(24-04-2013 09:17 PM)de populist schreef:  Om jullie toch mee te laten proeven van de sherry's uit de tasting van 23 april 2013 in Convento Winebar Leuven. Dit waren de beste:

Bodegas Arguëso Manzanilla San Leon: bij de beste Manzanilla's die er zijn, ligt wel 10 jaar op solera onder een dikke florlaag. Bijzonder aantrekkelijke wilde, zelfs wat animale geur (stal), rokerig, notenbolster, amandelen, erg zilt, wat appel. In de mond zeer fijn, uitgepuurd en geconcentreerd, alles netjes verknoopt en in de lengte, wat een prachtwijn. Ging uitzonderlijk goed samen met de gerijpte Manchegokaas. Dit kost amper 12 euro: voor dit geld kan je ter wereld geen betere wijn kopen (en ik overdrijf niet).

Gonzalez Byass Apostoles Palo Cortado Viejo (VORS; minstens 30 jaar oud dus): merkwaardige maar prachtige en gevarieerde kleur met amber, oker, evoluerend naar oudgoud aan de rand, zeer doorzichtig. Zeer fijne neus die aan een amontillado doet denken qua finesse, maar intensiever. Echt een volledig verweven boeket van geuren waarbij niets uitspringt, zachte neus die doet denken aan die platte ronde chocolaatjes met rozijntjes en okkernoot erop, van fruit een frisse appelsienen- of limoenenpel. Verse munt spat uit het glas. Ongelofelijke delicatesse. Aanzet bijzonder zacht evoluerend naar verrassend kruidig, een brede waaier aan kruiden zelfs (peper, peperkoek, drop, kruidnagel). Sinaas, okkernoot, rozijnen. Uitstekende fraîcheur, de wijn danst of vlindert in je mond maar heeft tegelijk een ongelofelijke concentratie en diepte. Eindeloze afdronk waarin alle smaakelementen verknoopt blijven. Dit is UITZONDERLIJKE, finesserijke wijn (19 euro half flesje, spotgoedkoop voor wat het is).

Lustau Oloroso Anada 1990: lijkt van kleur op de Palo Cortado, alleen minder diep. Karamel, okkernoot, sterk lucht na de regen, zeer kruidig, minder rijk en delicaat als de vorige. Voller wel, zeer mooi toch, krachtig. Mondgevoel is veel ronder, sappiger, breder, uitwaaierend, met weer karamel, chocolade, beetje abrikoos maar vooral citrusfruit. Ik vind dit een heerlijke, volle, geconcentreerde en toch fijne wijn, meditatiewijn zelfs, doet de zintuigen trillen, zo weelderig. Ontroert mij. Magnifieke afdronk (begin de 20 euro)

Lustau Amontillado Escuadrilla charmeerde het tastingpubliek gisteren, tegen mijn verwachtingen. Amontillado is niet gemakkelijk, over het algemeen vrij strak, penetrant, heel geconcenteerd. Deze blijft echter mooi zacht, met in neus en mond abrikoos, citrus, noten, en wat ziltigheid ook (begin de 20 euro).

Voor de rest: de goedkope sherry's van Osborne, de Fino en de Manzanilla, zijn zéér goed voor hun prijs. Alles van Arguëso is goed en de beste prijs-kwaliteit is wellicht de Palo Cortado van Lustau (iets van 17 euro). De manzanilla van Lustau Papirusa zat te lang op fles wellicht, zag gisteren al wat bruin (fino best binnen het jaar drinken). Lastig probleem met fino's, je ziet niet wanneer ze werden gebotteld (idem champagne). Ze verliezen hun zuiverheid als je ze te lang bewaart. Hoe verser, hoe beter.

(25-04-2013 12:42 PM)vinejo schreef:  Heb sherry pas de laatste vijf jaren ontdekt en leren appreciëren. Een zeer onderschatte wijn. Bedankt voor de interessante notities.

(25-04-2013 02:22 PM)nco schreef:  

(25-04-2013 12:42 PM)vinejo schreef:  Heb sherry pas de laatste vijf jaren ontdekt en leren appreciëren. Een zeer onderschatte wijn. Bedankt voor de interessante notities.

Zit nog niet in dat stadium. Ik weet nog dat ik voor het eerst sherry proefde tijdens één van de Syntra opleidingen en dat ik dat toen niet geweldig goed vond. Maar ik merk wel dat mijn smaak de voorbije jaren sterk veranderd is dus misschien moet ik me er toch nog maar eens aan wagen... Ik weet dat er heel veel verschil is in Sherry, wat zijn zowat de "Sherrys for beginners" (als dat al bestaat)?

(24-04-2013 09:17 PM)de populist schreef:  Om jullie toch mee te laten proeven van de sherry's uit de tasting van 23 april 2013 in Convento Winebar Leuven. Dit waren de beste:

Bodegas Arguëso Manzanilla San Leon: bij de beste Manzanilla's die er zijn, ligt wel 10 jaar op solera onder een dikke florlaag. Bijzonder aantrekkelijke wilde, zelfs wat animale geur (stal), rokerig, notenbolster, amandelen, erg zilt, wat appel. In de mond zeer fijn, uitgepuurd en geconcentreerd, alles netjes verknoopt en in de lengte, wat een prachtwijn. Ging uitzonderlijk goed samen met de gerijpte Manchegokaas. Dit kost amper 12 euro: voor dit geld kan je ter wereld geen betere wijn kopen (en ik overdrijf niet).

Gonzalez Byass Apostoles Palo Cortado Viejo (VORS; minstens 30 jaar oud dus): merkwaardige maar prachtige en gevarieerde kleur met amber, oker, evoluerend naar oudgoud aan de rand, zeer doorzichtig. Zeer fijne neus die aan een amontillado doet denken qua finesse, maar intensiever. Echt een volledig verweven boeket van geuren waarbij niets uitspringt, zachte neus die doet denken aan die platte ronde chocolaatjes met rozijntjes en okkernoot erop, van fruit een frisse appelsienen- of limoenenpel. Verse munt spat uit het glas. Ongelofelijke delicatesse. Aanzet bijzonder zacht evoluerend naar verrassend kruidig, een brede waaier aan kruiden zelfs (peper, peperkoek, drop, kruidnagel). Sinaas, okkernoot, rozijnen. Uitstekende fraîcheur, de wijn danst of vlindert in je mond maar heeft tegelijk een ongelofelijke concentratie en diepte. Eindeloze afdronk waarin alle smaakelementen verknoopt blijven. Dit is UITZONDERLIJKE, finesserijke wijn (19 euro half flesje, spotgoedkoop voor wat het is).

Lustau Oloroso Anada 1990: lijkt van kleur op de Palo Cortado, alleen minder diep. Karamel, okkernoot, sterk lucht na de regen, zeer kruidig, minder rijk en delicaat als de vorige. Voller wel, zeer mooi toch, krachtig. Mondgevoel is veel ronder, sappiger, breder, uitwaaierend, met weer karamel, chocolade, beetje abrikoos maar vooral citrusfruit. Ik vind dit een heerlijke, volle, geconcentreerde en toch fijne wijn, meditatiewijn zelfs, doet de zintuigen trillen, zo weelderig. Ontroert mij. Magnifieke afdronk (begin de 20 euro)

Lustau Amontillado Escuadrilla charmeerde het tastingpubliek gisteren, tegen mijn verwachtingen. Amontillado is niet gemakkelijk, over het algemeen vrij strak, penetrant, heel geconcenteerd. Deze blijft echter mooi zacht, met in neus en mond abrikoos, citrus, noten, en wat ziltigheid ook (begin de 20 euro).

Voor de rest: de goedkope sherry's van Osborne, de Fino en de Manzanilla, zijn zéér goed voor hun prijs. Alles van Arguëso is goed en de beste prijs-kwaliteit is wellicht de Palo Cortado van Lustau (iets van 17 euro). De manzanilla van Lustau Papirusa zat te lang op fles wellicht, zag gisteren al wat bruin (fino best binnen het jaar drinken). Lastig probleem met fino's, je ziet niet wanneer ze werden gebotteld (idem champagne). Ze verliezen hun zuiverheid als je ze te lang bewaart. Hoe verser, hoe beter.

(26-04-2013 01:34 PM)claret schreef:  Heb hier ook een tijdje een flesje van die Gonzalez Byass Paolo Cortado (Apostoles) gehad samen met een flesje van de Amontillado (Del Duque). Vind dit ook ongeloofelijke wijnen (vele vrienden en kennissen van hun sokken geblazen wanneer ik ze hiervan een glaasje liet proeven). Zelfs een lichte voorkeur voor de Amontillado. En zoals je zegt, in principe niet zo duur als je ziet wat er in de fles zit.

(25-04-2013 12:42 PM)vinejo schreef:  

(24-04-2013 09:17 PM)de populist schreef:  Om jullie toch mee te laten proeven van de sherry's uit de tasting van 23 april 2013 in Convento Winebar Leuven. Dit waren de beste:

Bodegas Arguëso Manzanilla San Leon: bij de beste Manzanilla's die er zijn, ligt wel 10 jaar op solera onder een dikke florlaag. Bijzonder aantrekkelijke wilde, zelfs wat animale geur (stal), rokerig, notenbolster, amandelen, erg zilt, wat appel. In de mond zeer fijn, uitgepuurd en geconcentreerd, alles netjes verknoopt en in de lengte, wat een prachtwijn. Ging uitzonderlijk goed samen met de gerijpte Manchegokaas. Dit kost amper 12 euro: voor dit geld kan je ter wereld geen betere wijn kopen (en ik overdrijf niet).

Gonzalez Byass Apostoles Palo Cortado Viejo (VORS; minstens 30 jaar oud dus): merkwaardige maar prachtige en gevarieerde kleur met amber, oker, evoluerend naar oudgoud aan de rand, zeer doorzichtig. Zeer fijne neus die aan een amontillado doet denken qua finesse, maar intensiever. Echt een volledig verweven boeket van geuren waarbij niets uitspringt, zachte neus die doet denken aan die platte ronde chocolaatjes met rozijntjes en okkernoot erop, van fruit een frisse appelsienen- of limoenenpel. Verse munt spat uit het glas. Ongelofelijke delicatesse. Aanzet bijzonder zacht evoluerend naar verrassend kruidig, een brede waaier aan kruiden zelfs (peper, peperkoek, drop, kruidnagel). Sinaas, okkernoot, rozijnen. Uitstekende fraîcheur, de wijn danst of vlindert in je mond maar heeft tegelijk een ongelofelijke concentratie en diepte. Eindeloze afdronk waarin alle smaakelementen verknoopt blijven. Dit is UITZONDERLIJKE, finesserijke wijn (19 euro half flesje, spotgoedkoop voor wat het is).

Lustau Oloroso Anada 1990: lijkt van kleur op de Palo Cortado, alleen minder diep. Karamel, okkernoot, sterk lucht na de regen, zeer kruidig, minder rijk en delicaat als de vorige. Voller wel, zeer mooi toch, krachtig. Mondgevoel is veel ronder, sappiger, breder, uitwaaierend, met weer karamel, chocolade, beetje abrikoos maar vooral citrusfruit. Ik vind dit een heerlijke, volle, geconcentreerde en toch fijne wijn, meditatiewijn zelfs, doet de zintuigen trillen, zo weelderig. Ontroert mij. Magnifieke afdronk (begin de 20 euro)

Lustau Amontillado Escuadrilla charmeerde het tastingpubliek gisteren, tegen mijn verwachtingen. Amontillado is niet gemakkelijk, over het algemeen vrij strak, penetrant, heel geconcenteerd. Deze blijft echter mooi zacht, met in neus en mond abrikoos, citrus, noten, en wat ziltigheid ook (begin de 20 euro).

Voor de rest: de goedkope sherry's van Osborne, de Fino en de Manzanilla, zijn zéér goed voor hun prijs. Alles van Arguëso is goed en de beste prijs-kwaliteit is wellicht de Palo Cortado van Lustau (iets van 17 euro). De manzanilla van Lustau Papirusa zat te lang op fles wellicht, zag gisteren al wat bruin (fino best binnen het jaar drinken). Lastig probleem met fino's, je ziet niet wanneer ze werden gebotteld (idem champagne). Ze verliezen hun zuiverheid als je ze te lang bewaart. Hoe verser, hoe beter.

Heb sherry pas de laatste vijf jaren ontdekt en leren appreciëren. Een zeer onderschatte wijn. Bedankt voor de interessante notities.

(26-04-2013 07:27 PM)Johan_Vdd schreef:  Het forum is er om te leren, althans zo zie ik het toch.

(26-04-2013 07:27 PM)Johan_Vdd schreef:  Het forum is er om te leren, althans zo zie ik het toch.

Witte en rode sherry bestaat niet, maar er is wel een markant verschil in kleur aan de hand van de rijping op vat (solera-systeem). Eenmaal op fles evolueren Sherry's in principe niet meer (of althans toch extreem langzaam). Zo heb ik ooit een heel oude fino gedronken (+40 jaar) uit een oude wijnkelder ( voor alle duidelijkheid: jong gebotteld), die wel een beetje donkerder was geworden, maar niet vergelijkbaar met de veroudering van wijn. De smaak was niet echt te vergelijken met die van een jonge fino (fino wordt idealiter jong gedronken).

De wiki geeft je wat veralgemeende informatie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sherry
http://en.wikipedia.org/wiki/Sherry (informatiever dan de NL-versie)

(26-04-2013 02:59 PM)JT schreef:  

(25-04-2013 12:42 PM)vinejo schreef:  

(24-04-2013 09:17 PM)de populist schreef:  Om jullie toch mee te laten proeven van de sherry's uit de tasting van 23 april 2013 in Convento Winebar Leuven. Dit waren de beste:

Bodegas Arguëso Manzanilla San Leon: bij de beste Manzanilla's die er zijn, ligt wel 10 jaar op solera onder een dikke florlaag. Bijzonder aantrekkelijke wilde, zelfs wat animale geur (stal), rokerig, notenbolster, amandelen, erg zilt, wat appel. In de mond zeer fijn, uitgepuurd en geconcentreerd, alles netjes verknoopt en in de lengte, wat een prachtwijn. Ging uitzonderlijk goed samen met de gerijpte Manchegokaas. Dit kost amper 12 euro: voor dit geld kan je ter wereld geen betere wijn kopen (en ik overdrijf niet).

Gonzalez Byass Apostoles Palo Cortado Viejo (VORS; minstens 30 jaar oud dus): merkwaardige maar prachtige en gevarieerde kleur met amber, oker, evoluerend naar oudgoud aan de rand, zeer doorzichtig. Zeer fijne neus die aan een amontillado doet denken qua finesse, maar intensiever. Echt een volledig verweven boeket van geuren waarbij niets uitspringt, zachte neus die doet denken aan die platte ronde chocolaatjes met rozijntjes en okkernoot erop, van fruit een frisse appelsienen- of limoenenpel. Verse munt spat uit het glas. Ongelofelijke delicatesse. Aanzet bijzonder zacht evoluerend naar verrassend kruidig, een brede waaier aan kruiden zelfs (peper, peperkoek, drop, kruidnagel). Sinaas, okkernoot, rozijnen. Uitstekende fraîcheur, de wijn danst of vlindert in je mond maar heeft tegelijk een ongelofelijke concentratie en diepte. Eindeloze afdronk waarin alle smaakelementen verknoopt blijven. Dit is UITZONDERLIJKE, finesserijke wijn (19 euro half flesje, spotgoedkoop voor wat het is).

Lustau Oloroso Anada 1990: lijkt van kleur op de Palo Cortado, alleen minder diep. Karamel, okkernoot, sterk lucht na de regen, zeer kruidig, minder rijk en delicaat als de vorige. Voller wel, zeer mooi toch, krachtig. Mondgevoel is veel ronder, sappiger, breder, uitwaaierend, met weer karamel, chocolade, beetje abrikoos maar vooral citrusfruit. Ik vind dit een heerlijke, volle, geconcentreerde en toch fijne wijn, meditatiewijn zelfs, doet de zintuigen trillen, zo weelderig. Ontroert mij. Magnifieke afdronk (begin de 20 euro)

Lustau Amontillado Escuadrilla charmeerde het tastingpubliek gisteren, tegen mijn verwachtingen. Amontillado is niet gemakkelijk, over het algemeen vrij strak, penetrant, heel geconcenteerd. Deze blijft echter mooi zacht, met in neus en mond abrikoos, citrus, noten, en wat ziltigheid ook (begin de 20 euro).

Voor de rest: de goedkope sherry's van Osborne, de Fino en de Manzanilla, zijn zéér goed voor hun prijs. Alles van Arguëso is goed en de beste prijs-kwaliteit is wellicht de Palo Cortado van Lustau (iets van 17 euro). De manzanilla van Lustau Papirusa zat te lang op fles wellicht, zag gisteren al wat bruin (fino best binnen het jaar drinken). Lastig probleem met fino's, je ziet niet wanneer ze werden gebotteld (idem champagne). Ze verliezen hun zuiverheid als je ze te lang bewaart. Hoe verser, hoe beter.

Heb sherry pas de laatste vijf jaren ontdekt en leren appreciëren. Een zeer onderschatte wijn. Bedankt voor de interessante notities.

Zijn dat dan witte of rode sherry's, en wat is het verschil (smaak?)
En worden ze ook donkerder na jaren bewaren zoals Sauternes bvb?
Misschien wat domme vragen, maar ik ben ook nog een leek wat sherry betreft.

(27-04-2013 10:54 AM)de populist schreef:  

(26-04-2013 02:59 PM)JT schreef:  

(25-04-2013 12:42 PM)vinejo schreef:  

(24-04-2013 09:17 PM)de populist schreef:  Om jullie toch mee te laten proeven van de sherry's uit de tasting van 23 april 2013 in Convento Winebar Leuven. Dit waren de beste:

Bodegas Arguëso Manzanilla San Leon: bij de beste Manzanilla's die er zijn, ligt wel 10 jaar op solera onder een dikke florlaag. Bijzonder aantrekkelijke wilde, zelfs wat animale geur (stal), rokerig, notenbolster, amandelen, erg zilt, wat appel. In de mond zeer fijn, uitgepuurd en geconcentreerd, alles netjes verknoopt en in de lengte, wat een prachtwijn. Ging uitzonderlijk goed samen met de gerijpte Manchegokaas. Dit kost amper 12 euro: voor dit geld kan je ter wereld geen betere wijn kopen (en ik overdrijf niet).

