(24-03-2018 01:00 PM)Mathijs81 schreef:  Ik ken de man niet, maar toch even zijn profiel bekeken ...

Nu ja, de mensen die mij kennen weten dat ik ook een voorliefde heb voor ouwe krakers.
In mijn kelder liggen sporadisch flessen van jaren 20 tot jaren 70, uitsluitend Bordeaux.

Af en toe gaat er eentje open met gelijkgestemde zielen, want ze moeten toch ooit leeg.
En soms komen we voor mooie verrassingen te staan ... zoals Margaux 1979 en Mouton 1967.
En ook soms gaan die wijnen de pompbak in ... te oud & versleten, of meestal geoxideerd.

Maar toch ... in die gevallen gaat het niet om hautain "oude wijn" te drinken, maar even de geschiedenis aan te halen.
Wijnen drinken van voor onze geboorte ... wat speelde toen in de wereld tijdens die jaargang.

En zoals steeds .... respect tonen voor de "oudjes" .

Mathijs

(21-03-2018 11:10 PM)Biff schreef:  Zijn er hier leden die ook actief zijn op Instagram?
Volgen die leden dan misschien Alain Boquet?
Hij omschrijft zichzelf als winelover en winecollector.
Post foto's van wijnen die hij drinkt uit alle jaren, '20-'30-'40-'50.....
Ik vraag me dan af of die omschrijving die hij erbij geeft enigszins kunnen kloppen!
Als je een Chateau Phelan Segur '59 omschrijft als: beautiful nose with dark berries, truffle and leather jumping out of the glass...
Of een Pommard uit '33: very nice, still fruits, cedar, violette and some acidity...
Ik heb geen ervaring met oude, heel oude wijnen maar zoals hij ze omschrijft zijn er toch veel wijnen een lang leven beschoren!

(24-03-2018 02:10 PM)fleer schreef:  Probleem is dat die duur zijn ...

(24-03-2018 02:10 PM)fleer schreef:  Meestal zijn die heel oude wijnen maar een uurtje goed

(24-03-2018 07:39 PM)Venne schreef:  Gaat het nu over IG of oude wijn? :-)

Oudste dat ik gedronken heb is een Madeira van 1825.... was gewoon top! En een 1945 La Pointe die ook wel te doen was , wat ijzersmaak maar had nog wat fruit.

And I'm on IG gewoon vine erachter zetten :-)

(24-03-2018 02:10 PM)fleer schreef:  Ja en?

(26-03-2018 10:27 AM)Biff schreef:  

(24-03-2018 02:10 PM)fleer schreef:  Ja en?

Niet echt en...
Maar als ik hier de tn's lees van veel wijnen van mid/eind 70 dan lees ik meestal toch andere dingen.
Dan vroeg ik me af, als je dan wijnen opendoet die nog zoveel jaren ouder zijn, zijnde 20/30 jaar ofdat je daar dan daadwerkelijk nog al die aromas uithaalt enzo.
Dien mens lijkt me altijd zo euforisch te zijn (en dat mag, uiteraard), het is geen aanval naar die mens toe.
Ik was gewoon benieuwd naar input van forumleden die ook wel houden van oude flesjes.....
Los van de aankoopprijs, want elk geeft uit wat ie wil uitgeven voor die ene fles.

(14-07-2020 07:20 PM)Baldrick schreef:  Ik kwam hier deze topic tegen, Alain Boquet volg ik ook al een tijdje. Maar Francois Audouze zijn beschrijvingen op instagram en daaraan gekoppelde wijnen zijn op z'n minst even goed.

Het is een discussie die hier al gevoerd is op het forum, maar als iemand die zo'n wijnen drinkt ook nog eens de moeite wil nemen om ze te beschrijven, dan kan ik daar enkel maar dankbaar voor zijn. En dan de manier waarop, de passie druipt ervan af.

Ter illustratie even een copy paste van een van z'n tastings.

From the cellar of Bouchard I have drunk the best white of my life 1865 Montrachet. Dinner with Joseph Henriot. Before the meal, the Henriot 1955 magnum champagne is of rare charm. It starts smoothly, as if it were just passing through the mouth. And as if we had ignited an afterburner, it begins to make a languorous charm number to deliver changing flavors at an enigmatic rhythm. It has less attack than the 1959 but a formidable seduction.
The Chevalier Montrachet 1964 is an immense wine. The odor is implausibly penetrating. He is beautiful, he is intense and he is young. A magnificent wine.
The Montrachet 1865 has a dense golden color like a Sauternes from the same period. You have to realize that in this glass, it’s a grape that ripened 139 years ago. The nose is powerful. It has smoke, candied fruit. It is a vivacious, lively and vibrant wine that cannot be approached without deep respect. It’s absolute rarity, the perfect example of a slice of history with surrealist evocations. We are in Paradise, to the right of the Father. Yann gave me a royal gift by giving me a glass from the bottom of the bottle and I then had one of those moments that justify my approach: I had, on a sip, a moment of eternity. I had in the mouth, communicated to my brain, one of these manifestations of absolute perfection. It’s like a light comes on all over to say, "This is it. That’s the ultimate goal. It's the perfect taste. " The impression lasted half a minute. It was like an apparition. I was really paralyzed for a moment. Nothing around me existed except this taste shock of perfection. This wine joins my Pantheon.
The Beaune Grèves Vigne de l'Enfant Jésus 1964 served in magnum is the definition of Burgundy. There is a myriad of tastes. The God Pan has fun in the palate, delivering perpetually changing flavors. The wine iodles in the mouth. It is a great wine of beautiful definition and strong charm. But he was overshadowed. Because Le Corton Bouchard 1934 is incredible. There, no variations but monolithism. It’s a fireball of magical velvety flavors. It’s round of refined pleasure. An immense wine of pure pleasure. A rare sensation. And a unique length that fills the mouth ...

