Geen notities genomen, maar toch een poging om een spoor achter te laten van deze memorabele namiddag.
Arroyo del Tortolas 2012, DO Vinos de Madrid, Bernabeleva
Één van de lichte, Bourgondische grenachen uit de streek van Madrid. Ik had verwacht dat dit à point ging zijn, en dus niet lang op voorhand open gedaan, maar het tegendeel was waar. Nog geen spoor van evolutie. Aards en wat snoeperig rood fruit in de neus, wat floraal ook. Deed wat denken aan Beaujolais. In de mond echter een stuk frisser dan de neus deed vermoeden. Zuren zelfs op randje van tè. Stevige tannines ook wel, maar rijp. Intellectuele wijn. Heeft nog tijd nodig.
Trousseau (jaargang?) Arbois, Michel Gahier
Wijn die perfect op de vorige volgt. Heel floraal! Etherische neus. In de mond ook heel fris en elegant, maar ook wat dode muis (goût de souris). Bij de volgende slokken dan weer niet, en dan plots weer wel in de afdronk. Niet overheersend dus, waardoor de kwaliteit van de wijn wel duidelijk bleek.
Côte du Py 15 (?), MOrgon, Jean-Paul Brun
Gouleyant, bakken rood fruit. Deed mij denken aan een Crozes-Hermitage. Beetje floraal ook. Ook in de mond heel krokant fruit. Een mondvol. Maar maakt zijn pedigree misschien niet helemaal waar? Wel lekkerrr.
Corton Rognet 10, Grand Cru, DOmaine Chevalier
Mooie neus! Rood fruit, maar ook een rokerige toets. Ook in de mond heel fijn, frisse zuren. Verrassend toegankelijk voor een Corton van een bewaarjaar. Dit mag nu eigenlijk perfect gedronken worden.
Les Corbeaux 1er Cru 10, Gevrey-CHambertin, Lucien Boillot
Wow, dit gaat over de vorige. Pure finesse, framboosjes, snuffelneusje. In de mond valt direct op dat dit meer diepgang heeft dan de vorige wijn. Tendresse kwam bij mij op. Waardoor we in Chambolle zaten, maar nee, Gevrey! Nochtans geen GEvrey-structuur, maar pure elegantie. Genieten! Fre wou een punt maken dat 1er Cru beter kan zijn dan Grand Cru. Punt gemaakt
Vigna La Casa 08, Brunello di Montalcino, Caparzo.
Wijn die beter en beter werd met in het glas te staan, rijpe kersen, dennenbos en andere frisse munt-achtige geuren, een pepertje. In de mond heel zacht en nog vrij veel materie. Heeft nog jaren te gaan, maar laat zich nu al drinken.
Violette 18, Côtes de Jura, Courbet
Bloemen, bloemen, bloemen en wat rood fruit. Vrij aromatisch. In de mond elegant qua structuur, hoewel de warme jaargang zich voor mij wel iets liet voelen, had misschien net iets meer spanning mogen hebben, maar zeker een wijn die in ons straatje past.
Pinot Noir 19, Kamil Barczentewicz, Polen (!)
Had deze fles in een speciaalzaak gekocht in Warschau en werd warm aanbevolen door de eigenaar als een topwijn. Ook wel 30€ voor een Poolse wijn! Maar toch meegenomen om eens te proeven met Bourgognefreaks Fre en Vince.
Zeer aromatische neus, met aardbeitjes en frambozen. Zeer fijn. Wow, is dit een Poolse wijn? Ik hoorde even Grand Cru aan de tafel. Ook in de mond heel fijn en fris.
Naarmate de wijn openstond werd het rood fruit wat rijper en werd er gedacht aan een top Ahr-wijn. Ook bij mij kwam zelfs Frühburgunder naar boven. Maar nee, een Poolse wijn dus… Van een mindfuck gesproken. Maar als ze dit daar kunnen maken…
Empreintes 2009, COrnas, Domaine Durand
Uitnodigende neus met rijp zwart bosfruit, wat leder. In de mond ook een heel zachte, aangename wijn. Er werd eerst gedacht aan een moderne Bordeaux, maar nee, dit is Cornas! Maar dan kwam er een tweede wijn naast…
Cornas 09, Clape
Oufti… één keer snuiven en je weet dat dit de real shit is. Gelukkig niet letterlijk. Puurheid en precisie zijn de woorden die deze wijn het best beschrijven. Wat kan ik daar anders over zeggen, meer dan dat dit puur genieten was. Eerste keer dat ik Clape dronk, en het was er Clape op. Nog vele jaren voor de boeg, maar geen straf als je dit nu drinkt
Margaux 19, Château Monbrison
Een vatstaal van dit château. Moest eigenlijk niet keihard onderdoen voor het vorige duo, want lag best wel in het verlengde van die wijnen. Volop op het fruit wel, maar mooi bosfruit, geen overdreven hout. Een wijn die ondanks zijn jeugd al bijzonder aangenaam was. Niks gesloten of hoekig, maar een Bordeaux die in de Rhône gemaakt had kunnen worden.
Daarna kwam nog MacVin en een geut Mandrone di Lohsa, maar de harde schijf heeft die niet meer zo goed geregistreerd. Keer è kè were
Een bacchanaal om te onthouden en ons recht te houden. Op naar de volgende!
Bedankt Jo voor de eigenzinnige èn lekkere lasagna!