wijnliefhebbers

Met de meesten die ook al deelnamen aan de legendarische pre-covid "Root Day" degustatie staat nu een tweede gepland op zaterdag 29 januari. Als ik even mijn korte tripje naar Bourgogne vorig jaar niet mee tel, wordt dit mijn eerste serieuze sociale evenement in deze droeve tijden.
Je hebt er geen idee van hoe ik er naar uit kijk!
Of ze even legendarisch wordt als de vorige hangt enkel af van de deelnemers, maar ik heb er alle vertrouwen in, de norm is gezet, en hoe! Vanaf nu begint bij mij alvast een onwaarschijnlijke keuzestress!
U leest er binnenkort alles over hier op dit eigenste forum!

Zo, het is weeral voorbij. Er zijn zo van die dagen die je je verdere leven meedraagt, die je nooit meer vergeet. Als dat nog nodig was, gisteren zijn (h)echte vriendschapsbanden gesmeed.
Het was een fa-bu-leu-ze namiddag en avond en ondanks de iets kleinere kring werden er echt een pak fantastische wijnen open getrokken. Iedereen heeft er weer wat van geleerd.
En we begonnen met..... Kriek van Cantillon!
Het fijne aan deze bijeenkomsten is dat iedereen zijn wijn blind serveert. Van een uitgekiende line-up is dus geen sprake, elke wijn staat op zich. Ik had zelf een Sauvignon bij en dus ben ik maar begonnen. De druif werd al snel geraden, de regio bleek wat moeilijker. Dan een wijn die niemand (behalve de milde schenker :rolleyes kon plaatsen en dat bleek dan een buitengewoon mooie Rias Baixas. En dan.... maar dat komt later.
We hadden het geluk aan onze kant, slechts 1 flesje toonde wat vermoeid, helaas de Corton-Charlemagne 1992 van misschien de beste producent van deze wijn, Bonneau du Martray. Tja, kan gebeuren, maar niet getreurd, de milde schenker had een back-up fles bij. Die werd, na lang, lang wikken en wegen weliswaar, mijn witte wotn.
Deze wijnen kwamen (niet in deze volgorde) ter tafel. Dat zegt genoeg denk ik zo...

[attachment=6004]
[attachment=6005]
[attachment=6006]

aan alle aanwezigen!

wat een line-up, benieuwd naar de TN's...deze van Spa mag je alvast weglaten

Numero Dos…
Daarbij denk ik aan iets anders eerlijk gezegd…
[attachment=6007]

Benieuwd naar de TN s !

