Julia Bertram, Dernau, Ahr

[vinejo]

(13-08-2025 05:30 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Ik ben blij dat je dit ook ervaart Jo want ik dacht werkelijk dat er iets mis was met mijn smaakzin omdat ik geen andere negatieve reactie las. "Gebottelde beerput" is een mooie omschrijving die voor mij ook nog eens correct is. Voor mij krijgt dergelijke wijn geen drie dagen tijd, dit is juist nog goed om de aflopen te spoelen.

Ik hou je op de hoogte ;-)
(Het glas zelf - nog met de wijn erin- ruikt alvast minder fel)

[wvd]

Als wijn een beerputgeur heeft, is dat nogal eens gerelateerd met bacteriële infectie. En dat verdwijnt niet. Gewoon slecht gemaakt en niet voor herhaling vatbaar bij mij. Wijn moet altijd fris ruiken, zoniet dadelijk na openen, dan tenminste na karafferen.

[vinejo]

(15-08-2025 03:44 PM)wvd schreef:  Als wijn een beerputgeur heeft, is dat nogal eens gerelateerd met bacteriële infectie. En dat verdwijnt niet. Gewoon slecht gemaakt en niet voor herhaling vatbaar bij mij. Wijn moet altijd fris ruiken, zoniet dadelijk na openen, dan tenminste na karafferen.

Het glas dat open stond rook deze middag best ok, heb niet meer geproefd wegens paar vliegjes
Ik test de wijn de volgende dagen.
Ben benieuwd, maar heb eigenaardig genoeg wel hoop.

[vinejo]

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

[wvd]

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

[vinejo]

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Integendeel, nul zwavel. Dat was het probleem.
Deze avond nog geschonken aan 3 plakkers, één vond m top…
Morgen zelf nog eens proberen.

[wvd]

(24-08-2025 12:41 AM)vinejo schreef:  

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Integendeel, nul zwavel. Dat was het probleem.
Deze avond nog geschonken aan 3 plakkers, één vond m top…
Morgen zelf nog eens proberen.

Ach ja....
Ik heb al eens verteld denk ik dat ik ooit eens een degustatie deed voor een groepje mannen die samen een sommelier cursus gevolgd hadden. Ik opende de flessen en 1 had volgens mij duidelijk kurk. Maar ja, ZIJ hadden de cursus gevolgd, dus ik liet dat proeven en vroeg wat ze dachten. Verdict van alle andere aanwezigen: geen kurk. Ik had daar maar 1 fles van helaas, dus ja.... Na afloop stemden ze die wijn op nummer 2 van de avond.
Ik nam de overschotjes mee naar huis om aan Vera te laten proeven, maar was ik amper aan uitschenken geraakt of mijn wederhelft zei: "Amaai, deze is wel zwaar gekurkt".
Ter verdediging: Vera heeft nooit enige wijncursus gevolgd...

[vinejo]

(24-08-2025 11:23 AM)wvd schreef:  

(24-08-2025 12:41 AM)vinejo schreef:  

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Integendeel, nul zwavel. Dat was het probleem.
Deze avond nog geschonken aan 3 plakkers, één vond m top…
Morgen zelf nog eens proberen.

Ach ja....
Ik heb al eens verteld denk ik dat ik ooit eens een degustatie deed voor een groepje mannen die samen een sommelier cursus gevolgd hadden. Ik opende de flessen en 1 had volgens mij duidelijk kurk. Maar ja, ZIJ hadden de cursus gevolgd, dus ik liet dat proeven en vroeg wat ze dachten. Verdict van alle andere aanwezigen: geen kurk. Ik had daar maar 1 fles van helaas, dus ja.... Na afloop stemden ze die wijn op nummer 2 van de avond.
Ik nam de overschotjes mee naar huis om aan Vera te laten proeven, maar was ik amper aan uitschenken geraakt of mijn wederhelft zei: "Amaai, deze is wel zwaar gekurkt".
Ter verdediging: Vera heeft nooit enige wijncursus gevolgd...

Geen enkele van de aanwezigen gisteren heeft ooit een wijncursus gevolgd, buiten mezelf. Maar ze kunnen allen zonder fout een gekurkte wijn herkennen.
De Ahr ga ik straks nog eens proberen, aroma en smaak waren gisteren aanvaardbaar.

