rémi Jeanniard 2020 moet ik nog proeven maar het dus zal wel in orde zijn volgens jouw notities.
Viré-Clessé is voor mij nog een ontginning.
"Sur la Table" laat je gaan op dit forum!
16-03-2022, 07:54 AM
Vrijdag 11 maart begon met een heerlijk uitgebreid ontbijt in het hotel. Goede koffie en verse producten. Na een korte rit van 10 minuutjes melden wij ons om even over 08:30 in Érôme bij Domaine Rousset in het noorden van de aop Crozes Hermitage om de bestelling op te halen. Na de vorige trip de wijnen van dit domein enkele malen gedronken en ze bevallen mij goed dus besloten om een eerste bestelling te plaatsen.
Het was een leuk weerzien met Stephane en zijn vrouw Isabelle. Ze hebben daar een mooie woning met gezellige binnenplaats en proef- en ontvangstruimte voor particuliere klanten. Ziet er erg gezellig uit. Iets verderop in de straat staat een nette en recent opgeknapte schuur met tanks, vaten, etiketteermachine, pers etc etc alles wat je nodig hebt om wijn te maken. Het rondje weer even gelopen om te laten zien aan de vrouw en de bus gevuld, die nu aan zijn maximum gewicht zit. Aansluitend nog even de wijnen van 2020 geproefd, ook hier is men zeer tevreden over dit jaar. Eigenlijk hetzelfde beeld als de bourgognes die ik proefde. Compleet, mooi fruit, perfect rijpe tannine, goede lengte. De Crozes Hermitage wijngaarden van dit domein liggen in het noordelijk deel waar meer graniet in de bodems zit wat zorgt voor een mooie frisheid die ik zeer kan waarderen. Zijn kleine St Joseph wijngaard ligt wat zuidelijker, dat proef je. Ook een heerlijk glas, met meer peper en andere specerijen. Verder nog hun IGP rode wijn gehad, ook een lekker glas. Niet te gecompliceerd maar toch al lekker smaakvol met weer het mooie syrah fruit. De sfeer was ontspannen, de zaken gaan goed. Ondanks behoorlijk wat oogstverlies in 2021 tevreden mensen.
De vorige keer al een mooi rondje noord rhone gemaakt dus dit bezoek was deze keer de enige reden om Lyon te doorkruisen. Wat gaan we doen was de vraag, want tot hier liep de planning. Onderweg bedacht om eens in Maranges te gaan kijken. Ik was hier eigenlijk nog nooit geweest en qua tijd kwam het wel mooi uit, dan kwamen we namelijk rond lunchtijd daar in de buurt. Qua eetgelegenheden zag ik niet veel in de gehuchten van maranges, gelukkig zit Santenay vlakbij en daar zit aan het kleine dorpspleintje l'Ouillette. Al vele malen heerlijk gegeten en ook deze keer was het weer genieten en ook genieten was het heerlijke glas Santenay blanc 2017 van Domaine Moniot, top wijn. Wellicht kwam het doordat de druk van de ketel was en het mooie weer, maar goed smaakte hij.
Tijdens de rit wat domeinen opgezocht en contact gelegd. Het 2e domein wat ik benaderde had tijd en wilde ons verwelkomen. Uiteraard niet te veel tijd en weinig te koop, het bekende verhaal. Domaine Edmond Monnot is de naam van dit huis en ligt iets buiten het dorp Dezize-les-Maranges zag ik op google maps.
Eenmaal daar bleek dit dorp heuvelachtiger dan ik dacht en naast de afslag vanuit het kleine centrum richting Monnot stond een bordje met een helling en 13 %. Dat is best steil, kan ik je zeggen, met een bus vol wijn. Toch kwamen we omhoog en ineens was daar het domein. Mevrouw Christelle Monnot stond ons op te wachten en trok in haar enthousiasme meteen 2 flessen rood open in hun kleine maar gezellige ontvangstruimte, 2 verschillende 1er cru maranges uit 2018. Ik wilde eerst wel wat meer weten en zo vertelde ze dat dit een redelijk klein familiaal domein is met 9 hectare druiven in voornamelijk Maranges, nog wat in Santenay en Hautes-Cotes de Beaune. Voornamelijk rood maar ook 3 witte wijnen. Stephane Monnot werd denk ik nieuwsgierig van wie die bus was op z'n erf en kwam ook even kijken. Bijzonder vriendelijke man, zoon van de naamgever van dit domein.
