wijnliefhebbers

***
Eerste wijn deed me denken aan iets Duits, Oostenrijks of desnoods Elzas. Heb bleek een wijn van onze Noorderburen, Apostelhoeve cuvee 12 2018.
We deden er eventjes over om te ontdekken waar die 12 vandaan kwam
Heel mooie, frisse witte wijn, die perfect mee kan met de voornoemde broertjes uit meer gerenommeerde wijnlanden.

De rode die erop volgde zat meteen in mijn straatje. Heel licht van kleur, rood fruit, appelsien, heerlijk aerien met toch veel materie. Een kruising tussen een trousseau van Gahier en een pinot noir. Of neen…spatburgunder, natuurlijk! Of nee, fruhburgunder zelfs!
Het bleek alweer een Hollander
Wijngoed Thorn pinot noir 2018. Schitterend!

Rood twee: Kruidig, rood fruit, fijne stijl ,geeft zich precies niet volledig.
Mooi fris en evenwichtig in de mond.
Istine Chianti Classico 2015. Oli vond m verbazend jong en nog niet vol op zijn plooi.

Rood drie
Volgens Olivier “Het juiste niveau van paardenstal vermengd met heerlijk bosfruit” mooi omschreven, en ook in de mond is dit een heerlijkheid. Deze wijn geeft zich volledig, en hij doet dat goed.
Gaussen, VDP 2015
Belachelijke prijs-kwaliteit(12 euro), dit is een wijn die in het segment 20+ meekan.

Rood 4 Heerlijk lichtvoetig en toch complex.
Domaine De la Pinte La capitaine pinot noir trousseau

Rood 5 en 6
Puygueraud 2010
Puygueraud Cuvee George 2010
Allebei geoxideerd, schande..!

d Aggassac 2010: Heel mooi op dronk nu, bijna Bourgondisch que finesse.

Louis Boillot Gevrey Chambertin premier cru 2008
Pfoeh, wat een afstotelijke neus…putje uit de garage. Snel water bij doen dus…
In de mond doenbaar maar niks hedonistisch, hard en dun.

Louis Boillot Volnay Les Angles 2008
Ook hier is de neus geëvolueerd maar minder ver, eerder wat dode bladeren hier. De mond is fijn en puntig, mooie fraicheur en evenwicht.
Niet Waw maar wel zeer mooi.
Aangezien dit een wijn was die koel en strak maar toch complex was, leek het er typisch zo een voor ons beider vriendje.
Een Fré goeie wijn vonden we dit dus.

Wat leuk dat jullie Nederlandse wijnen proefden! Apostelhoeve maakt inderdaad zeer lekkere wijnen, dronk ooit al eens hun Müller-Thurgau en die kon me ook bekoren. De Cuvée XII - naar het aantal apostelen - is hun topcuvée. Heb daar ook nog een flesje van liggen.

Van Wijngoed Thorn dronk ik alleen nog maar een Auxerrois, die ik goed vond, maar niet fantastisch. Maar moet duidelijk eens hun pinot noir proberen! Hoe plaatsen jullie deze naast vb de pinot noir van d'Hellekapelle?

Beide wijndomeinen zijn overigens de moeite om te bezoeken. Apostelhoeve met zicht op het prachtige Jekerdal vlakbij Maastricht, en Wijndomein Thorn in het 'witte stadje' Thorn, met o.a. de prachtige Abdijkerk.

Een onverwachte, maar heel fijne proeverij!

De Cuvée XII van Apostelhoeve maakt de reputatie van het domein wel waar, moet ik zeggen. Enorm aromatisch, maar in de mond zeer evenwichtig. Ik heb nog één fles hiervan en kan niet wachten tot de eerste asperges om die open te trekken

De Pinot Noir van Thorn heeft wel een enorme transformatie ondergaan. Toen ik hem open trok, had deze wijn nauwelijks fruit, alleen eik! Zeer licht van kleur ook en bijna baksteenkleur. Ik gaf er eigenlijk geen 2 cent meer aan dat dit nog zou goedkomen, en kijk, enkele uren later frivool frühburgunder fruit en het hout beter gedoseerd. Koel drinken wel! De vergelijking met die van d’Hellekappelle is moeilijk, die laatste is meer Bourgondisch, terwijl Thorn echt Duits van stijl is.

Ik was redelijk trots dat ik eens een Chianti blind geraden heb. De vele gezichten van Sangiovese maken het toch moeilijk om hier een lijn in te trekken. Deze Istine is duidelijk een frissere, strakkere stijl. En inderdaad verbazingwekkend jong voor zijn leeftijd.

De VDP van Gaussen was redelijk indrukwekkend! Ik zat eerst in Bordeaux en zelfs Sud-Ouest tot Bandol begon te dagen, maar een zeer fijne. P/K top!

