(19-07-2015 09:27 PM)Fre schreef:  ...........................
Croque Michotte - Saint Emilion GGC 1982
De leeftijd van deze wijn werd geschat op 15 jaar, van oogstjaar 2000 dus. Het bleken er 33 te zijn. Of we zijn echt slecht, of deze wijn heeft inhoud & klasse. Ik laat de lezer zelf het oordeel vellen.
Bordeaux op dronk, you got to love it. And yes we do: caramel, crezoot, herfst, ook wat zoetige fruit (gestoofde appeltjes). Heerlijk! Absolute top!
.............................................

(20-07-2015 11:19 AM)vinejo schreef:  Fantastisch dat we nu in O-Vlaanderen onze eigen Carl hebben
Thanks voor de mooie notes, Fré!

(19-07-2015 11:30 PM)don quichotte schreef:  

(19-07-2015 09:27 PM)Fre schreef:  ...........................
Croque Michotte - Saint Emilion GGC 1982
De leeftijd van deze wijn werd geschat op 15 jaar, van oogstjaar 2000 dus. Het bleken er 33 te zijn. Of we zijn echt slecht, of deze wijn heeft inhoud & klasse. Ik laat de lezer zelf het oordeel vellen.
Bordeaux op dronk, you got to love it. And yes we do: caramel, crezoot, herfst, ook wat zoetige fruit (gestoofde appeltjes). Heerlijk! Absolute top!
.............................................

Ik herinner me die Croque Michotte 1982: prachtwijn!
Spijtig genoeg niet meer in de kelder van deze jaargang.
Een wijn waar je geduld mee moet hebben. Ook de zwakkere jaren hebben me nog niet ontgoocheld.

Een paar jaar geleden serieus in de clinch gelegen met de Carrefour over de Croque Michotte 2010. Grote dikke leugenaars waren het.

(05-06-2022 09:34 AM)vinejo schreef:  Zeven jaar na de eerste kennismaking van Fre en Olivier, op een zonovergoten zaterdag, zaten we nog eens in de frisse lommer van de catalpa. Ook B&B waren van de partij.
Ondanks de leaf day presenteerden de wijnen zich even mooi als de gasten.

Anne en Jean François Ganevat Victor de la Combe le vieux Bougre VDF
Thomas Frissant les Perrieres Touraine Amboise 2019
Chateau de Merande Garance Chignon Bergeron 2017
Bellet domaine de la Source Blanc 2019
PY Colin Morey 2019 Bourgogne rosé
Domaine de Pothiers, Clos du Py, Cote Roannaise 2020
Lignier Belair, Moulin a Vent Roucheaux 2015
Chateau Malartic Lagraviere Pessac 2011
Guillaume Gilles, Cornas 2011
Tenuta Monteti , IGP Toscana 2015
Envinate Lousas, Ribeira Sacra 2019
Terrasse d Elise, IGP de l Hérault le Pigeonier 2019
Chateau Larose- Sieujean Haut Medoc 1988
Chateau Gloria Saint Julien 1988

(05-06-2022 10:47 AM)redacteur schreef:  Gezellig!

Hoe toonde de Malartic zich? Al op dronk aan het komen?

(05-06-2022 12:53 PM)Olivier schreef:  Weer een zalige namiddag beleefd onder de Catalpa.

Anne en Jean François Ganevat Victor de la Combe le vieux Bougre VDF

Zeer koele, slanke en elegante Chardonnay. Mijn eerste idee was Chablis, maar dan zo één van de ouderwetse, heel frisse soort. Naarmate de wijn open stond kwamen er echter wat meer rijpe appeltjes door, die dan weer minder Chablisiaans waren. Mijn genre Chardonnay!
Strakke & finesserijke chardonnay zoals ik ze graag drink. Geen spoor hier van natuurlijke wijnbouw (gist, boerenkar,...). Voor het eerst dat ik een Ganevat wel kan apprecieren.

