wijnliefhebbers

Stel: Je hebt een topflesje liggen, ooit aangekocht aan een mooie prijs
We nemen als voorbeeld een half flesje Yquem 2001. Je kocht dit ooit aan 125 euro, een mooie prijs voor een fles van dat kaliber. Uiteraard wel belachelijk veel geld voor een halve fles (zelfs voor een hele), maar toch, je wéét dat je ooit eens in je leven het summum van Sauternes zal drinken.

Stel nu dat ook Yquem plots de interesse zou wekken van de Chinezen (fictief, want eigenaardig genoeg zijn de zoete wijnen niet onderhevig aan de speculatiegolf.). De prijzen stijgen zoals het geval is bij Lafite, en Yquem wordt een quasi onvindbare wijn.

Dan komt nu de vraag:
Vanaf welke prijs ga je overstag...?

250 euro?
400 euro?
750 euro?
1000 euro?
Nooit?

Voor hoeveel euro kan je het summum van Bordeaux drinken?
Of van Italië? Of van welke wijnstreek je voorkeur uit gaat.
Als je dan kan "ruilen": waarom niet? ..Denk ik..

Een wijn dient om te drinken, niet om te verkopen tegen giga-winst... Ik koop nooit wijnen met de ingesteldheid er mee te speculeren op langere termijn. Heb wel m'n Carruades verkocht, vond die eigenlijk toch te ontgoochelend ! Dus , ik verkoop mijn zieltje niet aan de Chinees, no way. Het genot, de ervaring, die je éénmaal in je leven kunt hebben, nee, die is niet te koop !

wijn genre Carruades heb ik geen probleem mee om overstag te gaan, ik ga mezelf eens testen met Trotanoy 2008 en Haut-Brion 2008, zijn al serieus in waarde gestegen maar voorlopig geen ambitie om ze te verkopen, beide gekocht met de bedoeling om te drinken, ik denk enkel mocht de CT-score onder 95-96 gaan ik ze misschien zou verkopen, maar indien de kwaliteit echt top is, is het wel de bedoeling om ze ooit eens uit te drinken, maar ergens is er wel een grens natuurlijk, ik vermoed voor Haut-Brion op 500-600 euro, en dan gewoon omdat je met die winst heel veel lekkers kan kopen, winst uit verkoop gaat sowieso terug naar wijn bij mij

heb 3 stuks trotanoy 2005 liggen, iemand interesse ?
mocht ik al beslissen deze te verkopen, dan investeer ik de opbrengst zeker en vast in andere flessen ... als wijnliefhebber kan ik niet begrijpen dat je dit verkoopt louter om wat geld te verdienen.

Ja, da's een moeilijke.
Met mijn Angelus 89-90 heb ik geen zo een probleem, de laatste jaren ook fel gestegen in prijs (400-500€). Maar die heb ik indertijd gekocht aan 1000 frankskes.
En daar zit hem juist het verschil, mijn Lafite 1998, aankoop 150€, en nu x6, daar heb ik het eerlijk toch een beetje moeilijker mee. Met 1000€, kan ik mij 5x Angelus 05-09 aanschafen, Leoville Barton 05...

Mouton 2005, aankoop 460€, en nu ?, heb ik in een folie gekocht om dat mijn zoontje van dat jaar was. Heb toen getwijfeld tss Mouton en Lafite. Dat Lafite nu alle toppen scheert en Mouton wat achterop hinkt dat deert me nu niet. Als hij 18 is, en duizenden € waard is dan zal ik er toch van genieten en mijn TN plaatsen.OO

Ik denk: verkopen die handel en 1 fles inruilen voor een kist goedkopere, maar evenwaardige wijn. Van een kist kan je langer genieten en kan je misschien enkele flessen sparen tot ze à point zijn.

Ja maar dan ben je net die éne fles kwijt die je altijd al had willen proeven, en die koop je dan zelf niet meer terug ! Het is zoals met vinyl platen uit je jeugdjaren, die doe je ook niet weg, of je beklaagt het je nadien...

Goh, ik denk dat het een beetje een illusie is om te denken dat die fles beter is dan de andere. Duurder: ja. Maar ik zou ook graag eens Petrus of Le Pin drinken en dan zou ik het ook moeilijk hebben om die fles te verkopen . We zijn met z'n allen zeer vatbaar voor de faam en de bijhorende prijs?

ik ben van instelling en zo ken ik er nog meer. In koopjestijd verschillende flessen kopen. Bijhouden die handel. Heb je ervan geproefd en je bent er weg van houdt dan de andere flessen. Denk je, tgoh ja, ik ben blij dat ik hem gedronken heb en that's it. Verkoop op termijn je andere flessen tegen een nieuwe ontdekking waar je meer genot van zult hebben.

