07-01-2023, 12:10 PM
Aanvankelijk 7 flessen klaar staan. Gezien de samenstelling van het gezelschap durfde ik alles wel te openen, het zou wel op gaan 
Dorstige club. Rond 16:00 uur de flessen geopend, om 18 uur begonnen. We hebben de wijnen 3 maal geproefd. Bij de start, vlak voor het eten en tijdens het eten.
1) Fieuzal 89. Begon met een wat stoffige neus maar redelijk snel gevolgd door een mooie tertiaire neus van een nat boerenerf. Animaal, bladeren, kreupelhout, ceder. Nog geen wow, maar ik hou hier wel van. Hier bewaar je wijn voor want die heb je niet in jonge wijn. In de mond aanvankelijk wat dun met nog wat zuren en tannine. Ruim een uurtje later volgde ronde 2 en was dit een heel ander verhaal. Ondanks de stevige wijnen die hier op volgde kwam deze goed uit de verf. Er was ineens fruit bij en veel meer mondvulling. Een toets van groene kruidigheid. Hele complete wijn en perfect op dronk. Had dus wat tijd nodig om zich te tonen maar dat kwam helemaal goed. 1 iemand vond het zelfs de wijn van de avond. Voor mij nummer 5 gewoon omdat de rest nog beter was. Wel knap dat dit op deze leeftijd zo presteert naast de rest. Zonder eten top 3 notering denk ik.
2) Siran 2001. De eerste ronde kwam deze meteen erg mooi voor de dag. Lekker rood sappig fruit, vleugje ceder. Sappig ook in de mond, milde zuren. Mooie afdronk. Geen knaller maar een mooie wijn perfect op dronk. Genietbaar zonder eten. Vanaf ronde 2 was dit de enige wijn die achteruit ging. Wellicht lag het aan de stevige concurrentie maar hij viel wat weg. Kwam stroef over later, fruit was wat weg, tannine meer aanwezig. Toch geen straf om in het glas te hebben maar wel opvallend dat het de enige was die achteruit ging. Daardoor ondanks de vliegende start een laatste plek voor deze wijn. Toch zonder de andere wijnen er naast had je niemand horen klagen denk ik.
3) Branaire Ducru 1996. Fijn neusje meteen. Minder op het fruit, meer op de kruiden en meer tertiair dan de vorige. In de mond gaan we duidelijk omhoog in concentratie. Meer power, mondvulling, afdronk. Klassiek jaar en dat kwam terug in de mond. Stevig beestje met wat cassis fruit, goede zuren en nog wat drogende tannine maar niet storend. Gewoon zoals je ze wil in klassieke Bordeaux. Wisselende ervaring met deze jaargang recentelijk, maar deze fles is weer top. Hier beginnen de wijnen duidelijk om eten te vragen. De afdronk is lang en mooi. Kruidig valt mij op aan deze wijn. Ronde 2 en 3 werd de wijn iets meer open maar veranderde niet heel veel. Gewoon goed, voor mij nummer 4 van de avond. Ondankbare plaats net naast het podium
4) Malescot 1998. De eerste ronde kwam dit erg jeugdig over. Vol op het fruit zowel in neus en smaak. Pittige zuren, goede tannine. Kwam iets te kort na de Branaire aanvankelijk. Kwam pas bij ronde 3 echt goed open en nestelde zich toen wel in de top 3 wat mij betreft. Heerlijk fris, mooi bosfruit, een munt toets. Dennenbos. Heerlijke afdronk. Klassiek linker oever en zou hem denk ik eerder in St Estephe plaatsen als ik moest gokken. Mooie bronzen medaille, of zilver.
5) Du Tertre 2000. Donker van kleur, donker fruit van geur. Cassis, bramen. Dit ruikt veelbelovend. Concentratie, fruit, ietwat leer in de verte. Een mond vol maar wat mij betreft alles op z’n plek. Nog aan de jonge kant. Veel fruit wederom, heerlijke zuren en behoorlijk stevige tannine maar van het goede soort. De langste afdronk van de avond en na de eerste ronde was dit gelijk mijn favoriet en in ronde 2 en 3 kwam daar geen verandering in. Klasse wijn met perfecte balans. Meeste concentratie. Zonder eten vond de rest dit iets te stevig maar voor mij is dit de Margaux zoals je hem wilt. Niet te gek qua hout en tannine maar mooi fruit gedomineerd. Toen de beef wellington op tafel stond waren er meer overtuigd. Echt mooi.