Ik heb niks genoteerd, de anderen misschien wel, zal eens vragen.
Enkele conclusies: zelfs de mooiste stevige jonge wijn verbleekt bij wijnen "op hun top" en dan denk ik bijvoorbeeld aan de ongelukkige, eigenlijk magnifieke Roc de Cambes, een wijn die 20 jaar te jong is. Daar gaat mijn theorie over 2016....
Mijn wotn wit en uiteindelijk ook die van de groep was, na lang intern overleg, want er was wel wat concurrentie.... de fabelachtig mooie, "jonge" Bürklin-Wolf Forster Jesuitengarten Riesling Spätlese Trocken 1999, een wijn die nog wel even mee kan... Recente jaren worden nu verkocht als GG. Onwaarschijnlijk!, Dat vonden we van de resurrectie van het halfje Le Clos 1979 (geen tikfout!). Eerste neus een mufje, oei, (te) oud, maar dat trok nog vrij snel op en er kwam verdorie een zeer intense en rijke wijn met heerlijke beendroge, minerale afdronk te voorschijn. En 4 uur later stond deze wijn er niet alleen nog stedds, het leek wel of hij er nog jonger, frissen, levendiger op geworden was. Ongezien en dus best niet te snel panikeren over je oude Chablis. Maakte zijn reputatie helemaal waar. De Saumur was ook briljant, ook nog veel te jong eigenlijk, maar uiterst belovend en erg lange afdronk. Sketch kende ik helemaal niet en na zowat (blind hé) de hele wereld afgedweild te hebben met wat het niet kon zijn (dat heet: "de methode van het afstrepen";) ), en na herhaaldelijk aandringen bij de milde gever dat het toch zeker wel Chenin Blanc moest zijn, bleek het zowaar een Rias Baixas van een paar jaar oud. De neus was hier meer beladen en iets zwoeler dan je meestal van deze wijnen verwacht, maar in de mond was hij bijzonder krachtig en levendig ik plaatste hem zelf net achter de Saumur. De Sauvignon, de eerste wijn die we proefden, won ook aardig aan nuance aan de lucht en ik vind dit een van de mooiste Sauvignon's die ik ken, niet veel na Miani.
De rode wotn van de groep was, het zal niemand verbazen, een enorm genuanceerde Mouton 1982. Bijzondere neus met animale trekjes van leer, kruidig, zeer goed volume, strenge afdronk nog. De groep was van mening dat hier nog positieve toekomst is, ik ben voorzichtiger, voor mij is hij op z'n absolute top en zal daar zeker nog even blijven, maar als ik hem in de kelder had (helaas...), zou ik daar niet op gokken. En hoewel de Mouton ongetwijfeld top is, kijk, mijn soft spot lag meer bij de meer fruitige, charmantere Pape Clément 1990, echt een topwijn. En tot mijn niet geringe verbazing kwam Pegau 1998 binnen op een banddikte, wat mijn geloof in verouderende Châteauneuf stevig versterkt. Carema Sumié 2017 gaf ik als eerste rode want ik verwachtte wel dat er donkerdere, krachtigere wijnen gingen volgen, wat bleek.... Dat ik helemaal weg ban van deze wijn mag duidelijk zijn, een schitterend, genuanceerd boeket met fruit en bloemen en een "Alpenfris", veel meer densiteit dan je afgaande op de kleur zou verwachten en erg lange, frisse afdronk. De wijn stond koel buiten en mag best niet te warm geserveerd worden want anders merk je toch de 14,5%, een uitzonderlijk hoge rijpheid voor deze regio trouwens! Een wijn waarin je de berglucht merkt. Ook over de Rioja werd aardig wat gepalaverd. We zaten met z'n allen in Bordeaux in een warm jaar...? Nee, oei, dan naar Italië, in ieder geval Bordeaux blend dan toch? Nee dus, de "Bordeaux" van net over de Pyreneeën! Een "moderne" Rioja, krachtig, fruitig en verfijnd. Ik kende deze producent helemaal niet, een aanrader dus. Ook de Gaja Sperss 1993 gooide hoge ogen, zeer mooi boeket, mooi midden, maar relatief strenge en iets droge afdronk, wat zeker aan het jaar te wijten is. 1993 werd indertijd wat opgehemeld na de zeer zwakke 1991 en 1992, maar ik heb ze altijd wat overroepen gevonden. Maar het is zeker het beste jaar tussen 1990 en 1996.
Bij een "in huis" perfecte crème brûlée kwam dan nog een Elzasser: de Altenberg 2003 van Deiss, een (half) zoete, volle wijn, heel mooi maar die het voor mij toch wat moeilijk had na de rode en de crème. Of begon ik het wat moeilijk te krijgen misschien?

Enfin, we denken nu al aan Numero Tres!