Om terug naar het voorbeeld te gaan. Dat flesje yquem zal ik voor mezelf houden en nog langer laten liggen om met mijn kinderen (die ik nog niet heb) te drinken. Gewoon uit liefde voor de wijn. Had ik twee flesjes zou ik er zeker en vast een verkopen of ruilen

(05-02-2011 12:02 AM)Marc schreef: [ -> ]Voor hoeveel euro kan je het summum van Bordeaux drinken?
Of van Italië? Of van welke wijnstreek je voorkeur uit gaat.
Als je dan kan "ruilen": waarom niet? ..Denk ik..

Dat was het antwoord wat ik zocht, Marc. Ik verklaar me nader.
Mijn voorbeeld was namelijk niet zoo fictief..

Je herinnert je ongetwijfeld deze post (én je reactie) op mijn blog?

http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...child.html

In 2005 kocht ik dus ooit één flesje Lafite 2002 aan 110 euro bij Thienpont. 110 euro, u leest het goed. Het lijkt belachelijk weinig, maar op dat moment verklaarde mijn lieve eega me gek.
Was ik maar nog gekker geweest en had ik maar een kist gekocht

Het flesje steeds gekoesterd, ooit zou ik nog Lafite drinken.

In 2006 kocht ik er echter nog eentje bij, de 2001, voor 125 euro bij een doorverkoper.

Enkele maanden later kon ik me al niet meer houden (had er toch twee) en opende ik de fles samen met KK en Venne.
Het was eerder een BLOK wijn dan wat anders. POWER in t kwadraat, veel te jong dus en eigenlijk zonde.

Maar kom, ik heb dus ooit één keer Lafite gedronken

Nu, met de Lafite-hype in China kreeg ik een bod voor mijn fles 2002 van 600 euro.
Ik heb geweigerd volgens hetzelfde principe van MarkG, als ik die nu verkoop en ik heb dat geld, so what, ik ben die superfles kwijt... en ik ga dit nooit meer kunnen kopen.

Maar dan plots deed die opkoper een RUILbod. Hij stelde zes flessen voor van wijnen die hij zelf aan mooie prijzen had kunnen kopen. Flessen die ik zelf aan 600 euro niet zou kunnen vinden. Elke fles waarschijnlijk kwalitatief van het niveau van Lafite.

En dan ben ik overstag gegaan.

1. Lafite is mss wel top, maar er zijn wijnen die Lafite evenaren of zelfs overtreffen.
1. Zes keer top ipv één keer.
2. Die Lafite had misschien wel kurk...
3. Ik heb niet graag zulke waardevolle flessen in huis. Stel dat ik ze laat vallen... Als ik er van die zes eentje laat vallen heb ik er toch nog 5 over

Vandaar, ik zal nooit meer Lafite drinken. Maar die Leoville las Cases 2006 en co zullen waarschijnlijk even veel (en zes keer meer) wijngenot schenken...

En Marc, de afspraak op je zestigste verjaardag blijft, maar 't zal niet meer met die Lafite zijn...

al eens via PB met vinejo over gehad : ik heb een kleine 40 flessen liggen die op CT hoger scoren dan die Lafite 2002, dus kwalitatief kan die nooit 600 euro waard zijn denk ik zo, schitterende deal gedaan volgens mij ik zou hetzelfde gedaan hebben

Haut-Brion 2008 en Trotanoy 2008 vind ik een lichtjes anders verhaal : die zouden echt wel eens supertop kunnen zijn, dus ik ga de scores op CT in de gaten houden en op basis daarvan beslissen of ik ze houd of ruil tegen meerdere andere flessen, ik ben enkel geïnteresseerd in de kwaliteit, niet in het etiket, was ook enigste criterium voor aankoop (kregen beide hele goede scores bij de en primeur tasting in april 2009)

3. Ik heb niet graag zulke waardevolle flessen in huis. Stel dat ik ze laat vallen... Als ik er van die zes eentje laat vallen heb ik er toch nog 5 over


in mijn geval is dat een waardevol argument om ze te verkopen (cfr mijn loempheid)

voor 6 topflessen aan zelfde niveau.... why not... ge zijt dan wel lafite kwijt. Maar misschien komt Pat er ooit naar een tasting mee nee?

ik ken het probleem, ik krijg van mijn schoonvader af en toe van die fantastische flessen die ik dan niet durf uitdrinken (angélus van 47 en 59, bouscaut van 52 etc) ik heb zo bij de geboorte van mijn zoon een paar flessen chateau margaux van mijn geboortejaar (1979) gekregen en ik durf die ook niet uidrinken, laat staan verkopen...
eeuwig in dubio over dit soort luxe dingetjes

zoals Bert zou zeggen: " We zullen u wel helpen!"

