wijnliefhebbers

Gisteren het jaar mooi afgesloten met mijn 3 drinkebroers. Het niveau van de wijnen lag hoog, in tegenstelling tot ons gezwans.

Aftrappen deden we met een witte chenin. Strak gemaakt, op finesse en zeer evenwichtig. Clos de l'Ecotard 2018 was voor iedereen een onbekende, maar werd meteen in ons hart gesloten.

Jo haalde nog een Vouvray van Jacky Blot boven om het verschil in stijl aan te duiden tussen Saumur & Vouvray. Het kwam er niet echt uit, ook door 't feit dat de Vouvray na een pop 'n poor zijn biodynamische trekjes nog wat toonde. Ben wel 's benieuwd wat deze vandaag gaf.

Daarna kwam de Paradis Saint Pierre 2012 van Coursodon. Een klein beetje evolutie was merkbaar in de neus (vooral na openen), in de mond een mooi evenwicht en zeer verfijnde tannines leidden sommigen toch richting de Bourgogne. Toch wel straffe kost voor een Saint Joseph.


Daarna een duo:
Clos Mogador - jaartal? - Priorat
was redelijk verschillend van zijn opponent. Zoete rode bessen en kersen in een bouquetje met een snuif vanille. In de mond ronde en zachte tannines, zoete specerijen.

Tegen

Chateau Tour des Gendres - Les Anciens Francs - jaartal? Bergerac
Een full cabernet franc die ik toch eerder in Bordeaux plaatse. Een redelijk krachtige wijn. De tannines trokken wat droog wat voor mij wel een minpuntje was.

De Saumur van Guiberteau uit 2017 volgde mooi op de vorige. Deze voegde nog eens koelte toe en was misschien iets 'slanker' (zeker niet slecht bedoeld in deze context). De braambesjes, bosbesjes, cigarenkistje zouden perfect in de Bordeaux passen, maar het zuurtje was toch net niet genoeg Bordelees om hem daar te plaatsen. Nu al een mooie wijn maar ik denk dat dit nog straf gaat verbeteren.

Opnieuw een duo:
Beychevelle 1995 - St Julien
Een zeer Bourgondische wijn. In de neus complexe aroma's van pruimen, nuances van aardbei en tabak. In de mond krijg je een heerlijk evenwichtige wijn, met afgeronde tannines en een nog aanwezige maar goed geïntegreerde zuurgraad Medium body en een mooie afdronk.

De uitdagen was wederom Sociando uit hetzelfde jaar. De wijn op zich was zeer mooi maar zag een beetje af van de competitie met de Beychevelle. Iets meer geëvolueerd in de neus, iets meer op extractie ook wat ten koste ging van de finesse. Mooi op zich, maar de St Julien werd niet weggeblazen (wat Sociando wel 's doet met geklasseerde wijnen).

Wat daarna volgde was een wijn uit 1974, opnieuw een Beychevelle. 21 ouder nog dan de vorige. In de neus zitten we in een herfstbos. Het tertiaire is ingetreden. In de mond is de evolutie iets minder sterk doorgezet. Ik kan hier wel zeker nog van genieten. De wijn staat zeker nog goed recht, toont een mooi evenwicht en heeft nog tonen van fruit, maar het verval is wel al ingezet. De sfeer die rond zo'n ouder rakker hangt heeft wel iets magisch vind k.

En dan een rondje Bourgogne.

Vince toverde een Ile de Vergelesses 2009 van Pavelot uit zijn mouw die verrassend fris was, gezien de vintage. Nu op een hoogtepunt. Dat Pavelot heerlijke witte wijn kan maken wisten we al. Dat hij dat ook in rood kan, is bij deze empirisch bevestigd.

Henri Magnien met zijn Lavaut St Jacques 2012 bevestigde dat de Bourgodische hierachie moeilijk te doorbreken valt. Hoe mooi de Pernand ook was, deze staat een trap hoger. Is ook meer dan dubbel zo duur waarschijnlijk. De Lavaut toonde zich al zeer mooi, maar had uiteraard nog de toekomst voor zich. Een Gevrey 1cru van de Saint Jacques helling zoals ze in de boekjes neergepend staat.

