(26-04-2015 11:47 PM)vinejo schreef:  Knap verslag, Fré, thanks!
De St Julien naast Gloria was La Bridane, tikfoutje wellicht

(27-04-2015 09:45 AM)Fre schreef:  Ik voel dat de meerderheid de naam wel kan smaken. We zullen m voor t gemak gewoon laten bestaan, zeker

(12-07-2015 02:24 PM)Fre schreef:  Tweede editie van ZWijnerij focuste op Duitse Riesling en liet ons zien welke grote verscheidenheid de druif kon voortbrengen. Na 10 Rieslings was er ook nog een afsluiter met 2 Duitse spätburgunders.

Eerste duo: zelfde streek en zelfde jaar
1. Weingut Flick 'Vini et Vita' Trocken 2014
Granny-smith, limoen, citroen, gele abrikozen in de neus. De citrustoets en appelzuren kwamen in de mond terug, wat de wijn erg fris maakte.
2. Weingut Eva Fricke "Rheingauer" trocken 2014
Licht parelende wijn, typisch voor basis/jonge Riesling. In begin ietwat reductie, discreter in de neus dan de eerste, ook complexer. Iets breder mondgevoel.

Tweede duo: twee wijnen uit de Rheinhessen uit hetzelfde jaar
3. WG Dreissigacker – Bechtheimer Riesling Trocken 2010
Strogele wijn. Erg mineralig met toetsen van vuursteen. Tertiair, Rozijntjes, petrol, acaciahoning. Brede opulente stijl.
4. WG Wittmann Trocken 2010
Leisteen, dus opnieuw dat minerale. Rokerig. Een erg precieze, strakke Riesling. Deze wijn heeft serieus wat lengte. Kwaliteit!
Derde duo: Noord versus Zuid

Derde duo: Noord versus Zuid
5. Wg Ansgar Clüsserath 2013 Mosel
Begin ietwat reductie maar ging er wel uit. Limoen! Zeer strakke, complexe en minerale wijn. Puur op z’n finesse gemaakt.
6. WG Alexander Laible Alte Reben Baden
Onrijp fruit, erg kruidig ook. Serieus geconcentreerde wijn. Naast de zuurtjes ook een bittertje op het einde.

Volgend duo: bekroonde Duitse wijnmakers
7. WG Schäfer-Frölich Schiefergestein (Tim Frölich) 2013 Nahe
Erg complexe neus. Blijkbaar tweede wijn van de beste wijngaard van Tim. Net onder GG. Een erg zuivere wijn met lengte. Frisse zuren komen ook terug in afdronk.
8. WG Von Winning ( Stephan Attman) Reiterpfad Erste Lage 2013
Licht gekurkt, jammer. Maar toch konden we voldoende de kwaliteit van deze cuvée herkennen.

Volgend duo: Unieke stijl in Duitsland
9. WG Geil Bechtheimer Feinherm 2013
Halfdroge Riesling, maar suikers en zuren enorm mooi in balans. Normaal is dit type van wijn niet echt mijn ding maar deze wijn kan wel overtuigen. Heel erg mooi!
10. Eva Clüsserath – Spätlase Feinherm 2012
Opnieuw halfdroog maar kan me iets minder bekoren dan de vorige gezien de suikers wel nadrukkelijker aanwezig zijn.

Als laatste duo sluiten we af met 2 Spätburgunders:
11. Shelter Winery Pinot Noir 2011 Baden
Intense neus, frambozen, snoepjes. Rond en mollige wijn met een bittertje in de afdronk.
12. Adeneuer Walporzheimer Gärkammer Ahr 2013
Erg verfijnde wijn. Heel zacht, bijna zalvend in de mond. Confituur

Bedankt aan Marc voor deze mooie degustatie!

(12-07-2015 02:24 PM)Fre schreef:  Tweede editie van ZWijnerij focuste op Duitse Riesling en liet ons zien welke grote verscheidenheid de druif kon voortbrengen. Na 10 Rieslings was er ook nog een afsluiter met 2 Duitse spätburgunders.

Eerste duo: zelfde streek en zelfde jaar
1. Weingut Flick 'Vini et Vita' Trocken 2014
Granny-smith, limoen, citroen, gele abrikozen in de neus. De citrustoets en appelzuren kwamen in de mond terug, wat de wijn erg fris maakte.
2. Weingut Eva Fricke "Rheingauer" trocken 2014
Licht parelende wijn, typisch voor basis/jonge Riesling. In begin ietwat reductie, discreter in de neus dan de eerste, ook complexer. Iets breder mondgevoel.

Tweede duo: twee wijnen uit de Rheinhessen uit hetzelfde jaar
3. WG Dreissigacker – Bechtheimer Riesling Trocken 2010
Strogele wijn. Erg mineralig met toetsen van vuursteen. Tertiair, Rozijntjes, petrol, acaciahoning. Brede opulente stijl.
4. WG Wittmann Trocken 2010
Leisteen, dus opnieuw dat minerale. Rokerig. Een erg precieze, strakke Riesling. Deze wijn heeft serieus wat lengte. Kwaliteit!


Derde duo: Noord versus Zuid
5. Wg Ansgar Clüsserath Steinreich 2013 Mosel
Begin ietwat reductie maar ging er wel uit. Limoen! Zeer strakke, complexe en minerale wijn. Puur op z’n finesse gemaakt.
6. WG Alexander Laible ***Alte Reben Baden 2013
Onrijp fruit, erg kruidig ook. Serieus geconcentreerde wijn. Naast de zuurtjes ook een bittertje op het einde.

Volgend duo: bekroonde Duitse wijnmakers
7. WG Schäfer-Frölich Schiefergestein (Tim Frölich) 2013 Nahe
Erg complexe neus. Blijkbaar tweede wijn van de beste wijngaard van Tim. Net onder GG. Een erg zuivere wijn met lengte. Frisse zuren komen ook terug in afdronk.
8. WG Von Winning ( Stephan Attman) Reiterpfad Erste Lage 2013
Licht gekurkt, jammer. Maar toch konden we voldoende de kwaliteit van deze cuvée herkennen.

Volgend duo: Unieke stijl in Duitsland
9. WG Geil Bechtheimer Feinherb 2013
Halfdroge Riesling, maar suikers en zuren enorm mooi in balans. Normaal is dit type van wijn niet echt mijn ding maar deze wijn kan wel overtuigen. Heel erg mooi!
10. Eva Clüsserath Piesporter Goldtröpfchen Spätlese Feinherb 2012
Opnieuw halfdroog maar kan me iets minder bekoren dan de vorige gezien de suikers wel nadrukkelijker aanwezig zijn.

Als laatste duo sluiten we af met 2 Spätburgunders:
11. Shelter Winery Pinot Noir 2011 Baden
Intense neus, frambozen, snoepjes. Rond en mollige wijn met een bittertje in de afdronk.
12. Adeneuer Walporzheimer Gärkammer Ahr 2013
Erg verfijnde wijn. Heel zacht, bijna zalvend in de mond. Confituur

Bedankt aan Marc voor deze mooie degustatie!

(25-09-2015 10:28 PM)Fre schreef:  Gisteren opnieuw bijeenkomst van de ZWijnerij, dit keer rond het thema Noordelijke Rhone. Opzet van de tasting was om de cru's van de N Rhone op te frissen. Op de starter na kregen we 6 duo's per cru voorgeschoteld. De coöperatieve (Cave de Tain), de gigant (Guigal) en de 'boertjes' (Guillaume Gilles & Pichon) namen het tegen elkaar op. En dan begon de zoektocht...

Saint-Péray Cave de Tain Fleur de Roc 2013
Een mooie opener obv Marsanne & Rousanne druiven. Discrete neus met toch wat aardig wat verschillende elementen die na verloop van tijd vrijkomen: accaciahoning, leisteen, madeliefjes, rokerig
Toch een volle wijn met opnieuw die honing toets maar zeker niet te plakkerig. De zuurtjes ondersteunen het geheel erg mooi 86

Eerste duo: Condrieu
Ik ben Johan, de schenker van dienst, erg dankbaar. Na aandringen 2 Condrieus op tafel. Voor mij de appellatie waar je het of stevig kunt verknoeien of hemelse wijn kunt maken. Een tussenweg is eerder zeldzaam. Ligt aan de moeilijk te verbouwen Viognierdruif.
De Guigal 2014 iets beter dan de Pichon 2014 . De wijn was meer uitgebalanceerd, verfijnder ook. Erg minerale wijn (leisteen) met een iets minder uitgesproken houttoets dan bij Pichon. Bij de Pichon veel power: honing, drop, abrikozen, agrumes en erg rokerig. Een stevig beestje ook in de mond. Wel een lange afdronk.
Ik geef Pichon 88 en Guigal 89-90

Tweede duo: Hermitage wit
De Cave de Tain 2009 moest het hier duidelijk afleggen tegen de Guigal Hermitage 2011 . Beetje jammer hier is het verschil in leeftijd. De Cave de Tain was qua neus het evenbeeld van de betere Jura. Misschien een beetje te. Oxidatief dus maar te overheersend. Vreemd voor een wijn die toch zeker 10 jaar zou moeten meegaan. Misschien last gehad van de warmte tijdens het vervoer? Wie zal het zeggen. De smaak zat wel een stuk beter: full body, rozijntjes, gebalanceerd, mooie zuren, een bittertje op het einde. Maar wel een zware wijn. Heeft eten nodig. De Guigal was van een ander kaliber. Nootjes, geroosterd brood, delicate wijn, complexe neus. Balans, zijde.
De Cave de Tain krijgt 81 - sorry niet mijn ding , de Guigal krijgt 91

Derde duo: Côte Rotie
de Guigal Côte Blonde et Brune 2011 tegen de Pichon 'Rosiers' 2013
Pichon: gout de petrol die na enige tijd weg ging, aarde, tabak, leder, afteraid. Sappige wijn met veel structuur en body. Licht niet storend bittertje op het einde.
Guigal: meer typische CR met veel rood fruit en peper. Erg elegante klasseneus. Opnieuw sappig maar iets meer evenwicht en uitgebalanceerd dan de Pichon. Is ook 2 jaar ouder natuurlijk. Topper van de avond. BTW: de crumble obv bosbessen paste hier perfect bij!
Pichon krijgt 90 en de Guigal krijgt 92

Vierde duo: Saint Joseph
Hier de SJ 2013 van Pichon tegen die van onze coöperatieve 'SJ Esprit de granit 2013'. De Cave de Tain was hier de erg duidelijke winnaar en zette Pichon hier vrij gemakkelijk opzij. Opnieuw NRhone toets (peper, veel rood fruit en licht medicinaal). De Pichon kwam nogal eenvoudig voor de dag. Erg zoetig ook. Ik noteerde verder zwarte olijven, banden/rubber.
Pichon krijgt 80 (sorry maar hiervoor kan ik echt niet meer geven en een dik verdiende 90 voor de Cave de Tain. Onverwacht maar da's het voordeel van blind proeven natuurlijk. En iedereen was bij deze vrij unaniem.

Vijfde Duo: Hermitage rood
Goed opgaande strijd tussen de rode van Guigal 2011 en de Hermitage van CdT grand Classique 2008 Andere wijnen qua type en hier opnieuw toch 3 jaar tussen wat toch wel speelt bij deze wijnen. Desalniettemin waren beide wijnen subtiel & charmant. Ik noteerde bij Guigal: Rubber, Oosterse kruiden, frambozen, een oude pharmacie die je binnenstapt (bestaat jammer genoeg niet meer). Stevige bitter op het einde
De CdT: lichte petrolgeur, kruidigheid, paprika, speculoos in koffie.
De CdT scoorde ik 88, de Guigal 89

Zesde duo: Cornas
Guillaume GIlles 2011 tegen de CdT Arenes Sauvages 2010
Een lichte voorkeur voor Gilles. Ondanks veel te jong wel duidelijk een klassewijn in wording. De CdT was iets zoeter en iets zachter.
CdT krijgt 88 en Gilles 90+

Conclusie: Guigal krijgt vaak de naam een te commerciële wijn te zijn die vooral op het grote publiek gericht is. Ik geef toe, ik was bevooroordeeld voor deze proeverij. Maar ik wil nu toch mij mening bijstellen. Guigal is een kwaliteitskenmerk die in NRhone niet teleurstelt (obv wat ik proefde). CdT is zeker een degelijke coöperatieve, niet het niveau van Guigal maar ik onthoud een uitstekende SJ. Pichon was vaak de duurdere cuvée van de twee. Soms goed maar maakte die status niet altijd waar (zeker bij de SJ). Gilles in Cornas is kwaliteit maar heeft tijd nodig. Tot slot niet vergeten dat oogstjaren ook in de NRhone erg belangrijk zijn. Om een objectief oordeel te kunnen vellen, zou dit meegenomen moeten worden. Alle wijnen werden ter plaatse gekocht. Ik begrijp dat het niet altijd evident is om dezelfde jaargang per cru te kopen.
Ik wil bij deze Johan U. danken voor de samenstelling van de tasting en Didier 'In vino veritas' voor de voortreffelijke culinaire begeleiding. Op naar Piëmonte en Sardinië in november!

(28-11-2015 08:33 PM)Marc schreef:  9: Vigna Le Masserie 2012 – Francesco Boschis – DOC Barbera d’Alba Superiore (100% Barbera, single vineyard)
Donker kersenrood, intens. Fruit (bramen, kers, zwarte bes), fijne kruidigheid en wat lactisch. Komt na een tijdje mooi open en wordt dan breder en boeiender. Fruitige aanzet, mooie fraicheur en sappigheid. Sappige wijn met veel finesse en toch de nodige kracht. Fijne afdronk met de nodige tannines. Heel mooi. 90+
Aan 9,5€ op domein een must. (Hier te koop aan 16,75€ en zelfs dan koopwaardig voor mij.)
De meerderheid besliste dat deze wijn de Barbera was...

[

(28-11-2015 08:33 PM)Marc schreef:  10: Vigna Pivano 2009 – Cascina Roera – DOC Montferrato Rosso (100% Nebbiolo)
Medium transparant, kersenrood. Eerder discrete neus, rood fruit, roosjes, violetjes, tarmac, aardsheid. Na de zachtere aanzet een krachtige wijn, met fijn fruit en peperigheid. Evenwichtig, lekker. De zuurtjes en de tannines komen op het einde opzetten. Medium tot lange afdronk, met nadrukkelijke tannines. 88
Aanvulling: kost 12€ op domein..
Enige verbazing dat een Nebbiolo zo’n zachte wijn kan voortbrengen.

(30-01-2016 03:11 PM)Fre schreef:  Een wijs en verstandig man vertelde me dat een goeie tasting 3 essentiële zaken moet bevatten:
- het helpt wel als je met mensen rond tafel zijn met een vergelijkbaar niveau: mensen zie dagelijks hun tanden poetsen met Romanée Conti of die denken dat Mouton Cadet het einde van de wereld is, is niet de ideale companie.
- niet alleen de kwaliteit van de wijnen is belangrijk (lijkt me evident op een tasting), maar je moet ook iets hebben bijgeleerd
- last but not least: het moet 'fun' zijn.

Als ik deze 3 criteria bekijken, was de tasting van donderdag weer een schot in de roos!

Thema dit keer was Languedoc & Roussillon . Een miskende streek door de vaak eendimensionale, alcoholische supermarktwijnen die je er voor 3 EUR op de kop kan tikken. Pol, de schenker van dienst, wilde ons een andere Languedoc leren kennen: in Languedoc valt zoveel moois te ontdekken! Pol slaagde me verve in z'n opzet. De tasting werd zo opgebouwd dat telkens 2 wijnen blind werden geschonken: één monocépage en een blend (vaak met de monocépage erin verwerkt). Geen evidentie om ze eruit te halen, zou blijken.

