Michel Poinard, Crozes

[vinejo]

Wanneer je kinderen uitwaaieren krijg je wel degelijk te maken met het Lege Nest Syndroom.
Even opgezocht waar ik eigenlijk last van heb...:
Het lege Nest syndroom is vergelijkbaar met een rouwproces. Enerzijds is er het fysieke gemis van je kinderen. Je mist hun aanwezigheid, hun verhalen aan de ontbijttafel, hun gezellige drukte. Anderzijds krijg je te maken met een gevoel van 'doelloosheid'.

Dat klopt dus. Snik.

Je kan dit uiteraard op vele manieren bestrijden. Een nieuwe hobby zoeken, reizen, verzamelen, in de politiek gaan.

Of...
je ouwe LP s van zolder terughalen. En ze mooi sorteren in een kast op de kamer van je oudste dochter.
En dan een glaasje wijn drinken en de nostalgie nog versterken.

   

Ik opende bij deze gelegenheid een wijn die ik nog niet eerder dronk, was dus wel benieuwd.

Even voorstellen, vanop de site van een Nederlands Wijnhuis overgenomen:

Michel Poinard is een klein landgoed van 8,5 hectare in Crozes Hermitage, gelegen in het hart van de terroirs van Chassis en Saviaux. Een ondergrond die voornamelijk bestaat uit rolkeien die Crozes Hermitages rijkdom en flexibiliteit geeft. Michel Poinard startte dit domaine in de jaren 70, maar vandaag de dag is het Christelle BETTON die zorgt voor de wijnbouw en de vinificatie van de 8,5 hectare van het domaine. Het Domaine ligt in de stad La Roche de Glun, ten zuiden van Tain l'Hermitage.

Crozes Hermitage 2017
De wijn is heel typisch koele syrah, zwart fruit, mooi pepertje, wat bacon en grafiet. Bijzonder sappig in de mond, heel zacht maar met voldoende pit, onmerkbare zuurtjes zorgen voor een blijvende fraicheur.
Aan 13 euro een bijzonder mooie ontdekking!

t hoeft dus niet altijd Chasse Spleen te zijn.