[vinejo]

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Laatste helft van de fles meegenomen richting Tienne.
Tienne is al 15-20 jaar fervent wijndrinker, verbaast ons bij elke degustatie hoe accuraat hij proeft. Zijn vrouw C volgde verschillende wijncursussen en legt zich toe op de combinatie wijn/gerecht.

We proefde gisteren 12 wijnen (waarover later iets meer) en ‘s avonds besloot Tienne dat de 2 toppers waren:
Vincent Paris Cornas La Genyale 2012
Bertram Baltes Rosenthal sparburgunder 2019

U leest het goed.

[BartS]

Conclusie: Bertram minstens 10 dagen op voorhand openen

[Tienne]

(27-08-2025 09:53 AM)vinejo schreef:  

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Laatste helft van de fles meegenomen richting Tienne.
Tienne is al 15-20 jaar fervent wijndrinker, verbaast ons bij elke degustatie hoe accuraat hij proeft. Zijn vrouw C volgde verschillende wijncursussen en legt zich toe op de combinatie wijn/gerecht.

We proefde gisteren 12 wijnen (waarover later iets meer) en ‘s avonds besloot Tienne dat de 2 toppers waren:
Vincent Paris Cornas La Genyale 2012
Bertram Baltes Rosenthal sparburgunder 2019

U leest het goed.

Amai, dat is hier al een serieus verhaal!

Vinejo leerde me dit domein kennen door me eens een fles Handwerk te schenken. Was onmiddellijk verkocht en kocht me eens enkele flessen alsook een Forstberg die top was.
De Rosenthal die ik gisteren ingeschonken kreeg rook aanvankelijk zoals hierboven beschreven verschrikkelijk.
Echter was dit zeer vluchtig. De wijn leek drinkbaar en steeds beter te worden. Had gedacht na extra inschenken die verschrikkelijke geur terug te ervaren maar gelukkig niet.
De wijn evolueerde zich verder zeeer positief. Lichtvoetig, rood fruit, zeer fijn met tintelende zuurtjes en een lange afdronk. TOP.

Had me al lang voorgenomen om van dit domein terug enkele flessen in te slaan. Het is steeds een uitdaging om een wijn te serveren die zich geeft en presteert.
Ondanks deze late metamorfose, hoe krijg je dit perfect op de proeftafel?

[vinejo]

(28-08-2025 12:27 AM)Tienne schreef:  

(27-08-2025 09:53 AM)vinejo schreef:  

(23-08-2025 02:58 PM)wvd schreef:  

(21-08-2025 06:31 PM)vinejo schreef:  

(12-08-2025 06:56 PM)vinejo schreef:  

(13-05-2025 04:29 PM)redacteur schreef:  

(12-05-2025 09:03 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dus ik wil wel eens meningen horen over meer recentere jaargangen want volgens mij is de stijl nu "anders" dan die 2015 of 2016 om het voorzichtig uit te drukken.

Donderdag de Pfarrwingert 2022 opengetrokken om op zaterdag mee te nemen naar een medeforumlid. Donderdag één glas gedronken (kurk terug op fles en laten staan in kelder).

Donderdag:
Na PnP redelijk wat reductie die zich inderdaad vooral manifesteert als stalgeur. De reductie ging niet weg na walsen en leek zelf nog wat op te komen.
Het maakte de wijn niet ondrinkbaar voor mij, maar het was zeker wel meer dan een karaktervol sauvage-kantje.
Voor de rest klein rood fruit (aalbes, framboos) in de neus. Hoge aciditeit, koel en fris in de mond met opnieuw het rode fruit. De wijn zat duidelijk nog niet op zijn plooi, miste wat body en was relatief kort in de afdronk.

Zaterdag (48 uur later):
Opnieuw wat reductie in de neus die vrij snel grotendeels gaat liggen, daarnaast opnieuw dat kleine rode fruit. De wijn is koel, strak, fris in de mond, heel zuiver met ragfijne tannines en ondertussen een stuk meer vlees aan de ribben zonder ooit meer dan medium body te worden. Zeer sappig, met een afdronk die ook aan lengte heeft gewonnen. Moreish heten de Engelsen dat dan en met een luttele 11,5% alcohol is dat hier ook geen probleem.