Thomas Frissant les Perrieres Touraine Amboise 2019

Zeer verrassende neus, die mij op het eerste moment zelfs wat aan velpon deed denken. Honing, en was ook, exotisch fruit. Vol in de mond maar ook heel vieve zuren. Boeiende Chenin van een nieuw en opkomend domein.
Initieel had ik iets iets minder graag de neus: die gestoofde appeltjes zijn minder mijn ding. Gelukkig ging ie de wijn niet domineren en was er inderdaad nog zoveel meer te ontdekken. De mond was een stuk beter: een weelderige chenin gecountered door zijn typische zuurtjes

Chateau de Merande Garance Chignon Bergeron 2017

Een wijn die ons alle hoeken van Frankrijk heeft laten zien, hoewel één van de eerste pogingen marsanne/roussanne waren, en eigenlijk was dat niet slecht, want het bleek een Roussanne uit de Savoie te zijn! Heel evenwichtige wijn, met een heel subtiele houttoets, mooie fraicheur. Na een tijdje ook beetje exotisch fruit. Savoie blijft toch een onbekende regio waar nog verborgen pareltjes te vinden zijn.
Ik was vrij zeker dat we in de Noordelijke Rhone zaten (Marsanne/Rousanne). Na wat op 't verkeerde been te zijn gebracht, dreef ik verder af naar een klassieke houtgelagerde chardonnay uit de Maconnais (omwille van de lage zuurtjes & exotisch fruit). Mooi en evenwichtig inderdaad.

Bellet domaine de la Source Blanc 2019

Vierde witte wijn, en opnieuw een volledig ander profiel. Digeste en frisse neus, waardoor ik verrast was hoeveel body deze wijn heeft in de mond. Mooi volume en voldoende zuren die mooi ingekleed waren om alles in evenwicht te houden. Het subtiele bittertje op het einde had een hint kunnen zijn op de Rolle (=Vermentino) te herkennen, maar we zaten er weer collectief naast.
Klasse witte wijn. Enorm gebalanceerd. Rijp en toch fris door 't niet storende agrume bittertje. Heerlijke Vermentino. Waarschijnlijk de beste ooit gedronken.

PY Colin Morey 2019 Bourgogne rosé

Vrij aromatische en zelfs redelijk complexe neus, met zelfs wat rood fruit. Ik kon op niets anders komen dan een rosé van Pinot Noir, en voor een keer was dat juist. Jo zei zelfs dat dit blind voor een pinot noir zou kunnen doorgaan qua fruit en profiel. Zeer knappe rosé!
Van deze wijn was ik toch in mijn nopjes. De klasse van de wijnbouwer komt toch weer boven drijven. Top rosé

Domaine de Pothiers, Clos du Py, Cote Roannaise 2020

Wat een knappe neus! Tussen rood en zwart fruit, en zelfs wat specerij. Zeer verleidelijk, ook in de mond met fluwelig fruit. Ik dacht aan een top-Beaujolais, maar we zaten in de streek ernaast, ook wel Gamay. Top!
Opnieuw een wijn naar mijn hart. Kon inderdaad een Beaujolais zijn maar dan eentje met redelijk wat power. Knappe wijn. Zal ook mooi ouderen, denk ik

Liger Belair, Moulin a Vent Roucheaux 2015

Dan wel een Beaujolais, maar een wijn die zuiderser aandeed door het rijpe fruit, en ook wat evolutie aanvankelijk. Veel extractie en tannines die moeilijk te verteren zijn. Na een tijdje in het glas won de wijn wel aan fraicheur en merkte ik zelfs wat van dat vers gesneden fruit dat zo mooi kan zijn in Beaujolais. Of deze wijn echter ooit volledig op zijn plooi zal geraken is maar de vraag. Ik hoop het, want ik heb enkele andere cuvées van Liger-Belair. Lang wegleggen is de boodschap.
Ik dronk enkele weken terug de 2017. Dit zou volgens TLB de meest toegankelijke Moulin à Vent zijn. Ja man. Ik kwam opnieuw op dezelfde bevindingen die ik toen neerpende. Ik vraag me af of dit met tijd goed komt.

Chateau Malartic Lagraviere Pessac 2011

Bordeaux werd direct geopperd aan tafel, alhoewel er ook Spanje genoemd werd. Inderdaad wel rijp fruit voor een Bordeaux, en ook al wat evolutie. Een heel andere wijn dan de prachtige 2008 die ik ooit kon drinken bij Jo, die meer op zijn fraicheur zat. 2011 was rijp jaar en dan voelde je hier toch wel.
Initieel dacht ik aan Bordeaux maar de rijpheid tov de Cornas dreef me naar een warmere streek (Chili bvb). Zeer mooie wijn met dito lengte maar alles is relatief natuurlijk, zeker wanneer je de handschoen met een Guillaume Gille moet opnemen.

