12-10-2023, 05:11 PM
Wat begon als een commerciële tasting (€20 voor 2 x wit, 2 x rosé en 1 x rood) had al gauw een zeer aangename wending.
Ik heb na de tasting kort genoteerd, want na de twee witte wijnen een langdurige conversatie gehad met de verantwoordelijke van de tasting room, een door wijn gepassioneerde Deen, die ook nog in een wijndomein werkte in Paso Robles, CA.
Hij was zeer geïnteresseerd welke druiven en/of wijnstijl we prefereerden. We praatten honderduit over wijn en wijnbouwers en hij had al gauw door dat ons bezoek niet gestoeld was op het binnenslokken van de wijnen en terug buiten.
We proefden dus eerst 2 witte wijnen.
Can Bassó Blanco : niet mijn ding, vreemde geur - vreemde smaak. Ik weet nog dat het jaartal 2019 was. Misschien er iets over...
Ibizkus Blanco 2022 : hoger aandeel Malvasia - sur lie. Zeer mooie wijn. Had een lichte romigheid, alles mooi in balans.
De beloofde 2 rosés, werden er 3 (‘C’mon, it’s Friday’ was het motto).
-Can Bassó Rosado
-Ibizkus Rosado
-Totem Rosado
Deze 3 rosés overtroffen mijn verwachtingen. De eerste perfect als aperitief, de tweede zou in goede doen zijn bij een stukje zalm. De derde drink je best op zichzelf, sublieme rosé. Maar mag wel voor €32.
Dan nog één roodje te goed, het werden er 4 !
1. Can Basso Tinto : gewoon een correcte wijn, goed voor bij wat charcuterie.
2. en 3. Ibizkus Tinto Monastrell en Ibizkus Tinto Syrah. Echt genoten van beide wijnen. Identiek gevinifieerd. De Monastrell nog wat ingetogen, de Syrah meer explosief doch zeker niet jammy.
Zo dat was het, ik vroeg nog of de Monastrell pré phylloxera was zoals je die ook aantreft op het Spaanse vasteland. Als ik het goed begreep waren het niet geënte, oude wijnstokken.
Maar ‘wait a minute’. Een nieuwe fles. Dit is pré phylloxera met een rendement van 6,5 Hl per hectare ! Dat was dus nummer 4, de Ibizkus Totem Monastrell. Deze wijn blies me wel van m’n sokken.
Of het was gewoon de aangename kennismaking met Ibizkus Winery.
Ook nog : Ze hebben geen eigen wijngaarden. De druiven staan bij verschillende landbouwers verspreid over het eiland. Ze kopen de druiven aan per kilo. Er zijn wel duidelijke afspraken naar bewerking van de wijngaard. Geen irrigatie, er wordt biologisch gewerkt, met de hand geoogst. Gevinifieerd met natuurlijke gisten.
Ik heb na de tasting kort genoteerd, want na de twee witte wijnen een langdurige conversatie gehad met de verantwoordelijke van de tasting room, een door wijn gepassioneerde Deen, die ook nog in een wijndomein werkte in Paso Robles, CA.
Hij was zeer geïnteresseerd welke druiven en/of wijnstijl we prefereerden. We praatten honderduit over wijn en wijnbouwers en hij had al gauw door dat ons bezoek niet gestoeld was op het binnenslokken van de wijnen en terug buiten.
We proefden dus eerst 2 witte wijnen.
Can Bassó Blanco : niet mijn ding, vreemde geur - vreemde smaak. Ik weet nog dat het jaartal 2019 was. Misschien er iets over...
Ibizkus Blanco 2022 : hoger aandeel Malvasia - sur lie. Zeer mooie wijn. Had een lichte romigheid, alles mooi in balans.
De beloofde 2 rosés, werden er 3 (‘C’mon, it’s Friday’ was het motto).
-Can Bassó Rosado
-Ibizkus Rosado
-Totem Rosado
Deze 3 rosés overtroffen mijn verwachtingen. De eerste perfect als aperitief, de tweede zou in goede doen zijn bij een stukje zalm. De derde drink je best op zichzelf, sublieme rosé. Maar mag wel voor €32.
Dan nog één roodje te goed, het werden er 4 !
1. Can Basso Tinto : gewoon een correcte wijn, goed voor bij wat charcuterie.
2. en 3. Ibizkus Tinto Monastrell en Ibizkus Tinto Syrah. Echt genoten van beide wijnen. Identiek gevinifieerd. De Monastrell nog wat ingetogen, de Syrah meer explosief doch zeker niet jammy.
Zo dat was het, ik vroeg nog of de Monastrell pré phylloxera was zoals je die ook aantreft op het Spaanse vasteland. Als ik het goed begreep waren het niet geënte, oude wijnstokken.
Maar ‘wait a minute’. Een nieuwe fles. Dit is pré phylloxera met een rendement van 6,5 Hl per hectare ! Dat was dus nummer 4, de Ibizkus Totem Monastrell. Deze wijn blies me wel van m’n sokken.
Of het was gewoon de aangename kennismaking met Ibizkus Winery.
Ook nog : Ze hebben geen eigen wijngaarden. De druiven staan bij verschillende landbouwers verspreid over het eiland. Ze kopen de druiven aan per kilo. Er zijn wel duidelijke afspraken naar bewerking van de wijngaard. Geen irrigatie, er wordt biologisch gewerkt, met de hand geoogst. Gevinifieerd met natuurlijke gisten.