(30-01-2022 05:52 PM)wvd schreef: [ -> ]Ik heb niks genoteerd, de anderen misschien wel, zal eens vragen.
Enkele conclusies: zelfs de mooiste stevige jonge wijn verbleekt bij wijnen "op hun top" en dan denk ik bijvoorbeeld aan de ongelukkige, eigenlijk magnifieke Roc de Cambes, een wijn die 20 jaar te jong is. Daar gaat mijn theorie over 2016....
Mijn wotn wit en uiteindelijk ook die van de groep was, na lang intern overleg, want er was wel wat concurrentie.... de fabelachtig mooie, "jonge" Bürklin-Wolf Forster Jesuitengarten Riesling Spätlese Trocken 1999, een wijn die nog wel even mee kan... Recente jaren worden nu verkocht als GG. Onwaarschijnlijk!, Dat vonden we van de resurrectie van het halfje Le Clos 1979 (geen tikfout!). Eerste neus een mufje, oei, (te) oud, maar dat trok nog vrij snel op en er kwam verdorie een zeer intense en rijke wijn met heerlijke beendroge, minerale afdronk te voorschijn. En 4 uur later stond deze wijn er niet alleen nog stedds, het leek wel of hij er nog jonger, frissen, levendiger op geworden was. Ongezien en dus best niet te snel panikeren over je oude Chablis. Maakte zijn reputatie helemaal waar. De Saumur was ook briljant, ook nog veel te jong eigenlijk, maar uiterst belovend en erg lange afdronk. Sketch kende ik helemaal niet en na zowat (blind hé) de hele wereld afgedweild te hebben met wat het niet kon zijn (dat heet: "de methode van het afstrepen";) ), en na herhaaldelijk aandringen bij de milde gever dat het toch zeker wel Chenin Blanc moest zijn, bleek het zowaar een Rias Baixas van een paar jaar oud. De neus was hier meer beladen en iets zwoeler dan je meestal van deze wijnen verwacht, maar in de mond was hij bijzonder krachtig en levendig ik plaatste hem zelf net achter de Saumur. De Sauvignon, de eerste wijn die we proefden, won ook aardig aan nuance aan de lucht en ik vind dit een van de mooiste Sauvignon's die ik ken, niet veel na Miani.
De rode wotn van de groep was, het zal niemand verbazen, een enorm genuanceerde Mouton 1982. Bijzondere neus met animale trekjes van leer, kruidig, zeer goed volume, strenge afdronk nog. De groep was van mening dat hier nog positieve toekomst is, ik ben voorzichtiger, voor mij is hij op z'n absolute top en zal daar zeker nog even blijven, maar als ik hem in de kelder had (helaas...), zou ik daar niet op gokken. En hoewel de Mouton ongetwijfeld top is, kijk, mijn soft spot lag meer bij de meer fruitige, charmantere Pape Clément 1990, echt een topwijn. En tot mijn niet geringe verbazing kwam Pegau 1998 binnen op een banddikte, wat mijn geloof in verouderende Châteauneuf stevig versterkt. Carema Sumié 2017 gaf ik als eerste rode want ik verwachtte wel dat er donkerdere, krachtigere wijnen gingen volgen, wat bleek.... Dat ik helemaal weg ban van deze wijn mag duidelijk zijn, een schitterend, genuanceerd boeket met fruit en bloemen en een "Alpenfris", veel meer densiteit dan je afgaande op de kleur zou verwachten en erg lange, frisse afdronk. De wijn stond koel buiten en mag best niet te warm geserveerd worden want anders merk je toch de 14,5%, een uitzonderlijk hoge rijpheid voor deze regio trouwens! Een wijn waarin je de berglucht merkt. Ook over de Rioja werd aardig wat gepalaverd. We zaten met z'n allen in Bordeaux in een warm jaar...? Nee, oei, dan naar Italië, in ieder geval Bordeaux blend dan toch? Nee dus, de "Bordeaux" van net over de Pyreneeën! Een "moderne" Rioja, krachtig, fruitig en verfijnd. Ik kende deze producent helemaal niet, een aanrader dus. Ook de Gaja Sperss 1993 gooide hoge ogen, zeer mooi boeket, mooi midden, maar relatief strenge en iets droge afdronk, wat zeker aan het jaar te wijten is. 1993 werd indertijd wat opgehemeld na de zeer zwakke 1991 en 1992, maar ik heb ze altijd wat overroepen gevonden. Maar het is zeker het beste jaar tussen 1990 en 1996.
Bij een "in huis" perfecte crème brûlée kwam dan nog een Elzasser: de Altenberg 2003 van Deiss, een (half) zoete, volle wijn, heel mooi maar die het voor mij toch wat moeilijk had na de rode en de crème. Of begon ik het wat moeilijk te krijgen misschien?

Enfin, we denken nu al aan Numero Tres!

Mooi, hoe deed de Galatrona het?

De Galatrona 2001 (een topjaar voor de regio) kwam stug en hoekig voor de dag met een licht storend zuurtje, geen maat dus tegen die verfijnde wijnen.

Heel mooi! Mouton richting/ op zijn top is toch moeilijk te verslaan. Dank voor het delen, jaloerse lezer hier.

(30-01-2022 07:52 PM)Sur la Table schreef: [ -> ]Heel mooi! Mouton richting/ op zijn top is toch moeilijk te verslaan. Dank voor het delen, jaloerse lezer hier.

Dat het een grote wijn is staat buiten kijf, maar ik schatte eigenlijk Pape Clément 1990 net iets hoger (zie hierboven).
Intussen ben ik eens gaan snuffelen wat een paar recensenten over beide wijnen te vertellen hebben en dat vond ik interessant.

MOUTON_ROTHSCHILD 1982
RP: "Medium brick in color, the nose of the 1982 Mouton Rothschild is a little closed and sluggish to begin, offering earthy, cigar box, iron ore, star anise and dusty soil notes with a fruit core of kirsch, dried mulberries, blackcurrant pastilles, figs and prunes emerging after a few minutes. The palate remains a blockbuster—full-bodied, rich, opulently accented and unquestionably hedonic, possessing a mid-palate that is jam-packed with notions of red and black fruit preserves. The satiny texture/ripeness of tannins is simply incredible! It delivers a very long licorice-laced finish." Oct 2019 100/100
Vinous: The 1982 Mouton-Rothschild continues to be the extravagant Pauillac that it has always been. This has an irresistible, exotic bouquet of precocious kirsch, hoisin, graphite and blueberry scents that gain intensity in the glass. The palate is a little headier than previous bottles, sensual and almost glossy, presenting a glycerin-rich smorgasbord of dark cherries, black currant, crème de menthe and mint that almost knocks you off your feet. Fabulous. Tasted from an ex-château jeroboam at the Palace of Versailles charity dinner." Dec 2019 98/100
JMQ: "Non décanté. Couleur évoluée et intense. Beau nez fin, complexe et pur de cèdre, fruit et fumée tel un Pessac-Léognan. Belle attaque caressante puis suave sur un corps fondu et très aromatique. Le grain final est fin, mais il persiste une légère vivacité. A mon sens, ce vin décline, a dépassé son apogée." Oct 2012 92/100

PAPE CLEMENT 1990
RP: "This complex, dark garnet/plum-tinged wine reveals some bricking at the edge, and its beautiful, smoky, meaty nose exhibits notions of sweet currants, black cherries, and licorice. Medium to full-bodied and fleshy with low acidity, sweet tannin, and an expansive mouthfeel with no hard edges, it is a fully mature 1990 that should drink well for another decade. In my opinion, the Pape Clement vintages from 1998 onward are even more impressive and deeper. Moreover, they possess greater longevity." Jun 2009 94/100
Vinous: "Very good cherry-red. Closed, phenolic nose hints at black cherry, roasted nuts and menthol. Highly extracted and unevolved almost aggressive today and not showing the extreme ripeness of the vintage. Still, concentrated and firm, with tannins under control. For the cellar. " Nov 1993 90+?
JMQ: Merveilleux. Son nez fruité tourbé impressionne. La bouche est toute en pulpe veloutée, caressante, incrachable et surtout redoublée par une nuance fraîche inattendue (les grands sols compensent toujours l'effet climatique)." Jun 2017 95/100

JMQ vond de Mouton in 2012 (bijna 10 jaar geleden al op of net over de top, maar 7 jaar later vinden de Angelsaksen hem pas echt geweldig. Ik heb ooit samen met JMQ geproefd en gediscussieerd en ik volg dikwijls eerder zijn strekking met meer focus op het (nog) aanwezige fruit en, vooral, wat de wijn doet in de middensmaak en de afdronk, of er nog "vet" aanwezig is. Ik vermoed dus dat ik de Mouton 10 of 15 geleden nog mooier had gevonden dan nu, maar zeker weten kan helaas niet meer. Dat het geen geweldige wijn is mag duidelijk zijn, begrijp me niet verkeerd.

Een mooie fruittoets vind ik ook zeer belangrijk, kan me voorstellen dat die Pape Clement dan heel mooi was. Blijft natuurlijk lastig in welke fase een wijn zich bevind. Een mooi voorbeeld zie je ook weer in de Ducru Beaucaillou discussie. Wijnen kunnen zo slecht voor de dag komen om eerder en later te schitteren. Die Mouton kan te ver heen zijn natuurlijk, geen idee. Wou dat ik dat allemaal precies wist maar mijn voorraad telt helaas 0 Mouton en ook geen Pape Clement volgens mij.

(01-02-2022 08:39 AM)Sur la Table schreef: [ -> ]Een mooie fruittoets vind ik ook zeer belangrijk, kan me voorstellen dat die Pape Clement dan heel mooi was. Blijft natuurlijk lastig in welke fase een wijn zich bevind. Een mooi voorbeeld zie je ook weer in de Ducru Beaucaillou discussie. Wijnen kunnen zo slecht voor de dag komen om eerder en later te schitteren. Die Mouton kan te ver heen zijn natuurlijk, geen idee. Wou dat ik dat allemaal precies wist maar mijn voorraad telt helaas 0 Mouton en ook geen Pape Clement volgens mij.

Dat is absoluut waar en eens een zekere leeftijd is het gezegde "er zijn geen grote wijnen, alleen grote flessen" maar al te waar. De kurk, de bewaring enz. het heeft allemaal zijn invloed. De Mouton vond ik ook heel, heel mooi, maar ja.... Ook hier geen van beide wijnen in de kelder, wel (veel) Bourgogne...

(01-02-2022 03:49 PM)wvd schreef: [ -> ]

(01-02-2022 08:39 AM)Sur la Table schreef: [ -> ]Een mooie fruittoets vind ik ook zeer belangrijk, kan me voorstellen dat die Pape Clement dan heel mooi was. Blijft natuurlijk lastig in welke fase een wijn zich bevind. Een mooi voorbeeld zie je ook weer in de Ducru Beaucaillou discussie. Wijnen kunnen zo slecht voor de dag komen om eerder en later te schitteren. Die Mouton kan te ver heen zijn natuurlijk, geen idee. Wou dat ik dat allemaal precies wist maar mijn voorraad telt helaas 0 Mouton en ook geen Pape Clement volgens mij.

Dat is absoluut waar en eens een zekere leeftijd is het gezegde "er zijn geen grote wijnen, alleen grote flessen" maar al te waar. De kurk, de bewaring enz. het heeft allemaal zijn invloed. De Mouton vond ik ook heel, heel mooi, maar ja.... Ook hier geen van beide wijnen in de kelder, wel (veel) Bourgogne...

Heb hier nog een 2002 liggen, ik spaar die om eens open te trekken met een paar goede wijnvrienden. Een paar slechts,, want wil er twee glazen van drinken.
Mss op mijn 60ste verjaardag