En wat drinkt men nu eigenlijk zelf thuis bij die van Leuvin?

[wvd]

(13-09-2023 09:50 AM)Fre schreef:  

(01-09-2023 05:41 PM)wvd schreef:  Laatste slokje uit deze ge-Coravin-eerde fles Grand-Pontet 2016. Wat is dat toch een jaar! Nog te jong maar mooie neus van jonge Bordeaux met hout en donker fruit, vrij vol en veel tannine, maar rijpe. Ik dacht en hoopte dat 2016 een bijzonder jaar zou worden, maar dat lijkt me nu minder zo te zijn.

Grand Pontet was in de 2001 (of was het 1998?) degustatie de winnaar (zeker op PQ) tussen allemaal toppers, waarna deelnemers van de degustatie massaal hebben ingeslaan. Zelf nog een kist van 12 2015 onaangeroerd in mijn kelder. Benieuwd wat dat gaat geven...

JMQ schat beide jaren op eenzelfde niveau. Ik bedoelde hierboven dat ik dacht dat 2016 in de lijn van 1982 zou liggen, maar hoewel tannines meestal soepeler zijn dan bvb in 2009 en zeker 2010, missen ze toch die onmiddellijke charme van dat unieke jaar. Grand-Pontet was altijd al een insiders wijn, een echte "outsider" dus, maar een beetje geduld is wel vereist. JMQ adviseert er vanaf 2025 aan te beginnen. Als je 12 flessen hebt, misschien geen slecht idee om er binnenkort toch al eentje te kraken.

[vinejo]

(13-09-2023 11:14 AM)wvd schreef:  

(13-09-2023 09:50 AM)Fre schreef:  

(01-09-2023 05:41 PM)wvd schreef:  Laatste slokje uit deze ge-Coravin-eerde fles Grand-Pontet 2016. Wat is dat toch een jaar! Nog te jong maar mooie neus van jonge Bordeaux met hout en donker fruit, vrij vol en veel tannine, maar rijpe. Ik dacht en hoopte dat 2016 een bijzonder jaar zou worden, maar dat lijkt me nu minder zo te zijn.

Grand Pontet was in de 2001 (of was het 1998?) degustatie de winnaar (zeker op PQ) tussen allemaal toppers, waarna deelnemers van de degustatie massaal hebben ingeslaan. Zelf nog een kist van 12 2015 onaangeroerd in mijn kelder. Benieuwd wat dat gaat geven...

JMQ schat beide jaren op eenzelfde niveau. Ik bedoelde hierboven dat ik dacht dat 2016 in de lijn van 1982 zou liggen, maar hoewel tannines meestal soepeler zijn dan bvb in 2009 en zeker 2010, missen ze toch die onmiddellijke charme van dat unieke jaar. Grand-Pontet was altijd al een insiders wijn, een echte "outsider" dus, maar een beetje geduld is wel vereist. JMQ adviseert er vanaf 2025 aan te beginnen. Als je 12 flessen hebt, misschien geen slecht idee om er binnenkort toch al eentje te kraken.

Het was idd 1998, Fre.
Die verraste inderdaad iedereen die dag.
Ik moet wel zeggen dat die 1998 piepjong al heel erg zacht was, terwijl de 2010 of andere jaargangen (2006 ook dacht ik) me een stuk stugger leken in hun jeugd..

[wvd]

JMQ is niet erg enthousiast over de 1998. Hij heeft 3 nota's van 1999 met scores van resp. 13,75/20, 14,50/20 en 13,50/20. Dan een nota van in 2010: "Vin dilué qui aurait déjà dû être bu." en geeft 13,75/20.
Latere jaren doen het beter met een 16 voor de 2005 en een 16,25/20 voor de 2008, het eerste jaar dat ik kocht en dat nu op dronk komt. Vanaf dan is er een hoger niveau met 16,75 als hoogste score voor 2009, 2010, 2015, 2016 en 2018. En het merk verdwijnt dan vanaf 2021....

[vinejo]

Die Quarin slaat er soms serieus nevest.

[wvd]

(14-09-2023 08:40 PM)vinejo schreef:  Die Quarin slaat er soms serieus nevest.

