Masi, Friuli-Veneto

[koen]

Was een beetje verrast dat er nog niets te vinden was over Masi op 't forum. Masi is een groot wijndomein / wijngroep gekend voor zijn top amarone's en het gebruik van oude italiaanse druivenrassen. Ondertussen zitten ze ook in Toscane en Argentinië. Ik dronk de Grandarella 2004 gemaakt van 75% Refosco en 25% Carmenère die na de oogst 50 dagen in bakken blijven liggen waardoor ze ongeveer 30% van hun gewicht verliezen (zelfde techniek "appassimento" als voor de Amarone maar andere streek/druif). Donkerrood geconcentreerde kleur, kruidige neus met peper accenten en subtiel zwart fruit. In de mond stevige structuur, een mooie body en licht uitdrogende tannines met een vrij lange afdronk. Hetgene wat me stoort is het wrange bittertje dat vrij lang blijft hangen ... iets groenig. Niet echt mijn wijn 84/100

[Peter VdV]

Een bittertje mag niet verbazen. Amarone, zoals de naam al suggereerd, is nu eenmaal ook getypeerd door een...bittertje. En laat die Amarone nu net, zoals je zelf al aangeeft, de specialiteit van het huis zijn...

[koen]

Indeed maar je hebt nen hele hoop soorten bittertjes en de meeste ervan vind ik aangenaam in de wijn ... maar dit was een heel groen bittertje. Heb ondertussen gelezen dat ze niet altijd ontstelen dus dat zou er misschien voor iets tussen kunnen zitten

[fleer]

Meeting Mr Amarone: how Masi's Sandro Boscaini reinvented appassimento

http://www.wineanorak.com/wineblog/italy...passimento

[Olivier]

Bonacosta 2018, Valpolicella Classico

direct na openen een lactisch toetsje, maar gaat snel weg. Daarna komen rijpe kersen erdoor, en nog wat later mooie floraliteit en zelfs wat frambozen. Na wat open staan komt daar nog een groene kruidigheid bij, iets tijm-achtigs.
In de mond verrassend fris. Dit is een heel mooi evenwicht tussen een romig mondgevoel van het rijpe fruit, met goed geïntegreerde zuren die dit zeer verteerbaar maken.
Dit is een iets vollere Classico dan sommige andere die ik al gedronken heb. Beetje in de stijl van die van Allegrini. Beiden roepen voor mij een zalig Beaujolaisgevoel op. Gekocht aan 8,50€. Lekker wijntje

[wvd]

We spelen weer op verplaatsing
   
en dan hangen we hier de gewone consument uit en kiezen uit het assortiment in de plaatselijke supermarkt(en). Zo dronken we al een hele mooie Prosecco en spotte ik een wijn die ik in geen decennia gezien had: Masi Campo Fiorin. Dat was vroeger een favoriet, maar dan praat ik over bijna 40 jaar geleden....
Een Rosso Veronese, maar ik dacht dat het een ripasso was. Nee dus, wel van licht gedroogde druiven. Heel mooi donkerfruitige neus, suave volmondigheid, nergens overdreven, mooie zachte tannines, misschien helpt het jaar, maar in ieder geval een mooi product, zeker aan deze prijzen.
   

[Olivier]

Masi is een groot bedrijf, maar ook de gewone Valpolicella vond ik best verdienstelijk.