6) Kirwan 99. Deze vrij laat in de line up ivm vorige ervaringen. Een stevig beestje schreef ik eerder. Dat is hij ook maar nu tussen de andere kleppers valt het eigenlijk wel mee. Komt er verrassend mooi uit. Deze zit niet op het fruit maar gaat meer richting espresso, leer, chocola. Leuk voor de afwisseling ook en mooi voorbeeld hoe divers wijnen uit 1 dorp kunnen zijn. Kwam ouder en meer op dronk over dan de vorige wijnen maar stond zijn mannetje. Ik had niet verwacht deze in de top van de avond te plaatsen maar denk toch nummer 2. Kantje boord met malescot, omdat deze meer op dronk is wint hij het. Over enkele jaren wint de Malescot. Daar ben ik zeker van.
7) Leoville Barton 1996. The law of big expectations? Zou kunnen, op papier de beste denk ik. Hij kwam er niet heel lekker uit. Wel echt linker oever natuurlijk. Echt dat cabernet cassis fruit. Ceder hout. Maar gaf zich niet helemaal leek wel. In de mond stug, ook bij het eten. Vrij strenge tannine en zuren. Wel fris daardoor en fruit is er ook wel. Blijft lang hangen evengoed. Maar de meeste andere wijnen zijn gewoon beter op dit moment. Een voorlaatste plek. Of misschien wel de laatste. Achterhoede gevecht met Siran.
Dit was het officiële gedeelte en het was zeer geslaagd. De scherpte raakte er wat af moet ik eerlijk bekennen. Er zijn nog wat flessen geopend naderhand. Iemand bracht nog een Pomerol 2009 in. La Providence 2009. Die hebben we vaker gehad. Modern gemaakte blockbuster die overal nog even overheen knalde maar wel de finesse mist die de top 4 vanavond wel had. Ik had nog Chateau Petit Bocq klaar staan uit 2005. Dat was dan wel weer mooi fris en kwam er goed uit na al dat geweld evengoed. Knap.
Voor mij dus Du Tertre 2000 de winnaar. En nu verder met m’n nadorst wegwerken en herstellen
Dorstige club. Rond 16:00 uur de flessen geopend, om 18 uur begonnen. We hebben de wijnen 3 maal geproefd. Bij de start, vlak voor het eten en tijdens het eten. 1) Fieuzal 89. Begon met een wat stoffige neus maar redelijk snel gevolgd door een mooie tertiaire neus van een nat boerenerf. Animaal, bladeren, kreupelhout, ceder. Nog geen wow, maar ik hou hier wel van. Hier bewaar je wijn voor want die heb je niet in jonge wijn. In de mond aanvankelijk wat dun met nog wat zuren en tannine. Ruim een uurtje later volgde ronde 2 en was dit een heel ander verhaal. Ondanks de stevige wijnen die hier op volgde kwam deze goed uit de verf. Er was ineens fruit bij en veel meer mondvulling. Een toets van groene kruidigheid. Hele complete wijn en perfect op dronk. Had dus wat tijd nodig om zich te tonen maar dat kwam helemaal goed. 1 iemand vond het zelfs de wijn van de avond. Voor mij nummer 5 gewoon omdat de rest nog beter was. Wel knap dat dit op deze leeftijd zo presteert naast de rest. Zonder eten top 3 notering denk ik.
2) Siran 2001. De eerste ronde kwam deze meteen erg mooi voor de dag. Lekker rood sappig fruit, vleugje ceder. Sappig ook in de mond, milde zuren. Mooie afdronk. Geen knaller maar een mooie wijn perfect op dronk. Genietbaar zonder eten. Vanaf ronde 2 was dit de enige wijn die achteruit ging. Wellicht lag het aan de stevige concurrentie maar hij viel wat weg. Kwam stroef over later, fruit was wat weg, tannine meer aanwezig. Toch geen straf om in het glas te hebben maar wel opvallend dat het de enige was die achteruit ging. Daardoor ondanks de vliegende start een laatste plek voor deze wijn. Toch zonder de andere wijnen er naast had je niemand horen klagen denk ik.
