wijnliefhebbers

Op de terugweg van Sancerre, met maatje Bruno.

Terwijl Bruno ons veilig thuisbrengt noteer ik een paar ervaringen.
(Spoiler: heerlijke reis.)

We logeerden bij Maison Fleuriet, wijndomein verdeeld door Vinikus, heel mooie wijnen trouwens. En ook de b&b is echt de moeite. Heel vriendelijke ontvangst, mooie ruime kamers, proper, lekker ontbijt, zwembad om even te verfrissen…

Over de wijnen heb ik het later. Eerst onze eet-ervaringen ;-)

Dag één gingen we eten in Chavignol, Le Ptit Gouter. Iets plaatselijk, leuke comments, vooral leuke wijnkaart. Haden we gelezen. Nu, die wijnkaart viel wel mee (hoewel weinig echt speciale namen) maar de bediening en het eten…
Kent iemand nog Little Britain? Waar je in kleine Engelse dorpjes de meest vreemde figuren tegenkomt? Wel we waanden ons daarin de figuranten. Niet onvriendelijk, zeker niet, maar…vreemde mensen. En de hond van de eigenaar die in het zaaltje (eerdercafé achtig) rondloopt.
Voorgerecht een stuk paté met een blad sla, hoofdgerecht vlees dat taaier was dan de kuiten van Rik Torfs, met frieten die bruin en zwart geblakerd waren. Dat geblakerde was blijkbaar een specialiteit van het huis, want ook het vlees was verbrand boven en onderaan, het was alsof de bbq in de fik had gestaan met de steak op het rooster.
Gelukkig waren de tweede (en vooral de derde) dag het volledige tegengestelde van onze eerste ervaring.
Te La cote des Monts Damnés te Chavignol (op 50 meter van Ptit gouter ) aten we een voorgerecht met krab dat heel lekker was maar in een veel te grote portie. Het hoofdgerecht daarentegen (Le suprème en velours de sauge) was bijzonder fijn en smakelijk. En de Framboise als afsluiter maakte het plaatje compleet. We dronken een glas Pouilly van Bourgeois (het restaurant is van de familie Bourgeois) en een fles pinot Noir van P Martin. Prijs/kwaliteit echt de moeite (75 pp)
Maar het hoogtepunt van onze reis kwam de dag erop.
In centrum Sancerre bezochten we La Pomme d Or, op aanraden van enkele leden van LpdV.
Wel, ik eet niet veel in sterrrenrestaurants, maar dit was voor mij zeker eens ster waard. Heerlijke amuse gueules, Parchemarin, Posoin d Armor, tomates fumée et sureau en twee fantastische desserts. Gerechten die de vergelijking aankonden met de wijnen van Agisson, die we de avond ervoor geproefd hadden: delicaat, elegant, evenwichtig, fijnzinnig.
En dat voor 95 euro op. Top.

Leuk, la pomme D’Or ook getipt gekregen van de locale mensen als zeer goed, en dat klopte toen ook helemaal! Top tentje

(22-08-2024 05:28 PM)vinejo schreef: [ -> ]Op de terugweg van Sancerre, met maatje Bruno.

Terwijl Bruno ons veilig thuisbrengt noteer ik een paar ervaringen.
(Spoiler: heerlijke reis.)

We logeerden bij Maison Fleuriet, wijndomein verdeeld door Vinikus, heel mooie wijnen trouwens. En ook de b&b is echt de moeite. Heel vriendelijke ontvangst, mooie ruime kamers, proper, lekker ontbijt, zwembad om even te verfrissen…

Over de wijnen heb ik het later. Eerst onze eet-ervaringen ;-)

