(22-05-2016 09:38 PM)vinejo schreef:  Als gevolg van deze communicatie
http://www.vinejo.freebb.be/thread-4780-post-65378.html#pid65378
zaten uw geliefde forummoderatoren onverwachts in het groene en heuvelachtige Linden rond een tafel met exquise gerechten en dito wijnen.
Gastheer Don trakteerde ons op een zalige saterday night.

Bedoeling was in eerste instantie de Grand Pontet 2010 te proeven naast enkele andere 2010 wijnen(iets wat - zoals we hadden verwacht- idd niet echt het allerbeste moment bleek) maar zoals eveneens verwacht bleef het niet bij die paar flessen.

Dit hebben we uiteindelijk gedronken:

1. Reverdy Sancerre Les Anges Lots blanc 2012
Een Sancerre die in de neus niks grassigs had, in de mond iets meer herkenbaar sauvignon blanc. Sancerre as I like it.
Ik zou dit blind wellicht ook niet direct als sauvignon herkend hebben. In de mond wel de typische levendige zuren, maar vooral ook een fijne mineraliteit. Verfijnde sauvignon!

2. Particella 928 Campania Fiano Igp Cantina del Barone di Sarno Luigi 2012
Wat een verrassende wijn! Een heel speciaal aroma en een zalvend mondgevoel, heerlijk eigenzinnig en eigenaardig genoeg perfect bij de... mosseltjes!
Inderdaad heel verrassend. Ik drink graag fiano, maar deze was toch heel apart. Een complexe fijne neus, waar ik een zekere rokerigheid in herkende. Frisse zuren ook. En ja, paste verrassend goed bij de zeer lekkere mosseltjes.

3. Kreuzberg Frühburgunder 2012 Ahr
We dachten aan pinot noir maar zeker niet uit de Bourgogne. Plots viel unsere Frank en herinnerden we ons het snoepreisje van de schenker (Olivier) naar de Ahr. Het was geen spät- maar frühburgunder, heerlijke wijn en voor mij is de Ahr dé allerbeste streek voor rood in Duitsland. Altijd wel typisch en anders dan Bourgogne, maar nooit dat te zoetige en soms overeikte wat andere Duitsers soms kunnen vertonen.
Toen ik daar was hadden ze mij verteld dat deze frühburgunder etwas sehr speziales ging worden na enkele jaren rijpen. Dat was nu de moment om te proberen. En jawohl, kwam mooi voor de dag. Maar kan zeker nog jaren mee. Heb nog eentje liggen die ik nog wat ga proberen vergeten. Zal moeilijk zijn wel...

4. Le Carillon de L'Angelus 1989
Bij de heerlijke lamsboutjes mochten we kiezen tussen een kruidige of een tertiaire wijn. We gingen voor tertiair en hadden er geen spijt van. Tweede maal Dat ik Carillon dronk, tweede maal bingo. Perfect op dronk, evenwicht en klasse.
Bordeaux à point, nogmaals bewezen hoe mooi dat kan zijn. Kwam in de mond wel nog een stuk jeugdiger over dan ik verwacht had op basis van de neus die een heel stuk meer tertiair was. Verrassend veel fruit nog in de mond voor een wijn van 27 jaar oud...

En dan tijd om te zondigen. Zondigen tegen onze eigen overtuiging dat bewaarwijnen in Bordeaux in goede jaren 15 jaar of meer nodig hebben om zich te openen. Maar goed, soms roept de wetenschap en is een experiment soms nodig om... onze overtuiging te bevestigen.