Tja, de ene fles is de andere niet natuurlijk en deze nota's zijn ook al van lang geleden. Nu, ik heb de wijn niet geproefd, jullie wel. Meestal volg ik JMQ wel in zijn voorkeuren, maar ook lang niet altijd. Naar mijn smaak proeft trouwens niemand beter dan ikzelf....
En dat geldt voor iedereen.

[wvd]

   
Wel, deze zeker niet. Wat een buitengewoon smakelijke wijn is dit! Het is echt een zuivere, sappige Pinot met een boeket van rijp rood fruit, een weelderige textuur, fijne tannines, en totaal geen spoor van de rustieke kenmerken die Mercurey vroeger had. Sorry voor de publiciteit, maar ik wil dat toch even onder de aandacht brengen.
We hebben dit aangeboden voor € 23,50. De voorraad van deze 2019 is uitgeput (er is nog een beetje van de iets lichtere Mercurey Libertins 2019 voor € 21,50), maar er is nog Mercurey Les Chazots 2020 aan dezelfde prijs! De 2020 wijnen zijn, zoals verwacht, iets voller van smaak en hebben wat meer structuur, dus je zou er misschien nog een jaar of twee op kunnen wachten. Zo'n heerlijke, niet al te zware wijn voor deze prijs kom je niet vaak tegen, vooral niet in Bourgogne. Dat wou ik toch even kwijt...

[wvd]

(13-09-2023 09:50 AM)Fre schreef:  

(01-09-2023 05:41 PM)wvd schreef:  Laatste slokje uit deze ge-Coravin-eerde fles Grand-Pontet 2016. Wat is dat toch een jaar! Nog te jong maar mooie neus van jonge Bordeaux met hout en donker fruit, vrij vol en veel tannine, maar rijpe. Ik dacht en hoopte dat 2016 een bijzonder jaar zou worden, maar dat lijkt me nu minder zo te zijn. 2016 was het eerste en laatste jaar dat ik Bordeaux "en primeur" kocht en ik heb daar toch niet echt spijt van. Intussen is ook dit Château opgeslokt door een duurdere cru, ik kan haast niet bijhouden welke er de laatste decennia allemaal verdwenen zijn. Misschien moet iemand eens aan een lijstje beginnen. In ieder geval, ik begrijp het wel, dit is een top terroir. Maar om er echt van te genieten ga je nog een klein decennium geduld moeten hebben...
Ook een wijn die we mondjesmaat vehapstukten is deze Chassagne-Montrachet 2017 van Philippe Colin. Dat is één van de meest ondergewaardeerde domeinen en ik ben helemaal weg van die stijl, romig, maar niet té vol, niet teveel hout, mooi gedefinieerd fruit, vet genoeg maar niet té, goede afdronk met een toetsje mineralen, ik ben er dol op!
Na de Colline Novarese een Maggiorina uit hetzelfde superjaar voor Noord (en midden!) Italië. En deze is misschien nog mooier... Het is wel het laatste jaar voor Maggiorina, het wordt vanaf 2022 terug La Maggiorina, maar daar heb ik al ergens over gepost denk ik. Le Piane is echt mooie wijnen aan het maken de laatste jaren en zelfs hun witte zijn gewoon subliem, geloof me!
Nog zo'n frigo-schuiver, deze Verduzzo Friulano 2014, zo eentje waar je 's avonds laat nog een nipje van neemt voor het slapengaan. Zoet, maar niet door botrytis, een vleugje rozijnen, rijk maar niet overdreven zwaar of zoet, met slechts 12% alcohol. De afdronk heeft een subtiel zoutig tintje. Interessant gemaakt, boeiend, maar niet helemaal in lijn met de huidige trends, ach ja...
Het zal niemand verbazen dat als ik echt iets buitengewoons wil drinken, Sammarco een van de wijnen is die me meteen te binnen schiet. 2009 was vanaf het begin net iets "toegankelijker" dan de omliggende jaren en dat is nog steeds het geval. Begrijp me niet verkeerd, deze wijn heeft nog potentieel, maar ik geniet er nu al volop van: rijpe Cabernet, vol en romig donker fruit zonder overdreven pruimen, een intense smaak en een lange afdronk... aaahhh! Ik heb zojuist de vergelijking met de Premier Crus uit Bordeaux aangepast, allemaal volgens de scores van Antonio Galloni, en ondanks de uitstekende jaren in Bordeaux, blijft Sammarco net voor Latour staan... (d'Alceo scoort een paar punten hoger...:cool. Gelukkig is dit (nog) geen overhypede wijn, de Di Napoli's doen weinig aan marketing. Voor mij behoren ze tot 's werelds beste producenten.
Nog zo'n ondergewaardeerd domein, althans bij ons, is Château des Bachelards in Fleurie. Deze Moulin à Vent 2017 is totaal anders dan de meeste andere Beaujolais wijnen, behalve misschien Jules Desjourneys, maar die zijn (waren) toch wat robuuster. Hier vind je echt perfecte, volle tannines, diepgaand fruitig, een boeket dat vaag doet denken aan Pinot en Côte-Rôtie, rijp met veel potentieel voor de toekomst. Voor velen misschien niet typisch Beaujolais, maar ik denk dat deze wijn velen zal aanspreken.
Als laatste, gisteren nog eens een Memini 2011 geprobeerd. Nu 12 jaar oud, nog steeds stevige tannines, een wijn met veel karakter, niet voor iedereen, met een intens kruidige neus die bijna het rode fruit overschaduwt, nog steeds vrij krachtig, een wijn die doet denken aan een ander tijdperk, met in de afdronk die onmiskenbare hint van vulkanische as, heel bijzonder... Benieuwd of hij nu nog rokeriger is bij het laatste slokje vandaag.

