(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ] (29-03-2011 07:57 PM)vinejo schreef: [ -> ]Hoeveel moet die wijn kosten?
En wat is te duur voor een wijnliefhebber?
't Is toch waar je je prioriteiten legt ...?
Inderdaad prioriteiten is een belangrijke maatstaf .
Maar daar stop het niet bij.
Om het “cru” te stellen ga jij morgen op tafel 1000….1500 Euro op tafel gooien voor een Premier cru classé á la Lafite 2009 bv?
Uiteraard niet, deze vraag is totaal naast de kwestie
(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ]Vind je dat de meerkost boven 25 Euro in lijn is met dat “andere verschil” dat die wijn van 50 Euro en meer ons te bieden heeft? Ik wil hier opzettelijk het woord kwaliteitsverschil of beter niet gebruiken.
In vele gevallen is die meerkost helemaal niet terug te vinden in de kwaliteit. In sommige gevallen wel. Vergelijk het met een vriend van me die audiofreak is. Koopt zich de duurste versterkers, betaalt honderden euro s voor de voetjes van zijn boxen, laat electriciteitskabels overkomen van Taiwan (jawel, electriciteitskabels!). Ik luister naar het resultaat en moet grote moeite doen om een verschil te herkennen. Voor hem is die hele kleine verbetering het waard. Voor de leek is dit belachelijk.
En als je dan als bewust wijnliefhebber en consument voor 50 euro een fles kan kopen die tot de top van een appelatie wordt gerekend, dan doe je dat. Ik spreek over 50 euro hé Don, je hebt me nergens zien beweren dat ik nog meer betalen te verantwoorden vind.
(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ]Vind je niet dat de financiële draagkracht een rol mag spelen in het bestedingsgedrag voor wijn?
Tuurlijk, maar die speelt overal een rol. Die vriend van me met zijn audio van DUIZENDEN euri doet alles met de fiets, gaat nooit op vakantie. Maar voor zijn passie wil ie wel veel betalen.
En ik ken heel wat échte wijnliefhebbers die nooit de flessen op tafel zetten die ik hen serveer. Maar waarvan ik wel weet dat ze een stuk kapitaalkrachtiger zijn dan ik. Maar dat zal me worst wezen, heerlijke wijn drinken met maten is van het allerleukste wat ik ken. En of je t nu wil of niet, zo ' n speciaal fleske geeft altijd wel een extraatje aan de proeverij.
En wat ik opdoe aan die wijn bespaar ik in
- sigaretten (ik rook niet)
- restaurantbezoek (5x per jaar max)
- verre reizen (doe ik niet)
- telefoon (gsm wordt hier amper gebruikt)
- mooie auto (wil ik niet)
- binnenhuisinrichting (is zeer eenvoudig en goedkoop)
- kunst (heb ik niet)
- hoerenkoten (wil geen kakkende dwergen op mijn kop)
(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ]Moet iemand met een bescheiden inkomen geen rekening houden met de familiale context of met zijn(haar) partner?
Ik doe mijn vrouw en kinderen niks tekort door een paar flesjes van 50 euro te kopen en te drinken Don... Integendeel, ze gunnen me dit volledig en zijn blij dat ik er zo door gepassioneerd ben - én zo,van geniet.
Had ik nu een zware motor gekocht om mijn midlife te bestrijden, dan had ik in één keer een veel groter bedrag opgesoupeerd...
En nee, een asielzoeker zal zich geen fles wijn van 50 euro kunnen veroorloven. Maar zo zitten er weinig op het forum denk ik.
(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ]Ben jij bereid om te betalen voor een “Luxe product” waartoe sommigen kastelen of investeerders hun wijnen willen verheffen zonder dat er enige meerwaarde in het glas komt?
Neen, en ik koop die ook niet. Wil je niet vermengen met de hausse van de premiers, Don? Ik ga ook nooit een Vuitton kopen voor mijn vrouw hoor.
Maar is Haut Bailly aan 50 euro een luxe product?Of een fles Clos des Papes aan 55 €? Er zijn een pak mensen die dat per maand opdoen aan hun gsm-verkeer. Of elke week aan een restaurantbezoek. Da s dan blijkbaar een luxe die ik mij ontzeg.
(30-03-2011 12:01 AM)don quichotte schreef: [ -> ]Ik heb het geluk (of misschien ongeluk) gehad vele van de icoonwijnen te hebben gedronken in jaren dat de P/K min of meer aanvaardbaar was. Dit heeft me wel geleerd het ganse wijnwereldje een beetje te relativeren.
Dit heeft me ook aangezet een persoonlijke conclusie te maken dat ( bijna) alles wat ik boven de 50 Euro nu zie liggen; laat liggen.
BTW, ik heb soms in mijn wijncarrière meer genoten van een “wijntje” van och arme minder dan 10 Euro dan de premier grand cru classés die in mijn kelder lagen. ( en nog liggen)
Akkoord met je laatste paragraaf.