I campi, Valpolicella

[Olivier]

Campo Ciotoli 2015, Valpolicella Ripasso Superiore

Dag 1 : efkes verschieten van de neus, complex toch wel! Wat animaal, doet mij denken aan verouderde syrah, wat hout ook, steeltjes? In de mond rijpe kriekjes, ondersteunende zuren, wat warmte. Je kan dit niet zoet noemen, maar er zit wel een zekere rondeur in. Eindigt op een bitter. Valt goed eerste twee glaze, maar bij het derde begint dit wat te vervelen.

Dag 2 : nog wat gekoeld van uit de frigo, wat een puur fruit! Framboosjes, wat frisser in de mond ook. Na op te warmen komt dan wat cacao van het hout erbij en dat steekt mij weer wat meer tegen. Terug in de frigo : frambo-go-go. Yes, we kunnen weer verder!

Deze wijn is verrassend complex, maar heeft tegelijkertijd twee gezichten. Volgens mij zou dit een absolute topwijn kunnen worden als dit nog wat verder uitgepuurd wordt. Maar dat is natuurlijk voor mijn smaak.

[wvd]

(15-06-2019 01:35 PM)Olivier schreef:  Campo Ciotoli 2015, Valpolicella Ripasso Superiore

Dag 1 : efkes verschieten van de neus, complex toch wel! Wat animaal, doet mij denken aan verouderde syrah, wat hout ook, steeltjes? In de mond rijpe kriekjes, ondersteunende zuren, wat warmte. Je kan dit niet zoet noemen, maar er zit wel een zekere rondeur in. Eindigt op een bitter. Valt goed eerste twee glaze, maar bij het derde begint dit wat te vervelen.

Dag 2 : nog wat gekoeld van uit de frigo, wat een puur fruit! Framboosjes, wat frisser in de mond ook. Na op te warmen komt dan wat cacao van het hout erbij en dat steekt mij weer wat meer tegen. Terug in de frigo : frambo-go-go. Yes, we kunnen weer verder!

Deze wijn is verrassend complex, maar heeft tegelijkertijd twee gezichten. Volgens mij zou dit een absolute topwijn kunnen worden als dit nog wat verder uitgepuurd wordt. Maar dat is natuurlijk voor mijn smaak.

Ik drink zelf eigenlijk ook heel graag wijnen uit de Valpolicella, maar heb meestal wat problemen met Ripasso. Ik ontdek daar bij zowat alle producenten ook wat van de bovenvermelde tweeslachtigheid in en helaas dikwijls ook minder propere aroma's. Maar onlangs van een nieuwe producent stalen binnen gekregen en wow, daar waren werkelijk ALLE wijnen (en het waren er een pak..) bijzonder proper gevinifieerd en de Ripasso was prachtig. Wat nu...?

[Olivier]

Valpolicella Superiore 2018

Heel licht van kleur. Leuk neusje van rijp rood fruit, kruidigheid en wat peper.

In de mond een ietwat zoetfruitige aanzet, maar dat zet zich niet door, want voldoende zuurtjes om het evenwicht te bewaren. Het kruidige valt opnieuw op.

Met plezier leeg gemaakt.

[Olivier]

Campo Ciotoli 2016, Valpolicella Ripasso Superiore

Bij een Ripasso ben ik geneigd om te denken dat er restzoet aanwezig zal zijn, en daar zoek ik niet naar in rood. Maar kijk, deze Campo Ciotoli is een mooi voorbeeld van hoe een ripasso toch mooi fris kan zijn.

In de neus vrij expressief, met koffietoetsen, cassis en zure kriekjes. In de mond valt direct de fraicheur op, meer dan het rijpe rode fruit. Dit zijn echt levendige zuren, die voor een mooie balans zorgen.

Dit is een wijn met veel drinkplezier en toch een mooie finesse. Zeker geen blockbuster.