Grand Pontet was in de 2001 (of was het 1998?) degustatie de winnaar (zeker op PQ) tussen allemaal toppers, waarna deelnemers van de degustatie massaal hebben ingeslaan. Zelf nog een kist van 12 2015 onaangeroerd in mijn kelder. Benieuwd wat dat gaat geven...

Enkele jaren geleden was er in Brussel een degustatie van Saint-Emilion 2015 - 2016. Zeer interessant om die naast mekaar te proeven. Algemeen gesproken hadden de 2016 misschien iets zachtere tannines, maar het was zeker niet zo dat het ene jaar het andere overklaste. Twee erg mooie jaren op rechteroever en Grand-Pontet gaat niet teleurstellen.

[wvd]

   
Had ik dat al vermeld dat Verdicchio mooi kan rijpen? Labieno is de topcuvée van deze producent, en deze 2007 was mooi op dronk, nog frisse kleur zelfs. Complexe neus (na enkele uren), vol in de mond, doet zelfs zoet aan (15%!), met droge, saline afdronk. Objectief bezien zeer geslaagde wijn, alleen, .... hij deed me niets, de wijn "zong" niet voor mij en daar valt weinig aan te doen. Dan een pure Cabernet-Franc, een "vin nature" en dat proef je amper. Mooie, heel zuivere (!) wijn met goed mondvolume en zeker een mooie toekomst. Goede ontdekking dit. Dan een Taurasi Riserva 2007 die stilaan op kruissnelheid komt met heerlijk rijpe tonen, de kruidigheid, de lava, de donkere fruittonen, de zeer lange afdronk, grote wijn gewoonweg. Dan zin in Pinot en begonnen met een niet onverdienstelijke Forge 2015 van het Seneca meer. Acht jaar an nog altijd op de frissere aroma's, maar wat ronder geworden, rijker in de mond. Duidelijk Pinot toch, maar zo anders dan Bourgogne. De Mercurey al besproken en daarna een Fournier Marsannay Longeroies 2014, door Vera bestempeld als "de beste wijn van de laatste maanden". Vignamaggio's IGT Sangiovese 2016 is in mijn ogen een mooie Chianti Classico. Een "echte" zelfs, één die "kust en bijt", donkerder fruit, sterke structuur, lang, heel mooie "klassieke" Chianti en ik vraag me echt af waarom dit niet zo mag heten. Aan tafel lukt het al goed, een paar jaar fles zal hem verder verfijnen. Raar maar waar, ik heb Marengo's topwijn, zijn Brunate, altijd de minste van de drie gevonden. Ik weet, Brunate heeft tijd nodig, maar deze is al 12 jaar en andere 2011, zelfs de Riserva's van de Produttori, zijn al goed aanspreekbaar. Deze niet. Vier uur op voorhand gedecanteerd, geen avance, hoewel duidelijk groot volume, blijft de wijn te stroef en ontoegeeflijk monolithisch. Ik loop achter, er staat alweer een rij lege flessen....