Jo vond dat er nog een oppeppertje mocht komen en slofte met een Gahier - La Vigne de Louis uit 2017 de woonkamer opnieuw binnen. Zo fantastische fris en goed gemaakt. Dat wil je toch in je kelder liggen hebben. Maar toen maakte ik de bedenking dat de vorige Gahier dan weer last had van Gout de Souris. Deze dus niet en zorgde voor een reboot van ons smaakpallet

We sloten af een Guiraud 2001 Blijkbaar een topjaar in Sauternes. Lang geleden dat ik een Sauternes in het glas had. Zeer mooi gemaakt. Hij had wel dat snoeperige, maar toch kan 't mij zeker boeien (misschien ook omdat ik dit niet vaak drink).
Gedroogde abrikoos, gekonfijte sinaasappelschil, veel botrytis, vleugje kruiden, subtiel honingachtig. Vrij fijn en complex. Enorme afdronk.

We sloten nog af met een MacVin van Touraize terwijl we pallaverden over ditjes en datjes. Waaronder ook welke dé wijn van de namiddag was. We geraakten er niet uit, het lag zo dicht bij elkaar. Misschien was Peter wel de echte winner

Bedankt voor het heerlijke ontvangst en de prachtige wijnen. Meer van dit in 2022

Bedankt voor de moeite om een verslagje te schrijven Fre!
De Bourgognes waren allebei idd schitterend, net als de Coursodon, die ook Bourgondisch was (ik dacht aan Hermitage..).
Blij Guibertau in rood eens gedronken te hebben, wat een knappe wijn was dat…
De Manyetes was 2005 en stond niet naast de Tour des Gendres (die ik als eerste had gegeven, na het lezen van de positieve comments van troisetoiles- ik vond die tannines trouwens wel aanwezig maar niet droogtrekkend) maar naast de Du Tertre Margaux 2005. Die op zijn beurt iets…Bourgondisch had.
Net als de Beychevelle zoals je schrijft, ik had gelezen dat RP m vroeger nooit veel scoorde omdat ie ook te “licht” (lees Bourgondisch;-) ) was…
1995 toonde zich wel mooi op dronk vind ik.
Wijnen waren wel een uur of 5 op voorhand geopend, met klein glaasje eruit- zoals steeds met positief resultaat.
De Taille aux Loups die ik dans la foulee opende gaf niet wat ik verwacht had (strakheid), hij had echt wel last van de biodynamische appeltjes en rijpheid. Vandaag niet herproefd, zal voor morgen zijn.
Waarom schrijf ik dat hier allemaal, jullie zitten allemaal naar die foto te staren.

[attachment=5972]

Peter met zijn prooi

Citaat:... Beychevelle 1995 - St Julien
Een zeer Bourgondische wijn. In de neus complexe aroma's van pruimen, nuances van aardbei en tabak. In de mond krijg je een heerlijk evenwichtige wijn, met afgeronde tannines en een nog aanwezige maar goed geïntegreerde zuurgraad Medium body en een mooie afdronk....

Beychevelle komt inderdaad in betere jaren over als 'Bourgondisch'. Toen we in de vroege 70-er jaren een Beychevelle 1964 (Achille Fould was toen de eigenaar) blind te proeven kregen, dacht nagenoeg iedereen van ons met een Grand Cru uit Bourgondië te maken te hebben. Ik was toen de enige, die dacht met een médoc te doen te hebben. Dat betekent niet veel want in menig proefgebeuren sloeg ik de plank vaak helemaal verkeerd. Bescheidenheid is de boodschap![/quote]

