Montevetrano, Campania

[Vinogan(s)]

Dit domein heeft nog geen topic. Hieronder korte introductie (jammer genoeg is het lastig om een "neutrale" inleiding te vinden zonder al te veel marketing blabla, maar het ergste heb ik er uit gehaald).

Campanian winery Montevetrano burst onto the scene in 1995 and achieved cult status almost overnight. Italian photographer Silvio Imparato initially had just 4 hectares of vines south of Naples and made a little wine in 1991. Encouraged by the results she hired winemaker Ricardo Cotarella to help with the 1992 vintage. In 1995 she sent vintages 1991–1993 to Robert Parker who gave it a high score and famously called it the ‘Sassacaia of the south’. With this, the wine became sought after overnight.

Imparato claims to have a simple philosophy, which is to make good wine from the property belonging to her parents. When she began she was part of a consortium of wine lovers, which has now disbanded, all of who shared a common inspiration: the great wines of Bordeaux. The vineyard is on a south-facing slope with gravelly soils, and while the first vintage was 70% Cabernet and 30% Aglianico, the blend is now more typically 60% Cabernet, 30% Merlot and 10% Aglianico. Noot: dit is ondertussen achterhaald. De laatste edities hebben 30% aglianico waarbij vooral de CS zijn aandeel ziet zakken. Initialy just 1000 bottles were made; now production is more like 30 000 bottles. Vineyard area has increased from 4 to 6 hectares and is planned to increase to 11 hectares in the near future; the expansion will stop when production reaches 50 000 bottles. Imparato says she wants to maintain the passion she has now and at the same time keep control of the operation from grape to market.

Because the vineyard is less than 2 km from the sea, tucked in behind Salerno, they never get the scorching summer weather of the centre, and this helps to maintain the natural acidity in the wines. This proximity to the sea also means that the season starts a little earlier here, too. The winemaking involves fermentation in short, fat stainless steel tanks with pumping over. The wines are then racked into barrels (half new) for 9 months and lightly filtered before bottling.

The association of the name Ricardo Cotarella (now a famous winemaking consultant) and a high Parker score with this wine might lead you to assume that Montevetrano is just another blockbuster red in the international style. But there’s more to these wines than just modernity, which usually finds its expression in density of extraction, sweet fruit and plenty of new oak—these wines manage to express something of their site. They’ve been described as the least Cotarella-ish of all the Cotarella influenced wines. They are a bit expensive, at around £50 a bottle.

Core 2011

Met de jaargang 2011 maken ze ook een 2e wijn. Deze is 100% aglianico.

Dronk deze gisteren.

Robijnrode kleur. Wat zwart fruit, kaneel, zoethout en chocolade en vanille (precies een ijsje :-) ). Elegant, hoewel het hout in het begin er duidelijk doorkwam - zowel in de neus als de mond.

Goed gemaakte soepele en weelderige aglianico maar niets speciaals (blijkbaar ook gedeeltelijk gemaakt met gekochte druiven).

Zit rond de 87 op CT en dat vind ik terecht. Online te vinden rond de 14 € (in BE 35% duurder ).

Vinogan(s)

[don quichotte]

(30-10-2015 02:50 PM)Vinogan(s) schreef:  Zit rond de 87 op CT en dat vind ik terecht. Online te vinden rond de 14 € (in BE 35% duurder ).

Inderdaad, voor mij 13.90 Euro -10%
@ Vinogan(s)
Zie je PM.

[Thomas]

Core IGT Colli di Salerno 2015

Ik kan de kruidigheid uit de bovenstaande proefnotities quasi helemaal overnemen. Een typisch kenmerk dat ik met aglianico verder nog associeer zijn dennennaalden. Die heb je hier ook wel wat. Voor de rest valt deze wijn me wat tegen. Het fruit is al wat belegen, begint naar rozijntjes te gaan. Dat valt wel tegen voor een 2015, zeker nadat ik vrijdag een Taurasi van 10 dronk waarvan het fruit 10 jaar jonger leek dan dit hier. Er zit nog wel wat spanning in door de zuurtjes, maar het is me wat te zoet en easy going. Dit is zeker een allemansvriend, wat ik ook heb bij de aglianico's van Nativ.

Eentje van gekocht om te proberen, maar ik ga het daarbij laten...

De eerste wijn van dit domein ooit geproefd op restaurant in Napels, en ook toen redelijk teleurgesteld, zeker voor wat het moest kosten. Nogal moderne, internationale geparkeriseerde stijl...