Dag één gingen we eten in Chavignol, Le Ptit Gouter. Iets plaatselijk, leuke comments, vooral leuke wijnkaart. Haden we gelezen. Nu, die wijnkaart viel wel mee (hoewel weinig echt speciale namen) maar de bediening en het eten…
Kent iemand nog Little Britain? Waar je in kleine Engelse dorpjes de meest vreemde figuren tegenkomt? Wel we waanden ons daarin de figuranten. Niet onvriendelijk, zeker niet, maar…vreemde mensen. En de hond van de eigenaar die in het zaaltje (eerdercafé achtig) rondloopt.
Voorgerecht een stuk paté met een blad sla, hoofdgerecht vlees dat taaier was dan de kuiten van Rik Torfs, met frieten die bruin en zwart geblakerd waren. Dat geblakerde was blijkbaar een specialiteit van het huis, want ook het vlees was verbrand boven en onderaan, het was alsof de bbq in de fik had gestaan met de steak op het rooster.
Gelukkig waren de tweede (en vooral de derde) dag het volledige tegengestelde van onze eerste ervaring.
Te La cote des Monts Damnés te Chavignol (op 50 meter van Ptit gouter ) aten we een voorgerecht met krab dat heel lekker was maar in een veel te grote portie. Het hoofdgerecht daarentegen (Le suprème en velours de sauge) was bijzonder fijn en smakelijk. En de Framboise als afsluiter maakte het plaatje compleet. We dronken een glas Pouilly van Bourgeois (het restaurant is van de familie Bourgeois) en een fles pinot Noir van P Martin. Prijs/kwaliteit echt de moeite (75 pp)
Maar het hoogtepunt van onze reis kwam de dag erop.
In centrum Sancerre bezochten we La Pomme d Or, op aanraden van enkele leden van LpdV.
Wel, ik eet niet veel in sterrrenrestaurants, maar dit was voor mij zeker eens ster waard. Heerlijke amuse gueules, Parchemarin, Posoin d Armor, tomates fumée et sureau en twee fantastische desserts. Gerechten die de vergelijking aankonden met de wijnen van Agisson, die we de avond ervoor geproefd hadden: delicaat, elegant, evenwichtig, fijnzinnig.
En dat voor 95 euro op. Top.

For the record: naast ons zat een tafel van vier, zij hadden een fles Dauvissat Chablis besteld.
Er was nog wat over zag ik, en ook van onze rode wijn was er nog een glas.
Wie dan geen risico durft te nemen kan niks navertellen.
Ik wel dus.
Gevraagd naar een klein slokje witte in ruil voor de rode.
En kijk..
De persoon aan wie ik het vroeg was ...Vincent Gaudry, een van de beste wijnbouwers uit de streek.
En die was meteen mee, ah ja, le vin c est a partager…!
Dus ook nog een paar slokjes Dauvissat gedronken
Die groot was.
Even groot dan de wijn die ik nu in het glas heb.
Maar daarover later meer.

Haha leuk verslag!

Ons eerste domein bezochten we in Chavignol, Domaine Delaporte. Zeer vriendelijke ontvangst, van een wijnliefhebber en kenner, niét de wijnbouwer zelf echter. De witte wijnen (van Silex tot Mont Damnees) waren uiteraard ok, maar ik denk dat de reis nog in ons benen (en smaakpapillen) zat want we vonden ze uiteindelijk toch maar gewoontjes.
De eerste rode kon ons onmiddellijk wél bekoren, zeer lichtvoetig en elegant, deed me zelfs wat denken aan de gamay van Thilardon.
Daarna nog twee andere cuvées, met wat hout, mooi maar kon niet direct lyrisch worden. Kocht er van elk twee om thuis te herproeven, zonder reis van 5-6 uur achter de rug. Post het hier sowieso binnenkort.

