10-03-2024, 08:14 AM
Gisteren in Gent, last minute zuiperijtje met Oli bij Vince.
De wat vreemde titel is er om ons er later aan te herinneren waarom we op een gegeven moment alle drie met buikpijn zaten van t lachen.
McHenry Hohnen, Calgardup Brook Vineyard Chardonnay 2020
Subtiele klasse uit Australië, het kan. Mineraal, minder Bourgondisch dan de Hazel vineyards.
(96+ RP)
Ribeirio Gallina de Piel "Manar dos Seixas" 2019 (treixadura godello albarino loureiro blanco) Enigszins chardonnay aandoend maar niet 100% droog, dus we verdwaalden wat. Jaargang 2019 maakte deze wijn minder Atlantisch dan Vince had verwacht. Lekker.
Trimbach Pinot noir 2019.
Ik twijfelde tussen Jura, Beaujolais en zelfs Ahr, Olli zat in de Loire met Pinot noir.
Herlees deze zin en denk “ Hé dat rijmt”.
Mooi staaltje van hoe Elzas PN is coming up.
Spätburgunder, Königsbacher Ölberg, VDP.Erstes Gewächs Pfalz 2017
Deze helling ligt naast de legendarische Idig en haalt naar verluidt zowat hetzelfde niveau.
Stokken staan op zand/kalk- duidelijk te merken in de finesse van de wijn
Duurder maar eigenlijk ook wel nog net iets beter dan top Ahr.
Thillardon Chenas Les Blemonts 2019 (of 17?)
Chambolesk. De wijn is zo lichtvoetig dat hij bijna uit het glas treedt.
Olli herkende dit blind, het is dan ook zowat zijn lievelingsdomein. Top.
Frédéric Mabileau St Nicolas de Bourgeuil Les Coutures 2018
De betreurde Nicolas Mabileau… Ooit was ik er op bezoek, had toen vooral aandacht voor zijn machtige witte, de Chenin de Puy.
Hier werd bewezen dat hij ook in rood groot is. We dachten aan een top Yvonne (Saumur). Énorm in balans, soepel, niks paprika of tannine. Silky.
De Loire blijft het walhalla voor betaalbare topwijnen!
En dat benadrukte Vince met zijn volgende wijn. Zoals zoveel keer was er hier weer sprake van een ongelooflijke wijn synchroniciteit.
Bij deze Bourgeuil van Yannick Amirault “La petite Cave 2015” dachten we aan een moderne topper uit Bordeaux. Alweer dat fluwelige mondgevoel, de neus iets meer houtlagering dan de vorige (maar absoluut niet storend, heel fijnzinnig). La petite cave? Grand Vin.
Na de heerlijke pasta dronken we nog een Cote Rotie 2005 van Duclaux die het eerst wat moeilijk had om de pittige pastakruiden te counteren maar na een tijdje konden we ons wel verzoenen met deze licht rustieke, Bordeaux-achtige Syrah.
Net als met het leven.
De wat vreemde titel is er om ons er later aan te herinneren waarom we op een gegeven moment alle drie met buikpijn zaten van t lachen.
McHenry Hohnen, Calgardup Brook Vineyard Chardonnay 2020
Subtiele klasse uit Australië, het kan. Mineraal, minder Bourgondisch dan de Hazel vineyards.
(96+ RP)
Ribeirio Gallina de Piel "Manar dos Seixas" 2019 (treixadura godello albarino loureiro blanco) Enigszins chardonnay aandoend maar niet 100% droog, dus we verdwaalden wat. Jaargang 2019 maakte deze wijn minder Atlantisch dan Vince had verwacht. Lekker.
Trimbach Pinot noir 2019.
Ik twijfelde tussen Jura, Beaujolais en zelfs Ahr, Olli zat in de Loire met Pinot noir.
Herlees deze zin en denk “ Hé dat rijmt”.
Mooi staaltje van hoe Elzas PN is coming up.
Spätburgunder, Königsbacher Ölberg, VDP.Erstes Gewächs Pfalz 2017
Deze helling ligt naast de legendarische Idig en haalt naar verluidt zowat hetzelfde niveau.
Stokken staan op zand/kalk- duidelijk te merken in de finesse van de wijn
Duurder maar eigenlijk ook wel nog net iets beter dan top Ahr.
Thillardon Chenas Les Blemonts 2019 (of 17?)
Chambolesk. De wijn is zo lichtvoetig dat hij bijna uit het glas treedt.
Olli herkende dit blind, het is dan ook zowat zijn lievelingsdomein. Top.
Frédéric Mabileau St Nicolas de Bourgeuil Les Coutures 2018
De betreurde Nicolas Mabileau… Ooit was ik er op bezoek, had toen vooral aandacht voor zijn machtige witte, de Chenin de Puy.
Hier werd bewezen dat hij ook in rood groot is. We dachten aan een top Yvonne (Saumur). Énorm in balans, soepel, niks paprika of tannine. Silky.
De Loire blijft het walhalla voor betaalbare topwijnen!
En dat benadrukte Vince met zijn volgende wijn. Zoals zoveel keer was er hier weer sprake van een ongelooflijke wijn synchroniciteit.
Bij deze Bourgeuil van Yannick Amirault “La petite Cave 2015” dachten we aan een moderne topper uit Bordeaux. Alweer dat fluwelige mondgevoel, de neus iets meer houtlagering dan de vorige (maar absoluut niet storend, heel fijnzinnig). La petite cave? Grand Vin.
Na de heerlijke pasta dronken we nog een Cote Rotie 2005 van Duclaux die het eerst wat moeilijk had om de pittige pastakruiden te counteren maar na een tijdje konden we ons wel verzoenen met deze licht rustieke, Bordeaux-achtige Syrah.
Net als met het leven.