Guillaume Gilles, Cornas 2011

Naast de Malartic kwam deze rakker staan.. Oh, oh, oh… bommetje! Superverleidelijk rood, vers gesneden fruit, sappige zuurtjes, elegant, evenwicht. Wow! Tweede Cornas uit 2011 die ik toevallig op enkele weken drink, en ook deze wijn is perfect op dronk en toont al zijn klasse.
Topklasse, wijn van de avond

Tenuta Monteti , IGP Toscana 2015

Bordelees aandoende neus, met mooi koel fruit en fraicheur in de mond. De tannines zijn echter grofgesneden en brengen de wijn wat uit evenwicht. Ze zijn wel rijp, maar vraag is of dit ooit helemaal in evenwicht komt. Op dit moment toch wat moeilijk.
Knappe wijn, vooral dan in de neus. In de mond speelt deze wijn op hoog niveau tot de opzettende harde en storende tannines. Zal dit nog goed komen? Time will tell

Envinate Lousas, Ribeira Sacra 2019

Laurier werd direct gezegd, rood fruit ook. Heel etherische, complexe neus. Medium body, en fris fruit, nauwelijks tannines. Puurheid in de mond. Deze Mencia krijgt veel lovende kritieken en maakt het ook echt wel waar. Een wijn met een Loire gevoel. En dat uit Spanje!
Heerlijk goedje zeg, in de stijl van de Pothiers. Sappig, hedonistisch fris, puur. Zeer goed gemaakt. Is blijkbaar wel redelijk gehypet en ik begrijp waarom. Mencia, toch een van mijn favo druiven (naast Albarino in wit) in Spanje.

Terrasse d Elise, IGP de l Hérault le Pigeonier 2019

Een 100% Carignan. Beetje lactisch aanvankelijk, en relatief rijp rood fruit, maar ook speels en digest. Heel veel drinkplezier. En volgens mij zal dit binnen enkele jaren nog beter zijn.

Intense neus met wilde kersen, rode bessen en een hint van zoethout. De mond is net zo goed en geeft een classy zijdeachtig mondgevoel; perfect beoordeelde zuurgraad geeft structuur aan de wijn.
Oude wijnstokken en lage opbrengsten verklaren het succes hier.

Chateau Larose- Sieujean Haut Medoc 1988
Chateau Gloria Saint Julien 1988

Deze twee wijnen kwamen als duo op tafel. De Larose-Sieujean had een prachtige quintessential Bordeaux neus, maar heel Cabernet Sauvignon getypeerd, een licht vegetaal toetsje, mooi bosfruit, een cedertoetsje. Perfect op dronk! Dit lost alle verwachtingen in van Bordeaux op dronk. 34 jaar oud, alsjeblief…
De Gloria had wat tijd nodig, en kwam wat wollig over in de neus. Maar met wat zuurstof begon deze wijn toch ook op zijn plooi te komen. Ik dacht dat we hier op rechteroever zaten, maar nee. In de mond meer concentratie en vulling dan de vorige. Kwam uiteindelijk toch ook nog mooi voor de dag, maar moest het afleggen tegen de Larose Sieujean.
Een médoc op zijn fraicheur, randje vegetaal maar toch voldoende ingekleed door 't zwarte fruit en cigarenkistje. De wijn is niet zo lang als de Gloria maar spreekt me qua stijl meer aan. Het is eerder een persoonlijke keuze, denk ik. Ongelooflijk hoe beide wijnen nog opperbest preseren na 34 jaar

Dank aan iedereen voor weer een zalige wijnnamiddag!

(05-06-2022 08:04 PM)redacteur schreef:  Merci voor de TN's, interessant!

(05-06-2022 12:53 PM)Olivier schreef:  Weer een zalige namiddag beleefd onder de Catalpa.

Anne en Jean François Ganevat Victor de la Combe le vieux Bougre VDF

Zeer koele, slanke en elegante Chardonnay. Mijn eerste idee was Chablis, maar dan zo één van de ouderwetse, heel frisse soort. Naarmate de wijn open stond kwamen er echter wat meer rijpe appeltjes door, die dan weer minder Chablisiaans waren. Mijn genre Chardonnay!

Dit beviel mij enorm. Zeer zuiver. Ragfijn. Heel frisse stijl Chardonnay. Bleek een natuurwijn, maar dan toch één van de betere die ik al dronk, want de typische "geuze" geur en smaak was niet (of mss extreem licht) aanwezig. Mooi op zijn fruit licht en elegant drinkplezier van gehypet domein. Blij eens in het glas te hebben gehad.

Thomas Frissant les Perrieres Touraine Amboise 2019

Zeer verrassende neus, die mij op het eerste moment zelfs wat aan velpon deed denken. Honing, en was ook, exotisch fruit. Vol in de mond maar ook heel vieve zuren. Boeiende Chenin van een nieuw en opkomend domein.