(30-12-2021 11:46 PM)vinejo schreef: [ -> ]Bedankt voor de moeite om een verslagje te schrijven Fre!
De Bourgognes waren allebei idd schitterend, net als de Coursodon, die ook Bourgondisch was (ik dacht aan Hermitage..).
Blij Guibertau in rood eens gedronken te hebben, wat een knappe wijn was dat…
De Manyetes was 2005 en stond niet naast de Tour des Gendres (die ik als eerste had gegeven, na het lezen van de positieve comments van troisetoiles- ik vond die tannines trouwens wel aanwezig maar niet droogtrekkend) maar naast de Du Tertre Margaux 2005. Die op zijn beurt iets…Bourgondisch had.
Net als de Beychevelle zoals je schrijft, ik had gelezen dat RP m vroeger nooit veel scoorde omdat ie ook te “licht” (lees Bourgondisch;-) ) was…
1995 toonde zich wel mooi op dronk vind ik.
Wijnen waren wel een uur of 5 op voorhand geopend, met klein glaasje eruit- zoals steeds met positief resultaat.
De Taille aux Loups die ik dans la foulee opende gaf niet wat ik verwacht had (strakheid), hij had echt wel last van de biodynamische appeltjes en rijpheid. Vandaag niet herproefd, zal voor morgen zijn.
Waarom schrijf ik dat hier allemaal, jullie zitten allemaal naar die foto te staren.



Peter met zijn prooi

Inderdaad, de Du Tertre 2005 vergeten. Sorry want deze was ook zeer mooi. Soms was t wat wazig

Wat een geweldige degustatie om het jaar mee af te sluiten! Fijn dat de Tour des Gendres mocht opdraven. Herinner me dat ie bij ons destijds heel wat tijd en karaf nodig had eer ie helemaal tot zijn recht kwam. Maar kan me ook voorstellen dat deze wijn in dit rijtje wat door de mand is gevallen hoor.

Was weer een heel mooie tasting en gewoon ook leuk om nog eens een namiddagje te kunnen ontspannen en lachen bij een goed glas!

Niet veel meer aan toe te voegen aan het verslagje van Fre (waarvoor dank). Alleen de Guiberteau was de cuvée Les Chapaudaises.

(31-12-2021 09:25 AM)troisetoiles schreef: [ -> ]Wat een geweldige degustatie om het jaar mee af te sluiten! Fijn dat de Tour des Gendres mocht opdraven. Herinner me dat ie bij ons destijds heel wat tijd en karaf nodig had eer ie helemaal tot zijn recht kwam. Maar kan me ook voorstellen dat deze wijn in dit rijtje wat door de mand is gevallen hoor.

Ik vond m zeker niet door de mand gevallen hoor. De proevers dachten aan een Loire of een Bordeaux met veel cabernet franc in. Goed geproefd dus. Ze vonden m ook zijn 23 euro (Tinto) zeker waard.
Heb trouwens nog een beetje in de fles, ga straks eens naproeven

wat ik vooral onthoud van deze vreugdevolle kerstdrink (wel jammer dat de dame op de foto verstek gaf):

de clos ecotard, nog nooit van gehoord maar wat een niveau

de Guiberteau, véél van gehoord en nu eindelijk geproefd, en hij maakte zijn reputatie van klasbak volledig waar

Coursodon: een st joseph die me deed twijfelen tussen top cabernet of bourgogne (de stijl dan met extractie, cfr. oude stijl Forey), je moet het maar doen.

Henri Magnien, hier ben ik persoonlijk trots op, eerste jaargang die ik er kocht was 2011 en intussen is de deur dichtgegaan voor particulieren (intussen ook al opgepikt door Jasper Morris...). We lachen vaak met zijn intussen oude etiket dat doet denken aan een Aldi-wijn uit Zuid Afrika. Hiervan abstractie maken is niet zo eenvoudig. Je ziet eerst het etiket en proeft dan de wijn... lijkt belachelijk maar zeker dat veel mensen hierop destijds afhaakten. Na veel aandringen door zijn belgische importeur ging hij overstag en lanceerde hij een nieuw en geslaagd etiket.