Dan trokken we naar Sancerre zelf, waar ik een afspraak had gemaakt met Alphonse Mellot. Enfin, dat dácht ik toch, had benadrukt dat we liefhebbers waren (en sommelier -conseil, dat helpt meestal) maar blijkbaar hadden zij dat niet echt begrepen. We kregen een degustatie in de winkel, zoals de eerste de beste Amerikaan met zonnebril en bloemenshort. We kregen dan wel 10 wijnen te proeven,met redelijk deskundige uitleg van een jonge verkoopster, maar het gevoel was er allerminst. Daarbovenop kwam dat de goedkoopste cuvee (Les Moussieres) al…25 euro moest kosten. De witte was dat, de rode was nog duurder (41 euro). Even gecheckt op dit eigenste forum, en de prijs in 2014 voor de witte was 17 euro. In de winkel. Maar goed, de prijzen in de winkel van het domein zijn even duur (of zelfs duurder) dan bij eender welke cavist.
De andere cuvées waren nog ridiculer geprijsd. We gingen al gauw naar 50, 70, en de duurste 135 euro.
Enfin, we kochten elke een flesje (uit beleefdheid) maar hadden het gevoel in een tourist trap te zijn gelopen..
Morgen beter? Jazeker meneer.

Dag twee trokken we naar Menetou Salon, dorpje (en aop) op 25 km van Sancerre. De wijnen zijn er verhoudingsgewijs een 20% goedkoper.
We bezochten eerst Domaine de Chatenoy (familie Clement) waar we werden rondgeleid en een uitgebreide degustatie kregen. De wijnen zijn goed tot zeer goed, soms wat “technisch” met een redelijk commerciële houttoets, maar in de duurdere cuvées zat er ook wel karakter, lengte en complexiteit.

Iets verder ligt het domein Remoortere. Zoals de naam aangeeft zijn er Vlaamse roots, de papa is afkomstig van Sint Niklaas. Door deze laatste werden we ontvangen (zoonlief heeft ook nog landbouwgrond die moet bewerkt worden), een zeer eenvoudige, bijzonder vriendelijke man, zonder enig commercieel talent. Zo hebben we ze graag natuurlijk. ;-)
Geen grote maar wel fijne wijnen, zowel in wit als rood. We kochten ook wat flessen Domaine de Maupas, gemaakt van druiven die eigendom zijn van het bijgelegen gelijknamige kasteel.
Addendum 27/8 na proeven thuis: Bezoeken en zoveel mogelijk van de Remoortere sauvignon blanc kopen!!
Terug richting Sancerre, eten in Chavignol.

s Namiddags naar onze gite , een uurtje rustig wat lezen en zwemmen.
Daarna kregen we ter plaatse een rondleiding en degustatie, de wijnen dus van Domaine (Maison) Fleuriet. Een stuk duurder dan de wijnen in Menetou, maar toch ook nog een stuk kwalitatiever. Zeker in rood zijn de twee topcuvees echt wel Bourgondisch van stijl en niveau.

Maar dan kwam het moment waar ik al de hele tijd naarmate uitkeek.
Dat is voor straks.

Bij mijn planning voor dit korte Sancerrereisje had ik me natuurlijk geïnformeerd over welke domeinen de moeite waard waren, zowel in prijs-kwaliteit als in kwaliteit an sich.
Uiteraard kende ik de tenoren, zoals Cotat en co. Verscheidene telefoontjes naar Francois Cotat leverden niks op, tot plots werd opgenomen.
Heel vriendelijk stond men me te woord, liet men mijn telefoonrekening oplopen, om dan uiteindelijk te zeggen dat ze niemand meer ontvangen en dat ze absoluut niks koop te koop hebben (Nous avons une toute petite production hein). Na lang aandringen (Est ce qu il y a un endroit dans l environs ou je peu le procurer de vos vins?) gaf ze me dan toch een adresje waar er een káns bestond dat ik er een paar flesjes kon kopen.
Of dat me gelukt is? Daarvoor moet je de volgende weken/maanden/jaren dit forum maar volgen…

Maar op LpdV had een andere wijnbouwer ondertussen mijn aandacht getrokken. Ergens tussen de lijnen van een of ander bericht over Sancerre las ik de naam Agisson.

