El Enemigo is een project van Adrianna Catena en Alejandro Vigil (hoofd Wijnmaker bij Bodega Catena Zapata). Een dochteronderneming van Catena dus eigenlijk. Eigenlijk ligt de oorspronkelijke focus op Cabernet Franc, met als paradepaardje de El Gran Enemigo Cabernet Franc Gualtallary. Maar ze maken ook wat “village” wijnen met oa CF, Chardonnay, Semillon, Bonarda en Malbec.
Ik had van het weekend de El Enemigo Chardonnay 2019 in het glas uit de Catena Adrianna wijngaard in Gualtallary. Gelijk naar het inschenken was de geur onmiskenbaar bloemig. En nee, geen witte bloemen, geen roze bloemen, maar tarwebloem. Bijzonder. Met wat meer zuurstof trok het naar de achtergrond en integreerde het beter. Misschien was karaferen geen slecht idee geweest. Daarna denkt deze millennial aan een Starbucks Frappuccino: notig, toast, vanille, butterscotch. Maar ook licht, crispy en fris met appel, perzik en jasmijn. Interessante Chardonnay en goede P/Q voor de 17 euro die ik heb betaald.
De volgende fles laat ik nog even liggen, ik denk dat deze wel wat tijd kan gebruiken om verder te integreren.
(12-12-2022 11:20 AM)UC schreef: [ -> ]El Enemigo is een project van Adrianna Catena en Alejandro Vigil (hoofd Wijnmaker bij Bodega Catena Zapata). Een dochteronderneming van Catena dus eigenlijk. Eigenlijk ligt de oorspronkelijke focus op Cabernet Franc, met als paradepaardje de El Gran Enemigo Cabernet Franc Gualtallary. Maar ze maken ook wat “village” wijnen met oa CF, Chardonnay, Semillon, Bonarda en Malbec.
Ik had van het weekend de El Enemigo Chardonnay 2019 in het glas uit de Catena Adrianna wijngaard in Gualtallary. Gelijk naar het inschenken was de geur onmiskenbaar bloemig. En nee, geen witte bloemen, geen roze bloemen, maar tarwebloem. Bijzonder. Met wat meer zuurstof trok het naar de achtergrond en integreerde het beter. Misschien was karaferen geen slecht idee geweest. Daarna denkt deze millennial aan een Starbucks Frappuccino: notig, toast, vanille, butterscotch. Maar ook licht, crispy en fris met appel, perzik en jasmijn. Interessante Chardonnay en goede P/Q voor de 17 euro die ik heb betaald.
De volgende fles laat ik nog even liggen, ik denk dat deze wel wat tijd kan gebruiken om verder te integreren.
Knappe tasting note, makes me
Ik dronk bij Argenvino in Gent eens de Bonarda. Viel erg in de smaak aan tafel. Rijp rood fruit, medium body, voldoende fris. Leuke wijn en betaalbaar op restaurant.
Nadat we vorige week bij Erik de chardonnay en Cabernet franc in het glas kregen was ik zeer nieuwsgierig naar de syrah-viognier 2019 (blend naar de assemblages in Cote Rotie).
Ik hoopte dat deze minder smooth zou zijn, en hoezee, dat wás ie. Mijn medeproevers kregen dit blind in het glas en dachten in eerste instantie Franse wijn.
Terecht, want de typisch Argentijns ‘smootheid’ was hier niet opvallend. De wijn had een heerlijk aroma van donker fruit en frisse kruiden (munt). In de mond is dit heel opwekkend en tegelijkertijd zacht, de kruidigheid zorgt ervoor dat het spannend genoeg blijft.
Een heerlijke, vrouwelijke (jawel) wijn.
Chardonnay 2020 van de week. Dit jaar geen Starbucks Frappuccino. Duidelijk een rijper jaar, tropisch fruit, rijp steenfruit en eigenlijk een soort ranzige boter. Laatste leidde zo af dat ik het laatste beetje van het glas door de gootsteen heb gegooid.
El Enemigo Gran Enemigo Gualtallary 2019. Met 100/100 Parker en 100/100 Suckling kan deze wijn stevige adelbrieven voorleggen. In het glas gehad dankzij een gulle schenker. Om een lang verhaal kort te maken: deze wijn haalde voor mij het niveau van een leuke Argentijnse Malbec van rond de 15 euro (Yep I know, de wijn is grotendeels cab franc.). Het fruit is zuiver en mooi afgelijnd maar elke diepte, gewicht, afdronk (kortom: complexiteit en gelaagdheid) ontbrak volledig. Wijn was in geen enkel opzicht foutief. Zowel de gulle schenker waarmee ik de wijn dronk als ikzelf waren een beetje van ons melk toen we dit dronken. Je kent het wel, de schenker probeert (gezien het niet geringe bedrag dat gespendeerd werd ad wijn) zn wijn te verdedigen ookal voel je de teleurstelling en de gast probeert de schenker niet te schofferen. Na wat naar elkaar toegroeien zonder aan elkaars eer te raken w tot de conclusie gekomen dat de wijn niet levert wat hij zou moeten leveren.
Het fishy gevoel dat ik had toen deze wijn paar maand terug via allerlei kanalen agressief gemarket en verkocht werd als nieuwste 100/100 mirakel, is er met de fles effectief te drinken niet beter op geworden.
