Laibach Pinotage 1999 Stellenbosch

[de populist]

Ik proefde net de LAIBACH 1999 uit Stellenbosch: fantastische wijn. Kleur: kastanjebruin met bakstenen tinten, nog steeds diep en weinig doorzichtig. Bijzonder fijne neus, gerookt, drop, champignons, potloodslijpsel, beetje cola en hazelnootpasta. Mooi delicaat fruit van pruimen, blauwe bessen en zwarte bessen. Kruidig. Ook chocolade. Dit is wat men noemt: BOEKET. In de mond: wat een finesse! Het aroma van een rode oude wijn met een beetje cacaopoeder, zoethout, sappig, fijn en nog vrolijk fruit. Deze wijn heeft veel smaakbreedte. Dan komt een typische toets van bananenschil, boeiende kruidigheid en een vage vingerafdruk van verbrande rubber. Een zéér rijke, gevarieerde, door ragfijne tannines gestructureerde afdronk. Fraîcheur voldoende en alcohol aan banden gelegd (14,5%). Dit moet voor mij niet onderdoen voor gerijpte Bordeaux. Ik denk trouwens dat het mogelijk is de druif er blind uit te halen. De wijn heeft immers zijn typiciteit behouden, wat wilde, tropische toetsen worden geïntegreerd binnen een meer Europees aandoende, terughoudende en uiterst gedistingeerd smaakprofiel. Ik ben blij dat ik Pinotage in mijn kelder liggen heb. Allée Bleue, Southern Right, Diemersfontein, Kanonkop, Laibach en Boncap. Wachten tot ze 10, 15, zelfs 20 jaar oud zijn en dan ontstaan echte beauties. Zuid-Afrikaanse rode klassewijnen, we drinken ze écht te vroeg. 91.