5. Grand Pontet 2010
6. Latour Carnet 2010
7. Saransot-Dupre 2010
8. Les Fiefs de Lagrange 2010 St Julien
9. Le Petit Lion du Marquis de Las Cases 2010

Elk van de 2010 zat in een minder gunstige fase. De Saransot Dupré en Fiefs waren nog het meest toegankelijk.
De Fiefs was inderdaad al goed toegankelijk, vond ik. Ik zit nu te herproeven en is nog meer versmolten nu. In de neus bosbessen, cassis, een fijne houttoets. Bakken fruit in de aanzet, pas later komt het hout er wat meer door, en zeer rijpe tannines. Ook gisteren was me al opgevallen dat deze wijn een zeer mooie afdronk afdronk heeft. Is op fruit en finesse gemaakt.
De Saransot Dupré had een stuk meer materie en kwam wat krachtiger voor de dag, en toch ook al redelijk toegankelijk. Mooie concentratie en structuur. Heeft nog een zeer mooie toekomst voor zich
La Tour Carnet zat echt toe, leek zelfs enigszins dun en hoekig (maar mooie materie was bij aandachtig proeven wel degelijk merkbaar).
Inderdaad iets hoekiger op dit moment. De tannines waren iets korreliger dan bij de vorige wijnen. One for the long run!
De Grand Pontet had, net zoals de andere jaargangen later, een weelderig en tegelijk fijn aroma van rood fruit en bloemen. In de mond toonde hij zich eerst galant maar naar het einde toe kreeg hij wat last van een lichte vorm van Tourette. Eerder beschaafde maar duidelijk merkbare vloekjes.
Weelderig is het juiste woord voor deze wijn! Heel rijp ook. Bakken fruit en mooie vulling. Grand Pontet bevestigt voor de eerste maal.
Toen Olivier de Fiefs de Lagrange schonk (mooi en elegant maar miste voorlopig wat materie precies) kon Don het niet laten om er ook een tweede wijn van dezelfde streek naast te plaatsen: niet de eerste de beste, wel de tweede van de beste. Tweede wijn van Las Cases dus, een Petit Lion - nooit eerder gedronken. Het bleek een heel aantrekkelijke wijn maar we hadden veel langer moeten blijven (ik schat tot morgen maandag) om kwaliteit van deze wijn ten volle te genieten.

We besloten uiteindelijk dat de aankoop van Grand Pontet aan 32 euro wel degelijk de moeite zou kunnen zijn.

Don wou dan ook nog eens de tussenfase van Grand Pontet aantonen (want de aanleiding van deze verrassingsproeverij was de schitterende 1998 die we vorige week proefden en die mooi op dronk was)
10. Grand Pontet 2006
11. Grand Pontet 2005

Hier in eerste instantie een charmantere 2005 en een iets nerveuzere 2006, maar beide wijnen vertoonden datzelfde mooie aroma en een zeer veelbelovende materie

Een zeer leuke vergelijking om deze twee jaargangen naast elkaar te zetten. De 2005 zat meer op finesse, terwijl de 2006 nog zeer veel materie had. Beiden zeer mooi. Ik ben nu de 2006 aan het herproeven en hij komt nu iets verfijnder over dan gisteren. Intense, complexe, fijne neus met rokerige toetsen. In de mond mooi evenwicht met rood fruit, edele houttoets, beetje chocolade ook, vandaag wat korrelige tannines die het jaar verraden, maar ze storen mij niet. En lange afdronk! Grand Pontet bevestigt opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Ik kreeg de 2005 mee naar huis en ontdekte dat na een dagje lucht de typische 2005 zuurtjes serieus kwamen opzetten, net als toch wat licht droogtrekkende tannines.
Dit doet me besluiten dat de 2005 gewoon nog heel lang op zijn fruit heeft gezeten, zich nu pas zal beginnen te sluiten en nog minstens 10 jaar zal hebben om enigzins op dronk te komen. Ik durf hierbij dus de Grandmaster Don lichtjes tegenspreken.
Binnen 10 jaar doen we dit dus gewoon opnieuw, tegen dan zijn we wellicht wel vergeten wat we ook alweer wilden bewijzen...

Bij deze nogmaals onze oprechte dank aan Don en zijn lieve ega die ons een even onverwachte als zalige avond hebben bezorgd.

PS Don nam ons nog even mee naar de wijngaarden in de buurt, net aangeplant, binnen een jaar of 4 wordt dit wellicht een Belgische topper.

Ik post later een foto van de wijngaard (Don, stuur je eens door?)
Ondertussen moet je het doen met twee gretige proefkandidaten die doen alsof ze er iets van kennen