De Capitaine van Domaine de la Pinte had ik meegenomen als iets waarvan ik wist dat dit direct goed ging zijn. En dat was ook zo : frivool, bijna gemaakt om te binge drinken op een terrasje, alhoewel dat de wijn geen eer aan doet.

De Agassac was heel mooi, vond ik. Ik zat in Margaux omwille van de finesse! Perfect op dronk ook.

Ja, en dan zaten we met een aantal dooie rakkers. Gebeurt eigenlijk niet veel. Maar hier was het echt hopeloos.
Gelukkig trok Jo een 2008 open die wèl overtuigend was. Had zelfs wat tijd nodig en werd mooier en mooier met in het glas te staan.

Cheeri-Jo

(16-01-2022 01:26 PM)Olivier schreef: [ -> ]Ik was redelijk trots dat ik eens een Chianti blind geraden heb. De vele gezichten van Sangiovese maken het toch moeilijk om hier een lijn in te trekken. Deze Istine is duidelijk een frissere, strakkere stijl. En inderdaad verbazingwekkend jong voor zijn leeftijd.

De (nog jonge) wijngaarden van Istine liggen dan ook in Radda (en een beetje in Gaiole), toch wel (samen met Lamole) het koelste deel van CC.

Hah, die 2008's, het kan er alle kanten mee opgaan. Ook gisteren werden een paar flessen blind geproefd bij 't ophalen van mijn flesjes in 't Gentse, waaronder dus ook een 2008:

1. Pavelot - Pernand Vergelesses 2014
Ik dacht blind aan een Bourgogne 2017 van JC Bachelot. Lekker, heerlijk fris. Een amandeltoets in de afdronk deed me zelf even kort twijfelen over een Aligoté. Geen slechte gok toch, want dit zit PQ ongeveer in 't zelfde schuitje.

2. Sylvie Esmonin - Bourgogne cuvée Sylvie 2015
Ik had deze mee omdat ik recentelijk deze wijn als een kleine Gevrey inschatte, op dag 2 wel te verstaan.
Deze fles had ik nog maar net open: iets kruidig, maar vooral bakken rood en zelfs wat zwart fruit. In mond is deze wijn lekker, maar niet echt complex. Ook op dag 2 is dit nog geen mini Gevrey, want zit nog vol op zijn piepjong exuberant fruit. Lekker maar voor 10 euro minder heb je Beaujolais van hetzelfde niveau.

3. Lignier-Michelot - Morey 1cru Aux Charmes 2008
Toch wel 2 stappen hoger. Deze wijn was de dag ervoor al open, maar toch schatte ik 'm in 2014. Rijp maar toch fris, het handelsmerk van Virgile die k ook wel herkende . Geen harde kantjes, gewoon weeral af.

4. Charles Audoin Marsannay - (k dacht les Favières) 2015
Roosjes, zeer elegant. Fris en nog steeds jong. Heerlijke wijn van Charles en nog relatief betaalbaar voor de streek.

(16-01-2022 01:26 PM)Olivier schreef: [ -> ](..)Ik heb nog één fles hiervan en kan niet wachten tot de eerste asperges om die open te trekken
(..)

Dat gaat perfect samen kan ik je vertellen.

(16-01-2022 05:09 PM)Vmk schreef: [ -> ]

(16-01-2022 01:26 PM)Olivier schreef: [ -> ](..)Ik heb nog één fles hiervan en kan niet wachten tot de eerste asperges om die open te trekken
(..)

Dat gaat perfect samen kan ik je vertellen.

Geloof ik graag. We kregen er gisteren in ieder geval al heel erg zin in

Omikron mag dan al verbannen zijn, de weemoed schuilt achter iedere hoek en moet dan ook gedegen bestreden worden.

Chardonnay 2019, Bourgogne Côte d’Or van Fabien Coche

In 1940 afgesplitst van Coche-Dury, met nu Fabien Coche aan het hoofd. De basischardonnay van dit domein kwam nog wat schuchter voor de dag, met wat reductie maar ook een mooie mineraliteit en wat appeltjes in de verte. In de mond een heel mooi evenwicht met redelijk wat volume, maar ook verfrissende citruszuurtjes. Geen Chardonnay die je in Meursault zou plaatsen, want heel zuinig met hout omgesprongen, alleen grote foeders. Een Chardonnay die mij alles geeft wat ik wou van een wijn op dit niveau, en eigenlijk meer. Maakt mij benieuwd naar de andere, maar helaas ook veel duurdere, cuvées.

