En wat drinkt men nu eigenlijk zelf thuis bij die van Leuvin?

[wvd]

Uiteraard van bovenstaande flessen niet echt notitie genomen. Beide Prosecco's waren erg mooi, de Carpene wat ronder, meer "klassiek" met wel iets zoet, maar niet teveel, de Fondatore was droger, strenger, serieuzer en die zou ik thuis in Leuven misschien nog meer op waarde geschat hebben dan hier. Mooie, frisse, fruitige Grignolino en dan 2 wijnen uit de Valtellina met misschien en kleine voorkeur voor de Barbacan.

Terug thuis:
   

[wvd]

En deze:
   
Zoals je ziet o.a. een kleine verticale van de instapwijn van Fournier, (1 van) de lievelingswijn(en) van de eega. Zoals verwacht was de 2014 toch een beetje het zwakkere broertje van de drie, net iets lichter en koeler dan de molligere 2017 en de subtielere 2016. Om te verifiëren ivm 2014 dan een Longeroies open gesnokt en dat was totaal andere koek. Die vond ik eigenlijk beter dan verwacht, breder dan de 2013, wat minder op rood fruit, meer mineraal dan die wijn. Was mooi, vermoed dat er nog opwaartse evolutie zal zijn.
In die bovenste rij allemaal relatieve meevallers eigenlijk. Du Glana 2006, al meermaals besproken, goei fles, eenvoudigere Saint-Julien, maar best lekker. Rubiolo 2015 is gewoonweg een grotere wijn, no discussion! Ik vond de 2019 (onderste foto) ook mooi, iets frisser, ook 4 jaar jonger, maar de 2015 was had net wat meer volume en lengte. De wijn van de rij was echter La Colline 2014, geen topjaar in de Zuidelijke Rhône, maar net daardoor al wat versmolten, hoewel de 4 uur karaf ook wel bijgedragen heeft vermoedelijk. Gedronke 'en famille", iedereen zeer enthousiast, grote wijn, écht grote wijn. Gallimard is een domein uit de Côte des Bar en daardoor wellicht een goede rqp. Hun Blanc de Blancs is romig rond en net genoeg gedoseerd voor de youngsters. Wij houden net iets meer van Leclerc, maar deze is ook mooi meegenomen. De Savigny is een witte. Zeer mooi mits redelijk wat lucht en wat hogere temperatuur dan frigo, want eerst wou hij echt niet. Ook in hun witte is de hedonistische huisstijl te bespeuren, maar toch ook strakke zuren en mineraliteit op de afdronk, wat citrus ook. Geen Meursault of Puligny, maar wel een mooie, frisse, genuanceerde witte Bourgogne die nog min of meer betaalbaar was, helaas had ik er maar heel weinig van. De Cherubini is van net naast Franciacorta, bio, natuurwijn (geen zwavel) en gedegorgeerd in 2022. Dan denk je "ai....", maar dat moet je helemaal niet denken. Dit is erg mooi, zeer fruitig spul, volop kersen, droog maar erg rijk, superbe wijn en veel te snel op.... De Vacqueyras was nu stilaan drinkbaar, maar ik zal nooit fan worden van dit domein, dat wat frissere wijnen wil maken in deze regio en zijn Grenache dan maar wat vroeger plukt. Geloof me, dat is geen goed idee.... Dan nog 2 wijnen uit de Langhe, te beginnen met nog maar eens een Sarmassa 2011. En waarom niet, die wijn is mijns inziens nu op z'n top. Deze fles héél, hééél voorzichtig gedecanteerd, toch nog een vol glas drab... Maar wat in de karaf kwam was heel fijn, zeer mooi open fruitig bouquet, roder type fruit, floraal ook, rond en zacht, "medium-bodied", mooie lange afdronk, dit is zeer mooi nu. Nog 2 flessen.... Dan een checken naar Produttori 2007, 4 jaar ouder, dus dan denk je..... Mis poes... dit was zelfs na een paar uur karaf toch nog een beetje "van het houten been". Veel donkerder van kleur en ook van fruit, meer leer, teer en al die dingen die je verwacht, maar nog de oudere stijl PdB. Geduls dus hiermee, de 2011 en 2015 zijn zowaar al beter in evenwicht.

[vinejo]

(07-02-2025 10:19 AM)wvd schreef:  En deze:

Zoals je ziet o.a. een kleine verticale van de instapwijn van Fournier, (1 van) de lievelingswijn(en) van de eega.

De instzpwijnen van goede domeinen zijn soms echt de hidden gems.
En die Quinault, lang geleden, benieuwd of dat wat frisser en minder houtgelagerd is dan vroeger

[wvd]

(07-02-2025 06:42 PM)vinejo schreef:  

(07-02-2025 10:19 AM)wvd schreef:  En deze:

Zoals je ziet o.a. een kleine verticale van de instapwijn van Fournier, (1 van) de lievelingswijn(en) van de eega.

De instzpwijnen van goede domeinen zijn soms echt de hidden gems.
En die Quinault, lang geleden, benieuwd of dat wat frisser en minder houtgelagerd is dan vroeger

Daar ben ik het helemaal mee eens. In vele gevallen drink ik dat, zeker de eerste jaren, veel liever dan de "grote jongens". Ik ga ook de Bg van MN confisqueren denk ik...
Quinault was zeer mooi vond ik, eega vond van niet. Zeer fijne tannines, heel fruitig, "kriekensap" werd niet ten onrechte gesuggereerd, halfvol, smooth, sappig. Mooie Bordeaux, voor mij echt aan het begin van de drinkperiode. Als opmerking moet ik vermelden dat ik die blind misschien (wellicht...) zou herkennen als Bordeaux, maar zeker niet dadelijk aan Saint-Emilion zou denken wegens geen hint van kalk. Teveel hout heb ik zeker niet genoteerd, deze rijpt sinds zeker 2016 en misschien langer, niet meer op barrique, maar alleen op 500l demi-muids. Dat helpt wellicht. In ieder geval een aanrader voor de Bx liefhebber die geen fortuin wil uitgeven. Quinault l'Enclos is eigendom van Cheval Blanc en wordt gemaakt door hetzelfde equipe waarvan ik toch vermoed dat ze hun vak kennen, wat bleek.

[wvd]

Alweer onze stinkende best gedaan: