12-02-2022, 08:44 PM
Wegens een paar verjaardagen in de vriendenkring twee dagen doorgebracht in het gezelschap van goede vrienden die een goed glas wijn weten te appreciëren. En zoals dat dan gaat versterken de gesprekken de wijn, die op hun beurt weer de gesprekken naar een hoger niveau tillen, enzovoort. Geen proefnotities genomen maar af en toe wel een momentje genomen om te focussen op de wijn. Hieronder een paar impressies.
Donderdagavond maakte ik eindelijk kennis met het hier reeds veelvuldig gefêteerde Domaine Daniel Bouland, meer bepaald met de Cuvée Mélanie, Côte de Brouilly 2018. De fles werd een paar uur op voorhand geopend en nog even gekoeld. Meteen lekker op het fruit - meer aardbei en framboos dan kersen - in de neus, beetje peper. In de mond zacht, vlezig, soepel. Ondanks het warme jaar niet plomp. Enige jammere was dat door de fijne gesprekken en de goede muziek de fles veel te snel leeg was.
Vrijdagavond kozen we op restaurant Harvest in Brussel (hier al eens gepitcht door Olivier: mooie en naar Belgische normen best democratisch geprijsde wijnen* en een heel gepassioneerde sommelier) bij het voorgerecht (carpaccio) voor een witte wijn, met name een Domaine Chopin Côte de Nuits Villages Les Monts de Boncourt 2019. Een witte, droge Bourgogne met veel fraicheur. In de mond zacht. Ik vreesde op voorhand een houttoets, maar die was maar heel subtiel aanwezig. Geweldige opener van wat een onvergetelijke avond zou worden.
Bij het hoofdgerecht - eend met schorseren en sjalot, met clémentinesaus - werd het zowaar nog mooier. We dronken twee wijnen naast elkaar. De eerste kon me al enorm bekoren: een licht gekoelde Nicolas Badel Rochegrond (Collines Rhodaniennes) 2019. Een mooie, frisse en lichte syrah met het kenmerkende pepertje, soepel, echt een mooie, goed gemaakte wijn.
Maar toen kwam wijn twee tevoorschijn, na een korte zuurstofkuur in een karaf. Nog voordat ik mijn neus naar het glas had gebracht, kwam er al een prachtig en krachtig boeket van peper, bramen en bessen uit het glas gestoven. In de mond vlezig, in de lange afdronk gelaagd. Unieke combinatie van finesse, spanning en kracht. Het mag duidelijk wezen: ik ben diep onder de indruk van de Jean-Michel Gerin Champin le Seigneur Côte-Rôtie 2016. Komt zonder twijfel in de top vijf van beste wijnen die ik ooit dronk.
Als afsluiter dronken we nog een François Chadille Les Choisilles Montlouis sur Loire 2017: een minerale chenin blanc met hintjes citroen, perzik en honing, met veel fraîcheur, die ons deed besluiten dat we veel te weinig chenin blanc drinken.
Memorabele tweedaagse. Alle wijnen waren op hoog niveau, de Côte-Rôtie stak daar wat mij betreft nog bovenuit. Maar het allermooiste? Dat ik al deze wijnen mocht degusteren in het gezelschap van mijn beste vrienden. Dat maakt de herinnering des te specialer.
Voor de liefhebbers: hier de wijnkaart. https://harvestrestaurantbruxelles.be/drinks/
Donderdagavond maakte ik eindelijk kennis met het hier reeds veelvuldig gefêteerde Domaine Daniel Bouland, meer bepaald met de Cuvée Mélanie, Côte de Brouilly 2018. De fles werd een paar uur op voorhand geopend en nog even gekoeld. Meteen lekker op het fruit - meer aardbei en framboos dan kersen - in de neus, beetje peper. In de mond zacht, vlezig, soepel. Ondanks het warme jaar niet plomp. Enige jammere was dat door de fijne gesprekken en de goede muziek de fles veel te snel leeg was.
Vrijdagavond kozen we op restaurant Harvest in Brussel (hier al eens gepitcht door Olivier: mooie en naar Belgische normen best democratisch geprijsde wijnen* en een heel gepassioneerde sommelier) bij het voorgerecht (carpaccio) voor een witte wijn, met name een Domaine Chopin Côte de Nuits Villages Les Monts de Boncourt 2019. Een witte, droge Bourgogne met veel fraicheur. In de mond zacht. Ik vreesde op voorhand een houttoets, maar die was maar heel subtiel aanwezig. Geweldige opener van wat een onvergetelijke avond zou worden.
Bij het hoofdgerecht - eend met schorseren en sjalot, met clémentinesaus - werd het zowaar nog mooier. We dronken twee wijnen naast elkaar. De eerste kon me al enorm bekoren: een licht gekoelde Nicolas Badel Rochegrond (Collines Rhodaniennes) 2019. Een mooie, frisse en lichte syrah met het kenmerkende pepertje, soepel, echt een mooie, goed gemaakte wijn.
Maar toen kwam wijn twee tevoorschijn, na een korte zuurstofkuur in een karaf. Nog voordat ik mijn neus naar het glas had gebracht, kwam er al een prachtig en krachtig boeket van peper, bramen en bessen uit het glas gestoven. In de mond vlezig, in de lange afdronk gelaagd. Unieke combinatie van finesse, spanning en kracht. Het mag duidelijk wezen: ik ben diep onder de indruk van de Jean-Michel Gerin Champin le Seigneur Côte-Rôtie 2016. Komt zonder twijfel in de top vijf van beste wijnen die ik ooit dronk.
Als afsluiter dronken we nog een François Chadille Les Choisilles Montlouis sur Loire 2017: een minerale chenin blanc met hintjes citroen, perzik en honing, met veel fraîcheur, die ons deed besluiten dat we veel te weinig chenin blanc drinken.
Memorabele tweedaagse. Alle wijnen waren op hoog niveau, de Côte-Rôtie stak daar wat mij betreft nog bovenuit. Maar het allermooiste? Dat ik al deze wijnen mocht degusteren in het gezelschap van mijn beste vrienden. Dat maakt de herinnering des te specialer.
Voor de liefhebbers: hier de wijnkaart. https://harvestrestaurantbruxelles.be/drinks/
)
