Domaine Durieu

[vinejo]

Dit domein heeft een winkel in een straat dicht bij het toeristische centrum van Chateauneuf du Pape. Waar je best oplet voor tourist traps, zie mijn verhaal hier en hier

Maar Durieu is een uitzondering! Ik proefde er de gewone Chateauneuf en de cuvee L Avril, beiden zeer zeer mooie wijnen én betaalbaar (15 en 19 euro in 2008 op domein).

Ik kocht er toen ook echter enkele flessen Plan de Dieu (een minder bekende cdr villages). Had nog 1 flesje liggen, soldaat gemaakt tijdens Chelsea Barcelona.

Domaine Durieu, Plan de Dieu 2005

Kleur is mooi robijnrood met slechts lichte evolutie. In de neus vooral kruiden (kaneel en laurier), zoethout, onderhout, bosbessen en grafiet.
Zeer sappig in de mond, mooie fraicheur ondanks de 15,5° alcohol, blauwe bes in de afdronk.
De avond erop (nu dus, na vacuvin en frigo) geurt de wijn heerlijk naar specerijen, in de mond nog steeds mooi evenwichtig, licht bittertje nu.
Voor wat ik toen betaalde (minder dan 10 euro) is dit een toppertje.

88/100

[nco]

Durieu, Ch9, 2010

Een kindermoord (weliswaar 24h gekarafeerd) maar toch al zeer te pruimen. We dronken deze na de Charvin Cdr 2009 en de Durieu was duidelijk rijper en warmer van stijl. Ook een stuk complexer en intenser (wat ook wel mag voor de 3x de prijs). Weer zo een wijn die je in je mond wil houden en blijven walsen.

Zeer lekker dus (RP vond dat blijkbaar ook, 93-95) maar voor die prijs (32 Euro dacht ik) heb ik toch liever de Barbaresco Riserva Paje (zie TN elders) wegens meer eigenheid, typiciteit...

[Fre]

Plan de Dieu 2012

Sappig wijntje (rood fruit) met mooie afdronk. Wel veel alcohol (15°), daarom vrij koel geschonken. Aangenaam op terrasje
Mooie P/Q (betaalde 7,5EUR rechtstreeks aan boer)

[Fre]

Ik loop nog wat achter met het plaatsen van TN's van de laatste weken. Eéntje wil ik jullie zeker niet niet onthouden. Of 2 want ik dronk 2 verschillende flessen van dit domein. Een tijdje terug was er een goede vriend én C9 liefhebber op bezoek. Gezien ik niet zoveel C9 heb liggen, trok ik toch maar de Lucile Avril 2011 open, in de wetenschap dat deze zeker nog niet ‘a point’ zou zijn.
Ik heb niets genoteerd maar herinnerde me een complexe ‘costeaux’. Mooie neus die typisch C9 aandeed. Een wijn met verschillende ‘layers’ maar je moet ze wel gaan zoeken want nog erg veel tannines die het geheel wat toedekken. Meer karaf had er misschien wel goed aan gedaan. Mits enkele jaren, zal deze zeker versmelten en de wijn naar een nog hoger niveau tillen. Ik betaalde toen iets van een 27 EUR voor de fles, wat P/Q correct lijkt voor deze erg mooie wijn.
Omdat de wijn me zo had gesmaakt en mijn de Lucile Avril mijn enige en dus laatste fles was, trok ik gisterenavond zijn kleine broer de Plan de Dieu 2012 open. Qua neus ligt deze wel in de lijn van z’n grote broer. De hand van de meester is dus ook in deze basiscuvée te merken. Deze wijn is ondanks een jaartje jonger wel een stuk toegankelijker. Mooie neus van bosbesjes en veel garrigues. In de mond een mooi gemaakte wijn met op het einde de duidelijk voelbare warmte (15%) wat voor mij toch een minpuntje is. Een aangename drinkwijn. P/Q een aanrader (7,5 EUR)