Saint-Joseph 2017, Christophe Pichon

Een wijn die vanuit het Kemp-se tot in De Pinte geraakt is. Een blend van Marsanne en Roussanne, lees ik op de site van Christophe Pichon. « Pour votre apéritif », lees ik daar ook. Die mensen moeten toch eens meer buiten komen, denk ik dan. Jo zei letterlijk « dit is geen aperitiefwijn ». En gelijk had hij. Al vrij geëvolueerd in de neus, alhoewel dat leek te verminderen met zuurstof, met honing en karamel. Toch vrij complex in de neus. In de mond een lekkernij, dixit Jo. En echt wel. Vol, rond, honing, boeiend, maar ook vrij laag in zuren. Ik kreeg honger van deze wijn. Kip met champignons in roomsaus, bring it on!

Amanzio 2021, IGT Calabria, Colacino

En daar is hij dan, de mindfuckwijn van de dag. Klotenafdraaierij is een favoriete sport geworden als Jo komt, gelukkig in de figuurlijke zin. Nu is het dus mijn beurt om eventjes alle kleuren van de regenboog te zien. En toch kwam ik eigenlijk nog vrij snel in Italië uit. Het geparfumeerde van deze wijn kom je niet zo snel in Frankrijk tegen, alhoewel een Trousseau eventjes de revue passeerde omwille van het florale in de neus. Maar het was meer dan gewoon floraal. Het was potpourri, het was zelfs chewing gum. Dat laatste ging er echter vrij snel uit om dan een zeer leuke, frivole neus achter te laten. Ik zat ergens in het Noorden, een bergwijn misschien? Die fraicheur, beetje tannines ook… Geen Barolo, maar waarom geen Chiavennasca? Nebbiolo, maar dan vanuit Lombardije. Ik voelde mij al in mijn nopjes met analyse. Hahaha. Calabria. Calabria? Calabria! Van de bekende druif Magliocco Canino. Say no more. (Behalve dat dit aan 12€ zalig is om gekoeld te drinken in de zon)

Aux Corvées 2015, Gevrey-Chambertin, Guillard

Bij openen kwam deze Pinot wat eenvoudig voor de dag, kruidig zelf. Wat zuurstof in de fles deed de wijn echter deugd, want bij het schenken wisten we al vrij snel dat we goed zaten. In De Pinte uiteraard, het vineuze centrum van de wereld. Maar Bourgogne is ook niet slecht. Meer blauw fruit dan rood fruit, wat leder ook. Zo verleidelijk. Echt wel 2015 stijl! Ook in de mond eigenlijk al verrassend toegankelijk en zacht zelfs. Nog wel een beetje tannines, maar heel rijp en vriendelijk. Eventjes genieten. Interessant om nog te melden : op dag twee wat meer op puurheid, minder op verleidelijkheid. Dus de wijn zit misschien nog niet helemaal op zijn piek. Maar nu al bijzonderrrrr lekkkerrrrr.

Cabernet Franc 2014, Anjou, Clau de Nell

Een geruststellend aroma in het glas. Cabernet Franc zoals alleen maar Cabernet Franc kan zijn. Frisse neus, bosfruit, een vegetaal toetsje dat mij naar 2014 leidde. In de mond eigenlijk à point, alhoewel er zeker nog marge op zit. Zachte tannines, mooi evenwicht en fraicheur. Een domein dat ik kende van naam maar nog nooit geprobeerd had, en de kennismaking was hartelijk.

Syrah « Les Jacques » 2018, IGP Comté Rhodaniens

Poets wederom poets. Een wijn waarvan ik wist dat Jo dit boeiend ging vinden. Namelijk de eerste jaargang van een experiment bij Château des Jacques, eigenlijk een Beaujolees huis van de Bourgondiërs van Louis Jadot, maar voor deze cuvée zijn ze leentje buur gaan spelen in de Noordelijke Rhône. Een Syrah dus, in de Beaujolais. Ik citeer even :

LA SYRAH NE REMPLACE PAS LE GAMAY Toutefois, l'évolution du climat, et notamment de la sécheresse depuis 20 ans, nous a amenés à engager une vraie réflexion sur le comportement du Gamay dans les conditions extrêmes que représentent désormais les sables granitiques beaujolais. Dans ce cadre, il nous a paru intéressant de faire un parallèle avec la Syrah, habituée des terroirs volcaniques et du manque d'eau en nord vallée du Rhône. Quelques pieds de vignes ont donc été plantés en 2015 sur deux beaux terroirs granitiques du domaine du Château des Jacques: une parcelle de Rochegrès et une en dessous de La Roche, nous permettant ainsi d'étudier le développement des racines et du feuillage notamment.

