Ch. Cabannieux, Graves Supérieures

[Jordaens]

Die dingen bestaan dus, hé.
Ben hier een heleboel oude flessen, Barrière-bottelingen, aan het uitpakken. Waaronder dus een reeks Ch. Cabannieux, A.C. Graves Supérieures van 1952. Op het etiket staat "sec"... Maar Graves Supérieures zou dus botrytis moeten hebben. Bon, in één van de flessen was de kurk ingevallen (da's niet te best, maar het gaf wel de gelegenheid om vast te stellen in hoeverre dit "sec" of "botrytis" is. Het is beide...
De kleur is heel fraai oud goud, zoals je dat van een sauternes gewoon bent. De neus is zonder meer botrytis: honing, abrikoos, een beetje Talens-plakkaatverf, maar ook iets als geconfijte citroenschil, goed geconcentreerd, geen slijtage. In de mond echter droog, sommige dingen in Duitsland smaken zo, de afdronk is er echter opnieuw één als van sauternes, met honing en "rijp stro". Behoorlijk lang ook.
Plezant, hé.