Dan toch tijd om de glazen te vullen. De rode stonden al open maar ik was toch wel benieuwd naar de HCDB blanc 2020 die in de koeling stond. Die maakte ze open en dit was een aardig glas wit, nog jong uiteraard maar met een fijn soort fruit en droog genoeg. Niet te veel hout en een zuurtje. Prima. Die 2 cru's uit 18 hadden mooi fruit en vooral de laatste was behoorlijk stevig met een flinke dosis tannine. Maar rijp genoeg. De uitleg van meneer Monnot is interessant en ook hier natuurlijk weer veel verschillen tussen de wijngaarden. Uiteindelijk hier nog best lang blijven hangen en besloten om van alle wijnen die ze maken enkele flessen mee te nemen. Leuk voor thuis en wie weet waar het toe leidt. Christelle verzamelde de bestelling en wij waren nog benieuwd naar de rest van het bedrijf dus kregen nog een mooie rondleiding over het erf van Stephane. Dat is groter dan het lijkt en ziet er allemaal keurig uit. Mooie uitzichten over de heuvels met wijngaarden. Prachtig plekje! Mooi authentiek dorpje ook. Leuk om even geweest te zijn en fijne kennismaking met deze harde werkers.
Met een lekkere Maranges smaak in de mond rijden we het steile hellinkje weer af om Dezize-les-Maranges vervolgens achter ons te laten. Dan kom je vrij snel weer in Santenay uit en ik dacht toch even kijken bij het domein van de lunchwijn. Een jonge dame zag ons en vertelde dat meneer en mevrouw de wijnmaker op een salon waren ergens in Frankrijk. Jammer, volgende keer nog eens proberen, het zag er wel leuk uit. Voor ons ook geen drama, het was wel mooi geweest zo. We hadden nog een overnachting staan in Meursault om het tripje af te sluiten met een diner in Le Chevreuil. Dit was wederom voortreffelijk. Mooie wijnen van Domaine Matrot er bij. De gastvrouw is een Matrot, vandaar dat er ruime keuze is uit wijnen van hen. De stijl van de domein bevalt me altijd wel. We dronken een heerlijke Meursault uit 2017 en als rood een Maranges VV 2017, die stevig genoeg was om niet weg te vallen bij een stukje chevreuil (ree), knap. Meursault was mooi fris en mineralig, 2017 is top.
We lagen op tijd in bed en reden omstreeks 05:30 fris en fruitig weg uit Meursault (halve flesjes gehad bij het diner). Rond 14:00 terug op de thuisbasis. Super gegaan! De kinderen ophalen bij de ouders en het gewone leven begint weer. Maar we hadden wel nog wat lekkere kazen en een mooie paté gehaald dus we hebben nog even gezellig gezeten met de hele reeks Viré Clessé wijnen die na de lange rit evengoed mooi uit de verf kwamen. Back to reality nu.
Het was een leuk weerzien met Stephane en zijn vrouw Isabelle. Ze hebben daar een mooie woning met gezellige binnenplaats en proef- en ontvangstruimte voor particuliere klanten. Ziet er erg gezellig uit. Iets verderop in de straat staat een nette en recent opgeknapte schuur met tanks, vaten, etiketteermachine, pers etc etc alles wat je nodig hebt om wijn te maken. Het rondje weer even gelopen om te laten zien aan de vrouw en de bus gevuld, die nu aan zijn maximum gewicht zit. Aansluitend nog even de wijnen van 2020 geproefd, ook hier is men zeer tevreden over dit jaar. Eigenlijk hetzelfde beeld als de bourgognes die ik proefde. Compleet, mooi fruit, perfect rijpe tannine, goede lengte. De Crozes Hermitage wijngaarden van dit domein liggen in het noordelijk deel waar meer graniet in de bodems zit wat zorgt voor een mooie frisheid die ik zeer kan waarderen. Zijn kleine St Joseph wijngaard ligt wat zuidelijker, dat proef je. Ook een heerlijk glas, met meer peper en andere specerijen. Verder nog hun IGP rode wijn gehad, ook een lekker glas. Niet te gecompliceerd maar toch al lekker smaakvol met weer het mooie syrah fruit. De sfeer was ontspannen, de zaken gaan goed. Ondanks behoorlijk wat oogstverlies in 2021 tevreden mensen.
De vorige keer al een mooi rondje noord rhone gemaakt dus dit bezoek was deze keer de enige reden om Lyon te doorkruisen. Wat gaan we doen was de vraag, want tot hier liep de planning. Onderweg bedacht om eens in Maranges te gaan kijken. Ik was hier eigenlijk nog nooit geweest en qua tijd kwam het wel mooi uit, dan kwamen we namelijk rond lunchtijd daar in de buurt. Qua eetgelegenheden zag ik niet veel in de gehuchten van maranges, gelukkig zit Santenay vlakbij en daar zit aan het kleine dorpspleintje l'Ouillette. Al vele malen heerlijk gegeten en ook deze keer was het weer genieten en ook genieten was het heerlijke glas Santenay blanc 2017 van Domaine Moniot, top wijn. Wellicht kwam het doordat de druk van de ketel was en het mooie weer, maar goed smaakte hij.