Gonzalez Byass Apostoles Palo Cortado Viejo (VORS; minstens 30 jaar oud dus): merkwaardige maar prachtige en gevarieerde kleur met amber, oker, evoluerend naar oudgoud aan de rand, zeer doorzichtig. Zeer fijne neus die aan een amontillado doet denken qua finesse, maar intensiever. Echt een volledig verweven boeket van geuren waarbij niets uitspringt, zachte neus die doet denken aan die platte ronde chocolaatjes met rozijntjes en okkernoot erop, van fruit een frisse appelsienen- of limoenenpel. Verse munt spat uit het glas. Ongelofelijke delicatesse. Aanzet bijzonder zacht evoluerend naar verrassend kruidig, een brede waaier aan kruiden zelfs (peper, peperkoek, drop, kruidnagel). Sinaas, okkernoot, rozijnen. Uitstekende fraîcheur, de wijn danst of vlindert in je mond maar heeft tegelijk een ongelofelijke concentratie en diepte. Eindeloze afdronk waarin alle smaakelementen verknoopt blijven. Dit is UITZONDERLIJKE, finesserijke wijn (19 euro half flesje, spotgoedkoop voor wat het is).

Lustau Oloroso Anada 1990: lijkt van kleur op de Palo Cortado, alleen minder diep. Karamel, okkernoot, sterk lucht na de regen, zeer kruidig, minder rijk en delicaat als de vorige. Voller wel, zeer mooi toch, krachtig. Mondgevoel is veel ronder, sappiger, breder, uitwaaierend, met weer karamel, chocolade, beetje abrikoos maar vooral citrusfruit. Ik vind dit een heerlijke, volle, geconcentreerde en toch fijne wijn, meditatiewijn zelfs, doet de zintuigen trillen, zo weelderig. Ontroert mij. Magnifieke afdronk (begin de 20 euro)

Lustau Amontillado Escuadrilla charmeerde het tastingpubliek gisteren, tegen mijn verwachtingen. Amontillado is niet gemakkelijk, over het algemeen vrij strak, penetrant, heel geconcenteerd. Deze blijft echter mooi zacht, met in neus en mond abrikoos, citrus, noten, en wat ziltigheid ook (begin de 20 euro).

Voor de rest: de goedkope sherry's van Osborne, de Fino en de Manzanilla, zijn zéér goed voor hun prijs. Alles van Arguëso is goed en de beste prijs-kwaliteit is wellicht de Palo Cortado van Lustau (iets van 17 euro). De manzanilla van Lustau Papirusa zat te lang op fles wellicht, zag gisteren al wat bruin (fino best binnen het jaar drinken). Lastig probleem met fino's, je ziet niet wanneer ze werden gebotteld (idem champagne). Ze verliezen hun zuiverheid als je ze te lang bewaart. Hoe verser, hoe beter.

Heb sherry pas de laatste vijf jaren ontdekt en leren appreciëren. Een zeer onderschatte wijn. Bedankt voor de interessante notities.

Zijn dat dan witte of rode sherry's, en wat is het verschil (smaak?)
En worden ze ook donkerder na jaren bewaren zoals Sauternes bvb?
Misschien wat domme vragen, maar ik ben ook nog een leek wat sherry betreft.

Hello JT,
Sherry wordt (in tegenstelling tot andere versterkte wijnen zoals Porto en Madera) naar mijn weten uitsluitend gemaakt van witte druiven (er bestaat een rode variant van de Palomino maar die wordt , denk ik, niet in de streek rond Xerez gekweekt of gebruikt, bv wel op de Canarische eilanden waar Palomino Listan heet). Het druivensap of de wijn weekt of macereert in het geval van sherry niet op de schillen (persing van de volledige druiventrossen meestal zonder ontstelen). De donkere kleur, soms echt bruin, komt door de oxidatie (oxidatie van fenolen) van wijn tijdens het verblijf op vat (600 liter vaten worden maar tot 5/6 gevuld). Ook als een Fino te lang op fles ligt, wordt hij bruin (wat niet de bedoeling is). Sherry's, ook Oloroso of Amontillado moet je niet langer dan 5 jaar bewaren, ze zijn vaak al oud als ze op fles gaan, verdere rijping heeft weinig zin (tenzij sommige PX'en). Toegestane witte druiven zijn Palomino (vooral de Fino variant, Palomino Fino), Pedro Ximinez of PX en Moscatel (Muscat d'Alexandrië).