als afsluiters ook nog :
Branas Grand Poujeaux 2008
La Mauriane 2008
> beide heel mooi en natuurlijk niet de kwaliteit van de 9 toppers, maar hielden toch stand, dus een mooie prestatie
Gualdo Al Luco 2001
> supertoscaner, was eigenlijk beter dan de Sas 2007, natuurlijk ook beter op dronk, wat wel de hoofdreden zal geweest zijn van het betere voorkomen
en nu eens de TN's posten
de scores zijn nog lichtjes aangepast, maar de punten waren niet het belangrijkste, we zaten wel bijna altijd heel dicht bij elkaar met onze scores, mooie prestatie
we hadden wat moeite om een bovengrens aan de score te vast te leggen : de 1e Spaanse wijn zat echt heel dicht tegen de perfectie, dus een 95-score is waarschijnlijk echt wel zijn ondergrens, maar op dat moment deed de score er niet zo veel toe : meer genieten en verwondering van zo'n toppper
de scores zijn ondertussen aangepast en geven al een beter beeld
de TN's :
* Evangile 1997 : deze Pomerol had een fantastische neus, tertiaire toetsen, rijp fruit, peper, viel klein beetje weg in de afdronk, beetje jammer dat die niet de kwaliteit kon bieden van de neus, maar natuurlijk wel top, en waarschijnlijk met iets te weinig O2 gedronken, wat meer tijd zou hem misschien nog wat beter hebben gemaakt
* Pichon-Baron 1989 : enorme materie, vlezig, werd veel te jong geschat en kan er nog een tijdje tegen, ik heb hem wel fout geserveerd, ik had moeten karaferen, maar ik had wat schrik om met platte wijn te eindigen, was gezien de aanwezige materie geen risico voor maar dat weet je niet op voorhand natuurlijk, nu maar half uur O2 gegeven op fles, werd echt met iedere slok beter, tja niks aan te doen, ik vond het een heel klein beetje spijtig dat hij niet zijn max rendement heeft kunnen tonen, maar was een schitterende ervaring en een ode aan oude bdx die eigenlijk nog piepjong was
* Vina El Pison 1995 : WOTN zonder enige twijfel, door iedereen ook zo beloont met de score, 100% Tempranillo uit het Baskenland, geen blockbuster wijn, moest het hebben van zijn elegante en complexiteit, geen enkel onderdeel : neus, midden-pallet en afdronk was iets op aan te merken, voor mij een wijn die naar perfectie neigt (perfectie is misschien niet het beste woord maar ik denk dat je ondertussen al door hebt dat dit meer dan lekker was), was de laatste verkoopbare fles in België, ervaring om nooit meer te vergeten
* Wild Duck Creek Estate Heathcote Duck Muck 2000 : eerst wat info van op hun website :
In 1994, David, due to a more than abundant crop, had filled the winery with grapes, fermenting in anything that didn’t leak. This meant leaving 4 rows of shiraz unpicked in our ‘Original Vineyard’.
As luck would have it, David forgot that these grapes were out there until discovering them 3 weeks after vintage had finished. The grapes were still in remarkably good condition, albeit a little over ripe. A good friend and fellow shiraz lover, David McKee, was down helping out around the winery and suggested that they pick the grapes and make a wine. So they went 50/50 in a new American oak barrel, and forgot about it for 2 years. At a moment when David Anderson wasn’t looking, David McKee wrote Duck’s Muck on the barrel (Duck being D. A’s nickname), and the rest is history.
To make Duck Muck, special growing conditions are necessary to produce high sugar concentrations coupled with high natural grape acids, a phenomenon the opposite to what should happen. The grapes are picked from our 'Original Vineyard' at between 16 and 17 Baume, and between 7 and 8.5g/L natural acid.
Duck Muck is an opulent and lustful wine of power, concentration, structure and balance. Matured in 100% new French and American oak hogsheads for 24 months. Approximately 1500 bottles produced.
> heel, heel speciaal : die neus kon je zelfs bijna niet beschrijven : blies je van je stoel, gaat richting Parker stijl en is een echte blockbuster, voor de liefhebbers van eens iets totaal anders zeker het proberen waard, maar aan tafel vonden we hem P/K toch aan de dure kant
* Léoville Las Cases 1998 : grafiet, evenwicht, lange afdronk en terug op bekender terrein, zal er zeker nog een tijdje tegen kunnen, elegante wijn
* Vieux Château Certan 1996 : schitterende neus en mooie zuren en afdronk, mocht het midden pallet hetzelfde niveau hebben gegeven een absolute topper, maar daar viel hij een heel klein beetje weg, maar echt een prachtwijn en een heel pak beter dan hun 1995
* Angélus 1995 : was moeilijke oefening : links of rechts? duidelijk minder hoog in zuren, veel materie en extractie, rijpe stijl, wat ons deed opmerken dat er in Saint-Emilion een enorm verschil bestaat tussen de verschillende stijlen
* Pago de los Capellanes El Picon 2004 : misschien wel de moeilijkste zoektocht van de namiddag, maar Venne en Kris zaten snel op het goede spoor, het was voor velen toch een verrassing dat dit een Spaanse wijn was, neus viel een beetje tegen, enorm midden pallet, krachtig en toch elegant (mooie combinatie), had duidelijk veel zon gekregen
* Sassicaia 2007 : al tijdje gekarafeerd, maar toch moeilijk om er door te komen, dat had natuurlijk alles met de leeftijd te maken, was heel zacht maar miste een beetje kracht, was nog een geheel nieuw pallet en dus zeker interessant, benieuwd wat die binnen een 10-tal jaar zal geven
toevoegingen en/of correcties van de tasters zijn zeker welkom : het is maar een samenvatting hé
en opmerkingen van niet-tasters zijn natuurlijk ook welkom
![[Afbeelding: party-smiley-7500.gif]](http://planetsmilies.net/party-smiley-7500.gif)
![[Afbeelding: 012.jpg]](http://i884.photobucket.com/albums/ac46/krisghijs/012.jpg)
![[Afbeelding: drunk-men.jpg]](http://www.funatiq.com/images/drunk-men.jpg)