05-04-2022, 10:15 PM
In een restaurantje in Cassis een grappige ervaring meegemaakt. Ik bestelde er een flesje rosé van domein La Dona Tigana, misschien bekend bij sommigen als het domein van voormalig Franse voetballer Jean Tigana. Wat ik kreeg was een fles met witte wijn. Althans volgens mijn lodderig oog. Ik vroeg aan de ober of ze zich niet vergist hadden, en dat ik de rosé gevraagd had. Nee hoor, dit was de rosé! Tja, ik kan me wel eens vergissen maar dit was al zo wit als wit zijn kon. Ik vroeg al grappend of hun witte dan nog witter was…
Nee, ze gingen het bewijzen. Ze gingen de witte komen brengen, zodat ik het verschil zou kunnen zien. Toen ze de witte kwamen brengen, zag ik… dezelfde kleur als de rosé! Ja, zeiden ze, het is wel waar dat er wel zeer weinig verschil is, zeiden ze. Maar ze hadden ze uit de dozen rosé gehaald! En omdat er zo weinig verschil is, hadden ze zelfs de letter R op de etiketten geschreven.
Bon, ik dring niet aan, en de wijn is lekker, dus dat is al veel. Maar ik ben er 100% zeker van dat dit een witte wijn is. Gewoon al qua mondgevoel en strakheid, wit! Dus ik zoek het even op. Hoe ziet de rosé van dit domein er uit?! Wel, als een rosé dus
Ik kan het niet laten en wenk de eigenaar toch eens. Ik maak het hem duidelijk dat ik niet klaag over de wijn. Want lekker. Maar ik toon hem de foto van de rosé. Aaaahh, zegt hij, maar welk jaar? Goh, weet ik niet, zomaar iets genomen. Ah ja, alsnog de eigenaar, het is nog maar sinds twee jaar dat het kleur zo licht is… vroeger was hij donkerder! Maar, opper ik nog, misschien hebben ze zich vergist op het domein? Nee nee nee, en weer is hij weg om de witte te gaan halen om te vergelijken. Om …. opnieuw te moeten vaststellen dat er eigenlijk zo goed als geen verschil is! Of toch misschien een beetje?
Ok, I give up. Of toch niet helemaal. Ik ga naar de site van het domein en op hun webwinkel zie ik de rosé van 2020. Die eruit ziet als een… rosé
Maar goed, ik laat het zijn. Ik moet niet per se het laatste woord hebben. Wel eens goed gelachen!
Nee, ze gingen het bewijzen. Ze gingen de witte komen brengen, zodat ik het verschil zou kunnen zien. Toen ze de witte kwamen brengen, zag ik… dezelfde kleur als de rosé! Ja, zeiden ze, het is wel waar dat er wel zeer weinig verschil is, zeiden ze. Maar ze hadden ze uit de dozen rosé gehaald! En omdat er zo weinig verschil is, hadden ze zelfs de letter R op de etiketten geschreven.
Bon, ik dring niet aan, en de wijn is lekker, dus dat is al veel. Maar ik ben er 100% zeker van dat dit een witte wijn is. Gewoon al qua mondgevoel en strakheid, wit! Dus ik zoek het even op. Hoe ziet de rosé van dit domein er uit?! Wel, als een rosé dus
Ik kan het niet laten en wenk de eigenaar toch eens. Ik maak het hem duidelijk dat ik niet klaag over de wijn. Want lekker. Maar ik toon hem de foto van de rosé. Aaaahh, zegt hij, maar welk jaar? Goh, weet ik niet, zomaar iets genomen. Ah ja, alsnog de eigenaar, het is nog maar sinds twee jaar dat het kleur zo licht is… vroeger was hij donkerder! Maar, opper ik nog, misschien hebben ze zich vergist op het domein? Nee nee nee, en weer is hij weg om de witte te gaan halen om te vergelijken. Om …. opnieuw te moeten vaststellen dat er eigenlijk zo goed als geen verschil is! Of toch misschien een beetje?
Ok, I give up. Of toch niet helemaal. Ik ga naar de site van het domein en op hun webwinkel zie ik de rosé van 2020. Die eruit ziet als een… rosé
Maar goed, ik laat het zijn. Ik moet niet per se het laatste woord hebben. Wel eens goed gelachen!