wijnliefhebbers

Het kan verkeren maar wellicht bij wispelturige personen van mijn soort.

Gedronken zaterdag 5 juli 2014: Cornas Chante Perdrix 2008 Delas.
Notities toen: Niet meer te kopen; schraal en bitter.

Nu terug in het glas 12 maart 2018: zachte veloerse tertiaire neus. In de mond:rode kersen en kruidigheid.
In de afdronk mooie balans van zuren en tannines die het midden pallet geen geweld aan doen. Geen krachtpatser maar een wijn waar elegantie domineert en evenwichtig is uitgegroeid.

Score: 90+

Hoe een wijn kan evolueren. (of hoe een persoon kan evolueren )

(12-03-2018 01:36 AM)don quichotte schreef:  Het kan verkeren maar wellicht bij wispelturige personen van mijn soort.

Gedronken zaterdag 5 juli 2014: Cornas Chante Perdrix 2008 Delas.
Notities toen: Niet meer te kopen; schraal en bitter.

Nu terug in het glas 12 maart 2018: zachte veloerse tertiaire neus. In de mond:rode kersen en kruidigheid.
In de afdronk mooie balans van zuren en tannines die het midden pallet geen geweld aan doen. Geen krachtpatser maar een wijn waar elegantie domineert en evenwichtig is uitgegroeid.

Score: 90+

Hoe een wijn kan evolueren. (of hoe een persoon kan evolueren )

Vooral de wijn toch. Het leert ons vooral om geen al te definitieve uitspraken te doen over wijn.

Ik hou echt van de Hermitage Domaine des Tourettes de Delas
De rode wijnen van 2010, 2012 en 2015 zijn jong en al uitstekend.
2016 wit is heerlijk.

Ik dronk vandaag een Domaine des Tourettes Rouge 2015
Deze Hermitage heeft een elegante neus op bramen en bosbessen met tonen van peper en violet op een delicate en verleidelijke houtachtige achtergrond.
De mond heeft een mooi volume en een mooie zuurgraad die een gevoel van frisheid geeft. De frisse aroma's van zwart fruit blijven bestaan in de lange, licht houtachtige afdronk, waardoor dit een uitstekende wijn is om naar uit te kijken.

Delas, Saint-Joseph, Les Challeys 2016

Neus van rijp (vooral) zwart en wat rood fruit, viervruchtenconfituur waarbij het zwarte fruit overheerst. Daarnaast merk ik toetsen van vlees, bloed, garrigue en rook.
In de mond komt vooral dat heel rijpe fruit naar voren, wel voldoende gecountered door de zuren zodat het niet jammy wordt. Middellange finale met klein bittertje dat niet stoort.
Op dag twee is de wijn iets beter in balans met wat meer finesse.

Al bij al een vrij toegankelijke wijn waarvan ik heb genoten, al had ik wat meer diepgang verwacht. Uiteraard nog een jong beestje.

Dank u voor dit verslag.
In Delas geef ik meestal de voorkeur aan Saint-Joseph Sainte-Epine.
Prettige dag verder