(30-12-2023 07:36 PM)claret schreef: [ -> ]El Enemigo Gran Enemigo Gualtallary 2019. Met 100/100 Parker en 100/100 Suckling kan deze wijn stevige adelbrieven voorleggen. In het glas gehad dankzij een gulle schenker. Om een lang verhaal kort te maken: deze wijn haalde voor mij het niveau van een leuke Argentijnse Malbec van rond de 15 euro (Yep I know, de wijn is grotendeels cab franc.). Het fruit is zuiver en mooi afgelijnd maar elke diepte, gewicht, afdronk (kortom: complexiteit en gelaagdheid) ontbrak volledig. Wijn was in geen enkel opzicht foutief. Zowel de gulle schenker waarmee ik de wijn dronk als ikzelf waren een beetje van ons melk toen we dit dronken. Je kent het wel, de schenker probeert (gezien het niet geringe bedrag dat gespendeerd werd ad wijn) zn wijn te verdedigen ookal voel je de teleurstelling en de gast probeert de schenker niet te schofferen. Na wat naar elkaar toegroeien zonder aan elkaars eer te raken w tot de conclusie gekomen dat de wijn niet levert wat hij zou moeten leveren.
Het fishy gevoel dat ik had toen deze wijn paar maand terug via allerlei kanalen agressief gemarket en verkocht werd als nieuwste 100/100 mirakel, is er met de fles effectief te drinken niet beter op geworden.
Jammer, maar ik kan er me wel iets bij voorstellen. Misschien dat de wijn nog wat complexiteit zou ontwikkelen met ouderen? Maar sowieso zou de klasse toch ook nu al moeten blijken. Anders geven ze toch geen perfecte score.
Het geeft nog maar eens aan hoe onbetrouwbaar die scores toch maar zijn. Ben dan ook blij dat zulke ervaringen hier gedeeld worden!
Bedankt voor het delen. Op CT zie je trouwens ook wel verschillende observaties over deze wijn, maar wel gemiddeld per jaar wel ong. 93+ op CT volgens mij. Zal zeker beinvloed worden door de scores van een Parker en een Suckling.
Zelf heb ik nog een flesje 2017 liggen en een doosje 2018. Nu zag ik onlangs flessen in de veiling er voor 200+ uitgaan, dus ben bijna geneigd om een drietal flessen erop te gaan zetten (zelf voor 40 a 45 p.f. aangekocht).
(30-12-2023 08:57 PM)Olivier schreef: [ -> ] (30-12-2023 07:36 PM)claret schreef: [ -> ]El Enemigo Gran Enemigo Gualtallary 2019. Met 100/100 Parker en 100/100 Suckling kan deze wijn stevige adelbrieven voorleggen. In het glas gehad dankzij een gulle schenker. Om een lang verhaal kort te maken: deze wijn haalde voor mij het niveau van een leuke Argentijnse Malbec van rond de 15 euro (Yep I know, de wijn is grotendeels cab franc.). Het fruit is zuiver en mooi afgelijnd maar elke diepte, gewicht, afdronk (kortom: complexiteit en gelaagdheid) ontbrak volledig. Wijn was in geen enkel opzicht foutief. Zowel de gulle schenker waarmee ik de wijn dronk als ikzelf waren een beetje van ons melk toen we dit dronken. Je kent het wel, de schenker probeert (gezien het niet geringe bedrag dat gespendeerd werd ad wijn) zn wijn te verdedigen ookal voel je de teleurstelling en de gast probeert de schenker niet te schofferen. Na wat naar elkaar toegroeien zonder aan elkaars eer te raken w tot de conclusie gekomen dat de wijn niet levert wat hij zou moeten leveren.
Het fishy gevoel dat ik had toen deze wijn paar maand terug via allerlei kanalen agressief gemarket en verkocht werd als nieuwste 100/100 mirakel, is er met de fles effectief te drinken niet beter op geworden.
Jammer, maar ik kan er me wel iets bij voorstellen. Misschien dat de wijn nog wat complexiteit zou ontwikkelen met ouderen? Maar sowieso zou de klasse toch ook nu al moeten blijken. Anders geven ze toch geen perfecte score.
Het geeft nog maar eens aan hoe onbetrouwbaar die scores toch maar zijn. Ben dan ook blij dat zulke ervaringen hier gedeeld worden!
Dat zou ik toch ook denken...
Want ondanks de stevige score-inflatie moeten deze proevelaars toch wel ergens een referentie hebben, een echt perfecte wijn geproefd hebben. Nu, ik vind het sowieso al onzin om een wijn een perfecte (of gewwoon hoge) score te geven als die nog ondrinkbaar jong is, dat is toch onzin? Dat vond ik toch veel beter bij Michael Broadbent zaliger, die gaf de sterretjes (ook een beter systeem vind ik) tussen haakjes om het potentieel aan te geven, zoiets als *(***) en dan had je een beter idee.
Ik heb helaas nooit het geluk gehad om bvb iets van DRC te mogen proeven of drinken en dan al zeker niet als dat rijp is, maar ik heb die referentie wel in Italiaanse wijn en geloof me, de perfecte wijnen zijn erg zeldzaam, ik ben er echt maar een heel klein aantal tegen gekomen en ja, dan weet je het direct.