Tijdens de rit wat domeinen opgezocht en contact gelegd. Het 2e domein wat ik benaderde had tijd en wilde ons verwelkomen. Uiteraard niet te veel tijd en weinig te koop, het bekende verhaal. Domaine Edmond Monnot is de naam van dit huis en ligt iets buiten het dorp Dezize-les-Maranges zag ik op google maps.
Eenmaal daar bleek dit dorp heuvelachtiger dan ik dacht en naast de afslag vanuit het kleine centrum richting Monnot stond een bordje met een helling en 13 %. Dat is best steil, kan ik je zeggen, met een bus vol wijn. Toch kwamen we omhoog en ineens was daar het domein. Mevrouw Christelle Monnot stond ons op te wachten en trok in haar enthousiasme meteen 2 flessen rood open in hun kleine maar gezellige ontvangstruimte, 2 verschillende 1er cru maranges uit 2018. Ik wilde eerst wel wat meer weten en zo vertelde ze dat dit een redelijk klein familiaal domein is met 9 hectare druiven in voornamelijk Maranges, nog wat in Santenay en Hautes-Cotes de Beaune. Voornamelijk rood maar ook 3 witte wijnen. Stephane Monnot werd denk ik nieuwsgierig van wie die bus was op z'n erf en kwam ook even kijken. Bijzonder vriendelijke man, zoon van de naamgever van dit domein.
Dan toch tijd om de glazen te vullen. De rode stonden al open maar ik was toch wel benieuwd naar de HCDB blanc 2020 die in de koeling stond. Die maakte ze open en dit was een aardig glas wit, nog jong uiteraard maar met een fijn soort fruit en droog genoeg. Niet te veel hout en een zuurtje. Prima. Die 2 cru's uit 18 hadden mooi fruit en vooral de laatste was behoorlijk stevig met een flinke dosis tannine. Maar rijp genoeg. De uitleg van meneer Monnot is interessant en ook hier natuurlijk weer veel verschillen tussen de wijngaarden. Uiteindelijk hier nog best lang blijven hangen en besloten om van alle wijnen die ze maken enkele flessen mee te nemen. Leuk voor thuis en wie weet waar het toe leidt. Christelle verzamelde de bestelling en wij waren nog benieuwd naar de rest van het bedrijf dus kregen nog een mooie rondleiding over het erf van Stephane. Dat is groter dan het lijkt en ziet er allemaal keurig uit. Mooie uitzichten over de heuvels met wijngaarden. Prachtig plekje! Mooi authentiek dorpje ook. Leuk om even geweest te zijn en fijne kennismaking met deze harde werkers.
Met een lekkere Maranges smaak in de mond rijden we het steile hellinkje weer af om Dezize-les-Maranges vervolgens achter ons te laten. Dan kom je vrij snel weer in Santenay uit en ik dacht toch even kijken bij het domein van de lunchwijn. Een jonge dame zag ons en vertelde dat meneer en mevrouw de wijnmaker op een salon waren ergens in Frankrijk. Jammer, volgende keer nog eens proberen, het zag er wel leuk uit. Voor ons ook geen drama, het was wel mooi geweest zo. We hadden nog een overnachting staan in Meursault om het tripje af te sluiten met een diner in Le Chevreuil. Dit was wederom voortreffelijk. Mooie wijnen van Domaine Matrot er bij. De gastvrouw is een Matrot, vandaar dat er ruime keuze is uit wijnen van hen. De stijl van de domein bevalt me altijd wel. We dronken een heerlijke Meursault uit 2017 en als rood een Maranges VV 2017, die stevig genoeg was om niet weg te vallen bij een stukje chevreuil (ree), knap. Meursault was mooi fris en mineralig, 2017 is top.
We lagen op tijd in bed en reden omstreeks 05:30 fris en fruitig weg uit Meursault (halve flesjes gehad bij het diner). Rond 14:00 terug op de thuisbasis. Super gegaan! De kinderen ophalen bij de ouders en het gewone leven begint weer. Maar we hadden wel nog wat lekkere kazen en een mooie paté gehaald dus we hebben nog even gezellig gezeten met de hele reeks Viré Clessé wijnen die na de lange rit evengoed mooi uit de verf kwamen. Back to reality nu.
16-03-2022, 09:51 AM
Alsof we er zelf bij waren. Top verslag. Zo zie je maar, nog zo veel te ontdekken...
16-03-2022, 11:22 AM
Leuk om te lezen!
Pagina's: 1 2