Jean Philippe Agisson was jarenlang wijnbouwer bij Alphonse Mellot (haha) maar werd weggeplukt in 2018 door…Dageneau.
Daar is hij ondertussen al 5 jaar de “head winemaker”.
Maar JP (yes, na het schielijk overlijden van Gaussen hebben we een nieuwe favoriete JP) heeft ook zélf een paar hectare wijnstokken. Een hectare in Sancerre en een halve (of ondertussen iets meer) in Poully Fumé. Daar heeft hij stokken op de beste locatie, met rondom hem stokken van eigenaars die hun druiven verkopen aan andere domeinen of negotiants.…
Aangezien men in Sancerre en Pouilly Fumé zeer hoge sommen betaalt per kg (ik dacht 8 euro) willen die hun stokken niet aan hem verkopen.
Dat is zeer frustrerend voor JP, temeer daar zij belange zoveel zorg niet besteden aan hun grond- terwijl JP een perfectionist is (en dus ook bio-deels biodynamisch werkt).

Ok, die wou ik bezoeken. Kost wat kost.
De info die ik terugvond gaf me niet veel hoop. In een artikel over hem op La revue de vin de France vond ik (enkel) z’n mailadres. Maar er stond bij dat hij geen bezoeken doet en geen wijn verkoopt op het domein…

Toch maar mijn kans gewaagd. Beetje uitgebreide mail gestuurd, verteld over m’n eigen wijnparcours.
En kijk…een week later kreeg ik een antwoord in de bus. Zenuwachtig openen, in de veronderstelling dat het een om een beleefde afwijzing zou gaan. Maar dit kreeg ik te lezen…:


Bonjour monsieur.

Merci pour votre message.
Je peux éventuellement vous recevoir le 21 août le 22 pour 19 heures.
Dites-moi ce que vous préférez.

Bonne journée
Cordialement
Jean-Philippe Agisson

Het spreekt vanzelf dat ik de rest van onze reis in het teken van deze afspraak plaatste. Onmiddellijk toegezegd natuurlijk. Het had zelfs ‘s nachts mogen zijn.

Toen we de dag ervoor bij Delaporte waren en hij ons vroeg waar we nog heen gingen antwoordde ik ondermeer Agisson.
Agisson? Zei hij. Hoe ben je dáar binnen geraakt?
Tja, een mail gestuurd en kijk..
Hij trok grote ogen.
C est grand. Vraiment grand.
Oké, dit deed ons nog meer uitkijken naar woensdagavond.

We moesten even zoeken naar z’n schuur waar hij z’n kleine keldertje heeft. We werden heel vriendelijk ontvangen door een man met Schotse looks (prachtige moustache), hij was vroeger een begaafd Rugby-speler.

Hij gaf kort wat uitleg, en liet ons daarna uit al z’n cuves proeven.
Van bij de eerste slok (de Sancerre Equilibre 23) werden Bruno en ik stil. We ervaarden een genot dat we nergens anders hadden gevoeld.
We voelden onmiddellijk dat dit grootse wijnen zijn.
Uitleg over vinificatie en ondergrond (Kimmeridgien zoals in Chablis, kalk, klei-kalk,.de perfecte ondergronden voor fijnzinnige wijnen.)
Hij schonk ons nog een 5-tal andere witte wijnen uit (soms per perceel) die allen dezelfde hemelse eigenschappen vertoonden. Zwevend op de tong, subtiel, delicaat.
Vervolgens mochten we twee proefstalen van zijn rode proeven. Hij hanteert daar een groot deel whole bunch vinificatie - om de fraicheur te behouden, zeker in warme jaren zoals 22 en 23.
Heel knappe wijnen ook, maar (nog) niet het onwaarschijnlijke niveau van zijn witte.
Toen z’n zoontje plots de cave binnen kwam kregen we allebei een kus. Wellicht dacht hij dat we vrienden waren. Klánten zijn ze niet gewoon, dat is duidelijk.

Bij ons vertrek was het aan ons om te kussen. Enfin, een dikke knuffel toch. Want hoewel hij hopeloos uitverkocht is mochten we toch wat flessen kopen. Waarvan ik ondertussen eentje aan het proeven ben.
Tja, je moet toch checken of je ervaring niet beïnvloed was door de sfeer en gezelligheid…

Nice! Fijn dat het gelukt is om daae binnen te geraken en dat de wijnen het ook waarmaakten.

