The test of time...
olv Charlotte Crul
Op het programma: (in deze volgorde kregen wij ze voor ons neus)
In rood:
- Château Villeneuve Saumur-Champigny VV 2003
- Château Sauvage Kapellenberg 2012
- Château Musar 1998
- Pacina Toscana IGT 2012
- Dom. Labranche Laffont Madiran Préphylloxérique 2011
In wit:
- Château Villeneuve Saumur Cormiers 1999
- Domaine Huet Vouvray demi-sec 2016
- Peter Lauer Alt Scheidt Riesling 2016
TN volgen...maar dit geef ik al mee; allen mooi op dronk, geen enkele in verval. Mooie ervaring en leuke avond met wijnliefhebbers
Tof concept. Benieuwd naar die Villeneuves!
(13-06-2024 03:27 PM)jr02 schreef: [ -> ]The test of time...
olv Charlotte Crul
Op het programma: (in deze volgorde kregen wij ze voor ons neus)
In rood:
- Château Villeneuve Saumur-Champigny VV 2003
- Château Sauvage Kapellenberg 2012
- Château Musar 1998
- Pacina Toscana IGT 2012
- Dom. Labranche Laffont Madiran Préphylloxérique 2011
In wit:
- Château Villeneuve Saumur Cormiers 1999
- Domaine Huet Vouvray demi-sec 2016
- Peter Lauer Alt Scheidt Riesling 2016
TN volgen...maar dit geef ik al mee; allen mooi op dronk, geen enkele in verval. Mooie ervaring en leuke avond met wijnliefhebbers
Die Sauvage ken ik niet, maar eerlijk gezegd zou het me sterk verbaasd hebben moest 1 van bovenvermelde wijnen al in verval geweest zijn. Musar is er voor de eeuwigheid, Madiran van amper 20 jaar lijkt me stilaan op dronk en een Vouvray demi-sec 2016 van Huet lijkt me ook net op dronk te komen...
Dus een avondje onder leiding van Charlotte Crul, sommelier @ Cuines33 Knokke.
Alle wijnen komen uit haar persoonlijke kelder en werden op 16u ontdaan van de kurk om om 20u aan tafel te verschijnen in volgende volgorde (om luchtig te eindigen)
Op het programma: (in deze volgorde kregen wij ze voor ons neus)
In rood:
- Château Villeneuve Saumur-Champigny VV 2003
Licht bruinrood met ingetogen neus, peper, korrelig, gedroogde pruim, karamel, toetsje garigues (al vond ik dat een moeilijke), zacht in de mond, alles mooi verweven, niks storend. Als inzet heel geslaagd, mooi op dronk met zeker nog een paar jaar op de teller.
- Château Sauvage Kapellenberg 2012
Veel belovende neus met de nadruk op framboos, maar volmondig tertiair: peper, gember, rode chili. Terug alles mooi verweven, de tand des tijds doorstaan waar de Duitsers toch weeral bewijzen Pinot Noir te kunnen verbouwen. Hiervan wil ik meer.
- Château Musar 1998
Vorig jaar had ik een 2016 in het glas, beenhard en weinig samenhang. Maar deze niche wijn met een beladen historische rugzak en zijn wel wat atypsiche stijl was voor de wijn van de avond.
Licht van kleur neigend naar bruin, isobutyle neus maar de mond is hemels, puur op aciditeit, zuiderse hibiscus, groene olijf, tapenade, pesto... dit met een zuiderse tapas en je vergeet direct het miezerig Belgisch weertje. Aparte stijl maar werd geprezen.
- Pacina Toscana IGT 2012
Charlotte had hier haar twijfels of deze gewone IGT wel de tand des tijds zou hebben overleefd; Typisch Sangiovese neus, droogtrekkende tannines in de mond, wat korrelig, medicinaal. Leuk voor de test maar meer niet.
- Dom. Labranche Laffont Madiran Préphylloxérique 2011
Een stukje Unexo werelderfgoed in het glas. Tannat druif met een bijzonder laag rendement 4hl/ha. En voorlopig was de 2016 de laatste die op de markt is gekomen. Blijkt tevens de gezondste druif te zijn door zijn hoeveelheid aan antioxidanten. De dikke schil uit zich in de donkere kleur, verder weinig notitie genomen maar voornamelijk genoten van de volheid en de lengte van deze historische wijn.
In wit:
- Château Villeneuve Saumur Cormiers 1999
Hier heeft ze zelf nog 4 flesjes van liggen...laat ons zeggen; beetje vergeten
Maar deze Villeneuve toonde grandeur, verouderde sauternes kleur,witte appel en peer in de neus, boterachtig, kamille, vleugje gember...complex, fijn en bejubeld door de dames. Droog in zijn jeugd, zoet op zijn ouwen dag.