Deze fles had ik zelf mee. Betreft de eerste oogst van een jong nieuw domein waarvan ik al enkele cuvees kon proeven en ze waren allemaal veelbelovend. Echt eentje om in het oog te houden. Zeker was en honing in de neus en wat peer en exotisch fruit, doch zonder vermoeiend te worden. Ik ga men volgende flessen nog even laten liggen, want dit kan volgens mij wel eens interessant ouderen.

Chateau de Merande Garance Chignon Bergeron 2017

Een wijn die ons alle hoeken van Frankrijk heeft laten zien, hoewel één van de eerste pogingen marsanne/roussanne waren, en eigenlijk was dat niet slecht, want het bleek een Roussanne uit de Savoie te zijn! Heel evenwichtige wijn, met een heel subtiele houttoets, mooie fraicheur. Na een tijdje ook beetje exotisch fruit. Savoie blijft toch een onbekende regio waar nog verborgen pareltjes te vinden zijn.

Opnieuw een schot in de roos. Wijn was perfect in balans en deed wat zuidelijker aan dan bovenstaande twee wijnen. Hoewel dit dus niet het geval bleek te zijn. Monocépage van Roussanne. Zeer mooi en evenwichtig. Marsepeintoets deed ons initieel goed gokken, waarna we heel Frankrijk doorkruisten. Lesje nederigheid. Zou niet de laatste keer zijn die middag

Bellet domaine de la Source Blanc 2019

Vierde witte wijn, en opnieuw een volledig ander profiel. Digeste en frisse neus, waardoor ik verrast was hoeveel body deze wijn heeft in de mond. Mooi volume en voldoende zuren die mooi ingekleed waren om alles in evenwicht te houden. Het subtiele bittertje op het einde had een hint kunnen zijn op de Rolle (=Vermentino) te herkennen, maar we zaten er weer collectief naast.

Rolle is niet meteen mijn favoriete druif, maar deze verraste in positieve zin. Zeer knap. Mineraal en fris en ook voldoende body. Serieus mooie afsluiter van de witte reeks.

PY Colin Morey 2019 Bourgogne rosé

Vrij aromatische en zelfs redelijk complexe neus, met zelfs wat rood fruit. Ik kon op niets anders komen dan een rosé van Pinot Noir, en voor een keer was dat juist. Jo zei zelfs dat dit blind voor een pinot noir zou kunnen doorgaan qua fruit en profiel. Zeer knappe rosé!

PYCM maakt ook rosés, weinigen die dat weten. Vinejo zat er knal op. Rosé uit de Bourgogne. Knap geraden. Rosé van het serieuzere soort ondanks de relatief lichte kleur.

Domaine de Pothiers, Clos du Py, Cote Roannaise 2020

Wat een knappe neus! Tussen rood en zwart fruit, en zelfs wat specerij. Zeer verleidelijk, ook in de mond met fluwelig fruit. Ik dacht aan een top-Beaujolais, maar we zaten in de streek ernaast, ook wel Gamay. Top!

De eerste rode was er meteen boenk op. De druif werd relatief snel geraden, de regio was wat moeilijker. Fruitgedreven wijn zonder glou glou en zeer licht te zijn. Er zat veel meer in. Mooie kruidigheid. Lange afdronk. P/K zeer interessant. Knappe vondst. Voor mij de tweede beste rode van de dag.

Liger Belair, Moulin a Vent Roucheaux 2015

Dan wel een Beaujolais, maar een wijn die zuiderser aandeed door het rijpe fruit, en ook wat evolutie aanvankelijk. Veel extractie en tannines die moeilijk te verteren zijn. Na een tijdje in het glas won de wijn wel aan fraicheur en merkte ik zelfs wat van dat vers gesneden fruit dat zo mooi kan zijn in Beaujolais. Of deze wijn echter ooit volledig op zijn plooi zal geraken is maar de vraag. Ik hoop het, want ik heb enkele andere cuvées van Liger-Belair. Lang wegleggen is de boodschap.

De volgende was de teleurstelling van de middag. Blijkaar een topdomein met topwijnmaker, maar deze fles kon mij niet bekoren. Enorme extractie, astringent, tannine die beet. Ik weet niet of dit goed gaat komen. Ik zag de bezorgdheid in de ogen van de medeproevers, want in hun kelders bevonden zich veel flessen van deze wijnmaker.

