Bodega Jimenez-Landi, Mentrida

[Olivier]

Na de Cantos del Diablo 2015 van Daniel Jimenez-Landi, vond ik het ideaal om nu eens de zeven jaar oudere Cantos del Diablo 2008 van Bodega Jimenez-Landi opentrekken, het familiaal domein waar Daniel van vertrokken is om zijn eigen domein op te richten.

Ook weer 100% (oude) garnacha dus, van een hoogte van 750m. Pop and pour : heel intense, aromatische neus met aanvankelijk wat chocolade en donkere kers, wat me wat doet denken aan sommige geëvolueerde Hermitages. De neus verandert echter vrij snel en wordt dan volop tertiair, met dode bladen, kreupelhout, beetje cheesy ook. Wat later komt er ook weer wat rood fruit doorpiepen.

In de mond is deze wijn heel verrassend. Op basis van de neus verwacht je een heel weelderige wijn, maar wat enorm opvalt zijn de zuren die vrij hoog zitten en het rijpe fruit uit elkaar splijten zoals Mozes de Rode Zee. Dat maakt deze wijn voor mij heel boeiend en goed verteerbaar. Er zitten duidelijk ook nog wat tannines, die waarschijnlijk niet meer verder gaan verzachten gezien de leeftijd van de wijn, maar het zijn mooie tannines, fijn prikkelend, die echt voor textuur zorgen. Vrij lange afdronk. Une finale salivante, zoals de Fransen het zouden zeggen.

Ja, deze wijn staat er wel! Volledig anders van stijl dan de Cantos del Diablo van Daniel Jimenez-Landi, die veel ingetogener en subtieler is.

Als ik het goed gezien heb, maken ze deze cuvée niet meer bij Jimenez-Landi. Waarschijnlijk is dit een wijngaard die Daniel meegenomen heeft bij zijn vertrek? Kent iemand daar het verhaal van? Blijkbaar was de scheiding niet echt vreedzaam...