- Domaine Huet Vouvray demi-sec 2016
De TN ebben weg maar deze hoeft niet veel commentaar. Huet is en blijf Huet, topper van formaat. Blij dat ik een paar van in huis heb want deze werd door ierdereen warm onthaalt. Jeugdig, fris en nog jaren voor de boeg.
- Peter Lauer Alt Scheidt Riesling 2016
Ook hier nog weinig nota genomen: typisch Riesling, petrol neusje, zoet met voldoende aciditeit, honing & pompelmoes,... maar niet overdonderend.
Mooie degustatie met telkens dito uitleg over de streek. Charlotte is dan ook een vlotte gepassioneerde babbelaar en wij gepassioneerde leerlingen.
Merci voor het veslagje! Huet als topper van de avond?
Omdat ik "The test of time" een perfecte titel vind om ervaringen met oude en heel oude wijnen wat te verzamelen. Vooral dan wijnen waar geen aparte discussie voor is, zoals de drie flessen die onze gastheren gisteren lieten openen. Ik had mijn Durand bij en zoals je zal zien, die was onmisbaar.
We begonnen met een Aligoté 2009, 15 jaar dus. Geen Durand nodig, het bleek om een plastieken stop te gaan...
De wijn was wat donkerder geel, rook nogal eigenaardig en proefde naar oude olie ===> pompbak!
Dat was misschien enigszins verbazend, de wijn was nochtans "approuvé pour Lidl "door Oenofrance...
[
attachment=6937][
attachment=6938]
Dan een Gevrey-Chambertin 1976 van een zekere Madame Terret.... Nooit van gehoord, iemand?
[
attachment=6939]
1976 was een warm jaar met een goede reputatie, hoewel redelijk wat wijnen onrijpe tannines toonden doordat er wat paniek ontstond toen er regen werd voorspeld. Deze wijn had een zeer rijpe kleur, bleek oranje, amper fruit, ook geen tertiaire, enkel een nogal onzuivere, weeïge geur, allesbehalve interessant en niet echt aantrekkelijk. Toch slokje met zelfde impressie: dun, weeïg ===> pompbak.... Normaal hebben Bourgognes van een goed jaar een lang leven, maar ik vrees dat dit van in't begin een triest wijntje was.
Allez jong, dat ge zoiets proeft alvorens het weg te gieten...
(23-06-2024 01:18 PM)Rik Martens schreef: [ -> ]Allez jong, dat ge zoiets proeft alvorens het weg te gieten...
Altijd positief ingesteld, we blijven hopen, soms tegen beter weten in....
Inconsequent als ik ben geef ik iedereen altijd de raad om toch eerst minstens eens te ruiken...
P.S. Toch verdienstelijk van de verkoper van de Aligoté om op de fles zowel in het Tsjechisch als in het Slowaaks te schrijven dat het om witte wijn gaat.
Dan toch ook maar nummer drie open geprutst. Een onbekende (iemand?) Saint-Emilion van een jaar dat in het grote Michael Broadbent boek gewaardeerd wordt met..... geen enkele ster.... Hij plaatst dit dus op niveau 1963, 1965 en 1968. Geweldig decennium was dat....
Zoals je op de foto kan zien, maakte de Durand alweer zijn reputatie waar en slechts enkele kleine stofjes kurk belandden in de wijn.
[
attachment=6945]
Hier duidelijk getaande kleur, oranje meniscus, nog goed rood in de kern. Na een klein proefglaasje voor mezelf (met daarin zowat alle kurkrestjes) klein glaasje voor alle drie de andere deelnemers. De gastheer en gastvrouw lieten al dadelijk hun afkeer blijken, mijn eega had een andere mening. ze vond de wijn duidelijk oud, zeer rijp, wat tertiaire maar ook nog wat fruitachtige aroma's. In de mond halfvol, rondheid troef, nuance van ijzer, geen tannine meer merkbaar. Nee, het was geen grote wijn, maar zeker wel een erg aangename, soepele, ronde, lekkere wijn. Ik vond het een fantastische ervaring, een nog zeer levende wijn van ruim een halve eeuw oud! Deze wijn komt dan van een onbekende bron, waarschijnlijk een merk van Borie-Manoux, van een slecht jaar, ongetwijfeld gechaptaliseerd kortom: dit kan amper waar zijn...
Van dat chaptaliseren, daar kan ik inkomen. Een jaar of twintig kwam ik op een grote partij Saint-Emilion uit van 1967. Grand cru niveau maar ook wat Canon-Lagaffelière, als ik het me nog goed herinner. Die wijnen stonden stijf van de kristalsuiker, je kon die proeven. Uiteindelijk kan je dat wel degelijk drinken, maar je mag niemand ertoe dwingen.