Er zijn er trouwens die aan de stalgeur het huis herkennen, zoals ons medeforumlid na één keer zijn neus in het glas te hebben gestoken... I shit you not.

Zonet een 2019 Rosenthal opengetrokken.
Verschrikkelijk geur.
Dit smaakt naar gebottelde beerput. Geen overdrijving.
Francis vond dit ondrinkbaar, wel ik ook.
Redacteur geeft me nog een klein beetje hoop.
Vooruit dan maar, in de frigo tot donderdag.

Meer dan een week later haal ik de fles uit de koelkast.
De neus zou ik nu niet meer beschrijven als beerput maar om nu te zeggen dat hij veel frisser rook, neen.
Stal nu, echt zwaar varkensstal, alsof je tussen de kooien loopt. Of is het koeienvlaai…?
Enfin, weinig fruit te bespeuren nog steeds.
Met enige tegenzin zet ik het glas aan de lippen en kijk..!
Het wonder geschiedt!
Had ik graag geschreven.
Maar nee hoor, geen wonder. Wel iets drinkbaarder, met een glimp van rood fruit en fijne zuurtjes. Ergens proef je dat dit wel een mooie wijn zou kunnen (geweest) zijn.
Terug de kast in! Volgende week krijgt hij een nieuwe kans.
Ik ben een geduldig man

Jo, nu kan je me misschien veel wijsmaken, maar een rode wijn na zolang, zelfs in de frigo....
Kijk, als hij volgende week NOG niet geoxideerd is, dan zal die stank wel iets te maken hebben met de kolossale hoeveelheid zwavel zeker...?

Laatste helft van de fles meegenomen richting Tienne.
Tienne is al 15-20 jaar fervent wijndrinker, verbaast ons bij elke degustatie hoe accuraat hij proeft. Zijn vrouw C volgde verschillende wijncursussen en legt zich toe op de combinatie wijn/gerecht.

We proefde gisteren 12 wijnen (waarover later iets meer) en ‘s avonds besloot Tienne dat de 2 toppers waren:
Vincent Paris Cornas La Genyale 2012
Bertram Baltes Rosenthal sparburgunder 2019

U leest het goed.

Amai, dat is hier al een serieus verhaal!

Vinejo leerde me dit domein kennen door me eens een fles Handwerk te schenken. Was onmiddellijk verkocht en kocht me eens enkele flessen alsook een Forstberg die top was.
De Rosenthal die ik gisteren ingeschonken kreeg rook aanvankelijk zoals hierboven beschreven verschrikkelijk.
Echter was dit zeer vluchtig. De wijn leek drinkbaar en steeds beter te worden. Had gedacht na extra inschenken die verschrikkelijke geur terug te ervaren maar gelukkig niet.
De wijn evolueerde zich verder zeeer positief. Lichtvoetig, rood fruit, zeer fijn met tintelende zuurtjes en een lange afdronk. TOP.

Had me al lang voorgenomen om van dit domein terug enkele flessen in te slaan. Het is steeds een uitdaging om een wijn te serveren die zich geeft en presteert.
Ondanks deze late metamorfose, hoe krijg je dit perfect op de proeftafel?

Goede vraag…
Ga dit niet meer herhalen alvast, als ik ooit bij Vinikus passeer vraag ik om m’n twee andere flessen (zelfde jaargang, andere cuvées, destijds gekocht in pakket ter steun van overstromingen in Ahr) eventueel te ruilen…

Feit is, Tienne had eerst mest in de neus, C zelfs niet.
De mest verdween geleidelijk en in de mond was dit echt heel fijn.
Blij dat er anderen bij waren, wvd zou me nooit geloven…

[wvd]

(28-08-2025 11:48 AM)vinejo schreef:  Ga dit niet meer herhalen alvast, als ik ooit bij Vinikus passeer vraag ik om m’n twee andere flessen (zelfde jaargang, andere cuvées, destijds gekocht in pakket ter steun van overstromingen in Ahr) eventueel te ruilen…

Feit is, Tienne had eerst mest in de neus, C zelfs niet.
De mest verdween geleidelijk en in de mond was dit echt heel fijn.
Blij dat er anderen bij waren, wvd zou me nooit geloven…

Da's waar, maar je trekt wel de enige juiste conclusie...