3) Branaire Ducru 1996. Fijn neusje meteen. Minder op het fruit, meer op de kruiden en meer tertiair dan de vorige. In de mond gaan we duidelijk omhoog in concentratie. Meer power, mondvulling, afdronk. Klassiek jaar en dat kwam terug in de mond. Stevig beestje met wat cassis fruit, goede zuren en nog wat drogende tannine maar niet storend. Gewoon zoals je ze wil in klassieke Bordeaux. Wisselende ervaring met deze jaargang recentelijk, maar deze fles is weer top. Hier beginnen de wijnen duidelijk om eten te vragen. De afdronk is lang en mooi. Kruidig valt mij op aan deze wijn. Ronde 2 en 3 werd de wijn iets meer open maar veranderde niet heel veel. Gewoon goed, voor mij nummer 4 van de avond. Ondankbare plaats net naast het podium
4) Malescot 1998. De eerste ronde kwam dit erg jeugdig over. Vol op het fruit zowel in neus en smaak. Pittige zuren, goede tannine. Kwam iets te kort na de Branaire aanvankelijk. Kwam pas bij ronde 3 echt goed open en nestelde zich toen wel in de top 3 wat mij betreft. Heerlijk fris, mooi bosfruit, een munt toets. Dennenbos. Heerlijke afdronk. Klassiek linker oever en zou hem denk ik eerder in St Estephe plaatsen als ik moest gokken. Mooie bronzen medaille, of zilver.
5) Du Tertre 2000. Donker van kleur, donker fruit van geur. Cassis, bramen. Dit ruikt veelbelovend. Concentratie, fruit, ietwat leer in de verte. Een mond vol maar wat mij betreft alles op z’n plek. Nog aan de jonge kant. Veel fruit wederom, heerlijke zuren en behoorlijk stevige tannine maar van het goede soort. De langste afdronk van de avond en na de eerste ronde was dit gelijk mijn favoriet en in ronde 2 en 3 kwam daar geen verandering in. Klasse wijn met perfecte balans. Meeste concentratie. Zonder eten vond de rest dit iets te stevig maar voor mij is dit de Margaux zoals je hem wilt. Niet te gek qua hout en tannine maar mooi fruit gedomineerd. Toen de beef wellington op tafel stond waren er meer overtuigd. Echt mooi.
6) Kirwan 99. Deze vrij laat in de line up ivm vorige ervaringen. Een stevig beestje schreef ik eerder. Dat is hij ook maar nu tussen de andere kleppers valt het eigenlijk wel mee. Komt er verrassend mooi uit. Deze zit niet op het fruit maar gaat meer richting espresso, leer, chocola. Leuk voor de afwisseling ook en mooi voorbeeld hoe divers wijnen uit 1 dorp kunnen zijn. Kwam ouder en meer op dronk over dan de vorige wijnen maar stond zijn mannetje. Ik had niet verwacht deze in de top van de avond te plaatsen maar denk toch nummer 2. Kantje boord met malescot, omdat deze meer op dronk is wint hij het. Over enkele jaren wint de Malescot. Daar ben ik zeker van.
7) Leoville Barton 1996. The law of big expectations? Zou kunnen, op papier de beste denk ik. Hij kwam er niet heel lekker uit. Wel echt linker oever natuurlijk. Echt dat cabernet cassis fruit. Ceder hout. Maar gaf zich niet helemaal leek wel. In de mond stug, ook bij het eten. Vrij strenge tannine en zuren. Wel fris daardoor en fruit is er ook wel. Blijft lang hangen evengoed. Maar de meeste andere wijnen zijn gewoon beter op dit moment. Een voorlaatste plek. Of misschien wel de laatste. Achterhoede gevecht met Siran.
Dit was het officiële gedeelte en het was zeer geslaagd. De scherpte raakte er wat af moet ik eerlijk bekennen. Er zijn nog wat flessen geopend naderhand. Iemand bracht nog een Pomerol 2009 in. La Providence 2009. Die hebben we vaker gehad. Modern gemaakte blockbuster die overal nog even overheen knalde maar wel de finesse mist die de top 4 vanavond wel had. Ik had nog Chateau Petit Bocq klaar staan uit 2005. Dat was dan wel weer mooi fris en kwam er goed uit na al dat geweld evengoed. Knap.
Voor mij dus Du Tertre 2000 de winnaar. En nu verder met m’n nadorst wegwerken en herstellen
voor het accurate verslag, Sam!