De starter...
Taittinger cuvée Folies de la marquetterie
Een starter ons geschonken door de jarige Sabine. Mooie champagne met hinten van kalk en citrus. Champagne van 45% Chardonnay & 55% Pinot Noir die in totaal 5 jaar in de kelders heeft gerijpt. Mooie opener.

Eerste witte duo: een monocépage tegen een blend van 2 druiven. Allemaal verschillende en atypische druiven voor de streek

Domaine L'Hortus 2014 - grande cuvée blanc - Val de Montferrand
Enorm tevreden dat deze op tafel kwam. Stond al een tijdje op m'n verlanglijstje. Grassig (weiland), citrus bracht ons bij Sauvignon Blanc. Maar ik uitte al m'n twijfels of een witte SB in de Languedoc zou worden geteeld. Het mondgevoel was daarvoor trouwens te vettig. Het bleek een blend van 30% Viognier en 70% Chardonnay. Heel erg mooi, ook frisse zuren. Na een tijdje in het glas evolueert deze toch naar een chardonnay neuzeke (boter, rijp wit fruit). 89 - 18,75 EUR (Portovino)

Domaine les Eminades - Cuvée Silice 2013 - Vdp des coteaux de Fontcaude
Boenwas, nieuw hout, marsepein. Fris en licht in de mond. Mooi evenwicht ook. Ik dacht aan een Viognier maar het bleek 100% Sauvignon Blanc 88 - 15,95 EUR bij Vitis Vins

Tweede duo in wit: een monocépage tegen een blend van 3 druiven. Allemaal typische druiven voor de streek. De monocépage komt terug in de blend.
Chateau Puech-haut cuvée blanc prestige 2013 - AOP LAnguedoc
Perzik, abrikoos en bloemetjes. Mooi uitgebalanceerde aperowijn van 40% Rousanne, 40% Marsanne en 20% Carignan Blanc. 90 - 16,95 EUR bij Vitis Vins

Chateau la Baronne - Las Vals Rousanne 2012 - IGP Hauterive
Beste witte van de avond. 100% Rousanne. In geen enkel opzicht te vergelijken met de vorige wijn. Licht nootachtige toets, confituur, abrikozen, cederhout en honing. Superlage rendementen (20hl/ha), macération pelliculaire (vandaar de iets donkerdere kleur), 6m op barriques, ...
Topwijn aan een vriendenprijsje ;-): 16,95 EUR bij Vitis Vins - 92 punten

Eerste duo in rood: monocépage tegen een blend van 3 druiven. De monocépage zit ook in de blend

Mas de Cynanque 2013 cuvée Amicytia -AOC St Chinian
Likeurpralines (mon chéri), marsepein, garrigues. Te jong (droogtrekking) maar wel groot potentieel. Is een 100% grenache wijn maar werd niet zo herkend: qua kleur nogal donker en ook geen warme gloed (typisch voor zuiderse grenache voor mij). 91+ - 16,5 EUR op het salon des vignerons indépendant

Domaine Roc des Anges 2013 - Segna de cor - Rousillon Villages
Zeer elegante neus, snoepkes en peper. Wijn is wel nog iets te jong. Een blend van 40% Grenache, 30% Carignan en 20% Syrah. 88+ - 12,9EUR Portovino

Tweede duo in rood: monocépage tegen een blend van 3 druiven. De monocépage zit ook in de blend

La Baronne - Pièce de Roche 2011
Riet, grillé, grafiet, donkere chocolade, cigarenkistje, kruidigheid (dragon). Wijn die zowel die zowel charmeert op 't middenpallet als in de afdronk mooie dingen laat zien. Topwijn, zonder twijfel. WOTN. Wijn van 100% Carignan. 92 - 26,95 bij Vitis Vins

Les mille Vignes - Cadette 2012 - Fitou
Rood fruit, braambes, peper & garrigues, droogtrekkend. Komt een beetje eenvoudig over tegenover de Pièce de Roche. Nochtans een mooie wijn maar van een iets lager niveau. Blend van Mourvèdre, grenache & Carignan.
88 - Salons des vignerons aan 17 EUR

Laatste duo in rood: monocépage tegen een blend van 3 druiven. De monocépage zit ook in de blend

Domaine Jean Baptiste Sénat - Le bois des Merveilles 2011 - AOP Minervois
Kwaliteitsneus, zwart & rood fruit. Wijn mooi in balans. HIer werd de blend wel geraden: 75% Carignan, 15% grenache & 15% Mourvèdre. Mooie wijn: 89 - 20 EUR in Vins d'Aurélien Lille

Les Eminades - Vieilles de Canailles 2012 - St Chinian
Dit had dé wijn van de avond moeten worden, maar doorvoor is ie iets te jong. De neus was vrij gesloten en daardoor wat monotoon. Rustieke wijn die ook wel robuust is. Tannines & droogtrekking. Wil wel 's weten wat dit binnen een paar jaar wordt (87++?) - Voor 26,85 EUR bij Vitis Vins.

Als afsluiter een zoetje
Rancy - Ambré le Temps d'un Oubli - AOC Rivesaltes Ambre
Wijn van 95% Maccabeu en 5% Grenache. Mooi neuzeke van nootjes, caramel. Blind in de neus had ik er mss wel een sherry van gemaakt. Rokerig ook. Ging perfect bij de bokkepootjes & pattékes
90 - 13,5 EUR op 't Salon des vignerons

Prachtige degustatie waar alle vooroordelen over de streek werden opzijgeschoven. Ik moet dringend werk maken om me in deze regio te verdiepen! Bedankt aan Johan voor de goede ontvangst en heerlijke hapjes & Pol voor de prachtig in elkaar gestoken tasting!

Citaat:Prachtige degustatie waar alle vooroordelen over de streek werden opzijgeschoven.

(03-04-2016 10:37 AM)Marc schreef:  0. Apero starter van Fre: Henri Bourgeois La Princesse 2014, Sancerre
Licht strogeel met nog wat groene tinten. Medium intense neus met wit fruit, stenig, bescheiden vegetaal (tomatenloof). Intense aanzet met wit fruit, medium+ in zuurtjes, pompelmoes, ook wat vegetaal in de mond. Vineuse bitters in afdronk. 87
Groene appeltjes, een typische SB stuiver. Qua mondgevoel hoog in zuren. Voor mij nog iets te jong. Kwam op dag 2 beter voor de dag. 86+

0b. De eerste wijn die Wim presenteert zit in een fles zonder etiket. Het is een proefbotteling van een eerste wijnoogst van een bevriende amateur wijnbouwer in Kampenhout.
Licht strogeel met nog pareling. Kristalletjes (suiker?) in de fles. Eendimensionale neus van sappige overrijpe Conferencepeer. Atypisch voor een wijn van druiven, doet eerder aan perencider of fruitwijn denken. In de verte ook wat gist te bespeuren.
In aanzet zoet, fruitsap, peer op sap, met wat zoete citrus. De nodige zuren om het fruitzoet te counteren blijven achterwege. Daardoor is dit niet in balans. Sterk vermoeden van overdreven chaptalisatie. Ondanks dit alles is dit een vrij verdienstelijke poging om een drank te produceren waar misschien wel liefhebbers voor zullen zijn. Dit is niet plakkerig of lomp. De afdronk is fruitgedreven (peer!!). Het geheel doet zoals gezegd erg denken aan een zoete perencider. Het is nochtans... Chardonnay.
De naam van de wijnmaker heb ik gemist. Het "domein" heeft nog geen naam.
Zoete conférence peer, dat eerder aan zoete cider doet denken. Restgas. Te suikerig, te weinig body, te ééndimensionaal. Nog wel wat werk voor de boeg.

Dan zijn we vertrokken voor een eerste trio. Opdracht: welke streek en welke druif. En graag ook score of ranking.
1. Domaine Gallas Reserve de la Chabanne 2013, Saint-Pourcain
Transparant kersenrood. Primair rood fruit, medium intens. Munt, groene kruidigheid, bloedappelsien. Aanzet met hoge zuren en merkbare tannines, beetje ruw. Aardbei, rode bes, agrumbittertjes. Misschien wat eendimensionaal fruitig. Medium afdronk met zachte tannines. 79
Rozenblaadjes, agrumes. Een vrij harde en complexloze wijn. Niet echt fout maar kan me minder boeien. 78

2. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Tradition 2013, Menetou-Salon
Iets donkerder transparant, kersenrood. Meer gesloten, medium+ intensiteit. Medicinaal, rood fruit, floraal, wat chocolaté. Elegante neus. Hout is geïntegreerd, met wat vanille en toast..
Aanzet met donkerder fruit, meer materie, meer vulling. Tannines zijn mooi bebald aanwezig. In afdronk wat hout, naast het zuivere fruit. 84
Caramel, besjes/rood fruit, is iets rijper dan de eerste wijn. Ook wat hinten van vanille. Voor mij was het een uitgemaakte zaak dat dit Pinot Noir was, al dacht ik dat dit Bourgogne was. Ik volg Jo als hij zegt dat deze wijn mss wat geknutseld is maar ik vind dit niet slecht: 82-83

3. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Rouge 2014, Menetou-Salon
De basiscuvée van hetzelfde domein, met minder houtgebruik.
Intens kersenrood, transparant. Primair rood fruit en wat animaliteit, vlees, medicinale pleister. Rechtlijnige aanzet met zuren. Dunner mondgevoel. Ook hier rood fruit met wat merkbaar hout. Tannines zijn naar het einde toe wat hoekiger, ruwer. Medium+ afdronk met caramel, rood fruit, zwart fruit en kruiden. 82
Bosgrond, animaliteit, lichte onrijpe toets. Vrij strenge wijn met wat groenigheid in de afdronk ook. 80

Discussie over de druif. Velen dachten aan rode Jura-variëteiten, maar de uiteindelijke consensus Pinot Noir bleek te kloppen. Over de streek evenveel discussie. 1 en 3 Loire, 2 uit de Bourgogne?
Mis: alle drie Loire. De Saint Pourcain is afkomstig van de bovenloop van deze rivier, bijna in de Auvergne. Domaine Gallas werd gekocht in een Franse supermarkt, rond de 7€.
Menetou-Salon ligt iets ten zuidoosten van Sancerre, en produceert wijnen die hieraan doen denken, maar met een gunstiger prijskaartje, wegens minder gekend. De twee wijnen van Domaine Châtenoy werden op domein gekocht, "Rouge" aan 11€, "Tradition" aan 17,35€.

Vier wijnen naast elkaar nu. Opdracht: welke streek, welke twee hebben dezelfde appelatie? En graag weer score of ranking.

4. Domaine Augier 2012, Cairanne
Medium intens, kersenrood met dunne witte rand. Rood fruit, neuzekes, rode bessen, kleine kruidigheid. Aanzet met kruiden, pepertjes, zachte tannines, sappig met wat alcoholwarmte. In afdronk wat chocolade, tannines. Goede lengte. 85
Sappig Grenache neuzeke. Garrigues. We waren er allemaal van overtuigd dat dit niet de duurste wijn van de 4 was gezien diens complexiteit, maar wel best een aangename wijn: 84

5. Alain Jaume Terrasses de Montmirail 2012, Gigondas
Medium intens kersenrood, bredere lichte rand. Rood en zwart fruit, peper, bramen. Mooi gebald. Krachtige aanzet met peperigheid, zwart fruit, braambes. Sappig, goede structuur. Bijna ziltige mineraliteit. Lange afdronk met zwart fruit en bittere chocolade. 88
Zware discussie over deze wijn. Ik zou deze wijn nooit onder Gigondas catalogeren (en zeker niet één van 20 EUR). Niet dat deze wijn tegenviel, integendeel, maar miste voor mij toch wat complexiteit. 85-86

6. Camille Cayran Les Voconces 2010, Cairanne
Intens kersenrood. Gebalde neus met zwart en rood fruit, beetje stoffig, beetje medicinaal. In aanzet zwart fruit, sappig. Rode besjes en kruiden in middendeel. Zachte tannines. Goede lengte in afdronk. 86 Volledig het decor in gereden met deze wijn. Deze wijn bleek achteraf destijds voor 10 EUR aangeschaft. We konden het bijna niet geloven. Een wijn met toch wat gelaagdheid: leder, peper, medicinaal, zwart & rood fruit. Ook qua mondgevoel toch een mooie structuur en vrij complex. Blind gaf ik 'm 89-90. Jammer dat ie niet meer te verkrijgen is (Jopivino)

7. Domaine Bois de Boursan 2005, Chateauneuf-du-Pape
Medium intens bruinrood, doorschijnend. Kruidige neus met evolutie. Grenache getypeert, groene kruiden, gerookt, gestoofd fruit.
In aanzet kruidigheid, zwart fruit, cacao en zoethout. Complex in de mond, veel impressies. Paper. Goede balans, mooie lengte. Lange afdronk met kruiden, peper, structuur. 90 Een C9 op z'n hoogtepunt. Nat bos, medicinaal, peper maar ook garrigues. Veel materie en nog steeds voldoende fruit & kruidigheid. Mooie lengte zoals Marc al aangaf. Krijgt van mij 91.

De wijnstreek werd unaniem ontdekt, we zaten in de Zuidelijke Rhone. De appelaties werden, zelfs na uitgebreide discussie, niet gevonden. De Ch9 werd zelfs even in Bandol gesitueerd.
De Ch9 springt er in de rangschikking wel bovenuit, en krijgt een ereplaats. De Gigondas als mooie tweede, en nagenoeg gelijkspel voor de twee Cairannes.

Een specialleke tussendoor.
8. Transparant bruinrood. Groenekool, evolutie, licht oxidatief in de neus. Amandel, pindanoot, ijzervijlsel. Heel fris in de mond echter, met nog wat herkenbaar fruit in middenstuk, fijne zuurtjes. In afdronk frisse munt en kruiden.
Chateau La Loubeyre 1967, Canon-Fronsac. Dit domein bestaat niet meer. Deze wijn werd geschonken bij de eerste communie van wijnkiezer Wim. Mooi. Dank om dit met ons te delen, Wim.
De neus was heerlijker dan de mond waar de leeftijd iets zwaarder doorweegde. Neus: ijzer, amandel, belegen rood fruit. In de mond mist de wijn mss wat fruit, komt die ijzertoets wat naar boven (na een tijdje open staan), en zijn de tannines & zuren wat teveel afgevlakt. Toch heel erg mooi hoe een wijn van die leeftijd en van een eerder bescheiden appellatie zich nog zo mooi staande kan houden.

Dan is het weer werken geblazen met het volgende kwartet wijnen. De vraag luidt: in welke streek zitten we?

9. Chateau de Parenchère Cuvée Raphaël 2010, Bordeaux Superieur
Intens geconcentreerde kleur. Zwart fruit en mineraliteit, fijn hout, vanille. Zachte aanzet onmiddellijk gevolgd door wat alcoholwarmte, peper, toch met de nodige fraicheur. Geen gemakkelijke wijn. Medium- afdronk, met wat ruwe tannines 85
Ik vul aan bij Marc: tabak & kruidigheid. Easy drinking wine. Op dag 2 houdt deze wijn zijn nog heel erg mooi staande. Ik volg Marc in z'n punten: 85

10. L'Etenard de Chateau Valande 2009, St.-Emilion Grand Cru
Donker geconcetreerde kleur. Bloed, mineraal, concentratie. Licht oxidatief, animaal, fumé, toast. In aanzet zwart fruit, peperig, tannines zijn zacht. Wel iets droogtrekkend in de finale. 87 Kruigheid & peper deden me wat afdwalen naar meer Westelijke appellations. 87

11. Chateau Haut Gravet 2009, St.-Emilion Grand Cru
Intens donker gekleurd. Klasse neus met zwart fruit, gerookt vlees, animaal, iets groene ondertoon. Krachtige aanzet met zwart fruit, tannines en peperigheid. Mooi sappig in middenstuk. Fijnere structuur. Toch wat alcoholwarmte. Lange afdronk met zwart fruit en korrelige tannines. 89 Ik had ook nog wat koffie & toffée. Mooie & fijne structuur. Even werd gedacht aan de GCC. Prijs: 19,5 EUR. Blind kreeg ie van mij ook 89-90.