Zou dan eerder gaan voor het principe van Jo, eerder ruilen tegen andere "kleppers" dan echt verkopen. In 't geval je over meerdere flessen beschikt natuurlijk.

@Alex, ge beschikt over een goed telraam .....6-5= inderdaad 1. Ik reken even verder: als wijnhandelaar wordt het wel problematisch als je zoveel flessen laat vallen, ik rekende uit 1/6=16% , tja dan kunt ge fluiten naar uw winstmarge. Subiets staat uw zaak onder curatele !

Heel leuke discussie...
ik denk dat er een prijs is waar bijna iedereen overstag zal gaan en het is wel duidelijk dat alle liefhebbers hier de "winst" gebruiken om nieuwe, andere, ... wijn te kopen en dat is de goede ingesteldheid !
Ik heb zelf heel weinig dure flessen, meer dan 60 Eur per fles heb ik nog niet echt durven uitgeven, al kriebelt het hoe langer hoe meer om een stapje 'hoger' te gaan.

Al zou ik dan beginnen met een klepper (LLC, Mouton of dergelijke) uit een 'minder' jaar (de 97 bijvoorbeeld !) als instap...
Ik blijf Ebay screenen op dergelijke koopjes :-)

die extra centjes voor een fles wijn lonen toch de moeite, is op de voorbije tasting wel duidelijk geworden, ik denk dat je wel puur naar scores moet kijken ipv het etiket, ik denk bv. dat er geen enkele 1e cru uit 1997 op kan tegen die Pichon-Baron 1989 (puur afgaande op scores, zelf geen ervaring met 1e cru), ik denk dat nen super second uit een goed jaar de beste P/K geeft als je in de wat duurdere flessen wilt gaan (enkel eigen mening hé )

Aan allen: zeer interessante topic, bedankt (en zeker aan vinejo, voor de start)

gelukkig heb ik dergelijke (luxe)problemen (nog?) niet...

maar toch even de oefening gemaakt: ik denk dat ik ze ook zou durven ruilen voor andere, gelijkwaardige flessen. uiteindelijk, als wijnliefhebber, doe je het toch voor de wijn, en niet voor het etiket, toch?

soms denk ik: de zotheid van de chinezen kan ons dan nog goed uitkomen, maar dan moet je wel zo'n flesje met 'lafite' erop hebben...

mss toch eens de aankoop van een flesje overwegen... maar wie weet, binnen 5-10 jaar is de hype weer over, en waar staan we dan?... met onze lafite die we 5 keer te duur hebben betaald...

Iedere wijnliefhebber droomt wel eens om zijn lippen te zetten aan een glas DRC...
Fictief; een nonkeltje van het zevenset-knoopsgat laat u 1 fles DRC na. Wat nu, once-in-a-lifetime kun je nu eens genieten van je ultieme top wijn of toch ruilen voor meerdere super seconds?
Ik ben er zo nog niet direct uit

ik wel niet echt fan van DRC > ruilen die handel tegen super seconds

(05-02-2011 04:29 PM)jr02 schreef: [ -> ]Iedere wijnliefhebber droomt wel eens om zijn lippen te zetten aan een glas DRC...
Fictief; een nonkeltje van het zevenset-knoopsgat laat u 1 fles DRC na. Wat nu, once-in-a-lifetime kun je nu eens genieten van je ultieme top wijn of toch ruilen voor meerdere super seconds?
Ik ben er zo nog niet direct uit

Hey, Jr, wist niet dat er nu ook al in de Bourgogne superseconds bestaan...?

Nee serieus, is inderdaad een dilemma voor de liefhebber. Hoewel ik veel meer zou twijfelen dan voor die Lafite, bij DRC heb je toch nog iets meer het gevoel dat het misschien wel de kwintessens is van de wijn... Bij Lafite heb ik dat eerlijk gezegd niet

(05-02-2011 04:32 PM)Kris G schreef: [ -> ]ik wel niet echt fan van DRC > ruilen die handel tegen super seconds

Kris, hoe kan je dat nu zeggen? Je zegt toch ook niet dat je geen fan bent van Sonic Youth als je er nog nooit een song hebt van gehoord?

(05-02-2011 04:07 PM)Hugel schreef: [ -> ]mss toch eens de aankoop van een flesje overwegen... maar wie weet, binnen 5-10 jaar is de hype weer over, en waar staan we dan?... met onze lafite die we 5 keer te duur hebben betaald...

