23-12-2021, 07:30 PM
Sensum is een nieuw restaurant in het gerestaureerde kasteeltje op de site van Maria Middelares en kreeg al meteen 15/20 van Gault Millau. Rare plek misschien, maar het pand is echt mooi en stijlvol gerenoveerd met veel aandacht voor mooie materialen en zachte kleuren.
In het weekend zijn ze niet open, dat is een bewuste keuze om de werkdruk aanvaardbaar te houden, hoor ik.
We zijn er geweest voor een lunch, à la carte. Al direct lekkere en fijne hapjes, en daarbij namen we een glaasje Riesling Sekt van Haart. Op hout gelagerd, had ik de indruk. En ik vond dat eigenlijk verrassend mooi. Fris, met met exotisch fruit, en het hout dat voor afronding van de Rieslingzuurtjes zorgde. Geslaagde opener.
Als voorgerecht ging ik voor bospaddenstoelen met gerookte paling. Dat bleken drie minigerechtjes te zijn, allemaal verschillende versies met verschillende soorten paddenstoelen. Heel speelse gerechtjes met veel aandacht voor structuur en contrasten. Daarbij had ik een wijn gekozen van een domein dat al lang op mijn bucket list stond om eens te proeven, nl. Ar.Pe.Pe uit Valtellina. Ik dronk de Pettirosso 2016. In de neus rood fruit met duidelijke houtinvloeden. In de mond echter geen spoor van het hout, maar wel pure elegantie. Bourgondische Nebbiolo. Geen trekkende tannines, maar puur fraicheur. Bevestigt dat ik echt eens naar deze wijnen op zoek moet.
Hoofdgerecht : zeeduivel met kokkeltjes en aardpeer. Zeeduivel is een zalige vis, smakelijk en met de structuur van vlees bijna. Ook hier weer heel lekker klaargemaakt met de kokkeltjes uit de schelp die de vis garneerden, en de aardpeer met opnieuw met een friszuur contrast geserveerd. Daarbij kreeg ik een witte Bordeauxblend van Vrede en Lust. Verrassend goed, maar ja, dat denk ik iedere keer bij witte Bordeaux, dit moet ik eigenlijk vaker drinken. Perzik en mango, evenwichtig, wat goed gedoseerd hout. En lengte! Goede keuze van de sommelière. Aan de overkant werd er een Pinot Blanc gedronken, de Sand van Barmès-Buecher, die ook goed was, frisser dan ik gewend ben van Pinot Blanc.
Geen plaats meer voor dessert, want mooie porties. Maar wel nog wat uitsmijtertjes bij de koffie gekregen, zoals een chocoladesnoepje met mango en citrus van binnen. Aan alles wordt aandacht besteed.
Zeer lekker gegeten, beste maaltijd van dit jaar. Ik heb weinig ervaring met sterrenrestaurants, maar als dit een ster kreeg, zou me dat niet verbazen. Ook mooie wijnen gekregen. Er staat trouwens vrij veel open. Ze hebben zo’n wijnsysteem waardoor een grote selectie per glas beschikbaar is.
Enig punt van kritiek is dat als je een suggestie vraagt van wijn bij het gerecht, men direct afkomt met iets zonder vooraf te vragen of je akkoord bent. En het is zaalpersoneel dat het glas brent, de sommelière komt dan even daarna om een woordje uitleg te geven. Beetje rare aanpak, maar ik heb er geen slechte wijn gedronken, en de combinaties pakten goed uit.
Ook best prijzig om à la carte te eten. Maar ik vond het het wel waard.
In het weekend zijn ze niet open, dat is een bewuste keuze om de werkdruk aanvaardbaar te houden, hoor ik.
We zijn er geweest voor een lunch, à la carte. Al direct lekkere en fijne hapjes, en daarbij namen we een glaasje Riesling Sekt van Haart. Op hout gelagerd, had ik de indruk. En ik vond dat eigenlijk verrassend mooi. Fris, met met exotisch fruit, en het hout dat voor afronding van de Rieslingzuurtjes zorgde. Geslaagde opener.
Als voorgerecht ging ik voor bospaddenstoelen met gerookte paling. Dat bleken drie minigerechtjes te zijn, allemaal verschillende versies met verschillende soorten paddenstoelen. Heel speelse gerechtjes met veel aandacht voor structuur en contrasten. Daarbij had ik een wijn gekozen van een domein dat al lang op mijn bucket list stond om eens te proeven, nl. Ar.Pe.Pe uit Valtellina. Ik dronk de Pettirosso 2016. In de neus rood fruit met duidelijke houtinvloeden. In de mond echter geen spoor van het hout, maar wel pure elegantie. Bourgondische Nebbiolo. Geen trekkende tannines, maar puur fraicheur. Bevestigt dat ik echt eens naar deze wijnen op zoek moet.
Hoofdgerecht : zeeduivel met kokkeltjes en aardpeer. Zeeduivel is een zalige vis, smakelijk en met de structuur van vlees bijna. Ook hier weer heel lekker klaargemaakt met de kokkeltjes uit de schelp die de vis garneerden, en de aardpeer met opnieuw met een friszuur contrast geserveerd. Daarbij kreeg ik een witte Bordeauxblend van Vrede en Lust. Verrassend goed, maar ja, dat denk ik iedere keer bij witte Bordeaux, dit moet ik eigenlijk vaker drinken. Perzik en mango, evenwichtig, wat goed gedoseerd hout. En lengte! Goede keuze van de sommelière. Aan de overkant werd er een Pinot Blanc gedronken, de Sand van Barmès-Buecher, die ook goed was, frisser dan ik gewend ben van Pinot Blanc.
Geen plaats meer voor dessert, want mooie porties. Maar wel nog wat uitsmijtertjes bij de koffie gekregen, zoals een chocoladesnoepje met mango en citrus van binnen. Aan alles wordt aandacht besteed.
Zeer lekker gegeten, beste maaltijd van dit jaar. Ik heb weinig ervaring met sterrenrestaurants, maar als dit een ster kreeg, zou me dat niet verbazen. Ook mooie wijnen gekregen. Er staat trouwens vrij veel open. Ze hebben zo’n wijnsysteem waardoor een grote selectie per glas beschikbaar is.
Enig punt van kritiek is dat als je een suggestie vraagt van wijn bij het gerecht, men direct afkomt met iets zonder vooraf te vragen of je akkoord bent. En het is zaalpersoneel dat het glas brent, de sommelière komt dan even daarna om een woordje uitleg te geven. Beetje rare aanpak, maar ik heb er geen slechte wijn gedronken, en de combinaties pakten goed uit.
Ook best prijzig om à la carte te eten. Maar ik vond het het wel waard.