[vinejo]

(26-09-2023 06:00 PM)wvd schreef:  Had ik dat al vermeld dat Verdicchio mooi kan rijpen? Labieno is de topcuvée van deze producent, en deze 2007 was mooi op dronk, nog frisse kleur zelfs. Complexe neus (na enkele uren), vol in de mond, doet zelfs zoet aan (15%!), met droge, saline afdronk. Objectief bezien zeer geslaagde wijn, alleen, .... hij deed me niets, de wijn "zong" niet voor mij en daar valt weinig aan te doen. Dan een pure Cabernet-Franc, een "vin nature" en dat proef je amper. Mooie, heel zuivere (!) wijn met goed mondvolume en zeker een mooie toekomst. Goede ontdekking dit. Dan een Taurasi Riserva 2007 die stilaan op kruissnelheid komt met heerlijk rijpe tonen, de kruidigheid, de lava, de donkere fruittonen, de zeer lange afdronk, grote wijn gewoonweg. Dan zin in Pinot en begonnen met een niet onverdienstelijke Forge 2015 van het Seneca meer. Acht jaar an nog altijd op de frissere aroma's, maar wat ronder geworden, rijker in de mond. Duidelijk Pinot toch, maar zo anders dan Bourgogne. De Mercurey al besproken en daarna een Fournier Marsannay Longeroies 2014, door Vera bestempeld als "de beste wijn van de laatste maanden". Vignamaggio's IGT Sangiovese 2016 is in mijn ogen een mooie Chianti Classico. Een "echte" zelfs, één die "kust en bijt", donkerder fruit, sterke structuur, lang, heel mooie "klassieke" Chianti en ik vraag me echt af waarom dit niet zo mag heten. Aan tafel lukt het al goed, een paar jaar fles zal hem verder verfijnen. Raar maar waar, ik heb Marengo's topwijn, zijn Brunate, altijd de minste van de drie gevonden. Ik weet, Brunate heeft tijd nodig, maar deze is al 12 jaar en andere 2011, zelfs de Riserva's van de Produttori, zijn al goed aanspreekbaar. Deze niet. Vier uur op voorhand gedecanteerd, geen avance, hoewel duidelijk groot volume, blijft de wijn te stroef en ontoegeeflijk monolithisch. Ik loop achter, er staat alweer een rij lege flessen....

Barolo, t blijft toch moeilijk hè..

[wvd]

(26-09-2023 07:45 PM)vinejo schreef:  

(26-09-2023 06:00 PM)wvd schreef:  Had ik dat al vermeld dat Verdicchio mooi kan rijpen? Labieno is de topcuvée van deze producent, en deze 2007 was mooi op dronk, nog frisse kleur zelfs. Complexe neus (na enkele uren), vol in de mond, doet zelfs zoet aan (15%!), met droge, saline afdronk. Objectief bezien zeer geslaagde wijn, alleen, .... hij deed me niets, de wijn "zong" niet voor mij en daar valt weinig aan te doen. Dan een pure Cabernet-Franc, een "vin nature" en dat proef je amper. Mooie, heel zuivere (!) wijn met goed mondvolume en zeker een mooie toekomst. Goede ontdekking dit. Dan een Taurasi Riserva 2007 die stilaan op kruissnelheid komt met heerlijk rijpe tonen, de kruidigheid, de lava, de donkere fruittonen, de zeer lange afdronk, grote wijn gewoonweg. Dan zin in Pinot en begonnen met een niet onverdienstelijke Forge 2015 van het Seneca meer. Acht jaar an nog altijd op de frissere aroma's, maar wat ronder geworden, rijker in de mond. Duidelijk Pinot toch, maar zo anders dan Bourgogne. De Mercurey al besproken en daarna een Fournier Marsannay Longeroies 2014, door Vera bestempeld als "de beste wijn van de laatste maanden". Vignamaggio's IGT Sangiovese 2016 is in mijn ogen een mooie Chianti Classico. Een "echte" zelfs, één die "kust en bijt", donkerder fruit, sterke structuur, lang, heel mooie "klassieke" Chianti en ik vraag me echt af waarom dit niet zo mag heten. Aan tafel lukt het al goed, een paar jaar fles zal hem verder verfijnen. Raar maar waar, ik heb Marengo's topwijn, zijn Brunate, altijd de minste van de drie gevonden. Ik weet, Brunate heeft tijd nodig, maar deze is al 12 jaar en andere 2011, zelfs de Riserva's van de Produttori, zijn al goed aanspreekbaar. Deze niet. Vier uur op voorhand gedecanteerd, geen avance, hoewel duidelijk groot volume, blijft de wijn te stroef en ontoegeeflijk monolithisch. Ik loop achter, er staat alweer een rij lege flessen....