Chateau Malartic Lagraviere Pessac 2011

Bordeaux werd direct geopperd aan tafel, alhoewel er ook Spanje genoemd werd. Inderdaad wel rijp fruit voor een Bordeaux, en ook al wat evolutie. Een heel andere wijn dan de prachtige 2008 die ik ooit kon drinken bij Jo, die meer op zijn fraicheur zat. 2011 was rijp jaar en dan voelde je hier toch wel.

Het "probleem" met deze wijn was dat hij in duo met de volgende kwam. Zijn kwaliteit raakte hierdoor een beetje ondergesneeuwd, ondanks dat het een zonnige middag was. Het fruit was eerder rijp en rood (maar kan ivm de volgende wijn zijn), de tannine zacht. Evolutie was merkbaar. Verder beetje koffie en (melk)chocolade. Het zachte en "warme" deed ons denken aan Spanje. Mss hadden we deze beter apart gedronken om beter te kunnen evalueren.

Guillaume Gilles, Cornas 2011

Naast de Malartic kwam deze rakker staan.. Oh, oh, oh… bommetje! Superverleidelijk rood, vers gesneden fruit, sappige zuurtjes, elegant, evenwicht. Wow! Tweede Cornas uit 2011 die ik toevallig op enkele weken drink, en ook deze wijn is perfect op dronk en toont al zijn klasse.

Want idd, deze was (mijlenver) WOTN. Hoho. Wat een wijn. Dacht aan top bdx. Alles zat er in... met mate... maar toch ook veel mate. Fris, heerlijke zuren, perfecte balans, knapperig, niets vermoeiend, elegant, fruit, fruit, fruit. Floraliteit, mineraligheid. Boeket in neus en mond. Perfect op dronk. Perfect geserveerd. Bedankt aan de schenker.

Tenuta Monteti , IGP Toscana 2015

Bordelees aandoende neus, met mooi koel fruit en fraicheur in de mond. De tannines zijn echter grofgesneden en brengen de wijn wat uit evenwicht. Ze zijn wel rijp, maar vraag is of dit ooit helemaal in evenwicht komt. Op dit moment toch wat moeilijk.

Bij de volgende wijn waarschuwde de schenker dat we een kindermoord zouden plegen, en daar had hij wel een punt. Neus was mooi, idd Bordelees. Er zit veel Petit Verdot in deze wijn (rond de 50% dacht ik) en dat merk je. Enorme vulling. Zit beet op. Best combineren met stevig stukje vlees. Ik heb er wel vertrouwen in dat dit nog mooi zal ouderen. En paar uur karaferen zal hem ook deugd doen.

Envinate Lousas, Ribeira Sacra 2019

Laurier werd direct gezegd, rood fruit ook. Heel etherische, complexe neus. Medium body, en fris fruit, nauwelijks tannines. Puurheid in de mond. Deze Mencia krijgt veel lovende kritieken en maakt het ook echt wel waar. Een wijn met een Loire gevoel. En dat uit Spanje!

Ik kan bovenstaande enkel beamen. Mencia is onderschatte druif en er worden in Galicië zeer mooie wijnen van gemaakt. Deze is zeker de aanschaf waard, zeker P/K. Op dat vlak mss wel de beste van de middag.

Terrasse d Elise, IGP de l Hérault le Pigeonier 2019

Een 100% Carignan. Beetje lactisch aanvankelijk, en relatief rijp rood fruit, maar ook speels en digest. Heel veel drinkplezier. En volgens mij zal dit binnen enkele jaren nog beter zijn.

Druif werd niet geraden . Rijp rood fruit. Eerder glou glou. Veel drinkplezier idd. Fruitige afsluiter voor mij. Ik moest het gezellig samenzijn verlaten. Veel wijzer en schtaplichtig aan alle medeproevers voor de fijne momenten.

Chateau Larose- Sieujean Haut Medoc 1988
Chateau Gloria Saint Julien 1988

Deze twee wijnen kwamen als duo op tafel. De Larose-Sieujean had een prachtige quintessential Bordeaux neus, maar heel Cabernet Sauvignon getypeerd, een licht vegetaal toetsje, mooi bosfruit, een cedertoetsje. Perfect op dronk! Dit lost alle verwachtingen in van Bordeaux op dronk. 34 jaar oud, alsjeblief…
De Gloria had wat tijd nodig, en kwam wat wollig over in de neus. Maar met wat zuurstof begon deze wijn toch ook op zijn plooi te komen. Ik dacht dat we hier op rechteroever zaten, maar nee. In de mond meer concentratie en vulling dan de vorige. Kwam uiteindelijk toch ook nog mooi voor de dag, maar moest het afleggen tegen de Larose Sieujean.


Dank aan iedereen voor weer een zalige wijnnamiddag!