12. Chateau Musset Chevalier 2008, St.-Emilion Grand Cru
Lichter van kleur, doorschijnend met wat evolutie in kleur. Ook evolutie in neus, gekookt fruit, kruiden, wat groene tonen en medicinaal. In aanzet zacht en fijn, met geëvolueerd fruit tot gestoofd fruit, mooie fraicheur. Afdronk met cacao, gekookt fruit en zachte tannines. 86
Weinig genoteerd, enkel de score 85

Dit was een moeilijke reeks. De eerste drie lagen heel dicht bij elkaar. Ondanks de klassieke en te verwachte wijnstreek, zaten we er heel lang naar te zoeken. Zuidwest, Languedoc, het werd allemaal geopperd. De uiteindelijke consensus was niettemin Bordeaux. Linker- of rechteroever: geen overeenstemming.
Ik had zelf nergens de Merlot in herkend. Tijd voor een herscholing, neem ik aan...

Als afsluiter, niet blind:
13. Clos l' Abeilley 1998, Sauternes
Goudgeel met fonkelende schittering. Honing, bloesem, nootjes, Botrytis, acacia, meidoorn, donker geel fruit.
Zoete aanzet, met kruidigheid, honing en wat vanille. Krachtig-zoet mondgevoel. In de neus rijker dan in de mond. Was misschien al wat over z'n hoogtepunt heen. Miste wat punch (lees: zuren) om het geheel te blijven dragen. 83

Mag ik eindigen met het herhalen van de aanvang van het verslag van Fre in januari?
"Een wijs en verstandig man vertelde me dat een goeie tasting 3 essentiële zaken moet bevatten:
- het helpt wel als je met mensen rond tafel zijn met een vergelijkbaar niveau: mensen zie dagelijks hun tanden poetsen met Romanée Conti of die denken dat Mouton Cadet het einde van de wereld is, is niet de ideale companie.
- niet alleen de kwaliteit van de wijnen is belangrijk (lijkt me evident op een tasting), maar je moet ook iets hebben bijgeleerd
- last but not least: het moet 'fun' zijn.
Als ik deze 3 criteria bekijken, was de tasting van donderdag weer een schot in de roos!"
Hier heb ik niks aan toe te voegen. Ik ben echt content dat ik met deze toffe mensen mee mag proeven, de vele kilometers heb ik er graag voor over.

Amen to that

(01-10-2016 03:43 PM)vinejo schreef:  Drie jaar intensief lessen volgen en wijnen proeven schept een band. Bij sommige groepen is de verbondenheid en de gezamenlijke passie zo groot dat er als vanzelfsprekend een wijnclubje ontstaat.
(Z)Wijnerij kan je een spin-off noemen van de wijnlessen van CVO Panta Rei Gent.
12 mensen leerden elkaar (beter) kennen en besloten op regelmatige basis samen te komen om de aangeleerde technieken (drinken zonder morsen en spuwen zonder kotsen) te blijven oefenen.
Daarmee is meteen het maatschappelijk nut van zulke gesubsidieerde cursussen bewezen.

Ik moet zeggen, (Z)Wijnerij is een specialleke. Ik kan er jammer genoeg niet altijd bij zijn, maar telkens ik deel neem aan een degustatie word ik bekoord door de warme sfeer, de menselijkheid, de sympathie.
Vorige donderdag had ik een extra reden om me onverwijld vrij te maken. Het onderwerp was Bourgogne, en de avond werd in elkaar gestoken door Bourgogne-g(e)ek Fré.
De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Ze werden volledig ingelost.

Als indrinker werden we getrakteerd op een crémant de Bourgogne. De rosé Cuvee Jaqueline van Noirot et fils was zacht en romig, met rode besjes en veel fraicheur. Waren we al verrast door de kwaliteit van deze schuimwijn, de "wabliefs" vlogen door de kamer bij het zien van het etiket. De wijn was een millesimé van... 1999 Blijkbaar is dit huis een begrip in de Châtillonnais. De wijn werd pas onlangs aangeschaft ter plaatse aan 17 euro...
zelf ben ik minder fan van crémant én van rosé. Maar deze is toch een specialleke. Deze heeft mi wat meer diepgang & finesse dan de gemiddelde crémant. Persoonlijk vond ik de witte Noirot uit 1997 misschien nog beter, iets vineuzer maar deze is toch niet slecht ...

Tijd voor twee witte wijnen gemaakt van die ándere druif uit de streek. De alligoté.
Deze druif toonde zich weer van zijn mooiste kant.

De alligoté van Vaudeoisey Creusefond (aanrader in rood in de streek van Pommard) had een redelijk discrete maar heel fijne neus met citrus, anijs, munt. In de mond startte hij strak maar algauw werd hij wat voller met zelfs een lichte botertoets. Naar het einde komen de zuurtjes terug en in de afdronk hadden we amandel. Móói, en dat aan 7 euro!
Het budgettaire aspect speelde zeker mee in de keuze om deze ook op tafel te brengen. Maar ik was toch best tevreden achteraf: fijne wijn die de gemiddelde aligoté wel overstijgt denk k, zeker in deze prijsklasse!

Toch ging de tweede wijn er vlotjes over, donkerder van kleur en veel wulpser qua stijl. Nochtans deed de neus me aan een Chablis denken, ziltige mineraliteit, wit, geel fruit, gerookte toets. In de mond een stuk voller dus (chardo-stijl) en eindigend in een bittertje. De afdronk was redelijk kort.
Dit was de Bouzeron van de Villaine, gemaakt van een betere kloon van de druif, de alligoté doré. Zeer mooi maar ondertussen ook al 18 euro en dat is duur. Toch een ander niveau van de vorige. Had deze wijn ook al een dagje ervoor open gedaan. Het mineralige en ziltige vielen me inderdaad het meeste op.

Vervolgens kregen we drie witte wijnen blind naast elkaar.

De eerste had een bijna oranje gele kleur en een exuberant aroma van perzik, mandarijn, honing,.. Deed me even aan een "oranje wijn" denken.
In de mond zeer vol, lijkt wel Zuidelijk (wás ook Zuidelijk, maar leek nog Zuidelijker ). Wat prominentere zuurtjes ware mooi geweest. De wijn was de Chemin blanc Macon Verzé 2010 van Nicolas Maillet. Het scheelde maar 1 letter en je dronk een chenin blanc uit de Loire.Had ik niet geweten dat we Bourgogne dronken ik had m zelfs daar gesitueerd. Mooie wijn maar naast de twee volgende moest hij het afleggen in finesse en evenwicht.
eerlijk is eerlijk: deze wijn viel wat tegen. Ik had me laten leiden door de reacties op LPDV. Op het oxidatieve was ik voorbereid, maar ik had hier toch meer van verwacht. Het gebrek aan friste en diepgang dan vooral.

De Marsannay St Urbain 2012 van Fournier had een eerder discreet aroma (maar wat wil je, we kwamen van een aromabom) met een minerale, gerookte toets, wat vanille, hazelnoot. Mooi in balans maar niet zeer complex, zuurtjes in de afdronk. Knappe wijn maar hij kon me niet "pakken".
Bij Holar & Isca (Hoeilaart) roemde men Fournier vooral om z'n witte. Ik was verrast want de rode kende ik wel al maar had nog geen witte gedronken. Vandaar dat ik deze er blind tussengooide. Mooie wijn maar zoals Jo al zei, niet enorm complex. Ik ga dus niet mee met de stelling...

Dat deed de volgende wél. En hoe. Van bij het begin dacht ik aan een Puligny, en geen Village hoor. Een fantastisch gelaagde neus, zacht en complex in de mond, sappig maar poerdroog. En ellenlange afdronk met peer en ceder. Fré legde ons uit dat deze St Aubin 1 r cru en Remilly van Domaine des petits Champs gemaakt is van percelen die vlak naast die van... Montrachet liggen... Topwijn.
Ooit de Chassagne Montrachet van dit domein aan Jo & Tienne geschonken. Zeker een mooie wijn maar door de typische houtdominantie kon hij niet imponeren. Dat deze St Aubin 1cru wel. En hoe: een pak fijner en heerlijke afdronk. Love this!

Tijd voor rood

Twee Bojo s naast elkaar, opdracht was het bepalen welke de Régnie was en welk de de Moulin a Vent. De tegenstelling fijn-vrouwelijk tegenover krachtig-rustieker kwam er perfect uit.
Mijn absolute favoriet was de elegante en perfect gebalanceerde Régnie 2014 van Thévenet, bloemetjes, kersen ,chocolade, een frivool festijn van een wijn. Een wijn zoals een Bojo voor mij moet zijn. Fruitig & floraal maar toch met dat tikkeltje meer dat je naar de volgende slok doet verlangen. Schoon gerief
De Clos du Tremblay 2008 van Janin had het moeilijk na zijn florissante voorganger.
Gerookte toetsen, koffie, belegen fruit, nogal zwaar in de mond.. Had duidelijk een stukje vlees nodig. Had hier misschien ook iets meer van verwacht. Dat kwam vooral dat de neus (gerookt, leder, koffie) die best aangenaam was, niet werd doorgetrokken in de mond. Zonder de wijn volledig te willen afkraken want dat verdient hij niet. Maar deze komt eerder in de categorie 'correct' ipv goed/zeer goed.

Tijd voor de pinot noirs!

De eerste wijn had al meteen een een zalig zacht en hedonistisch Bourgogne-neusje. Rood fruit, wat getoast, zachte kruidigheid... Niet bijzonder complex maar toch heerlijk drinkplezier. Duidelijk jong, misschien wel een Pernand 2014 of zo?
Wrong, totally wrong! Fré had ons hier goed liggen met de NieuwZeelandse pinot noir Two Rivers Tributory 2015 Heel fijn en vooral..mooi droog! Onder de indruk van de CLos des Pierres van dit domein op één van de voorgaande degustaties (merci Oli!). Dus wilde ik de proef op de som nemen en de Two Rivers ook in rood uitproberen. Deze cuvée is gemaakt van 50% druiven uit hoger gelegen en dus koelere wijngaarden. Niets ontritst, niets ontsteelt, maar toch bijzonder zacht. Pure pinot zonder te gaan zweven. Blind inderdaad moeilijk te herkennen als Nieuwe Wereld

De wijn erna klasseerde hij ook als een rariteit. Aldus slaagden we erin om de gamay te ontdekken in de Passe tout grains 2014 van Hubert Lignier. Was de vorige wijn een perfect afgeronde maar vrij eenvoudige heerlijkheid dan vroeg de Lignier meer aandacht. Hij was minder afgelijnd maar boeiender, veel toekomst ook. Basiswijnen van topwijnbouwers, daarmee moeten we het als leden van de 99% doen. Maar als ze de kwaliteit vertonen van deze Passetoutgrains zijn we daar best blij mee.
Nog iets meer mijn ding dan de vorige wijn. Het is meer zoeken en er is wat meer snuffelwerk aan.

Volgende wijnen brachten ons een trapje hoger in de hiërarchie.

De Givry premier cru van Joblot had een animaal aroma, koffiebonen, zwart fruit. Gerookt en vlezig in de mond, een redelijk ernstige wijn met veel materie.
Was hier toch behoorlijk tevreden over achteraf. Ook een 2008 maar zou deze blind nooit zo als Challon hebben gecatalogeerd. Peper, rood fruit, aards. Heerlijke snuffelneus. Deze wijn kan me wel bekoren!

Daarnaast dronken we de Cotes de Nuits 2008 van Fournier, Les Croix Violettes. Die was verrassend geevolueerd in de neus (dode bladeren en zachtzoetig rood fruit, bos) en wat frivoler in de mond dan vorige. De wijn leek bij aanvang vermoeid, werd wel beter in het glas, maar moest het voor mij toch afleggen tegen de Joblot.
Deze al 3 keer gedronken (zelfde jaar trouwens) en deze had het meeste tertiaire kenmerken. Nochtans was de conclusie bij de vorige telkens dat hij nog langer moest liggen. Had misschien beter gekarafeerd geweest want na verloop van tijd was er beterschap merkbaar.

Laatste duo, de apotheose.
We eindigden met twee wijnen uit de hoogste regionen van de appelaties in de streek.

De Feuselottes Chambolle Musigny 1r cru 2011 van Domaine La Pousse d Or werd de absolute en onbetwiste winnaar van deze schitterende degustatie. Een aroma om eeuwig aan te ruiken, discreet maar toch rijk, subtiel maar toch breed, met onderhout, grafiet, fijn rood fruit,.. In de mond alweer dat subtiele evenwicht dat zo kenmerkend is voor de allerbeste Bourgognewijnen. Lang en gebalanceerd, een wijn om met de ogen dicht te degusteren en te dromen van een wereld zonder IS en zonder Trump maar mét een maandelijkse kist van deze wijn voor iedere mens van goede wil en goede wijn.
Beetje bang voor deze wijn want is nog jong. Bourgognes met veel potentieel maken het vaak op jonge leeftijd nog niet waar. Maar koos bewust voor de 2011. Geen slecht jaar maar wel erg toegankelijk. Eerlijkheidshalve moet ik ook toegeven dat het ook scheelde in prijs. Voor de 2014 betaal je al 20 EUR meer of 85 EUR voor een fles. Prijsstijgingen in de streek, er is al veel over gezegd en geschreven maar spijtig genoeg een waarheid als een koe.

Maar genoeg geleuterd: deze wijn maakte het dus wél waar. En aangezien ik het niet beter kan beschrijven dan Jo, verwijs ik naar zijn notities.


De laatste wijn vertoonde niet dezelfde ultieme klasse maar was op zich ook wel heel mooi. Een korrelige neus met tabak en fijn rood en zwart fruit, in de mond veel materie maar iets minder mooi verweven. De Maillard Corton Renardes 2012 was echter een bijzonder waardige afsluiter van een schitterende proefavond.
Deze had meer het effect van z'n jeugd. De materie is er maar ook een iets dominantere houttoets. Te jong uiteraard maar toch tevreden en een stuk beter dan op dag 1 toen ie echt wel niet te drinken was.

Blijgemoed, welgezind, opgewekt en vrolijk huppelend van contentement keerden we huiswaarts.

Heel veel dank aan Fré voor de selectie, evenveel dank aan Johan (en eega) voor de heerlijke hapjes.

(01-10-2016 10:26 PM)TheWineVet schreef:  Corton van Maillard ter plaatse gehaald of hier gekocht? En aan een goeie prijs?

87++ of 88+

(26-11-2016 01:01 PM)Fre schreef:  donderdag weer Zwijnerij met als thema: la petite Bandolerie de novembre 2016

Wederom een topdegustatie met dank aan gastheer en schenker van dienst Vinejo en de bijhoren hapjes bereid door Marc!

Domaine La Chrétienne Les Leques 2014 blanc   
Een wijn van 80% Clairette en 20% ugni blanc. Aroma's van gedroogde rozijntjes, belegen peer en fijne specerijen. Qua mondgevoel een erg sappige wijn die na even in de mond ook een zekere prikkeling geeft, zeer aromatisch (een bommeke zoals ze zeggen) met een ziltige amandelafdronk. Schone wijn. Op 't einde komt de alcohol wat opzetten. Wel een zware wijn, moet zeker bij eten. 88-89

Volgende duo waren 2 rosés met een duidelijk verschil in kleur: de ene zalmroze, de andere meer licht rood
Dit duo zetten ons wat op 't verkeerde been: die typische bandolkleur zal toch wel zalmroze zijn zeker. Niet dus en dat was ook wel in de mond merkbaar. De meest lichte was fruitig & fris, vrij kort. Deze wijn had ook wel iets koel. Een typische rosé uit de Loire streek van Chateau La Minière uit Bourgeuil (2015). De volgende bijna rode rode rosé was een bijna 100% mourvèdre (Bandol dus) van La Suffrène (cuvée st cathérine 2013). Deze was mineralig, had stevige zuurtjes, een rosé met body, lang, kruidige afdronk. Tannines waren duidelijk aanwezig.
Rosé de Minières: 85
La Suffrène st cathérine: 89

ijkwijn - typische neus Bandol: Domaine Maubernard 2013
rijne neus van cederhout, zwart fruit, vooral braambes die in de mond duidelijk merkbaar was. Stevig en lang met kruidige afdronk maar tannines waar je tanden van scheef trekken. QUa typiciteit kwamen we die avond nog wel meer en betere schoolvoorbeelden tegen maar toch een goeie ijkwijn. Om te scoren moet ik rekening houden met het de tannines die toch wel storend waren maar deze wordt een 90-wijn. 87++ of 88+

volgende duo: bijna 100% mourvèdre uit hetzelfde jaar
de eerste was de VDP de Mont Caume van Bunan 2006 . Een domein waar ik zelf ook wat flesjes van liggen heb en die ik P/Q erg goed vind. Stal & bosaardbeitjes, heel wat materie en lengte. En dat voor een VDP! Spijtig genoeg maken ze hun VDP nu anders bij Bunan: waar vroeger die van jonge stokken werd gemaakt en dus mini bandols waren, gebruikt men nu veel meer andere druivensoorten zoals grenache. Spijtig want PQ unbeatable. zeker 88
De vorige wijn was erg schoon, maar de volgende wijn was van een andere orde: Domaine Lafran Veyrolles Bandol 2006, cuvée speciale. Een zijn zoals ik ze wil: fijn, elegant, bourgognesk, kruidig, een beetje wild toch (leder & tabak) en lang. Een wijn op z'n apogée! 92

een mooi duel: Bandol tegen Bellet beiden uit hetzelfde jaar
Welke wijn de Bandol was, konden wel raden gezien de Jean-Pierre Gaussen 2010 Cuvée Longue Garde een Bandol uit het boekje was: grafiet, donker fruit, leder, een wijn met beet, zeer mooi verpakt. 91
De andere wijn was er eentje die ontroerde. En dat gebeurt zo maar een paar keer per jaar. De Bellet van Domaine de La Source 2010 is naast de Terrebrune de mooiste Provence die ik al gedronken heb. Een weloverwogen conclusie. Een fruitbommetje in de neus, expressief maar tegelijkertijd ook complex. Animaliteit in exact de juiste proportie. Zeer veel fruit ook in de neus. Versmolten tannines, finesse en zeeeer lang. 94 WOTN

Voorlaatste duo was er eentje waar de Mourvèdre domineerde (bijna 100%)
Ik had zo al een vermoeden maar dat was eerder op basis van deductie (ik ken de trucken van de schenker al een beetje). De 2 wijnen waren verschillend maar wel in dezelfde stijl dus conclusie 2 wijnen van het zelfde domein: La Bastide Blanche cuvée Fontanieu . De één van 2001 (topjaar in bandol), de andere van 10 jaar later (2011 dus).

De oudste had een mooie herfsttoets die door redelijk wat leder verweven zit. Een wijn die voor mij op z'n apogée zit (we hebben geluk vandaag . 92-93 De jongere wijn had in het begin iets medicinaals die er gelukkig wat uitging na een tijdje. In de neus, rijpe bosvruchten, leder, wild fruit ook in mond, knisperende zuurtjes met een lichte droogtrekking. 90-91

Laatste duo is een clash tussen titanen uit hetzelfde jaar (maar niet van dezelfde streek
Eerlijk gezegd vonden we de Bandol vrij snel. Die was de top van de streek: Tempier 2007. Ik heb niet zoveel genoteerd maar die was wederom top. Kwaliteit toch verzeker van een Bandol uit een uitstekend jaar. Kon wel nog lang meegaan had ik het gevoel: 93
de andere wijn kon ik niet thuisbrengen en sloeg ik de bal een paar keer compleet verkeerd. Raar deze wijn had alle typiciteit van de sangiovese (achteraf gezien). Ik ken er dus geen kloten van. Voila, tis bij deze wederom bewezen De wijn zelf was hemels. WEERAL op z'n apogée Badia al Contibuono Chianti Classico 2007
Tjongejonge. Wat een complexiteit (al in de neus, wat een lengte, balans, fraîcheur zuurtjes. 94
Ik moet me dringend gaan bijscholen in Italië: meer van dat!

(28-11-2016 08:13 AM)vinejo schreef:  ......................................
Maar die Bellet was dus weer fantastisch, ik ga eens een paar wino,s zoeken die samen met mij een bestellingske willen doen rechtstreeks bij t domein...

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

(28-11-2016 03:32 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

Bwa, da's 1 manier om er naar te kijken. Een andere zou zijn dat mensen zeer snel ongemakkelijk worden als ze geconfronteerd worden met een andere visie - zoals we in het verleden al een aantal maal gezien hebben

(28-11-2016 03:40 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 03:32 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

Bwa, da's 1 manier om er naar te kijken. Een andere zou zijn dat mensen zeer snel ongemakkelijk worden als ze geconfronteerd worden met een andere visie - zoals we in het verleden al een aantal maal gezien hebben

daar ben ik het in dit geval niet mee eens. Als je bewust provoceert, gaat het al snel niet meer over inhoud, en dat is wat hier gebeurt.

(28-11-2016 03:39 PM)vinejo schreef:  De gewone Chianti dronken we niet en is dus niet gescoord.
De Reserva kreeg van Fre 94, een wijn van een kleine 30 euro uit een topjaar. Ik denk dat hier op t forum al heel veel voorbeelden staan van zulke scores voor dergelijke wijnen.
De laatste twee scores op CT waren trouwens 92, zoveel scheelt dat nu ook niet meer. De wijn was ook perfect op dronk donderdag.
Vino, als je hier enkel nog komt posten om wat te poken of het failliet van een of ander systeem te verklaren hoef je echt niet meer langs te komen. Wellicht zou je zelfs het failliet van het hele forum wensen, dat komt er voorlopig niet, tot spijt van wie t benijdt..

Citaat:Allez dan. Ik wil je wel meegeven dat ik bewust geen verdere commentaar had gegeven omwille van de 'escalatie-neiging' (wat hier nu ook weer aant gebeuren is :rolleyesSmile. Ik zie niet in hoe een loutere verwijzing naar cellartracker een provocatie kan zijn. Dat is immers een feit, niet meer niet minder. En ik vind niet dat ik me om feiten moet verdedigen, dat heeft geen enkele zin Confused

(28-11-2016 04:11 PM)vinejo schreef:  Vino, mocht je dit niet gelezen hebben, t is voor jou bestemd.

(28-11-2016 03:39 PM)vinejo schreef:  De gewone Chianti dronken we niet en is dus niet gescoord.
De Reserva kreeg van Fre 94, een wijn van een kleine 30 euro uit een topjaar. Ik denk dat hier op t forum al heel veel voorbeelden staan van zulke scores voor dergelijke wijnen.
De laatste twee scores op CT waren trouwens 92, zoveel scheelt dat nu ook niet meer. De wijn was ook perfect op dronk donderdag.
Vino, als je hier enkel nog komt posten om wat te poken of het failliet van een of ander systeem te verklaren hoef je echt niet meer langs te komen. Wellicht zou je zelfs het failliet van het hele forum wensen, dat komt er voorlopig niet, tot spijt van wie t benijdt..

(28-11-2016 04:18 PM)Vinogan(s) schreef:  BTW t is riserva en niet reserva

(04-12-2016 10:42 AM)vinejo schreef:  Fragment van de Wine Enthousiast Top 100

(23-01-2017 09:39 PM)Fre schreef:  Nieuwe ZWijnerij. Baseerde me op een thread van enkele weken terug van XCalibur die een tasting Italië-Spanje hield. Vond dat wel nog 's tof om ook in ons groepje te doen.

Eerste duo als apero: Rias Baixas Mar de Enerva 2015 tegen Friuli Colli Orientali van Persusini Ribolla Gialla 2015
De albarino was duidelijk herkenbaar aan de ziltigheid (Rias Baixas ligt aan de Galicische kust). Een zekere prikkeling. Citrus. Ik herproefde 'm daarnet en vond dat hij ook wat filmend was op de tong. Kort maar leuk om te proeven.

De Noord-Italiaan is gemaakt van een minder voor de hand liggende druif: 100% Ribolla. De druif kenmerkt zich door mineraliteit & floraliteit. Dat laatste kwam inderdaad naar voor in de wijn.

Tweede duo: Olim Bauda - Gavi di comune di Gavi 2015 op basis van 100% Cortese. Een vrij minerale wijn met agrume, rondeur. De andere wijn was Dominio do Bibei - Ribeira Sacra 2014 gemaakt op basis van oa 75% Godello en 20% albarino. Aromatisch, houtlagering wel duidelijk merkbaar (misschien iets té) waardoor de link naar Espana snel gelegd was. Peer, vanille en een bittertje op 't einde

Coto de Imaz reserva 2008 (Rioja) tegen Rivetto - Barbera d'Alba 2011
Opnieuw redelijk duidelijk voor mij: de Barbera had dat typische rubbertje in de neus die mij altijd direct in Noord-Italie brengt. Verder ook nog rood fruit, iets minder expressief dan de Rioja.Redelijke veel materie. Mooie zuurtjes en kruidigheid

De Rioja kenmerkte zich door de typische vanille, gedroogd fruit, kruidig, chocolade, fris & fruitig, grafiet.

Faustino V - Reserva 1982 - Rioja niet in duo
Bij een blinde gok dacht iedereen dat we ergens eind de jaren 90 zaten. Niets dus. Een wijn die zich verbazend goed heeft weten recht te houden na al die jaren.
Bruinrood, rauw vlees, ijzertoets, paddestoel truffel. Nog genoeg fruit en zuurtjes om interessant te zijn. Leuke test!

Etna Rosso 2013 Nicosia niet in duo
Asbak, leder, rode vruchten, sappig fruit. De wijn deed qua kleur en qua frisheid eerder Noord-Italië aan. Maar we zaten dus in Zuid Italië. Mooie wijn!

Trio met één insteker, nl een Portugees:
Rocim - 100% Touriga Nacional 2014 - Brunello di Montalcino van Lagerla 2005 en Valserrano Gran Reserva 2010
Duidelijke winnaar is de Valserrano: chocolade en kruidigheid, zwart fruit, elegant en mooi op dronk. De Brunello was een tegenvaller: die was precies al een tijdje op z'n retour: ammoniak, sherry, humus. Te beperkt van wat je van de appellatie mag verwachten. De Touriga was net iets anders: iets zoetiger, gestoord fruit en gedroogd fruit. Ik dacht hier verkeerdelijk aan een Rioja.

Jaros - Reserva Ribeira del Duero 2007 tegen Fatalone Gioia del Colle - Primitivo Riserva 2006
Jaros: fijne kruiden, natte hond, cichorei, herfstwandeling, broodkruim
Fatalone: Rozijntjes, likoreuze neus, bittere chocolade, fris.

Extra flesje om de middag af te sluiten: Olim Bauda Barbera D'asti Superiore Nizza 2012
Rode snoepjes, veel materie maar nogal gebald. Sappige ronde wijn. Typische kriekjes ook opnieuw in de afdronk. Mooi maar moet volgens mij nog een tijdje liggen om nog meer op z'n plooi te komen.

(24-01-2017 06:58 PM)Xcalibur schreef:  Moet inderdaad een leuke namiddag of avond geweest zijn.
Tof dat je mijn idee hebt overgenomen. Altijd een goed idee om zo een aantal nieuwe ontdekkingen of vergelijkingen te doen.

Greetz,
Xcalibur

(24-01-2017 07:27 PM)vinejo schreef:  

(24-01-2017 06:58 PM)Xcalibur schreef:  Moet inderdaad een leuke namiddag of avond geweest zijn.
Tof dat je mijn idee hebt overgenomen. Altijd een goed idee om zo een aantal nieuwe ontdekkingen of vergelijkingen te doen.

Greetz,
Xcalibur

Was inderdaad een voltreffer, thanks voor t idee
Bedankt ook aan Fre voor de mooie degustatienotes.
Een paar verrassend mooie wijnen gedronken, paar ontgoochelingen ook (de Barollo van Cera, hier wordt toch duidelijk dat er wat dubieus is aan die Cera-selectie...)

(31-03-2017 12:02 PM)Fre schreef:  Nieuwe thema tasting 'le Jura' onder de deskundige begeleiding van Jura-liefhebber en kenner Johan P.

we trapten af met een trio van crémants Blind kregen we 3 schuimwijnen: één was een 100% Chardonnay , één was een blend van PN en Chardonnay en één was de mol (dus geen Jura).

De eerste was de mooiste wijn. De link naar de 100% chardonnay was relatief duidelijk door de opmerkelijke mineraliteit en het botertje. Zeer fijne crémant van Rolet
De tweede was een stuk fruitiger. Minder elegant dan de voorganger maar frivoler. Het was de crémant brut d'Arbois van Désiré Petit, een naam die nog een paar keer zou terugkomen in de tasting. De laatste was dus de blindganger en ook duidelijk de mindere: romig, ietwat chemisch, geconfijt fruit. Het was de crémant van wijngoed Monteberg. Geen hoogvlieger deze laatste

Eerste duo was een Ploussard uit Arbois tegen een Poulsard uit Côte de Jura
Twee keer dezelfde druif dus maar de afwijkende schrijfwijze is gelinkt aan de subregio waar de druif wordt geteeld.
De eerste rook alsof je een snoepjekraam passeerde: onze-lieve-vrouwkes, rode neuzekes,... het kwam allemaal aan bod. De wijn zelf is bijna rosé van kleur en is licht, fris en dus ook fruitig wat hem een perfecte terraswijn maakt. Côte de Jura (Poulsard) Château de Quintigny 2014 De tegenganger had net dat ietsje meer. Andere stijl ook. In de neus putje, gootsteen, rubber, griottes,... De wijn is ietwat hoekig en heeft ook meer materie en lengte (complexiteit). Domaine de la Renardière Arbois Puppilin (Ploussard) 2012 Twee verschillende stijlen, twee mooie wijnen.

Duo twee waren twee Trousseaus naast elkaar uit L'étoile en Arbois Puppilin
De eerste was van domaine Montbourgeau 2013. Rode kers, licht animaal, lichtvoetige mineraliteit, sappig met mooie zuurtjes. De tweede was Domaine de la Renardière - Arbois Puppilin 2013: opnieuw die animaliteit (blijkbaar dan toch iets typische voor Trousseau), vanille, ijzer. Zuurtjes, tannines en materie moeten deze wijn binnen een paar jaar op nog veel grotere hoogtes brengen. Nu al top maar dus nog potentieel.

derde blinde duo was een mono pinot noir tegen een assemblage met oa PN
Het was vrij duidelijk wat de pinot was: Château de Quintigny - côte de Jura 2014 had iets licht vegetaal. Geranium zei Jo en inderdaad, iets was je soms in moeilijkere jaren in de Bourgogne soms ook tegenkomt. Schrijf deze wijn niet af: hij was in de mond mooi fris door de aanwezig zuurtjes maar moest het voor mij afleggen tegen de Domaine Rolet - Arbois Pupillin 2010 met een assemblage van Trousseau (40%) - Poulsard (40%) en Pinot Noir (30%). Hoewel minder complex dan de eerste was deze wijn voor mij iets meer af (rijper ook) en meer in evenwicht dan de eerste. Het bittertje op 't einde gaf deze wijn een extraatje.

volgende duo: Chardonnay uit de Jura of niet?
Verdomme, die eerste wijn was schoon. Ik zat bijna te bidden dat het een Jura was en geen Puligny of zo. En inderdaad: het was de cuvée Jules van Désiré Petit. een dikke vette middenvinger naar de overprized chardonnays uit de Beaune én voor mij een bevestiging dat je in de Bourgogne beter voor rood dan voor wit gaat (gezien de bestaande chardonnay alternatieven in andere streken). Dan de wijn: die was fijn, mineraal, peer, en nog zoveel meer (de nota's worden minder). Gestructureerd en heel mooie afdronk. Op het domein kost dit... jawel 12 EUR! De tegenganger was een Bourgogne maar dan een zuidelijke uit de Viré Clessé 2014. "Quintaine la chapelle St Trivier" van Domaine de Montbarbon. Duidelijk warmer en zoeter dan de eerste. Ietwat geparfumeerd ook. Correct maar moet het toch wel zwaar afleggen tegen de eerste.

Volgende duo: savagnin - geouilleerd of niet
Redelijk easy natuurlijk maar toch interessant om te zien wat ouillering/ouillage(?) doet met een wijn. De geouilleerde was toch weeral schoon: amandel, boterke, peer, citrusvruchten. Fris maar tegelijk ietwat vettig en schone afdronk. De niet geouilleerde uit 2008 was ook van hoog niveau. Typisch herkenbaar aan de nootjes en rozijntjes. Lijkt op een vin jaune maar als we deze naast een vin jaune plaatsten, zagen we toch nog een duidelijk veschil. Beide wijnen waren afkomstig van Désiré Petit

Vin Jaune tegen een niet geouilleerde savagnin
Toch zeer interessant om deze 2 naast elkaar te plaatsen. Hoe mooi de niet geouilleerde ook was, de vin jaune staat toch nog een stage of 2 hoger: qua diepte, qua afdronk, qua alles eigenlijk. Ging perfect bij de Morbier- en geouderde comptékaas. De vin jaune was er eentje van opnieuw Désiré Petit uit 2006

afsluiten deden we met bokkepootjes / mousse au chocolat met een vin de paille

Overheerlijke degustatie: een bevestiging van de diversiteit die de streek biedt op wijn en culinair vlak.

(30-11-2017 11:22 PM)Marc schreef:  de (Z)Wijntjes proeven Priorat en Montsant
... en uit nog een paar andere streken.
Waaronder wijnen van het Belgische microdomein wijngoed Reyngaard.

Verslag van deze degustatie op de Wijnkrabbels blog:

.....

Citaat:11- is ook ondoorzichtig, bijna zwart. Rijp fruit, peperig, groene kruidigheid, lactische toets. Zachter fruit, wat yoghurt. Rokerig.
Sappig en complex, met peperigheid, fraicheur, stevige tannines. Zwart fruit en kruiden in de mond.
Stevige, krachtige wijn. Afdronk met stevige tannines, lang, beetje drogend.
Gelijkspel, deze krijgt ook 90 pt van mij.
Cave de Tain Hermitage 2010 vertoont wel alle klassieke Syrah kenmerken van een wijn uit de noordelijke Rhône. Duur: 26,38€ op de coöperatieve.

(01-12-2017 12:25 AM)don quichotte schreef:  Die Hermitage 2010 van de Cave De Tain dronk ik niet maar wel onlangs een cuvée ook van gelijknamige Cave De Tain: "Les Petites Cabannes" Hermitage 2014.
Ik kocht deze wijn in afslag aan 13.96€ ( normale prijs 28.45€)
Wel deze wijn was voor mij nog geen 10€ waard en haalt voor mij amper het niveau van een alledaagse Côtes Du Rhône.
Een ijle, schrale droge wijn.
Het kan verkeren.

Deze wijn was ook te koop bij NETVIN aan 21,00 € en de keten Geant aan 21.50€.

(01-12-2017 08:43 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(01-12-2017 12:25 AM)don quichotte schreef:  Die Hermitage 2010 van de Cave De Tain dronk ik niet maar wel onlangs een cuvée ook van gelijknamige Cave De Tain: "Les Petites Cabannes" Hermitage 2014.
Ik kocht deze wijn in afslag aan 13.96€ ( normale prijs 28.45€)
Wel deze wijn was voor mij nog geen 10€ waard en haalt voor mij amper het niveau van een alledaagse Côtes Du Rhône.
Een ijle, schrale droge wijn.
Het kan verkeren.

Deze wijn was ook te koop bij NETVIN aan 21,00 € en de keten Geant aan 21.50€.

Een Hermitage aan € 13,96? Ofwel heb je dit gekocht bij een seniele wijnhandelaar ofwel is dit een warenhuiscuvée! Ik denk het laatste. Een Hermitage met een zeker niveau onder de € 30 kan gewoon niet. En dan praat ik nog over prijzen ter plaatse. Op de website van Cave de Tain vind ik deze wijn ook niet terug en de prijzen die daarop fungeren komen zelfs niet in de buurt. Dus blijkbaar dumpen ze hun mindere cuvées aan warenhuizen die graag wat "namen" in hun folders willen opnemen. Weggegooid geld! Ik deel echter je beschrijving van "ijle, schale wijn"! Méér moet je ook niet verwachten als je deze wijn aan deze prijs prijs koopt.

(01-12-2017 09:01 PM)Fre schreef:  De Cave de Tain 2010 werd ter plaatse gekocht, een jaar of 3-4 geleden wss. Ik vond die zeer goed, moet ik zeggen. Het jaar deed hier ook z'n werk.

(01-12-2017 09:01 PM)Fre schreef:  De Cave de Tain 2010 werd ter plaatse gekocht, een jaar of 3-4 geleden wss. Ik vond die zeer goed, moet ik zeggen. Het jaar die hier ook z'n werk.

(01-12-2017 10:22 PM)don quichotte schreef:  

(01-12-2017 09:01 PM)Fre schreef:  De Cave de Tain 2010 werd ter plaatse gekocht, een jaar of 3-4 geleden wss. Ik vond die zeer goed, moet ik zeggen. Het jaar die hier ook z'n werk.

Fre,
Ook dit is voor mij niet altijd een argument voor de kwaliteit.
De Cave de Tain een grote coöperatieve in Hermitage krijgt wijnen te verwerken van andere eigenaars.
Meer dan 50% is van vreemde oorsprong uit Hermitage.
En vraag me niet naar de kwaliteit van deze loten.

(01-12-2017 10:32 PM)vinejo schreef:  

(01-12-2017 10:22 PM)don quichotte schreef:  

(01-12-2017 09:01 PM)Fre schreef:  De Cave de Tain 2010 werd ter plaatse gekocht, een jaar of 3-4 geleden wss. Ik vond die zeer goed, moet ik zeggen. Het jaar die hier ook z'n werk.

Fre,
Ook dit is voor mij niet altijd een argument voor de kwaliteit.
De Cave de Tain een grote coöperatieve in Hermitage krijgt wijnen te verwerken van andere eigenaars.
Meer dan 50% is van vreemde oorsprong uit Hermitage.
En vraag me niet naar de kwaliteit van deze loten.

Cave de Tain is volgens mij één vd beste coöperatieves van Frankrijk. Ze hebben trouwens zelf wijngaarden op de Hermitageheuvel die liggen naast die van Chapoutier.

Citaat:Cave de Tain is volgens mij één vd beste coöperatieves van Frankrijk.

Citaat:Ze hebben trouwens zelf wijngaarden op de Hermitageheuvel die liggen naast die van Chapoutier.

(04-02-2018 09:20 PM)Fre schreef:  Een nieuw hoofdstuk bij de ZWIJntjes werd dit keer geschreven in Zuid-Afrika. Ik wilde wel ’s weten hoe het nu zat met die ‘cool climate’ wijnen uit Elgin en Walker Bay, die de laatste jaren toch meer opgang kennen (ook qua prijs). Ik wilde weten of de wijnen inderdaad wel voldoen aan hetgeen ons vaak zo aantrekt in cool climate, nl fraicheur, finesse en balans. Ten tweede wilde ik ook weten of de wijnen correct geprijsd waren. Daarom vroeg ik alle deelnemers eerst enkele minuutjes ieder voor zich de wijn apart te quoteren én een schatting te maken van de prijs die ik in de (Belgische) wijnwinkel had betaald.

1. Southern Right Sauvignon Blanc 2017 – W.O Hemel & Aarde Vallei
Typische SB stuiver: grassig met wat agrume. Misschien nogal eendimensionaal.
Geschatte prijs vd groep: 8.25 EUR ; gemiddelde score: 85

Betaalde prijs: 10.5 EUR (Mattys Brugge)

2. Hamilton russell – vineyards chardonnay 2015 – W.O Hemel & Aarde Vallei
Vatlagering duidelijk merkbaar. Botertje, gerookt en wit fruit. Typische Chardonnay maar mankeert wat body op ’t middenpallet en ook de afdronk is niet echt lang. Nochtans was deze wijn bij het openen een stuk fijner. Grootste ontgoocheling gezien de reputatie van het domein en de prijs die ik ervoor betaalde.
Geschatte prijs vd groep: 13.6 EUR ; gemiddelde score: 87

Betaalde prijs: 28 EUR (Mattys Brugge)

3. Neil Ellis Ellis:Whitehall Elgin Chardonnay 2015 – W.O Elgin
Deze wijn stond naast de vorige chardonnay en was iets minder houtgelagerd. Voor mij ook iets eleganter. Ziltig. Nochtans hadden de meesten een lichte voorkeur voor wijn nr 2 die iets moderner gemaakt was.
Geschatte prijs vd groep: 12.2 EUR ; gemiddelde score: 87.1

Betaalde prijs: 17.5 EUR (Rouseu SM Latem)

4. Beaumont Hope Marguerite 2016 - W.O. Bot River (Walker Bay)
Klassevol aroma, tintelende zuren, redelijk chalky ook. Zeer fijn. Stak met kop en schouders boven de rest van de witte uit, nochtans niet de duurste witte. Moeilijk te erkennen als chenin.
Geschatte prijs vd groep: 23.8 EUR ; gemiddelde score: 91.8

Betaalde prijs: 16.5 EUR (Start2taste Waregem)

5. Paul Cluver Estate Riesling (Dry encounter) – W.O. Elgin
Typische riesling neus. Zeer mineralig. Mooie zuren. Deze wijn steekt goed in elkaar. Ontbrak voor mij wat aan body om echt top te zijn, maar gezien de prijs toch een over achiever.
Geschatte prijs vd groep: 17 EUR ; gemiddelde score: 87.5

Betaalde prijs: 11 EUR (Start2taste Waregem)

6. Hamilton Russell Pinot Noir 2016 - W.O Hemel & Aarde Vallei
Veel rood fruit in de neus. Fijn cederhout ook. Rokerig. Mineraal. Finesse. Harde zuren maken deze veel te jonge wijn voorlopig toegankelijk wat de behoorlijk afwijkende scores en prijzen verklaart. Behoorlijk lang id mond. Persoonlijk vind ik dat deze wijn niet echt op z’n waarde werd geschat, mede door z’n jeugd. Oké, 34 EUR is behoorlijk wat geld maar iemand zou hiervoor 12 (!) EUR geven. Good luck om in de Bourgogne hiervoor iets te vinden.
Geschatte prijs vd groep: 19 EUR ; gemiddelde score: 88.3 met scores tussen 86 en 92!

Betaalde prijs: 34 EUR (Mattys Brugge)

7. Bouchard Finlayson: Galpin Peak 2013 (pinot noir) – W.O Hemel & Aarde Vallei
Deze wijn was iets toegankelijker met z’n peer (wijn nr 6 die samen in duo werd geschonken). In begin had ik wat confituur, waarna de discussie opende wat nu de koelste van de 2 wijnen was. In de neus moest Bouchard het afleggen tegen de vorige, maar in de mond was deze veel zachter en eleganter. Opnieuw behoorlijk wat lengte. Deze vlezige wijn ging enkel maar opwaarts na openstaan.
Geschatte prijs vd groep: 21 EUR ; gemiddelde score: 89 met opnieuw scores tussen 86 en 92!
Betaalde prijs: 33 EUR (Rouseu SM Latem)

8. Bouchard Finlayson Hannibal 2014 - W.O Hemel & Aarde Vallei
Deze winnaar van de avond is een blend van Sangiovese, Syrah, Pinot noir, Nebbiolo, Mourvèdre en Barbera. Het duurde even tot de groep er uit was welke de blend was (deze wijn stond in duo met wijn 9). Herfstwandeling, dadels, leder, kersen, kruidig. Wat een heerlijke snuffelneus. Enorm lang in de mond. Voor mij ook de topper van de avond.
Geschatte prijs vd groep: 30 EUR ; gemiddelde score: 92.8

Betaalde prijs: 29 EUR (Rouseu SM Latem)

9. Oak Valley – Shiraz 2015 – W.O. Elgin
Iemand riep direct: Syrah! Redelijk kruidig, zwart fruit, lengte! Stond een beetje in de schaduw van de vorige wijn met wie hij in duo stond. Maar toch zeer goed gemaakt rekening houdende me z’n prijs. Geschatte prijs vd groep: 18.4 EUR ; gemiddelde score: 89

Betaalde prijs: 14.5 EUR (Rouseu SM Latem)

10. Paul Cluver Estate Pinot Noir 2015 – W.O Elgin
Beetje fout van mij om deze na het vorige duo te geven. Een vergetelheid. Apart geserveerd dus. Iets minder mijn ding gezien het rokerige. Wel erg mooi rood fruit en kruiden. Korter dan de vorige 2 wijnen maar toch zeer fris en evenwichtig.
Geschatte prijs vd groep: NVT EUR ; gemiddelde score: 88

Betaalde prijs: 16 EUR (Start2taste Waregem)

11. Iona One man Band 2013 – W.O. Elgin
De laatste 2 wijnen kwamen eveneens in duo. De One man band was duidelijk een bordeauxblend. En inderdaad. Ik vond de wijn mooi in evenwicht, fijne zuren ook. Correcte afdronk.
Geschatte prijs vd groep: 20.7 EUR ; gemiddelde score: 88.9

Betaalde prijs: 22.8 EUR (Wijnmuze Waregem)

12. Iona Solace 2010 (Shiraz) - W.O. Elgin
Mocht het klein kreukje in de neus (een ietsiepietsie iets van kurk) er niet zijn geweest, dan had ie waarschijnlijk naast de Hannibal gestaan. Want deze wijn is mooi. Wat een lengte en elegantie. Beide wijnen waren trouwens diegene die meest cool climate aandeden van allemaal.
Geschatte prijs vd groep: 25 EUR ; gemiddelde score: 91.3

Betaalde prijs: 29 EUR (Wijnmuze Waregem)

Conclusie: Behalve de chenin Beaumont viel het in wit wat tegen. Maar de rode daarentegen waren allemaal goed tot zeer goed. Voor die kwaliteit moet ook wel een stuiver betaald worden. Slechts 4 wijnen werden goedkoper ingeschat dan hun winkelprijs. Voor mij was de Beaumont de ontdekking van de avond. De Solace en de Hannibal de toppers.

(28-03-2018 10:31 PM)Fre schreef:  Wel Bert, ik had die Luquettes meegebracht voor Jo maar had ze niet gekocht voor mezelf. De 2015 presteerde op niveau maar persoonlijk verkies ik rosés die iets vineuzer zijn en misschien ook iets strakker. Zo kocht ik wel La Chrétienne wat meer mijn stijl is.

(29-03-2018 08:47 AM)TheWineVet schreef:  

(28-03-2018 10:31 PM)Fre schreef:  Wel Bert, ik had die Luquettes meegebracht voor Jo maar had ze niet gekocht voor mezelf. De 2015 presteerde op niveau maar persoonlijk verkies ik rosés die iets vineuzer zijn en misschien ook iets strakker. Zo kocht ik wel La Chrétienne wat meer mijn stijl is.

La Chrétienne is ook meer mijn stijl!

(28-03-2018 09:34 PM)vinejo schreef:  Thanks voor het mooie verslag, Fré!
Even een kleine toelichting bij het eerste duo (Moulin a vent van Rottiers tegen de Regnie van Thevenet): in de korte theoretische uiteenzetting had ik vermeld dat er een soort hierarchie is in de streek met wijnen van licht (St Amour en co) naar krachtig (Morgon, Moulin). Ik had voorspeld dat we dit gingen doorprikken en dat misschien wel de wijnbouwer en/of het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente waar de cru vandaan komt. Vandaar dat ik ook een Moulin a Vent uit het lichtere, elegantere 2016 naast een Regnie uit 2015 plaatste. Twee heel mooie wijnen, maar de Moulin a vent was dus wel degelijk lichtvoetiger dan de krachtige en complexe Regnie. Punt gemaakt dus

(29-03-2018 11:46 AM)wvd schreef:  

(28-03-2018 09:34 PM)vinejo schreef:  Thanks voor het mooie verslag, Fré!
Even een kleine toelichting bij het eerste duo (Moulin a vent van Rottiers tegen de Regnie van Thevenet): in de korte theoretische uiteenzetting had ik vermeld dat er een soort hierarchie is in de streek met wijnen van licht (St Amour en co) naar krachtig (Morgon, Moulin). Ik had voorspeld dat we dit gingen doorprikken en dat misschien wel de wijnbouwer en/of het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente waar de cru vandaan komt. Vandaar dat ik ook een Moulin a Vent uit het lichtere, elegantere 2016 naast een Regnie uit 2015 plaatste. Twee heel mooie wijnen, maar de Moulin a vent was dus wel degelijk lichtvoetiger dan de krachtige en complexe Regnie. Punt gemaakt dus

Als je twee zo qua stijl verschillende jaren naast mekaar plaatst kan je hieruit eigenlijk weinig concluderen denk ik. En al zeker geen punt maken

(29-03-2018 06:26 PM)vinejo schreef:  

(29-03-2018 11:46 AM)wvd schreef:  

(28-03-2018 09:34 PM)vinejo schreef:  Thanks voor het mooie verslag, Fré!
Even een kleine toelichting bij het eerste duo (Moulin a vent van Rottiers tegen de Regnie van Thevenet): in de korte theoretische uiteenzetting had ik vermeld dat er een soort hierarchie is in de streek met wijnen van licht (St Amour en co) naar krachtig (Morgon, Moulin). Ik had voorspeld dat we dit gingen doorprikken en dat misschien wel de wijnbouwer en/of het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente waar de cru vandaan komt. Vandaar dat ik ook een Moulin a Vent uit het lichtere, elegantere 2016 naast een Regnie uit 2015 plaatste. Twee heel mooie wijnen, maar de Moulin a vent was dus wel degelijk lichtvoetiger dan de krachtige en complexe Regnie. Punt gemaakt dus

Als je twee zo qua stijl verschillende jaren naast mekaar plaatst kan je hieruit eigenlijk weinig concluderen denk ik. En al zeker geen punt maken

Toch wel beste wvd. Kijk, hier is mijn punt: ! Oeps t is een uitroepteken.
Ik wou bewijzen dat het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente vanwaar de wijn komt. Jouw uitspraak dat het twee qua stijl totaal verschillende jaren zijn bewijst dat er wel degelijk een punt te maken viel. Dus ofwel heb je mijn verantwoording niet goed gelezen, ofwel wil je gewoon wat tegendraads zijn zonder in se een punt te hebben. Tot hier mijn puntige commentaar.

(29-03-2018 06:45 PM)wvd schreef:  

(29-03-2018 06:26 PM)vinejo schreef:  

(29-03-2018 11:46 AM)wvd schreef:  

(28-03-2018 09:34 PM)vinejo schreef:  Thanks voor het mooie verslag, Fré!
Even een kleine toelichting bij het eerste duo (Moulin a vent van Rottiers tegen de Regnie van Thevenet): in de korte theoretische uiteenzetting had ik vermeld dat er een soort hierarchie is in de streek met wijnen van licht (St Amour en co) naar krachtig (Morgon, Moulin). Ik had voorspeld dat we dit gingen doorprikken en dat misschien wel de wijnbouwer en/of het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente waar de cru vandaan komt. Vandaar dat ik ook een Moulin a Vent uit het lichtere, elegantere 2016 naast een Regnie uit 2015 plaatste. Twee heel mooie wijnen, maar de Moulin a vent was dus wel degelijk lichtvoetiger dan de krachtige en complexe Regnie. Punt gemaakt dus

Als je twee zo qua stijl verschillende jaren naast mekaar plaatst kan je hieruit eigenlijk weinig concluderen denk ik. En al zeker geen punt maken

Toch wel beste wvd. Kijk, hier is mijn punt: ! Oeps t is een uitroepteken.
Ik wou bewijzen dat het oogstjaar belangrijker is dan de gemeente vanwaar de wijn komt. Jouw uitspraak dat het twee qua stijl totaal verschillende jaren zijn bewijst dat er wel degelijk een punt te maken viel. Dus ofwel heb je mijn verantwoording niet goed gelezen, ofwel wil je gewoon wat tegendraads zijn zonder in se een punt te hebben. Tot hier mijn puntige commentaar.

Hmm, idd beter moeten lezen ipv diagonaal. Desondanksalniettegenstaande vind ik toch dat je die dingen binnen een bepaald kader moet zien en je sticht dan toch meer verwarring dan je uitlegt vind ik, als ik dat mag vinden.
Want een "simpele" Beaujolais van een goede boer in een jaar als 2003 of 2015 kan best voller en geconcentreerder zijn dan bvb. een Moulin-à-Vent of een Côte de Py in een minder of helemaal verregend jaar. Het punt is dan dat er grote jaren zijn en ook rotjaren, maar dat geeft weinig duiding naar terroir toe in mijn simpele geest.
Maar point taken

(29-03-2018 11:29 AM)vinejo schreef:  

(29-03-2018 08:47 AM)TheWineVet schreef:  

(28-03-2018 10:31 PM)Fre schreef:  Wel Bert, ik had die Luquettes meegebracht voor Jo maar had ze niet gekocht voor mezelf. De 2015 presteerde op niveau maar persoonlijk verkies ik rosés die iets vineuzer zijn en misschien ook iets strakker. Zo kocht ik wel La Chrétienne wat meer mijn stijl is.

La Chrétienne is ook meer mijn stijl!

Dan geef ik 1 Bandol op een Beaujolaisdegustatie en wordt er dáar op doorgegaan

(21-11-2018 01:44 PM)Vinogan(s) schreef:  Chanton is een Zwitsers domein

(21-11-2018 03:17 PM)vinejo schreef:  Bedankt Fre!
Inderdaad een heel mooie line up, met vooral verrassende Oostenrijkers. Ook de achterliggende theorie was interessant, hoewel niet eenvoudig. Hoe zat het ook alweer met de ribosomen die vanuit de nucleus DNA strengen vormen..?

(21-11-2018 12:26 PM)Fre schreef:  Het volgende duo: de kruising tussen één van deze wijnen en de vorige geeft als resultaat de andere druif. De Gwäss van Chanton wine 2011 was een 100% Gouais blanc. Een nogal wat bizarre Zwitserse wijn: troebel, boenwas en gist. Voor 31,75 pond geen topper.

(21-11-2018 04:50 PM)Kupers schreef:  

(21-11-2018 12:26 PM)Fre schreef:  Het volgende duo: de kruising tussen één van deze wijnen en de vorige geeft als resultaat de andere druif. De Gwäss van Chanton wine 2011 was een 100% Gouais blanc. Een nogal wat bizarre Zwitserse wijn: troebel, boenwas en gist. Voor 31,75 pond geen topper.

Ik denk dat Vinikus via Gehring ook een Gouais Blanc in het gamma heft, die kwam er toen ik die vorig jaar proefde niet uit als een topper, maar dan toch beter dan de deze Zwitser.

(21-11-2018 12:26 PM)Fre schreef:  Wijn en genetica, een niet zo evidente combinatie. En toch was het Christian die de handschoen opnam en een heerlijke degustatie in elkaar knutselde. De essentie was om druiven met genetische linken naast elkaar te drinken en te raden welke druiven we in ’t glas kregen. Geen evidentie, zou blijken.

De aftrap werd gegeven met de Champagne Gallimard Pere et fils cuvée de réserve. Het betrof een heerlijke blanc de noir: fruitig, fris en elegant. De kleur verraadde al dat er nogal wat pinot noir in verwerkt zat.

Het volgende duo: de kruising tussen één van deze wijnen en de vorige geeft als resultaat de andere druif. De Gwäss van Chanton wine 2011 was een 100% Gouais blanc. Een nogal wat bizarre Zwitserse wijn: troebel, boenwas en gist. Voor 31,75 pond geen topper.
Blijkbaar als je Gouais blanc kruist met Pinot Noir, krijgt je Chardonnay, wat de link is met met de volgende wijn Chardonnay Leithaberg van Birgit Braunstein.

Het volgende duo opende met opnieuw een Chardonnay van Domaine Belleville 2015 (Rully 1 cry Les Cloux). Ik herinner me een mooie maar vrij nadrukkelijke houtlagering. Deze stond in duo met Domaine Saint Rémy. Een pinot Gris Grand Cru Brand 2011. Een neus van boenwas, edel. Ook in de mond. Zeer evenwichtig. Wel redelijk wat restzoet.

Het volgende duo was een Frühburgunder 2016 van Geil. Zeer rijpe neus. Deed me denken aan een Spätburgunder uit Baden. Zeer goed gemaakt maar het zoete, dat ook in de mond terugkwam, is minder mijn stijl. De pinot noir 2015 van Fritsch die er naast stond was ook vrij rijp maar meer in evenwicht.

Volgende duo was opnieuw Duitsland tegen Oostenrijk. De Adeneuer Kleine Kammer 2016 uit de Ahr had de typische kenmerken van een spätburgunder. Zeer knap maar opnieuw ging mijn voorkeur uit naar de iets strakkere Blaufränkische Leithaberg 2013 van Birgit Braunstein. Wat kan die dame toch mooie wijnen maken.

Dé wijnen van de avond werden geserveerd in een Oostenrijkse battle van dezelfde wijnbouwer Umathum. Een Sankt Laurent 2015 tegen de Kirschgarten Blaufränkisch 2013. Beide wijnen hadden alles van de betere pinot noir. Zeer fijn, lengte, evenwicht en precisie. Ik verkoos de laatste als WOTN.

Het laatste duo bracht ons weer bij de start: pinot noir. Dit keer uit de heimat (nu ja, ik weet dat daar over gediscussieerd kan worden). We dronken een Pernand Vergelesses 1 cru Iles des Vergelesses 2010 van Rapet tegen de Chapitre Rully 1 cru van Domaine Belleville 2013. De tweede toonde zich aanvankelijk als winnaar van het duo, maar na openstaan ging Rapet er toch op en over. Weeral 2 knappe wijnen.

Na de ‘officiële’ degustatie haalde de gastheer nog een Chateau Talbot 2004 (St Julien) uit de kelder. Voor mij perfect op dronk: voldoende fruit er nog in maar de scherpe hoekjes er van afgevijld en het hout prachtig verweven. Kan wel nog jaren mee. Tannines mooi rijp. 2004 een minder jaar? Dan toch niet voor deze knaap.

Citaat:Maar ze hebben ook heel knappe witte wijnen zoals de loepzuivere Sauvignons uit Südsteiermark en de krachtige Smaragd Veltliners en Rieslings uit Wachau.

(27-01-2019 12:02 AM)Olivier schreef:  

Citaat:Maar ze hebben ook heel knappe witte wijnen zoals de loepzuivere Sauvignons uit Südsteiermark en de krachtige Smaragd Veltliners en Rieslings uit Wachau.

Daar ben ik nog niet toe geraakt, behalve eens een grüner hier en daar. Dat wordt de volgende stap

(08-06-2019 02:32 PM)Olivier schreef:  Porcovino in Toscane. Het verslag is al lang overdue, dus snel mijn notities hier toch even delen, anders vrees ik dat ik straks bij Fre niet binnen mag, en dat zou toch jammer zijn

Pol maakte een selectie van rode wijnen in Toscane. De wijnen werden in duo geschonken.

1. bosfruit in de neus. Peperig, kruidig (laurier), bosfruit terug, een bittertje in de afdronk en wat droogtrekkend. Beetje eenvoudig, en persoonlijk stoorde die bitter mij nogal.

A Quo 2015, Montepeloso. Is een wijn van CS, sangiovese, alicante bouschet en marselan. 16.50 EUR - 85.67 punten

2. Rood fruit, licht van kleur. Vrij veel zuurtjes, fijn. Voor mij meer mijn smaak. Maar rond de tafel waren redelijk wat mensen die de 1e wijn minstens even hoog inschatten.

Palistorti 2013, Tenuta di Valgiano. Sangiovese, merlot en syrah. 18.90 EUR - 85.22 punten

3. Mooie neus, specerij, peperke. Fijn en fris, fijne tannines ook. Geeft een pure impressie.

Chianti Classico 2015 Sella di Bosco, Badia a Coltibuono. 11.8 EUR- 87.89 punten

4. Wat kruidiger dan de vorige, hout komt er ook wat meer door. In de mond mooi evenwicht, kersjes, goede zuren, en redelijk lang. Gelaagde wijn!

Chianti Classico 2016, Riecine. Aan 17,90€ bij Portovino zeer mooie P/K, vind ik. 17.90 EUR - 88.44 punten

5. Aanvankelijk wat caramel, maar dat gaat weg. Een vleugje mineraliteit, kersjes. Frisse aanzet, laurier, goede zuren, rood fruit, lange afdronk. FIjne tannines. Zeer elegante wijn!

Vino Nobile di Montepulciano 2014, Salcheto. Als het "rampjaar" 2014 daar zulke mooie wijnen geeft, mag je er mij nog geven... En zeker voor die prijs! 9.6 EUR - 90 punten

6. Bommetje in de neus, zeer luxueus hout, braambessen, complex. In de mond terug braambes, cederhout, zeer lange afdronk.
Een wijn die initieel indruk maakt, maar dan toch ook wat gemaakt overkomt. Niettemin mooie wijn hoor!

Asinone 2013 Vino Nobile di Montepulciano, Poliziano Van deze wijn herinner ik me dat hij inderdaad wat te geforceerd overkwam. 36.5 EUR- 88.2 punten

7. Fijne neus, evolueert nog in het glas, bordeauxkruidigheid (laurier). In de mond vrij rond, een wat lactische indruk, fijn hout, kersen. Sprak mij persoonlijk wat minder aan. Nochtans een prijzige wijn, met zeer hoge scores her en der.

Orma 2015, Tenuta Sette Ponti. Bordeauxblend (M/CS/CF) 38.8 - 91.9 punten

8. Fijne neus, kersjes, elegant hout. Aanvankelijk nog wat compact, maar komt geleidelijk aan open. Nog wat jong, maar toch al zeer mooi na wat extra zuurstof happen. Zal nog beter worden.

Poggio Valente 2015 IGT Toscana Rosso (maar wel 100% sangiovese), Fattoria Le Pupille. Voor mij toch één van de betere wijnen van de avond. Zeker aan die prijs 23.95 EUR krijgt 91.3 punten

9. Fijne aroma's, maar nog wat timide. Fruitige aanzet, kers, ceder. Fijne zuurtjes, edel hout, lang! Echt zeer boeiende wijn!

SOlengo 2012, IGT Toscana, Argiano. Gemaakt van CS, syrah, merlot en petit verdot. 29.95 EUR - 92 punten

10. nog wat gesloten. Frisse aanzet, fijne zuurtjes, elegant, maar geeft zich nog niet helemaal. Tannines laten zich voelen. Kwaliteit is duidelijk, maar moet nog liggen.

Brunello 2013, Argiano Deze was de wijn van de avond. De reële marktprijs ligt wel een stuk hoger dan wat Pol er had voor betaald. Hoe hij het weer geregeld had (iets met vouchers op WIjnkoers), daar weet ik het fijne niet van. Heerlijk! 24.95 EUR - 92.56 punten

11. Peperig, rood fruit, fijne neus. IN de mond wat rond en een bittertje. Tannines wringen wat. De puzzelstukken moeten nog in elkaar vallen. Wat warmte ook in de afdronk.

Brunello 2013, Canalicchio di Sopra 45 EUR- 91.1 punten

12. Peperig, kruidig. ROod fruit, opnieuw dat bittertje en de tannines die zich laten gelden. Ook hier wat warmte.

Stijl lijkt op vorige wijn, en blijkt ook van zelfde huis te zijn : Rosso 2016, Canalicchio di Sopra. 19.5 EUR - 88.9 punten


Zeer boeiende reeks, en een aantal pareltjes gedronken. Bedankt aan Pol om dit in elkaar te steken en op zoek te gaan naar de beste wijnen aan de beste prijs Bedankt ook aan Sabine voor de hartelijke ontvangst en de lekkere hapjes. Twas weer dik in orde! Cheers.

(08-06-2019 02:32 PM)Olivier schreef:  Porcovino in Toscane. Het verslag is al lang overdue, dus snel mijn notities hier toch even delen, anders vrees ik dat ik straks bij Fre niet binnen mag, en dat zou toch jammer zijn

Pol maakte een selectie van rode wijnen in Toscane. De wijnen werden in duo geschonken.

1. bosfruit in de neus. Peperig, kruidig (laurier), bosfruit terug, een bittertje in de afdronk en wat droogtrekkend. Beetje eenvoudig, en persoonlijk stoorde die bitter mij nogal.

A Quo 2015, Montepeloso. Is een wijn van CS, sangiovese, alicante bouschet en marselan.

2. Rood fruit, licht van kleur. Vrij veel zuurtjes, fijn. Voor mij meer mijn smaak. Maar rond de tafel waren redelijk wat mensen die de 1e wijn minstens even hoog inschatten.

Palistorti 2013, Tenuta di Valgiano. Sangiovese, merlot en syrah.

3. Mooie neus, specerij, peperke. Fijn en fris, fijne tannines ook. Geeft een pure impressie.

Chianti Classico 2015 Sella di Bosco, Badia a Coltibuono.

4. Wat kruidiger dan de vorige, hout komt er ook wat meer door. In de mond mooi evenwicht, kersjes, goede zuren, en redelijk lang. Gelaagde wijn!

Chianti Classico 2016, Riecine. Aan 17,90€ bij Portovino zeer mooie P/K, vind ik.

5. Aanvankelijk wat caramel, maar dat gaat weg. Een vleugje mineraliteit, kersjes. Frisse aanzet, laurier, goede zuren, rood fruit, lange afdronk. FIjne tannines. Zeer elegante wijn!

Vino Nobile di Montepulciano 2014, Salcheto. Als het "rampjaar" 2014 daar zulke mooie wijnen geeft, mag je er mij nog geven...

6. Bommetje in de neus, zeer luxueus hout, braambessen, complex. In de mond terug braambes, cederhout, zeer lange afdronk.
Een wijn die initieel indruk maakt, maar dan toch ook wat gemaakt overkomt. Niettemin mooie wijn hoor!

Asinone 2013 Vino Nobile di Montepulciano, Poliziano

7. Fijne neus, evolueert nog in het glas, bordeauxkruidigheid (laurier). In de mond vrij rond, een wat lactische indruk, fijn hout, kersen. Sprak mij persoonlijk wat minder aan. Nochtans een prijzige wijn, met zeer hoge scores her en der.

Orma 2015, Tenuta Sette Ponti. Bordeauxblend (M/CS/CF)

8. Fijne neus, kersjes, elegant hout. Aanvankelijk nog wat compact, maar komt geleidelijk aan open. Nog wat jong, maar toch al zeer mooi na wat extra zuurstof happen. Zal nog beter worden.

Poggio Valente 2015 IGT Toscana Rosso (maar wel 100% sangiovese), Fattoria Le Pupille.

9. Fijne aroma's, maar nog wat timide. Fruitige aanzet, kers, ceder. Fijne zuurtjes, edel hout, lang! Echt zeer boeiende wijn!

SOlengo 2012, IGT Toscana, Argiano. Gemaakt van CS, syrah, merlot en petit verdot.

10. nog wat gesloten. Frisse aanzet, fijne zuurtjes, elegant, maar geeft zich nog niet helemaal. Tannines laten zich voelen. Kwaliteit is duidelijk, maar moet nog liggen.

Brunello 2013, Argiano

11. Peperig, rood fruit, fijne neus. IN de mond wat rond en een bittertje. Tannines wringen wat. De puzzelstukken moeten nog in elkaar vallen. Wat warmte ook in de afdronk.

Brunello 2013, Canalicchio di Sopra

12. Peperig, kruidig. ROod fruit, opnieuw dat bittertje en de tannines die zich laten gelden. Ook hier wat warmte.

Stijl lijkt op vorige wijn, en blijkt ook van zelfde huis te zijn : Rosso 2016, Canalicchio di Sopra.


Zeer boeiende reeks, en een aantal pareltjes gedronken. Bedankt aan Pol om dit in elkaar te steken en op zoek te gaan naar de beste wijnen aan de beste prijs Bedankt ook aan Sabine voor de hartelijke ontvangst en de lekkere hapjes. Twas weer dik in orde! Cheers.

(03-12-2019 07:02 PM)Fre schreef:  De laatste proeverij van de Zwijntjes, jaargang 2019. Het thema dat zondag werd aangesneden was Rioja. Onze kennis werd heropgefrist: na een brok theorie over druiven en subregio's konden we aan het echte werk beginnen.

Trio in wit: 100% Malvasia tegen 100% viura met een derde kaper 95% viura (+5% Malviasa). Eén van de viura's vertegenwoordigt meer de klassieke stijl en de andere meer de traditionele
1. Finca Allende 2012Censor
De goudgele kleur verraadde al een beetje de druif. Dit moest één van de 2 viura's zijn. Ook de houtlagering was een hint, enerzijds naar de druif, anderzijds naar de stijl. Traditioneel dus. Verder ook honing, amandel en zelfs een lichte notengeur. In de mond redelijk vettig, mooie zuurtjes en ook wat honing in de afdronk. Een zeer knappe wijn.
13% alc. 23.75 EUR bij Alhambra

2. Abel Mendoza 2017Censor
De volgende wijn was iets lichter van kleur. De neus had niets met de vorige dus dit moest wel de Malvasia zijn. Abrikoosjes, wit fruit en zelfs wat appelmoes in de neus. De wijn start zacht, waarbij de fijne zuren komen piepen. Opnieuw een erg knappe wijn.
13.5% alc. 25.53EUR bij La Buena Vida

3. Finca Nueva Viura 2014
Donker strogeel, in lijn met de eerste. Boenwas en amandel in de neus. Opnieuw een link dus. Deze was ronder en had iets minder zuren waardoor het wat aan spanning ontbrak. De lagering was wel minder aanwezig. Dit was dus de moderne stijl. Deze cuvée is diegene mét houtlagering (3 maanden). Er bestaat ook nog eentje zonder. Goeie wijn voor een zeer schappelijke prijs maar het kwaliteitsverschil met de vorige is er wel.
9.2 EUR bij Alhambra



We schakelen over naar het eerste duo in rood. 100% tempranillo tegen 100% Garnacha
4. Paisajes Cecias 2010 Censor
Het kleur geeft geen uitsluitsel. De neus wel: garrigues kruiden, rozijntjes, kirsch, eucalyptus, basilicum, kersen en zelf een snuif tabak. In de mond een zeer evenwichtige wijn waar de alcohol zich wel laat voelen in de nadronk. Opnieuw een wijn van een hoog niveau
14% alc. 22.55 EUR bij Riojana

5. Bodegas Riojanas - Monte Real Reserva 2009
Net zoals de vorige ook een wijn uit de Rioja Alta. Typische vanille geur, rood fruit en zelfs wat licht animaal. Meer stereotyp kan je niet hebben. Het mondgevoel is ook zachter dan de vorige. Correcte wijn maar niet meer.
14% - 14.16 EUR Wijnkring Gent


Volgende duo in rood is een Crianza versus een reserva (meer houtlagering dus bij de laatste). Bij één van de 2 wijnen is er ook 10% graciano als aanvulling op de tempranillo.

6. Heredad de Baroja 2015 - Crianza
Snoeperige wijn in de neus. Bosaardbeitjes. Sappig fruit, met zelfs een lichte droogtrekking op 't einde. Een correct geprijsde wijn.
10.4 EUR Alhambra

7. Bodegas de la Marquesa 2008 Reserva
Deze wijn was afkomstig uit de Rioja Alavasa, ten noorden van de Rioja Alta (deeltje Baskenland). Het bruine randje verraadde al de leeftijd. Een duidelijke houtlagering wees onmiskenbaar op de reserva. Na 11 jaar was deze nog niet helemaal geabsorbeerd. Wat peper ook. Een traditionele Rioja
14.3 euro Lambrecht



Het volgende duo was een battle reserva tegen gran reserva. Beide wijnen bevatten ongeveer hetzelfde % druiven 85-90% tempranillo en 10% graciano. De laatst had zelfs Garnacha & Mazuelo

8. Luis Alegre 2015 - Reserva
Licht lactische toets, snoep & framboos. Ergens deed ie wat denken aan wijn 6. Zeer fruitige wijn.
15.95 EUR bij Riojana

9. Faustino I 2001 - gran reserva
Voor een wijn van 18 jaar oud had deze wijn nog niets van tertiaire toetsen. Behoorlijk kruidige wijn en mijns inziens perfect op dronk. Niet de topper van de avond maar wel een goed gemaakte wijn in evenwicht, aan een zeer scherpe prijs (aankoop dateert wel al van een tijdje terug).
13 EUR in de Makro



Het 4e duo: we vergeleken een 100% tempranillo met een 50% tempr/50% graciano

10. Roda I 2013 Censor Censor Censor
Topwijn in moderne stijl (dus minder hout en meer op finesse). Rode vruchten in de neus. Zeer subtiel en gebalanceerd. Ook in de mond behoorlijke lengte en heerlijke finesse. Grote wijn.
49.91 EUR bij Buena Vida

11. Rodrigues Sanzo - La Senoba 2009 Censor
De Graciano bracht de specerijen en chocolade. Er was wel degelijk een verschil. Deze wijn vertoonde ook meer de traditionele vanille en houtskool. Een mooie wijn die een jammer genoeg een beetje in de schaduw kwam te staan van de vorige (ook wel de helft van de prijs)
26.9 EUR - de Wijnkring



Het laatst duo was de 'point culminant' van de avond. Klassiek versus modern

12. Finca Allende - Calvario 2005 Censor Censor Censor
Ietwat ingehouden neus, vaak een kenmerk van een grote wijn. Zwart & rood fruit, leder ook. Je kan hier blijven aan ruiken. Enorm lang en zacht in de mond. Mooi op dronk ook. Groots
38.5 EUR bij Wijnkring

13. Ygay- Marques de Murietta - gran reserva especial 2007 Censor
Deze wijn zit meer op de kersjes, de Amerikaanse eik (modern dus) is er maar wordt toch gecounterd door voldoende materie en fruit. De lengte is navenant. Opnieuw een grote wijn, voor een prijs die er toch ook wel niet naast is.
72.5 EUR wijnkring

Zeer leerrijke en hoogstaande degustatie. Over stijlen en druiven, over Bodegas en jaartallen. Mooi werk Johan! Voor een niet Spanje drinker zie ik toch veel hartjes

(04-12-2019 01:48 PM)fleer schreef:  12. Finca Allende - Calvario 2005 Heart Heart Heart
Ietwat ingehouden neus, vaak een kenmerk van een grote wijn. Zwart & rood fruit, leder ook. Je kan hier blijven aan ruiken. Enorm lang en zacht in de mond. Mooi op dronk ook. Groots
38.5 EUR bij Wijnkring

(25-01-2020 07:04 PM)Jordaens schreef:  Effin' copycats...

(26-01-2020 12:19 PM)troisetoiles schreef:  Mooie tasting, dank voor de proefnotities! Is er een verklaring voor het onderpresteren van Roches Neuves?

(26-01-2020 01:11 PM)Olivier schreef:  De Insolite was een wat speciale wijn. Ik had daar twee flessen van gekocht om er één eens op voorhand van te proeven, want had geen ervaring met dit domein. Ik vond hem toen zeer mooi. Mij vielen dan vooral de ziltigheid en fraicheur op van de wijn. Was net alsof je aan een vers geopende oester rook.

Maar in het duo stond hij tegenover de Spioenkop, die zeer mooi was, maar ook een stuk klassieker. Dus het was wel een vrij groot contrast. De kleur van de Insolite was ook bijna oranje. Zou hij wat schilmaceratie gehad hebben? Door dat contrast vielen mij nu ook de appeltjes op. Wat ze in het Frans "pomme blette" noemen, appeltjes die bruin beginnen kleuren, dus dat wijst op wat oxidatie.

Mja, zeker geen allemansvriend. De proevers moesten ook hun voorkeur opgeven en 8 van de 10 kozen voor de Spioenkop. Maar voor mij toch wel een wijn die boeit door het evenwicht, de fraicheur, de ziltigheid.

(04-05-2021 07:55 PM)Biff schreef:  Ik ga toch es kijken om binnenkort ook es zoiets op poten te zetten!
Lijkt me heel leuk...

(04-05-2021 07:03 PM)vinejo schreef:  Bedankt voor t verslag!
Zag het zelf niet echt zitten om nog maar eens voor een scherm te communiceren... Ik wacht wel tot de volgende live tasting ;-)
Wel een zeer tof initiatief van Wim!

Die tannines van de Aighuile, daar schrik ik niet van, teveel extractie is een pijnpunt bij die wijn.
BTW, heb je er de spatburgunder uitgehaald?

(04-05-2021 09:46 PM)Fre schreef:  

(04-05-2021 07:03 PM)vinejo schreef:  Bedankt voor t verslag!
Zag het zelf niet echt zitten om nog maar eens voor een scherm te communiceren... Ik wacht wel tot de volgende live tasting ;-)
Wel een zeer tof initiatief van Wim!

Die tannines van de Aighuile, daar schrik ik niet van, teveel extractie is een pijnpunt bij die wijn.
BTW, heb je er de spatburgunder uitgehaald?

Eerlijk is eerlijk: er was twijfel tussen Bourgogne uit een warm
jaar en Duitse Spatburgunder. Maar ik ging er van uit dat Wim een Bourgogne ging schenken, ook al omdat vooraf gezegd had dat hij speciaal een flesje voor mij had gekozen. Een beetje teveel op gefocust misschien. Maar het gesloten karakter maakte dat het niet evident was om er Spatburgunder uit te halen.

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef:  Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.
2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015
2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.
2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.
2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.
2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives

Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef:  Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

De Crozes was idd delicater (om niet te zeggen lichter), de St Joseph deed me denken aan Gripa, dikker maar zeker niet zwaar, genoeg elegantie om echt te overtuigen. De stemmen over téveel houtlagering kon ik helemaal niet volgen.
Crozes: 89
St Joseph: 92

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.

Wijn 1 was frisser, krokanter, eleganter, meer Bourgondisch.
Wijn 2 had een heel mooie lengte en de typische St Joseph peper, krachtig, langer en meer body (je kon erop kauwen op het einde).
Eigenaardig genoeg illustreerde dit duo perfect wat ik aanvoelde als wat het verschil zou kunnen zijn tussen Crozes en St Joseph…
Crozes: 89-90
St Joseph: 91

2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015

[b]Bij duo drie, gemaakt door dezelfde eigenzinnige wijnmaker, was het echter eerder omgekeerd.
De St Joseph was spannend, zuiver, maar had last van nogal weerbarstige tannines (normaal zijn het de zuurtjes die jonge Graillot moeilijk drinkbaar maken). Wijn 2 had iets meer pepertoetsen, was sappiger met meer fruit en body, rijpere tannines.
St Joseph: 87+
Crozes: 90

2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage[/b]


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.

Wijn één was mooi rijp, met zwart fruit, grafiet, peper en iets boterachtig.
Wijn twee was floraal, stenig en fris in de mond, potpourri, warm maar toch verfrissend, zachter, heel mooi volume, top.
Ik vond de Crozes hier eerder St Joseph.
St Joseph 90+
Crozes 92

2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.

De Melody was mooi op dronk, met braambessen, tabak en een heel evenwicht en lang mondgevoel.
Perret zijn wijn was weer absoluut top, met florale toetsen, tijm en eucalyptus. Deed aan een Cote Rotie denken (en hey, daar zit hij ook..). Een frisse, rijpe, lange wijn, heerlijk.
Crozes: 91
St Joseph: 93

2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.

Hier heb ik enkel TOP genoteerd en de punten…
Allebei top dus,maar de Coursodon werd na verloop van tijd voor mij wel de beste, vooral door zijn lang en fluwelig mondgevoel.
St Joseph: 93+
Crozes: 92

2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives



Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

(12-06-2022 12:20 PM)vinejo schreef:  Zoals eerder gesteld, een degustatie die me zal bijblijven tot de dementie intreedt.
Ik noteer ook kort mijn bevindingen, op één of andere reden gaf ik ook punten (á la RP ; -) )

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef:  Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

De Crozes was idd delicater (om niet te zeggen lichter), de St Joseph deed me denken aan Gripa, dikker maar zeker niet zwaar, genoeg elegantie om echt te overtuigen. De stemmen over téveel houtlagering kon ik helemaal niet volgen.
Crozes: 89
St Joseph: 92

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.

Wijn 1 was frisser, krokanter, eleganter, meer Bourgondisch.
Wijn 2 had een heel mooie lengte en de typische St Joseph peper, krachtig, langer en meer body (je kon erop kauwen op het einde).
Eigenaardig genoeg illustreerde dit duo perfect wat ik aanvoelde als wat het verschil zou kunnen zijn tussen Crozes en St Joseph…
Crozes: 89-90
St Joseph: 91

2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015

[b]Bij duo drie, gemaakt door dezelfde eigenzinnige wijnmaker, was het echter eerder omgekeerd.
De St Joseph was spannend, zuiver, maar had last van nogal weerbarstige tannines (normaal zijn het de zuurtjes die jonge Graillot moeilijk drinkbaar maken). Wijn 2 had iets meer pepertoetsen, was sappiger met meer fruit en body, rijpere tannines.
St Joseph: 87+
Crozes: 90

2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage[/b]


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.

Wijn één was mooi rijp, met zwart fruit, grafiet, peper en iets boterachtig.
Wijn twee was floraal, stenig en fris in de mond, potpourri, warm maar toch verfrissend, zachter, heel mooi volume, top.
Ik vond de Crozes hier eerder St Joseph.
St Joseph 90+
Crozes 92

2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.

De Melody was mooi op dronk, met braambessen, tabak en een heel evenwicht en lang mondgevoel.
Perret zijn wijn was weer absoluut top, met florale toetsen, tijm en eucalyptus. Deed aan een Cote Rotie denken (en hey, daar zit hij ook..). Een frisse, rijpe, lange wijn, heerlijk.
Crozes: 91
St Joseph: 93

2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.

Hier heb ik enkel TOP genoteerd en de punten…
Allebei top dus,maar de Coursodon werd na verloop van tijd voor mij wel de beste, vooral door zijn lang en fluwelig mondgevoel.
St Joseph: 93+
Crozes: 92

2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives



Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

Voor mij lijkt St Joseph in zijn geheel toch meer kwalitatiefs in huis te hebben dan Crozes. De streek is ook veel groter, dus meer kans op uitschieters langs beide kanten.
Mijn premisse dat St Joseph iets voller en krachtiger is dan Crozes (die slanker is) en de meest opvallende aroma s van peper in de neus heeft, leek me toch wel redelijk accuraat achteraf.

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef:  Gisterenavond Zwijnerij bij Christian.
Onderwerp was: Hoe staat het met oogstjaar 2005 in Bordeaux?

De notities (scores) worden de volgende dagen verwerkt, dit was de line up (en korte tekst die de deelnemers achteraf meekregen).

2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang. Gematigde temperaturen en matige regen regelden de evenwichtige groei van de ranken wat normaal een gezonde en homogene oogst geeft. De schaarse regen zorgde voor kleine druiven met een dikke schil, een mooie rijpheid en met veel concentratie. Dankzij de frisse nachten en de wind, werd het zuurgehalte tamelijk hoog.
Het is een zeldzame jaargang waarin rijkdom, elegantie en frisheid in één wijn te vinden zijn zoals ook in de jaargangen 1982, 1990 en 2000.


1. Chateau de Fonbel, Saint Emilion Grand Cru 2005 (22.66 euro voor 2020 bij topwijnen)
Deze cru van 16ha is eigendom van de familie Vauthier. Het is Alain Vauthier (Ch. Ausone), samen met dochter Pauline, die deze cru opvolgt. Het terroir bestaat uit klei-zand of steen-zand en de wijngaard heeft een gemiddelde leeftijd van 25 jaar. Dankzij de lage rendementen (50hl/ha), het precieze werk door de meesterlijke hand van Alain & Pauline Vauthier, in zowel de wijngaard als in de kelders, krijgen we hier een fijne, delicate maar voldoende intense wijn vol plezier aangeboden tegen een heel goede prijs.
2. Chateau de Camensac, Haut Medoc Grand Cru Classé 2005(32 euro 2020 bij Topwijnen)
Dit château paalt net als de buren (Ch Belgrave & Ch la Tour Carnet) aan de appelatie St Julien en heeft een heel hoogstaand terroir van 75ha waarvan ongeveer de helft beplant is met cabernet sauvignon en de andere helft met merlot.
3. Chateau d Agassac , CB Haut Medoc 2005(18.7 euro 2020 bij topwijnen)
Ch d'Agassac is een bijna sprookjesachtig mooi kasteel met een 43 ha wijngaard in Ludon (Haut Médoc), dichtbij Ch La Lagune en Ch Cantemerle. Het terroir, een mooie heuvelrug met diepe klei-steentjes is van prima kwaliteit.
4. Chateau Lafon Rochet, Grand Cru Classé St Estephe 2005 (45 euro 2019 Topwijnen)
De wijngaard, 45ha groot uit één stuk, situeert zich op een magnifieke heuvelrug van klei en steen, gelegen tussen Ch. Lafite Rothschild en Ch. Cos d'Estournel. Het is een zeer klassieke St. Estèphe die na een deugdoende kelderrust van ca. 10 jaar fantastisch lekker wordt.
5. Chateau Puygueraud , Cotes de Francs 2005 (Nicolas Thienpont)(15.7 euro 2020 TW)
Dit eigendom van 32,9 ha (28 ha in productie) werd aangekocht door Georges Thienpont in 1946. Hij heeft de wijngaard, bestaande uit klei en kalk met daaronder een ondergrond van kalkrots met 'zeesterrenfossielen' (net zoals in St. Emilion), herplant in 1970. Sinds 1983 maakt zijn zoon Nicolas Thienpont hier de wijnen (gekend van Ch. Larcis Ducasse, Ch. Pavie Macquin en Ch. Beausejour Duffau). Het domein staat aan de top van de appelatie en biedt een verrassende kwaliteit die u niet zou verwachten in deze regio!
6. Chateau Deyrem Valentin, CB, Margaux 2005 (25 euro 2020 Topwijnen)
één van de betere, niet geklasseerde Margaux wijnen, afkomstig van een 14ha grote wijngaard in Soussans. Hier vindt u een zeer mooie Margaux aan een schappelijke prijs. De intense smaak kan verklaard worden door de oude wijnstokken, want de gemiddelde leeftijd ervan is 40 jaar! Komt erbovenop dat het Château zich laat adviseren door Hubert de Boüard (Ch. Angélus) voor de vinificatie.
7. Chateau Saransot Dupre, Listrac 2005 (beste CB in 2010) rechtstreeks, 12 euro (winkel-15)
TN: Ceder en kruidigheid. Rijp zwart en rood fruit, kersen, pruimen, cassis, chocolade. Zeer aangenaam!
Ronde, zijdezachte, lekkere tannines, en een bom lekker fruit. Mooi versmolten.
Aangename vanille in de afdronk.
Een ‘rijke’, evenwichtige duurzame wijn!
8. Chateau Pontet Canet, Grand Cru Classé Pauillac 2005 (114 euro 2020TW)
behoort tot de "Rising Stars" van Pauillac. Hij verdient meer dan ooit de titel "Premier Grand Cru Classé". Het prachtige terroir van 80 ha is eigendom van Alfred Tesseron. De regisseur van het domein, Jean - Michel Comme staat aan de basis van de zeer kwalitatieve ontwikkeling van de cru.
9. Chateau Du tertre, Grand Cru Classé Margaux 2005 (45 euro2020 TW)
Ch. Du Tertre behoorde sinds 1997 toe aan de in juni 2018 jammer genoeg overleden Nederlander Eric Albada Jelgersma, die aanzienlijke investeringen heeft gedaan in de wijngaard en het château. Deze investeringen, samen met kleinere rendementen hebben de cru naar een hoog niveau gebracht, hoger dan zijn klassement
10. Chateau Guibot la Fourvielle, Puisseguin St Emilion (15 euro, Klassewijnen)
Château Guibot wordt gerund door een gepassioneerd wijnbouwerskoppel. De natuur ligt hen nauw aan het hart. Biologisch telen is dus een natuurlijk proces voor hen.
11. Chateau Belle vue, Haut Medoc 2015 (16 euro 2020 Magnus)
Belle-Vue is nu een van de beste Crus Bourgeois in de Médoc, dankzij het briljante werk van wijlen Vincent Mulliez. Zijn erfgenamen staan nu aan het hoofd van deze 11 hectare grote cru, op een prachtig terroir van diep grind op klei. Naast de 50% Cabernet Sauvignon en 30% Merlot onderscheiden de wijnen van Belle-Vue zich door een aanzienlijk aandeel Petit Verdot (20%), die de wijnen een finesse, frisheid en rechtlijnigheid geeft die ongebruikelijk is op dit niveau in de Haut-Médoc.
12. Chateau Haut Batailly, Grand cru Classé Pauillac 2005 (59 euro 2020 Topwijnen)
Château Haut Batailley ligt gelegen bij het binnenkomen van de appelatie Pauillac, en een grote toren "La Tour l'Aspic" staat op het terroir, dat pal tegenover Château Batailley ligt en raakt aan Château Grand Puy Lacoste en de appelatie St Julien. Het terroir is magnifiek 22ha met diepe klei - steentjes lagen, afzettingen van de Garonne die ideaal zijn voor de druivenplant. De wijngaard is gemiddeld 45 jaar oud en bevat 10000 voeten per hectare, wat zeer geconcentreerde bessen oplevert, wegens de dichte aanplant.

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef:  2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang.

(30-09-2022 01:22 PM)wvd schreef:  

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef:  2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang.

Verschoning, maar 2005 was niet overal een groot jaar. In midden en zuid Italië is het een eerder matig jaar, in Toscane zelfs het op 1 na minste van het decennium.
Wel benieuwd naar de resultaten, heb hier ook nog wat Bx liggen van dat jaar

Intussen is Michel Comme ook ribbededie bij Pontet-Canet.

(09-09-2023 11:33 AM)Fre schreef:  Een nieuw editie van de Zwijntjes met als thema de Jura

13 wijnen in totaal. Starten deden we met een Crémant du Jura van Stephane Tissot Een behoorlijk krachtige crémant met een fijne mousse, doch wel anders dan wat we uit de Champagne gewoon zijn.

Het eerste duo was er eentje in wit en van de hand van Courbet. Er moest geraden worden welke de Savagnin ouillé was en welke de Chardonnay. Geen gemakkelijke opgave want zowat iedereen gokte verkeerd. En begrijpelijk want de Savagnin (cuvée L'origine 2019) was meer ingetogen en raakte daardoor wat ondergesneeuwd door de klasbak 'Les Isles 2018'. Die had een zekere kruidigheid die we aan eerder aan Savagnin zouden linken. De dag erop toonde L'origine zich een pak mooier. Toch ook wel een topper.

In rood waren er 4 duo's: telkens een Trousseau tegen ofwel een Pinot Noir ofwel Poulsard.

Het eerste duo was al redelijk duidelijk op kleur:
De Poulsard van Marnes Blanches uit 2020 was bruinrood. Zeer licht en frivool. 11% alcohol in zo'n warm jaar, je moet 't maar doen. De Trousseau van Domaine des Ronces ging er wel over. Deze lag in dezelfde stijl (11% alc) maar had meer complexiteit en lengte. Een van de meest elegante trousseaus van de avond.

Het tweede rode duo was opnieuw een battle met een Poulsard, maar van een gans andere stijl. Meer gewicht, meer op de power. De Trousseau Ruzard/Rozières 2020 van Aviet was nog gebald, en moest het voor mij toch afleggen tegen de Cuvée des docteurs, ook van Aviet uit hetzelfde jaar Een zeer mooie Poulsard aan toch 20% minder. Moeten we onthouden.

Op naar het volgende duo waar Courbet - Violette uit 2019 niet zo fel schitterde als het duo in wit. Iets te lactisch en was voor mij ook wel zeer rijp. Marie-Pierre Chevassu-Fassenet Pinot Noir 2020 was de goedkoopste wijn van de avond (11EUR op 't domein) maar toonde zich bijzonder mooi. Voor die prijs vind je geen pinot in de Bourgogne, en zeker niet aan die kwaliteit. Ik vond 'm persoonlijk beter dan de Trousseau die ik vroeger nog van hen had gedronken.

De laatste battle in rood was er een van een cultster (in wording?): Valentin Morel 'domaine Les Pieds Sur Terre' waar zijn Les Trouillots Trousseau 2020 voor mij met de oppergaai wegliep. In de neus geplette aardbei, hinten van oosterse kruiden. De mond biedt zeer puur rood fruit. Uiterst evenwichtig en verleidelijk. De afdronk is niet erg lang, maar dat is niet de reden waarom deze wijn is gemaakt. De Les Trouillots Pinot noir 2020 speelde in een gans ander register: meer richting natuurwijn. Licht en frivool zoals de eerste Poulsard van Marnes Blanches. Ook mooi maar geef me toch maar de Trousseau.

Afsluiten deden we met 2 specialekes:

Philippe Butin - Cuvée Spéciale bestaat uit 40% savagnin en is opgevoed 'sous voile' en 60% uit Chardonnay ouillé. Zeer mooi en elegant.
De laatste was de Côtes du Jura Tradition 2017 van Macle. Een stuk krachtiger. Moet zeker nog een paar jaar liggen maar dit blijft toch wel een topper zijn zijn vak, al moet ik wel bijvertellen dat je deze cuvée best fris drinkt. Door het warme weer kwam na een tijd de alcohol (14%) wel opzetten.

Enorm van genoten en weeral veel bijgeleerd. Op naar de volgende...