Weer een interessante vraag van Jean-Marc Quarin

[Rik Martens]

Afstand tot de Place de Bordeaux zal allicht een rol spelen of gespeeld hebben. Het verhaal van Sociando-Mallet dat te laat kwam voor Le Classement in 1855 is algemeen bekend.

In die tijd waren de wijnen van de Médoc overigens algemeen weinig geconcentreerd, Margaux was toen allicht geen buitenbeentje.

Over Desmirail had ik daarover eens een meningsverschil met iemand die de wijn te dun vond, zonder concentratie of volume, terwijl ik vond dat de wijn inderdaad niet het "gewicht" had van een Pauillac of een Saint-Estèphe, maar daarnaast nu net de elegantie bezat die men in de boekskes een Margaux altijd toedicht. Het weze gezegd dat dit nog in de tijd was dat alles overgeëxtraheerd moest zijn, met hele bossen eik en met een inktkleur waarmee je een gazet kon drukken... In die tijd zou er wellicht wel een razzia doorheen de crus van Margaux gegaan zijn, als dat mogelijk was geweest. Intussen kijken mensen met genoegen uit naar wijnen uit de Loire of van de crus van Beaujolais, Jura en Duitsland komen voor rood in beeld en het "dunne" van sommige Margaux zou misschien opnieuw opgewaardeerd worden tot de spreekwoordelijke Vrouwelijke Elegantie. Toch door degenen die dit soort seksisme nog durven in de mond te nemen. Kan je dat nog zeggen, "in de mond nemen"?