Maar uit jouw andere stukjes heb ik het gevoel dat het bij de andere domeinen toch iets minder was? Of toch minder coups de foudre?

(26-08-2024 08:24 PM)Olivier schreef: [ -> ]Nice! Fijn dat het gelukt is om daae binnen te geraken en dat de wijnen het ook waarmaakten.

Maar uit jouw andere stukjes heb ik het gevoel dat het bij de andere domeinen toch iets minder was? Of toch minder coups de foudre?

Andere waren meer dan ok, maar geen waw beleving zoals bij Agisson…
In totaal toch weer met een fles of 60 naar huis

Zeer mooi reisverslag. Dat ene bezoek dat eruit springt. En die andere bezoeken plaatsen dat ene bezoek nog meer in perspectief. Als je wijn ter plaatse proeft met de wijnmaker, de wijngaarden ziet liggen, de sfeer in de kelders opsnuift, een knuffel geeft bij het afscheid... , dan beoordeel je die wijnen natuurlijk niet meer zo objectief. Niets mis mee; wijn is emotie en gelukkig maar. De sauvignons uit NZ zullen het nu iets lastiger krijgen... .

Fantastisch, een nieuwe coup de coeur ontdekt... benieuwd.
Die Agisson online gegoogeld, precies wel niet zo goedkoop. Waren de prijzen op het domein te doen?

(27-08-2024 09:37 AM)Fre schreef: [ -> ]Fantastisch, een nieuwe coup de coeur ontdekt... benieuwd.
Die Agisson online gegoogeld, precies wel niet zo goedkoop. Waren de prijzen op het domein te doen?

Ik had ook nog nooit van dit domein gehoord. Maar ik zie dat ze in de nieuwe Guide des Meilleurs Vins 2025 een ster gekregen hebben omwille van hun verzorgde vinificatie. Benieuwd naar Jo's TN's.

@Vince: perceptie speelt een rol, dat klopt zeker.
Maar die knuffel was wel minder akward dan die keer in de Ahr

@ Fre
Hij heeft geen domeinprijzen eigenlijk..
A la tete du client..
(dus kan niet klagen )

@Francis
Ik post straks een TN van elders die wel mooi overeenkomt met mijn ervaring..

Jo, heb je ook "La Belle Endormie" kunnen proeven?

(27-08-2024 11:03 AM)shiraz schreef: [ -> ]Jo, heb je ook "La Belle Endormie" kunnen proeven?

Jazeker. Is zijn Pouilly Fumé. Had die gisteren zelfs in het glas ;-)
Heb jij m al geproefd?

nee, nog niet geproefd

(26-08-2024 11:38 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(26-08-2024 08:24 PM)Olivier schreef: [ -> ]Nice! Fijn dat het gelukt is om daae binnen te geraken en dat de wijnen het ook waarmaakten.

Maar uit jouw andere stukjes heb ik het gevoel dat het bij de andere domeinen toch iets minder was? Of toch minder coups de foudre?

Andere waren meer dan ok, maar geen waw beleving zoals bij Agisson…
In totaal toch weer met een fles of 60 naar huis

60 flessen Sancerre......

(27-08-2024 08:51 PM)wvd schreef: [ -> ]

(26-08-2024 11:38 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(26-08-2024 08:24 PM)Olivier schreef: [ -> ]Nice! Fijn dat het gelukt is om daae binnen te geraken en dat de wijnen het ook waarmaakten.

Maar uit jouw andere stukjes heb ik het gevoel dat het bij de andere domeinen toch iets minder was? Of toch minder coups de foudre?

Andere waren meer dan ok, maar geen waw beleving zoals bij Agisson…
In totaal toch weer met een fles of 60 naar huis

60 flessen Sancerre......

Veel te weinig!

(maar ook Menetou in wit en rood he)

Leuk verslag!

(28-08-2024 12:20 PM)claret schreef: [ -> ]Leuk verslag!