Ik denk inderdaad dat het nu wat te laat is, Hugel, er zijn anderen die hier veel meer dan wij mee bezig zijn en die de markt op de voet volgen.
En mijn beslissing om die Lafite te ruilen had ook wel te maken met de vraag of die Chinese economie wel zo lang gaat blijven groeien, of er niet iets gaat ontploffen op een gegeven moment.
De koper gaat de wijn niet onmiddellijk doorverkopen vertelde hij me, hij wacht tot ze nog meer in waarde stijgt- volgens hem wordt Lafite binnenkort een totaal onvindbare wijn in Europa.
Maar op dat moment ben je écht aan het speculeren, en da s niks voor mij (ben ook geen beursganger om dezelfde reden )

Anderzijds, nu de RVF ook in China zal worden uitgebracht gaan ze misschien ook op wijnen springen die wél binnen ons bereik liggen. Dus liggen daar voor sommigen misschien wel opportuniteiten -- hoewel de echte liefhebber enkel koopt om te drinken hé Hugel...
Maar op een gegeven moment staat die dan wel voor een dilemma met zijn fel gekoesterde Chateau Léoville Barton of consoorten--wat als ze ook voor dié flessen belachelijke sommen beginnen te bieden...?

(05-02-2011 04:35 PM)vinejo schreef: [ -> ]

(05-02-2011 04:32 PM)Kris G schreef: [ -> ]ik wel niet echt fan van DRC > ruilen die handel tegen super seconds

Kris, hoe kan je dat nu zeggen? Je zegt toch ook niet dat je geen fan bent van Sonic Youth als je er nog nooit een song hebt van gehoord?

ik ben geen Bourgogne liefhebber, als ik fles DRC zou hebben wordt die direct geruild tegen top bdx > moet ik echt geen seconde over twijfelen

(05-02-2011 04:50 PM)Kris G schreef: [ -> ][quote='vinejo' pid='10472' dateline='1296916536']
[quote='Kris G' pid='10470' dateline='1296916340']

ik ben geen Bourgogne liefhebber, als ik fles DRC zou hebben wordt die direct geruild tegen top bdx > moet ik echt geen seconde over twijfelen

Dus jij denkt dat je smaak nooit zal veranderen?
In je passie voor klassieke muziek ben je toch ook niet begonnen met Shostakovich? Misschien wel met Mozart

In de 'mindere' jaren van brdx dalen de prijzen, 06-07-08, dan komt er weer zo'n topjaar en doen ze er direct een flinke lap op. Door die topjaren is wijn ook ferm in de lift te komen zitten en vinden veel meer mensen de weg naar wijn. Wijnwinkels, vinotheken,... alle dagen komen er wel nieuwe bij.
Als we nu de komende 10jaar geen topjaar kennen dan zullen de prijzen toch wel stagneren of terug op niveau 03-04 komen.
10 jaar geleden moest iedereen kunst en antiek hebben maar daar zijn te prijzen toch ook aan het dalen.
Er is nog hoop voor de liefhebber. Denk ik.

@ vinejo, superseconden bij het drinken van DRC

leuke opmerking : in klassiek verandert mijn smaak niet eigenlijk, al vanaf mijn 1e live concert steeds bij hetzelfde genre gebleven, en dan nu eigenlijk een grote gelijkenis met wijn : ik durf wel eens een concert meepikken dat niet geheel mijn genre is maar dan wil ik er wel geen fortuin aan spenderen : de Wiener Philharmoniker die Beethoven komt spelen zal ik een kaart 4e cat nemen, als de Wiener met Mahler of Shostakovich komen 2e cat > ik wil dus wel veel centjes op tafel leggen voor een goeie bdx, maar minder voor een bourgogne (puur omdat het smakenpallet me minder plezier schenkt, heeft niks met kwaliteit te maken)
ik zie in wijn ook weinig tot geen evolutie in mijn smaakvoorkeuren, vind ik niet erg en ik sta wel open voor andere dingen, maar dan liever safe spelen met een paar super 2nd ipv 1 DRC

ik heb nog wat flessen van drc uit de erfenis van mijn grootmoeder maar die liggen veilig weg en die verkoop ik (misschien proef ik er eentje van) als ik ooit de pensioensgerechtigde leeftijd bereik (als zelfstandige moet je wel een appeltje of in dit geval een drc'tje voor de dorst hebben)

(05-02-2011 05:09 PM)jr02 schreef: [ -> ]@ vinejo, superseconden bij het drinken van DRC

thumb thumb