Barolo, t blijft toch moeilijk hè..

Nochtans, en flink aantal van de grootste wijnen die mijn lippen passeerden, waren Barolo's en Barbaresco's

[wvd]

Enkele recent geopende flessen:
   

[vinejo]

Die Renaud was een overschotje..?
Verkocht die niet?

[wvd]

(30-09-2023 08:03 PM)vinejo schreef:  Die Renaud was een overschotje..?
Verkocht die niet?

Dit is zijn Veaupessiot 2012. Ik vond dat zijn moeilijkste wijn, zit redelijk wat César in en die had altijd een erg groene toets die me minder beviel. David beweerde altijd dat deze zo mooi rijpt, dat het groene verdwijnt en dat wou ik altijd al eens testen. Dit was echt mijn allerlaatste fles Renaud. De wijn was zeker minder groenig, voller ook, maar blijft wat moeilijker dan zijn andere cuvées.
Het was moeilijk werken met de man en de wijn verkocht initieel redelijk, maar bleef dan hangen en nu heb ik betere alternatieven. Jammer want ik heb wel een boon voor Irancy, maar ja....

[wvd]

La Canonica di San Vincenti komt uit de Chianti Classico. Meer precies in het uiterst oosten van Gaiole, allemaal erg hooggelegen wijngaarden. De meest aangeplante druif is uiteraard Sangiovese, maar er staat ook wat Cabernet Franc, een druif die het soms bijzonder goed doet in Toscane. Normaal wordt die geblend in de "normale" cuvée en is dan een 5-tal procenten van de blend, maar in 2018 besloot de (Belgische) eigenaar om 1200 flessen apart te bottelen (met 5% Sangiovese). Ondanks de hoogte is het een erg mooie, zachte CF me erg fijne, rijpe tannines. Een mooie, donkerfruitige iets timide neus, niet de grootste complexiteit misschien, maar wel mooi puur van fruit. Echt lekker en soepel in de mond, een ruime, volle wijn die (iets te?) vlot naar binnen glijdt. Wordt verkocht rond € 25 en is dat meer dan waard vind ik. En wellicht de enige die ooit apart zal gebotteld worden, dus een collector's item.

[wvd]

Mélaric is een nieuwe producent in onze portfolio, van natuurwijn dan nog... Deze is een 100% Chenin Blanc, logisch, er staat "Saumur" op het label. Beetje verrassend voor mij, ik was er van overtuigd dat "natuurwijn" altijd klaar om te drinken was, zodra die op de markt kwam. Dat bleek helemaal niet het geval met deze in eerste instantie geurloze, redelijk dunne wijn, waar de kwaliteit enkel duidelijk werd door de zeer lange afdronk op mineralen. Een record aantal dagen in de frigo met om de twee dagen eens testen en jawel, het profiel veranderde na een dikke week, er kwam duidelijk meer volume in de middensmaak en zelfs een zeker boeket! Dit heeft ondanks de zeer lage sulfiet, toch een fors aantal jaren fles nodig denk ik zo. Maar de kwaliteit is er!

---

De wijnen van Cherubini heb ik al besproken, deze Levis bracht weer de gebruikelijke aroma's na enig luchtinfuus. Ook de hemelse Prosecco Extra Brut van Follador is altijd een plezier om drinken en deze wijn lijkt wel de kampioen van het "evaporation" gevoel...

---

Dan een kleine tegenvaller: Du Glana 2006. Vorige fles vond ik best lekker aan tafel, deze was oeverloos saai. En dan vraagt een mens zich af waarom je hier 15 jaar aan spaart als er goedkopere wijnen zijn die je dadelijk kan drinken en onmeetbaar veel meer plezier geven. Omdat er nu eenmaal "Saint-Julien" op het label staat? Foei Werner!