(14-07-2020 07:30 PM)vinejo schreef:  

(14-07-2020 07:20 PM)Baldrick schreef:  Ik kwam hier deze topic tegen, Alain Boquet volg ik ook al een tijdje. Maar Francois Audouze zijn beschrijvingen op instagram en daaraan gekoppelde wijnen zijn op z'n minst even goed.

Het is een discussie die hier al gevoerd is op het forum, maar als iemand die zo'n wijnen drinkt ook nog eens de moeite wil nemen om ze te beschrijven, dan kan ik daar enkel maar dankbaar voor zijn. En dan de manier waarop, de passie druipt ervan af.

Ter illustratie even een copy paste van een van z'n tastings.

From the cellar of Bouchard I have drunk the best white of my life 1865 Montrachet. Dinner with Joseph Henriot. Before the meal, the Henriot 1955 magnum champagne is of rare charm. It starts smoothly, as if it were just passing through the mouth. And as if we had ignited an afterburner, it begins to make a languorous charm number to deliver changing flavors at an enigmatic rhythm. It has less attack than the 1959 but a formidable seduction.
The Chevalier Montrachet 1964 is an immense wine. The odor is implausibly penetrating. He is beautiful, he is intense and he is young. A magnificent wine.
The Montrachet 1865 has a dense golden color like a Sauternes from the same period. You have to realize that in this glass, it’s a grape that ripened 139 years ago. The nose is powerful. It has smoke, candied fruit. It is a vivacious, lively and vibrant wine that cannot be approached without deep respect. It’s absolute rarity, the perfect example of a slice of history with surrealist evocations. We are in Paradise, to the right of the Father. Yann gave me a royal gift by giving me a glass from the bottom of the bottle and I then had one of those moments that justify my approach: I had, on a sip, a moment of eternity. I had in the mouth, communicated to my brain, one of these manifestations of absolute perfection. It’s like a light comes on all over to say, "This is it. That’s the ultimate goal. It's the perfect taste. " The impression lasted half a minute. It was like an apparition. I was really paralyzed for a moment. Nothing around me existed except this taste shock of perfection. This wine joins my Pantheon.
The Beaune Grèves Vigne de l'Enfant Jésus 1964 served in magnum is the definition of Burgundy. There is a myriad of tastes. The God Pan has fun in the palate, delivering perpetually changing flavors. The wine iodles in the mouth. It is a great wine of beautiful definition and strong charm. But he was overshadowed. Because Le Corton Bouchard 1934 is incredible. There, no variations but monolithism. It’s a fireball of magical velvety flavors. It’s round of refined pleasure. An immense wine of pure pleasure. A rare sensation. And a unique length that fills the mouth ...

De discussies (..ruzies) tussen Adouze en Luc Javaux (en anderen) op LpdV zijn legendarisch te noemen..! Ik vond Javaux af en toe enorm streng (tot grof) maar ik wist niet wat er allemaal werd geschreven en gezegd in het verleden. Speciaal heerschap sowieso. Misschien heeft John m al ontmoet.

(15-07-2020 06:21 AM)Vinoco schreef:  

(14-07-2020 07:30 PM)vinejo schreef:  

(14-07-2020 07:20 PM)Baldrick schreef:  Ik kwam hier deze topic tegen, Alain Boquet volg ik ook al een tijdje. Maar Francois Audouze zijn beschrijvingen op instagram en daaraan gekoppelde wijnen zijn op z'n minst even goed.

Het is een discussie die hier al gevoerd is op het forum, maar als iemand die zo'n wijnen drinkt ook nog eens de moeite wil nemen om ze te beschrijven, dan kan ik daar enkel maar dankbaar voor zijn. En dan de manier waarop, de passie druipt ervan af.

Ter illustratie even een copy paste van een van z'n tastings.