Dit moet zowat het vineus alternatief zijn van « ik ben geen racist, maar… ». In vineuze cirkels is wat volgt gelukkig minder tenenkrullend. En in het glas zijn we ook tevreden. Zeer donker van kleur. Wat leder, kers in de neus. Niet direct een syrah-erlebnis. Jo zat in het zuiden, Mourvèdre bvb, maar van een frisse wijngaard. Als je weet wat het is, is het natuurlijk altijd makkelijk. Ik vond wat violet-toetsen terug die ik aan Syrah linkte. Maar om hier blind een Syrah in te ontdekken, dat ook weer niet. Goede wijn wel! En zeer benieuwd hoe dit experiment verder gaat evolueren. Want dit is nog altijd « maar » een wijn van stokken van drie jaar oud.

En daarmee was de weemoed al weer doeltreffend bestreden. Ook al doken we muzikaal daarna nog even terug in de krochten van de jaren ‘80 en ‘90. Bij deze een uitsmijter : https://youtu.be/wyb7dt9nz_g

voor de heerlijke klotendraaierij!
Die syrah deed me idd denken aan een wijn uit de Languedoc van pakweg Pic St Loup of Faugeres, frisser gelegen wijngaarden dus. Grote verrassing toen het een syrah uit Beaujolais bleek te zijn…
Blij ook dat ik nog eens een Coche mocht drinken…

(29-05-2023 04:56 PM)Olivier schreef: [ -> ]Syrah « Les Jacques » 2018, IGP Comté Rhodaniens

Poets wederom poets. Een wijn waarvan ik wist dat Jo dit boeiend ging vinden. Namelijk de eerste jaargang van een experiment bij Château des Jacques, eigenlijk een Beaujolees huis van de Bourgondiërs van Louis Jadot, maar voor deze cuvée zijn ze leentje buur gaan spelen in de Noordelijke Rhône. Een Syrah dus, in de Beaujolais. Ik citeer even :

LA SYRAH NE REMPLACE PAS LE GAMAY Toutefois, l'évolution du climat, et notamment de la sécheresse depuis 20 ans, nous a amenés à engager une vraie réflexion sur le comportement du Gamay dans les conditions extrêmes que représentent désormais les sables granitiques beaujolais. Dans ce cadre, il nous a paru intéressant de faire un parallèle avec la Syrah, habituée des terroirs volcaniques et du manque d'eau en nord vallée du Rhône. Quelques pieds de vignes ont donc été plantés en 2015 sur deux beaux terroirs granitiques du domaine du Château des Jacques: une parcelle de Rochegrès et une en dessous de La Roche, nous permettant ainsi d'étudier le développement des racines et du feuillage notamment.

Dit moet zowat het vineus alternatief zijn van « ik ben geen racist, maar… ». In vineuze cirkels is wat volgt gelukkig minder tenenkrullend. En in het glas zijn we ook tevreden. Zeer donker van kleur. Wat leder, kers in de neus. Niet direct een syrah-erlebnis. Jo zat in het zuiden, Mourvèdre bvb, maar van een frisse wijngaard. Als je weet wat het is, is het natuurlijk altijd makkelijk. Ik vond wat violet-toetsen terug die ik aan Syrah linkte. Maar om hier blind een Syrah in te ontdekken, dat ook weer niet. Goede wijn wel! En zeer benieuwd hoe dit experiment verder gaat evolueren. Want dit is nog altijd « maar » een wijn van stokken van drie jaar oud.

En daarmee was de weemoed al weer doeltreffend bestreden. Ook al doken we muzikaal daarna nog even terug in de krochten van de jaren ‘80 en ‘90. Bij deze een uitsmijter : https://youtu.be/wyb7dt9nz_g

Aha, interessant! Tijdens mijn bezoek aan Richard Rottiers in 2021 wees hij me op deze aanplant van Syrah op enkele zeer zuidelijk gerichte percelen.
Ik merkte toen toch ook dat het iets is dat leeft in de Beaujolais: de vraag of het in de nabije toekomst niet te warm wordt voor Gamay...

Lijkt me sowieso wel een leuke wijn om te proeven. Ik dacht die ooit eens te hebben zien passeren op 1jour1vin, waar heb jij die gekocht, Olivier?

Citaat:Aha, interessant! Tijdens mijn bezoek aan Richard Rottiers in 2021 wees hij me op deze aanplant van Syrah op enkele zeer zuidelijk gerichte percelen.
Ik merkte toen toch ook dat het iets is dat leeft in de Beaujolais: de vraag of het in de nabije toekomst niet te warm wordt voor Gamay...

Lijkt me sowieso wel een leuke wijn om te proeven. Ik dacht die ooit eens te hebben zien passeren op 1jour1vin, waar heb jij die gekocht, Olivier?

Was inderdaad op 1jour1vin. Heb een 14€ betaald, geloof ik.