[wvd]

De Brunello daarentegen was echt heel mooi. Niet de allergrootste complexiteit, maar rijp, open, geurig, breed en lang, mooi fruit ook en een beginnend tikje tertiair.
En dan nog maar eens een Follador. Hoe meer ik dat drink, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat dit de absolute top is in die regio en ik proef er nogal wat als we in Italië zijn. Het duurt even voor dat doordringt. Deze wijn lijkt op het eerste gezicht een rechtlijnige, lichte, super fruitige schuimwijn. Maar... "it grows on you...". Deze heeft echt wel een lagenstructuur, een diepte, een adembenemde PUURHEID. Je moet er echter niet in zoeken wat je in een Champagne zou zoeken, dat is hier irrelevant, ook al vergelijkt Ian d'Agatha de 2021 met Taittinger's Comtes de Champagne... En wij vinden 2022 zelfs nog net iets mooier.

[wvd]

   

[Biff]

Daar is de Follador terug

[wvd]

(14-10-2023 08:41 PM)Biff schreef:  

(14-10-2023 04:30 PM)wvd schreef:  

Daar is de Follador terug

Ahum, intussen staat er al een nieuwe klaar....
Maar ik zal die er uit laten want dat begint te klinken als een "Broken record"....

[wvd]

   
Ook in deze reeks wat mee- en tegenvaller(s). Halve flesjes Champagne, het blijft moeilijk. Deze botteling is een jaar ouder dan de hele fles het boeket is meer belegen dan je van maar 1 jaar extra zou verwachten. Ik kan dat nog net aan, maar verder moet het niet. Ik merk ook een groot verschil tussen de flesjes. Recente releases van Leclerc-Briant zijn echt heel mooi. Ik vermoed dat je nog veel zal horen over deze producent.
Philippe Colin is zeker bekender voor zijn witte wijnen, maar ook zijn rode zijn erg mooi en bovendien vriendelijk geprijsd, getuige deze heerlijk volle Santenay premier cru die we rond €45 verkopen. Het is meteen ook het laatste jaar dat hij maakte van deze wijn.
En dan iets totaal anders, maar voor mij een echt heel mooie: Bosquet's La Colline 2014. Niet het grootste of meest bezongen jaar, maar wel een erg volle, genuanceerde wijn die nu reeds erg genietbaar is. Julien Brechet is echt heel, heel goed bezig en recentere jaren werden alsmaar mooier. La Colline is een wat hoger gelegen wijngaard die wel de ganse dag in de zon ligt en deze oude stokken geven meestal zijn krachtigste wijn.

[wvd]

   
Dan nog een oude favoriet uit de dagen van bij Magnien. Die m.i. de 2003 zeer goed onder de knie had en heeft. Mijn allerlaatste fles van deze Chambolle en ik had nog lang kunnen wachten, de wijn is erg evenwichtig ondanks of dankzij een lichte acidificatie, wat wel nodig was. Maar hij paste overal dezelfde dosis toe. En dit is helemaal de wat donkerdere Magnien stijl, wijnen met mooi fruitig boeket zonder de allergrootste complexiteit of finesse, maar zeer lekker en betrouwbaar. Prijzen liggen nu ook (bijna) in de stratosfeer, maar ja, waar niet...

[wvd]

   
Over de volgende fles zal ik niet meer reppen....
Dan de ontgoocheling van de week... En dat is erg, iedereen hier weet hoe gek ik ben van de wijnen van Alto-Piëmonte en Antoniolo? Deze Gattinatra 2010 was altijd al heel mooi, deze fles was dat absoluut niet. Het ergste is, er was niets fout mee.... gewoon, het ging niet. Ondanks karaf amper boeket, te droog, hard en dun in de mond, overvloedig tannine tot in de afdronk, echt triestig. Gelukkig besloten we de week met een heerlijke Bourgogne. De 2019 van Changarnier drinken heerlijk en geen is zo toegankelijk als hun "gewone" Monthelie. Ook niet het laatste qua complexiteit, maar geweldig heerlijk fruit en volmondig rond, "très gourmand". Intussen staat er alweer wat klaar waaronder een paar Bx die, denk ik, al elders besproken werden. De Follador heb ik weggelaten...

[wvd]

Herinner je de Gacci nog?
   