From the cellar of Bouchard I have drunk the best white of my life 1865 Montrachet. Dinner with Joseph Henriot. Before the meal, the Henriot 1955 magnum champagne is of rare charm. It starts smoothly, as if it were just passing through the mouth. And as if we had ignited an afterburner, it begins to make a languorous charm number to deliver changing flavors at an enigmatic rhythm. It has less attack than the 1959 but a formidable seduction.
The Chevalier Montrachet 1964 is an immense wine. The odor is implausibly penetrating. He is beautiful, he is intense and he is young. A magnificent wine.
The Montrachet 1865 has a dense golden color like a Sauternes from the same period. You have to realize that in this glass, it’s a grape that ripened 139 years ago. The nose is powerful. It has smoke, candied fruit. It is a vivacious, lively and vibrant wine that cannot be approached without deep respect. It’s absolute rarity, the perfect example of a slice of history with surrealist evocations. We are in Paradise, to the right of the Father. Yann gave me a royal gift by giving me a glass from the bottom of the bottle and I then had one of those moments that justify my approach: I had, on a sip, a moment of eternity. I had in the mouth, communicated to my brain, one of these manifestations of absolute perfection. It’s like a light comes on all over to say, "This is it. That’s the ultimate goal. It's the perfect taste. " The impression lasted half a minute. It was like an apparition. I was really paralyzed for a moment. Nothing around me existed except this taste shock of perfection. This wine joins my Pantheon.
The Beaune Grèves Vigne de l'Enfant Jésus 1964 served in magnum is the definition of Burgundy. There is a myriad of tastes. The God Pan has fun in the palate, delivering perpetually changing flavors. The wine iodles in the mouth. It is a great wine of beautiful definition and strong charm. But he was overshadowed. Because Le Corton Bouchard 1934 is incredible. There, no variations but monolithism. It’s a fireball of magical velvety flavors. It’s round of refined pleasure. An immense wine of pure pleasure. A rare sensation. And a unique length that fills the mouth ...

De discussies (..ruzies) tussen Adouze en Luc Javaux (en anderen) op LpdV zijn legendarisch te noemen..! Ik vond Javaux af en toe enorm streng (tot grof) maar ik wist niet wat er allemaal werd geschreven en gezegd in het verleden. Speciaal heerschap sowieso. Misschien heeft John m al ontmoet.

Luc Javaux ken ik niet. Francois heb ik al diverse malen ontmoet en tastings mee gedeeld. Bij dit soort notities helpt het enorm als je de mens achter de berichten kent. Francois is zo iemand met een voorliefde voor oude wijn en dan bedoel ik....stokoude wijn. Dat geldt ook voor Achim Becker, beter bekend als Weinterminator. Beide personen kunnen schrijven over een oude wijn alsof de wijn net zijn luierfase voorbij is. Als je dan op dezelfde tasting bent geweest dan weet je dat het gaat over de fles die voor jezelf reeds 40 jaar geleden downhill ging en zo'n 25 jaar terug morsdood werd verklaard. Wijnen waar echt maar dan ook werkelijk echt 0 lol aan te beleven was...….wat dat betreft valt over smaak niet te twisten.
Aan de andere kant vind ik het altijd knap als iemand toch altijd weer iets positiefs kan vertellen over iedere wijn die in zijn glas komt. Hoe slecht ook. Iets waar Belgen sowieso beter in zijn dan Nederlanders.

(15-07-2020 06:21 AM)Vinoco schreef:  Luc Javaux ken ik niet. Francois heb ik al diverse malen ontmoet en tastings mee gedeeld. Bij dit soort notities helpt het enorm als je de mens achter de berichten kent. Francois is zo iemand met een voorliefde voor oude wijn en dan bedoel ik....stokoude wijn. Dat geldt ook voor Achim Becker, beter bekend als Weinterminator. Beide personen kunnen schrijven over een oude wijn alsof de wijn net zijn luierfase voorbij is. Als je dan op dezelfde tasting bent geweest dan weet je dat het gaat over de fles die voor jezelf reeds 40 jaar geleden downhill ging en zo'n 25 jaar terug morsdood werd verklaard. Wijnen waar echt maar dan ook werkelijk echt 0 lol aan te beleven was...….wat dat betreft valt over smaak niet te twisten.
Aan de andere kant vind ik het altijd knap als iemand toch altijd weer iets positiefs kan vertellen over iedere wijn die in zijn glas komt. Hoe slecht ook. Iets waar Belgen sowieso beter in zijn dan Nederlanders.

(15-07-2020 09:05 AM)vinejo schreef:  En het ging er daar soms héel hard aan toe, vergeleken daarbij zijn wij koorknaapjes

(16-07-2020 08:53 AM)Vinoco schreef:  

(15-07-2020 09:05 AM)vinejo schreef:  En het ging er daar soms héel hard aan toe, vergeleken daarbij zijn wij koorknaapjes

Ik ben ook nog nooit zo mild en genuanceerd geweest als hier....

(16-07-2020 09:17 AM)wvd schreef:  Flink van je, volhouden...!