17-08-2024, 08:43 PM
Rossese di Dolceacqua 2023
Cantina Müragni is een nieuw project van drie vrienden die wijn beginnen maken zijn. 2022 was de eerste jaargang. Dit is dus hun tweede worp.
Rossese is de naam van de druif, en is in Frankrijk ook bekend als Tibouren waar ze er vooral rosé mee maken. In Ligurië staat Rossese op bergwanden in het ruige gebied achter Genoa. Bij Cantina Müragni hebben ze terraswijngaarden. Müragni is dan ook Genovees dialect voor de muurtjes van de terrassen.
Gekoeld geschonken. Vrij transparant robijnrood van kleur. Pure neus met rijp rood fruit, rozen, rozenbottel, een zeer fijne houtlagering. Aantrekkelijk en intrigerend.
In de mond heel fris, tonisch. En iets dat mij doet denken aan steeltjes. Vegetaal, maar niet negatief bedoeld. Ondanks de relatieve lichtheid van de wijn, heeft dit wel presence in de mond. En er zijn zelfs wat tannines die reliëf geven aan de wijn.
Dit is geen doordeweekse wijn. Een profiel dat je niet zo vaak tegen komt. En niet alleen leuk om zo iets eens te ontdekken, maar ook een mooie wijn tout court.
Volgens Ian d’Agata moeten alle Rosseses binnen de twee jaar gedronken worden. Dat lijkt bij deze wijn allerminst het geval. Integendeel. Een jaar of twee extra zouden waarschijnlijk welgekomen zijn om alles nog net iets meer te versmelten.
I like!
Cantina Müragni is een nieuw project van drie vrienden die wijn beginnen maken zijn. 2022 was de eerste jaargang. Dit is dus hun tweede worp.
Rossese is de naam van de druif, en is in Frankrijk ook bekend als Tibouren waar ze er vooral rosé mee maken. In Ligurië staat Rossese op bergwanden in het ruige gebied achter Genoa. Bij Cantina Müragni hebben ze terraswijngaarden. Müragni is dan ook Genovees dialect voor de muurtjes van de terrassen.
Gekoeld geschonken. Vrij transparant robijnrood van kleur. Pure neus met rijp rood fruit, rozen, rozenbottel, een zeer fijne houtlagering. Aantrekkelijk en intrigerend.
In de mond heel fris, tonisch. En iets dat mij doet denken aan steeltjes. Vegetaal, maar niet negatief bedoeld. Ondanks de relatieve lichtheid van de wijn, heeft dit wel presence in de mond. En er zijn zelfs wat tannines die reliëf geven aan de wijn.
Dit is geen doordeweekse wijn. Een profiel dat je niet zo vaak tegen komt. En niet alleen leuk om zo iets eens te ontdekken, maar ook een mooie wijn tout court.
Volgens Ian d’Agata moeten alle Rosseses binnen de twee jaar gedronken worden. Dat lijkt bij deze wijn allerminst het geval. Integendeel. Een jaar of twee extra zouden waarschijnlijk welgekomen zijn om alles nog net iets meer te versmelten.
I like!
)