Mooie wijn uit Toscane die we vorige zomer proefden. Nu prijs EXW gekregen en zou op iets tussen € 65 en € 70 komen....

[vinejo]

(21-10-2023 12:00 PM)wvd schreef:  Herinner je de Gacci nog?

Mooie wijn uit Toscane die we vorige zomer proefden. Nu prijs EXW gekregen en zou op iets tussen € 65 en € 70 komen....

Van hoeveel komt ie?

[wvd]

   
Rechtstreeks uit de vrachtwagen in het glas.... Te koud en een beetje geschrokken, maar met een uur open zowel heel mooi, fruitig bouquet, hele mooie, halfvolle smaak en frisse lengte. 2021 is lichter dan omliggende jaren, maar de goede zoals deze hebben dat heerlijke Pinot fruit waar ik persoonlijk enorm van hou. Monthelie iets lichter van kleur, meer framboosachtig, een fractie lichter in de mond, maar dan weer net iets langer, erg mooi, maar ik had toch een lichte voorkeur voor de Bourgogne. Benieuwd hoe ze vandaag zijn.
   
Bourgogne boven, Monthelie onder.

[vinejo]

(24-11-2023 06:23 PM)wvd schreef:  Rechtstreeks uit de vrachtwagen in het glas.... Te koud en een beetje geschrokken, maar met een uur open zowel heel mooi, fruitig bouquet, hele mooie, halfvolle smaak en frisse lengte. 2021 is lichter dan omliggende jaren, maar de goede zoals deze hebben dat heerlijke Pinot fruit waar ik persoonlijk enorm van hou. Monthelie iets lichter van kleur, meer framboosachtig, een fractie lichter in de mond, maar dan weer net iets langer, erg mooi, maar ik had toch een lichte voorkeur voor de Bourgogne. Benieuwd hoe ze vandaag zijn.

Bourgogne boven, Monthelie onder.

Die kleur is echt wel héel bruin..
Lijkt wel een poulsard.

[wvd]

(24-11-2023 06:28 PM)vinejo schreef:  

(24-11-2023 06:23 PM)wvd schreef:  Rechtstreeks uit de vrachtwagen in het glas.... Te koud en een beetje geschrokken, maar met een uur open zowel heel mooi, fruitig bouquet, hele mooie, halfvolle smaak en frisse lengte. 2021 is lichter dan omliggende jaren, maar de goede zoals deze hebben dat heerlijke Pinot fruit waar ik persoonlijk enorm van hou. Monthelie iets lichter van kleur, meer framboosachtig, een fractie lichter in de mond, maar dan weer net iets langer, erg mooi, maar ik had toch een lichte voorkeur voor de Bourgogne. Benieuwd hoe ze vandaag zijn.

Bourgogne boven, Monthelie onder.

Die kleur is echt wel héel bruin..
Lijkt wel een poulsard.

Oh, valt mee hoor, wellicht de invloed van de houten achtergrond. Beide wel lichter van kleur dan vorige jaren, maar dat lijkt me erg logisch, de meesten waren nogal voorzichtig met extractie / maceratie. Maar ik hou van dit jaar! Jij hebt trouwens al een paar Fourniers geproefd van dat jaar en die vind ik heel mooi en al toegankelijk (behalve Trois Terres), wat niet echt de gewoonte is daar. Doet me een beetje denken aan 2013, 2014 of zelfs enigszins 2017 maar dan "koeler".
Benieuwd naar de "betere" wijnen van deze 2 domeinen.

[wvd]

   
De Monthelie is een echte 2021, vij licht en elegant vergeleken met 2019 en 2020, maar dat kan ik niet zeggen van Dressoles. Wat een mooie "instap" witte Bourgogne is me dat zeg! Kwam echt veel beter over dan vorig jaar, dat jaar heeft hem meer body gegeven, mooie wijn. De Gattinara is jong natuurlijk, maar al goed te drinken en helaas ook alweer de laatste fles. "Pur Pot" heet nu "Le Pau", maar het blijft natuurlijk hetzelfde perceel, hoog in de Clos du Roy. De stevigste Marsannay van Fournier en de 2014 begint nu op dronk te komen, hoewel alweer het laatste glas....
Deze is altjd zeer stevig van structuur, oude stokken op een bijna pure kalkgrond, wat wil je dan?
Twee Portjes dan, de Noval van een minder gedeclareerd jaar was zeer mooi, jong, nog redelijk donker, gelaagde neus en smaak, begin souplesse, altijd één van mijn favorieten. Dit was de eerste fles, misschien nog even wachten. De andere van een "groot" jaar was (en is ) toch al meer open, maar dat is ook de stijl van dit huis. Zoveel genot gehad van hun 1985, maar alle 24 flessen zijn op denk ik... Deze is nu al heel mooi, maar gaat zeker nog mooier worden. Helaas van deze maar een paar flessen...