@Francis
Speciaal voor jou een TN van de Belle Endormie 2021 die ik proefde.
Geplukt en vertaald van een Franse website.
100% endorsement. ;-)


Deze Belle Endormie, weergegeven op het etiket van deze zeldzame vintage, met een fijne en sierlijke lijn, lijkt een beetje op het lot van dit perceel Sauvignon, een halve hectare, geplant in 1987 in de stad Tracy-sur-Loire, in het hart van de appellatie Pouilly-Fumé. Zou deze ‘slaapschoonheid’ niet ook verwijzen naar deze Loire-appellatie die te lang in de schaduw van zijn imposante buurman Sancerre heeft gestaan? Een interpretatie die ons alleen maar bezighoudt!

Wat zeker is, is dat de finage van Pouilly-Fumé geen gebrek aan troeven heeft, te beginnen met de overduidelijke kwaliteit en diversiteit van deze terroirs, waar we vuursteenklei, Kimmeridgische mergel of, zoals hier, zeer kalksteengronden vinden... We zouden kunnen reken op het talent en de precisie van Jean-Philippe om deze prachtige Pouilly-Fumé tot een van de meest briljante vertegenwoordigers van de appellatie te maken.

Onze dertigjarige begreep al snel de potentie van deze grond, op voorwaarde dat hij niet bang werd voor tegenslag. Hier zijn de Portlandiaanse bodems bezaaid met zeer grote kalksteenkiezels vermengd met zachte klei zeer moeilijk te bewerken. Er is meer nodig om Jean-Philippe te ontmoedigen... Een ander belang van deze wijnstok: hij kende al zes jaar geen synthetische producten voordat hij werd verworven, in lijn met de culturele benadering van Jean-Philippe, gericht op respect voor het levende en natuurlijke bodemevenwicht .

Hoewel dit vrij laat groeiende terroir gespaard bleef van de aprilvorst, werden de wijnstokken helaas getroffen door een gevreesde hagelbui die plaatsvond op 18 juni. Een schok die de ontwikkelings- en rijpingscyclus van het fruit gedurende 3 weken vertraagde, terwijl valse meeldauw van de situatie profiteerde om zich op bepaalde verzwakte wijnstokken te vestigen. Ondanks de inspanningen van Stéphanie en Jean-Philippe in de wijngaard werd de late oogst (de druiven werden in de allereerste dagen van oktober geoogst) uiteindelijk met de helft verminderd. Goed nieuws: de sappen vertoonden een uitstekende balans met frisheid, concentratie en zeer expressieve aromaten. Zoveel kwaliteiten die we vandaag de dag terugvinden in deze subtiele en sprankelende Pouilly-Fumé, perfect verankerd in zijn terroir.

Een “knapperige” en fijne chlorofylachtige neus, vol net geplukt wit fruit, komt naar voren voordat subtiele en boeiende geuren verschijnen die witte bloemen, kersenbloesem en zwarte bessen suggereren. Delicate tonen van fijne honing, gerstesuiker en rozenwater betoveren nu onze neusgaten. Deze bedwelmende geuren ontvouwen zich onder het sterrenhemelgewelf van scherven van vuursteen en krijt. Een betoverende sprankeling, versterkt door stimulerende tonen van sinaasappelschil, kumquat en kruidenthee, tussen verbena, lindebloesem en kamille. Wat een genade! Wat een subtiliteit!

De aanzet is levendig en opwekkend: witte bloemen, sinaasappel en rijpe grapefruit komen onmiddellijk tevoorschijn. Alles is getint met stimulerende smaken van bergamotinfusie. Het sap wordt rond en zijdeachtig rond de abrikozencoulis en een heerlijke evocatie van praliné. In de afdronk genieten we van een poederachtige textuur die doet denken aan steen geïmpregneerd met zeezout. De retro-reuk roept bittere sinaasappellikeur op. Een smaakervaring die lijkt op een regelmatige en oneindige beklimming en die het onveranderlijke leidmotief van de cantate BWV 170 van de grote J-S Bach oproept. (Gezegende rust, gelukzaligheid van de ziel). We kunnen het niet voor je verbergen, we zijn enthousiast!