[wvd]

   
Ook alweer even terug (er staat al een nieuwe reeks klaar.... ). Feestje begin deze maand waar we startten met de Tribaut. Een mij onbekend huis (zo zijn er wel meer in Champagne...), maar deze deed het 'em. Mooie, rijke neus, volmondig, rijk maar niet té, een toegankelijke "allemansvriend". Nu, ik ben echt wel fan van Leclerc-Briant, maar die zijn altijd erg droog en na de Tribaut was deze ons net iets te streng, de omgekeerde volgorde ware beter geweest... Hoewel ik hou van droge, strakke Champagne, moet ik toegeven dat in vele gevallen een tikje meer dosage de wijn aangenamer maakt, zeker in de winter.
Mijn favoriete rode-wijn druiven zijn zoals de meesten hier wel weten, Pinot Noir, Nebbiolo en Sangiovese, maar een goede Grenache gaat er ook wel in! En dit is top uit Gigondas, mijn favoriete parcellaire van Saint-Cosme, honderjarige Grenache en de 2014 Le Claux is stilaan op dronk. Love it, grote wijn, zeker na een paar uur in de karaf. Antoniolo maakt nog steeds de mooiste Gattinara's - een recent geproefde 2016 was super - en 2010 was een topjaar voor hen en voor de ganse regio trouwens. De San Francesco wijngaard was de eerste die ze, ik dacht in 1974, apart bottelden. Altijd een grote wijn, maar deze fles was zeer, zeer, zeer jong helaas. Na een nachtje in karaf was het iets gekalmeerd, maar ik ga deze nu toch een paar jaar vergeten, 2011 en 2012 drinken nu veel beter. Jammer. Dan maar een "kleine" Bourgogne opgehaald, de Monthelie 2019 van Changarnier, een domein dat sinds 2015 - 2016 aardig aan de weg timmert. Deze 2019 is pure charme, heerlijk fruit, romig in de mond, net het juiste volume, een echte "vin gourmand" en zo heb ik ze graag. Wel niet goed voor de lever....
Les Bosquets is de nieuwste van Domaine des Bosquets. Deze vervangt een beetje de "Petit Vin", maar een ander concept want négoce. Een licht geëxtraheerde Genache-Syrah, puur op fruit, ook geen grote complexe wijn, maar puur plezier voor weinig geld en met de neus in het glas zit je ook dadelijk in de Provence.
Volgens de schrijvelaars zijn recente jaren van Haut-Bergey niet veel soeps. Ik zou het echt niet weten, want ik kom die al jaren niet meer tegen. Maar deze was en is wel erg mooi. Een 2005 op dronk, dat ik dat nog mag meemaken! Mooi boeket, donker fruit, wat "rook", zachte (voor Bx) tannines, echt lekker aan tafel bij witloof. Als laatste van de rij Maggiorina 2021, ik denk al een paar keer besproken(?). Altijd een mooie Alto-Piëmonte met een frisfruitig, aantrekkelijk boeket, zeer fris in de mond, hoge zuren, penetrante smaak en afdronk op enige mineraliteit. Dit was het voorlaatste jaar dat deze wijn op deze manier gemaakt werd (2022 is de laatste). Ik begrijp de beslissing van Christophe, deze en de Nebbiolo Colline Novarese liepen mekaar wat voor de voeten. Vanaf 2023 wordt het "La MAggiorina" en dan worden voor deze enkel de druiven van de oude wijngaarden in maggiorina-snoeiwijze gebruikt. En of ik daar benieuwd naar ban!

[Biff]

Mooi rijtje!
Ik moet dringend es die Saint-Cosme lijn gaan checken want ik hoor daar toch veel goeds over...